Τα αριστερά παιδία, παίζει... Με τη χώρα, με την οικονομία, με τους ξένους, με τα συμφέροντα, με τις κάλπες...

Τα αριστερά παιδία, παίζει. Με τη χώρα, με την οικονομία, με τους ξένους, με τα συμφέροντα, με τις κάλπες... Όλα είναι ένα παιχνίδι και παρότι «νέο» και διαφορετικό από τα αντίστοιχα παιχνίδια των προηγούμενων κομμάτων εξουσίας, στο τέλος οι πολίτες θα πρέπει και πάλι να «αποφασίσουν». 

Τι να αποφασίσουν; Ποιος θα εφαρμόσει το τρίτο κατά σειρά Μνημόνιο μετά την σοκαριστική ακύρωση όλων των προγραμματικών «δεσμεύσεων» που ειπώθηκαν ακριβώς έναν χρόνο πριν, στη Θεσσαλονίκη; Να κρίνουν αν τα τότε ψέματα ήταν από άγνοια ή από πρόθεση και αν τα όσα λέγονται τώρα είναι αλήθειες ή ψέματα; 

Τι να αποφασίσουν; Αφού έχουν προκριθεί, ακόμη τρία χρόνια λιτότητας και άγριας φορολόγησης, αφού η ύφεση επανήλθε αλλά οι Τράπεζες όχι, αφού οι επιχειρήσεις που επέζησαν της εξαετούς κρίσης είναι στην εντατική, αλλά το Δημόσιο ζει, υγιαίνει και θριαμβεύει; 

Τι να αποφασίσουν; Αν στην επόμενη «ηρωική» σύγκρουση θα γίνει ένα ακόμη δημοψήφισμα διχαστικού τύπου για να αποδειχτεί τελικά ότι οι γερμανοτσολιάδες και οι περήφανοι αντιστασιακοί ήταν ένα και το αυτό; Ότι τα αντιμνημονιακά παλικάρια και οι πεσμένοι «στα τέσσερα, στα τέσσερα» ψήφισαν όλοι μαζί; 

Τι να αποφασίσουν; Αν θέλουν έναν ακόμη πρωθυπουργό που στη ζωή του έχει κολλήσει μόνο κομματικά ένσημα, να ανακαλύπτει εκ των υστέρων ότι οι καθηγητές και οι θεωρίες τους δεν είναι η Αποκάλυψη του Ιωάννη αλλά του Γιάνη; Ότι το καράβι δεν τιμονεύεται με αναλύσεις, αμπελοφιλοσοφίες και ασκήσεις επί χάρτου; 

Τι να αποφασίσουν; Αν θα μοιραστούν -για μία ακόμη φορά όπως αποδείχτηκε σε πείσμα του άμωμου αριστερού προσωπείου- θώκοι, οφίκια και καρέκλες εξουσίας σε συγγενείς, κολλητούς και ευνοούμενους; Αν θα πειραματίζεται ο κάθε sui generis Υπουργός με την Παιδεία, το Μεταναστευτικό, το Σωφρονιστικό Σύστημα αλλά ο λογαριασμός θα πληρώνεται στο τέλος πάλι από τους πολίτες;

Τι να αποφασίσουν; Αν ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς; Διότι θυμηθείτε με, πάμε ξανά στις κάλπες με αυτούς τους επιδερμικούς πολιτικούς όρους. «Τεφλόν» αποκάλεσαν τον Αλέξη Τσίπρα οι ξένοι, διότι παραμένει δημοφιλής παρά τα όσα έχουν μεσολαβήσει και δεν «κόλλησε» τίποτε αρνητικό, λένε, πάνω του. 

Σαν τι δηλαδή να κολλήσει, όταν σε οκτώ μήνες έχουν στηθεί τουλάχιστον. πέντε δραματικές παραστάσεις  με τον ίδιο πρωταγωνιστή jeune -premier; Πότε στον ρόλο του Τσε Γκεβάρα , πότε στον ρόλο του διεθνούς πολιτικού γόη, πότε στον ρόλο του βασανισμένου παλικαριού από τους κατακτητές, πότε στον ρόλο του Μικρού Ηρωα που σώζει την πατρίδα και τώρα στον ρόλο του προδομένου αρχηγού από τους δικούς του ανθρώπους;  

Τα αριστερά παιδία παίζει για άλλη μια φορά... Εκλογές για να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση συνεργασίας που τώρα δεν μπορεί να σχηματιστεί; Και θα μπορεί... μετά; Πλάκα μας κάνουν ή θεωρούν οι εντός και εκτός συνόρων ιθύνοντες νόες ότι θα σχηματιστεί επιτέλους η μεγάλη συγκυβέρνηση που θέλουν από το 2010 κάτω από όρους εξόφθαλμης εν τέλει μεθόδευσης; 

www.thetoc.com