Μεγάλο Περιστέρι Ιωαννίνων. Απολαύστε τα video

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλα τα παρακάτω στοιχεία τα έχουμε συλλέξει από το διαδίκτυο( site, blog, You tube, facebook, βικιπαίδεια). Εάν σε μερικά από αυτά κάποιος έχει πνευματικά δικαιώματα και δεν επιθυμεί να δημοσιευτούν ας μας τηλεφωνήσει στο 6977266641

Χριστόφορος Ευθυμίου

Απολαύστε τα video 

Το Μέγα Περιστέρι (Τοπική Κοινότητα Μεγάλου Περιστερίου - Δημοτική Ενότητα ΕΓΝΑΤΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΜΕΤΣΟΒΟΥ της Περιφερειακής Ενότητας ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα "Καλλικράτης".

Η επίσημη ονομασία είναι "το Μέγα Περιστέριον". Έδρα του δήμου είναι το Μέτσοβο και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ηπείρου.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο "Καποδίστριας", μέχρι το 2010, το Μέγα Περιστέρι ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μεγάλου Περιστερίου, του πρώην Δήμου ΕΓΝΑΤΙΑΣ του Νομού ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.

Το Μέγα Περιστέρι έχει υψόμετρο 859 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 39,7215883117 και γεωγραφικό μήκος 21,0607935137. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Μέγα Περιστέρι θα βρείτε εδώ.

Λάκμος (Περιστέρι)

Το όρος Λάκμος (Περιστέρι) βρίσκεται νότια του Μετσόβου στην κεντρική Πίνδο. Είναι ένα από τα πιο απομονωμένο βουνά της περιοχής- αφού για να το προσεγγίσει κανείς πρέπει να διασχίσει μεγάλο μέρος της Πίνδου- και περιτριγυρίζεται από πολλές κορυφές που υπερβαίνουν τα 1.700μ. σε υψόμετρο. Έχει πάνω από δέκα κορυφές που υπερβαίνουν τα 2.000μ. και αρκετές απότομες κόψεις για τους λάτρεις της δύσκολης ορειβασίας.

Περιμετρικά του βουνού υπάρχουν πολλά ποτάμια και ρέματα, καθώς και δάση έλατου και φυλλοβόλων, που την άνοιξη μεταμορφώνουν την περιοχή σε πολύχρωμο καμβά. Ακόμη είναι βασικός τροφοδότης των ποταμών Αχελώου και Αράχθου. Οι περισσότερες αναβάσεις γίνονται από το χωριό Χαλίκι,που βρίσκεται ανατολικά, και από το χωριό Ανθοχώρι στα βόρεια. Από το Ανθοχώρι δεν υπάρχει σήμανση, ωστόσο με τη βοήθεια των κατοίκων μπορεί κανείς να εντοπίσει τη σωστή διαδρομή. Ούτε μέσα στο χωριό Χαλίκι υπάρχει σήμανση, αλλά λίγο πιο έξω ξεκινούν τα ορειβατικά σημάδια που οδηγούν μέχρι την κορυφή.

Παρά την εντατική βόσκηση στην περιοχή, μεγάλο μέρος του βουνού παραμένει άθιχτο από τους ανθρώπους και τα ζώα. Τα αλπικά λιβάδια δυτικά της κορυφής προτείνονται για κατασκήνωση και ορειβατικό σκι. Νότια της κορυφής Τσουκαρέλα βρίσκεται η αλπική λίμνη Βερλίγκα, όμως για να τη δει κανείς με νερό πρέπει να την επισκεφθεί την άνοιξη, όταν λιώνουν τα χιόνια. Από τον Λάκμο είναι ορατά τα Τζουμέρκα, η Κακαρδίτσα και το Μαυροβούνι. Το όρος Κακαρδίτσα σχεδόν ενώνεται με τις νότιες κορυφές του Λάκμου, και εύκολα μπορεί κανείς να πραγματοποιήσει διάσχιση και των δύο βουνών.

Κορυφή

2.294μ.

Αποστάσεις

Αθήνα 425χλμ.

Θεσσαλονίκη 254χλμ.

Καταφύγια

Δεν υπάρχουν καταφύγια στο βουνό.

Προτεινόμενη διαδρομή

Χαλίκι (χωριό) - κορυφή Περιστέρι: Η πορεία μας ξεκινάει από την κεντρική πλατεία του χωριού. Κατηφορίζουμε προς το μονότοξο γεφυράκι που βρίσκεται στο τέλος του χωριού σε αντίθετη κατεύθυνση από την είσοδο του χωριού. Εδώ ξεκινάνε δύο δρόμοι. Ο ένας φεύγει αριστερά προς μια εκκλησία και ο άλλος φεύγει δεξιά. Εμείς ακολουθούμε τον δρόμο που φεύγει προς τα δεξιά. Προχωράμε παράλληλα με το ποτάμι έχοντας δεξιά μας τα τελευταία σπίτια του χωριού. Συνεχίζουμε ευθεία αγνοώντας τους υπόλοιπους χωματόδρομους. Σε λίγη ώρα θα συναντήσουμε σιδερένιο γεφύρι που περνάει το ποτάμι απέναντι και μας οδηγεί σε πηγή. Εδώ είναι καλό να γεμίσουμε τα παγούρια γιατί οι υπόλοιπες πηγές είναι πολύ ψηλά.

Ξαναγυρνάμε στο χωματόδρομο και ανηφορίζομε μέχρι που φτάνουμε πάνω στο ποτάμι. Εδώ υπάρχει κούκος και κόκκινη μπογιά στα βράχια. Περνάμε απέναντι το ποτάμι και συνεχίζουμε στο πλάτωμα αφήνοντας το δρόμο. Λίγο παραπάνω θα τον ξανασυναντήσουμε. Συνεχίζουμε πάνω στο δρόμο αναζητώντας τα κόκκινα σημάδια που είναι αρκετά ευδιάκριτα. Θα μπούμε άλλες δυο φορές στο μονοπάτι για να γλυτώσουμε δρόμο. Τη δεύτερη φορά που θα βγούμε από το μονοπάτι φτάνουμε σε μικρό πλάτωμα και αριστερά μας βλέπουμε ψηλές κορυφές ενώ ο δρόμος μπροστά μας φαίνεται να κατηφορίζει.

Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να βρούμε το μονοπάτι. Βρίσκεται δεξιά και υπάρχουν αρκετά κόκκινα σημάδια καθώς και κούκοι που μας βάζουνε στη σωστή πορεία. Για λίγο πάμε παράλληλα με το δρόμο μέχρι που αρχίζουμε να παίρνουμε ύψος μέσα από ελατόδασος και σύντομα φτάνουμε σε ρέμα. Περνάμε απέναντι και ανηφορίζουμε μέχρι το απέναντι ύψωμα. Στη συνέχεια φεύγουμε δεξιά ενώ μπροστά μας αρχίζουν να εμφανίζονται οι ψηλές κορυφές.

Σε λίγο θα συναντήσουμε ξανά το δρόμο. Τα κόκκινα σημάδια μας οδηγούν σωστά, ενώ τα βέλη δείχνουν που πρέπει να στρίψουμε. Από εδώ αρχίζει το αλπικό κομμάτι. Το τοπίο είναι βραχώδες και χρειάζεται προσοχή εάν η ανάβαση γίνεται με χιόνι. Το καλοκαίρι θα δυσκολευτείτε να βρείτε σκιά. Συνεχίζουμε την πορεία μας ακολουθώντας τα σημάδια και τους κούκους. Η κορυφή βρίσκεται δεξιά και έχει ήπια κλίση. Για να την ανέβουμε συνεχίζουμε μέχρι την απέναντι κορυφογραμμή και μετά πάμε δεξιά ανηφορίζοντας,μέχρι το τριγωνομετρικό του στρατού. Προσοχή, πίσω από την κορυφή υπάρχει γκρεμός και το χειμώνα σχηματίζεται μεγάλη κορνίζα.

Ιστορικά στοιχεία

Σύμφωνα με έναν αρχαίο μύθο, η Αμάλθεια, θετή μητέρα του Δία, έδωσε το θρυλικό κέρας της στον θεό-ποταμό Αχελώο, ο οποίος είχε χάσει το κέρατο του κατά τη διάρκεια της πάλης του με τον Ηρακλή. Ο Αχελώος πηγάζει από το βουνό Λάκμος (Περιστέρι) και, σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, δημιουργήθηκε από τα δάκρυα της Νιόβης, η οποία κατέφυγε στο όρος Σίπυλο όταν οι θεοί σκότωσαν τον άντρα και τα δεκατέσσερα παιδιά της.

Αξιοθέατα

Τα αξιοθέατα της περιοχής έχουν φυσιολατρικό χαρακτήρα. Υπάρχουν πολλά ποτάμια στην περιοχή με πιο γνωστό τον Αχελώο (Ασπροπόταμος). Το χωριό Ανθοχώρι που βρίσκεται βόρεια του βουνού έχει λαογραφικό μουσείο και όμορφη θέα στα γύρω δάση. Το χωριό Χαλίκι, με την πέτρινη πλατεία και το παραδοσιακό φεγύρι, βρίσκεται ανατολικά του βουνού και το χειμώνα έχει λιγοστούς κατοίκους.

Γιώργος Αράγης

Ὁ Γιῶργος Ἀράγης γεννήθηκε τό 1936 στό Μεγάλο Περιστέρι Ἰωαννίνων. Σπούδασε Ἰατρική στό Πανεπιστήμιο τῆς Ἀθήνας, καί ὑπῆρξε, ὄντας φοιτητής, μέλος τῆς ἐκδοτικῆς ὁμάδας (1962-1967) στό λογοτεχνικό περιοδικό Ἐνδοχώρα,  πού ἔβγαινε στά Γιάννινα. Ἔκτοτε ἔχει συνεργαστεῖ μέ πολλά περιοδικά καί ἐφημερίδες τῆς ἐπαρχίας καί τῆς Ἀθήνας (Ἐνδοχώρα, Δοκιμασία, Ἀντί, Διαβάζω, Ἑκηβόλος, Ἡ Λέξη, Γράμματα καί Τέχνες, Πλανόδιον, Νέα Ἑστία, Παρατηρητής, Ἐντευκτήριο, Φιλόλογος, Ποίηση, «Κ», Μανδραγόρας, κλ.π., «Ἡ Καθημερινή», «Τό Βῆμα», «Ἐλευθεροτυπία», «Αὐγή», «Ἠπειρωτικός Ἀγών», κλ.π.). Ἔχει δώσει πολλες διαλέξεις στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό κι ἔχει πάρει μέρος σέ διάφορα φιλολογικά συνέδρια.  Συνεργάστηκε στίς τρεῖς σειρές τῆς πολύτομης πεζογραφικῆς ἀνθολογίας (Ἡ Παλαιότερη Πεζογραφία μας, Ἡ Μεσοπολεμική Πεζογραφία, Ἡ Μεταπολεμική Πεζογραφία ) πού κυκλοφόρησαν οἱ Ἐκδόσεις Σοκόλη. Ἔχει ἐκδόσει τά βιβλία: Ζητήματα Λογοτεχνικῆς Κριτικῆς, τόμ. Α΄, Γιάννινα 1980, Δωδώνη 1982, 1988, (ἐξαντλημένο), Ζητήματα Λογοτεχνικῆς Κριτικῆς, τόμ. Β΄, Δωδώνη 1980, (ἐξαντλημένο) Ἀσκήσεις Κριτικῆς, Σοκόλης, Ἀθήνα 1990, Προσεγγίσεις, Πατάκης, Ἀθήνα 1996, Ἀστική Ἐμπειρία καί Ἀστική Ἰθαγένεια τῆς Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας, Σοκόλης, Ἀθήνα 2001 (Βραβεῖο δοκιμίου τοῦ περιοδικοῦ Διαβάζω 2002), Ζητήματα Λογοτεχνικῆς Κριτικῆς, τόμ. Γ΄, Σοκόλης, Ἀθήνα 2003, Ἡ Μεταβατική Περίοδος τῆς Ἑλλαδικῆς Ποίησης. (Ἡ σταδιακή της ἐξέλιξη ἀπό τήν ἵδρυση τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους ὥς τό 1930), Σοκόλης, Ἀθήνα 2006. Γιά τόν Γιῶργο Ἰωάννου, Ἴνδικτος, Ἀθήνα 2007. Ἔχει γράψει τήν Εἰσαγωγή στήν ἀνθολογία Ἡ Δεύτερη Μεταπολεμική Ποιητική Γενιά (1950-1970) τοῦ Ἀνέστη Εὐαγγέλου, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1994. Τή διετία 2007-2008 συμμετεῖχε στήν κριτική ἐπιτροπή τῶν λογοτεχνικῶν βραβείων πού ἀπονέμει κάθε χρόνο τό περιοδικό Διαβάζω.  Συνεργάζεται ὡς κριτικός λογοτεχνίας μέ τά περιοδικά Πλανόδιον καί Νέα Ἑστία. Εἶναι ἱδρυτικό μέλος τῆς Ἑταιρείας Συγγραφέων.

Ανδρέας Μπρούζος.

Ο Ανδρέας Μπρούζος γεννήθηκε το 1960 στο Μεγάλο Περιστέρι Ιωαννίνων. Σπούδασε Παιδαγωγική, Ψυχολογία και Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, όπου το 1985 έλαβε το πτυχίο "Diplompadagoge". Το 1990 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου "Johann-Wolfgang-Goethe" της Φρανκφούρτης. Από το 1983 έως το 1985 εκπαιδεύτηκε στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική στην "Εταιρεία Επιστημονικής Διαλογικής Ψυχοθεραπείας" (Gesellschaft fur wissenschaftliche Gesprachspsychotherapie). Από το 1983 έως το 1990 εργάστηκε στη Λαϊκή Επιμόρφωση του κρατιδίου της Έσσης/Γερμανία ως επιμορφωτής και επιμορφωτής επιμορφωτών. Εργάστηκε επίσης στην Υπηρεσία Νεότητας της Φρανκφούρτης με μαθητές που αντιμετώπιζαν μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς, καθώς επίσης ως σύμβουλος των γονιών τους (1985-1990). Παράλληλα, από το 1986 έως το 1990 ήταν επιστημονικός συνεργάτης στο "Γερμανικό Ινστιτούτο για Διεθνή Παιδαγωγική Έρευνα" (Deutsches Institut fur Internationale Padagogische Forschung). Το 1992 εκλέχθηκε Λέκτορας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο οποίο υπηρετεί μέχρι σήμερα ως Αναπληρωτής Καθηγητής. Έχει γράψει τα βιβλία: Schulberatung in Griechenland: Eine Untersuchung uber Beratungsbed urfnisse von Schulern der Lyzeen, Nomos Verlagsgessellschaft 1990, Ο Εκπαιδευτικός ως Λειτουργός Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού: Μια Ανθρωπιστική Θεώρηση της Εκπαίδευσης, Λύχνος 1995 (1998 Β΄ έκδοση), Schule im Urteil deutscher und griechischer Oberstufenschuler(innen): Eine vergleichende Betrachtung, DIPF 1998. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται κυρίως στους τομείς: Συμβουλευτική και Επαγγελματικός Προσανατολισμός, Η Προσωπικότητα και το Έργο του Εκπαιδευτικού, Η Παιδαγωγική Σχέση, Μονοθέσια και Ολιγοθέσια Σχολεία. Στις περιοχές αυτές έχει δημοσιεύσει άρθρα, μελέτες και έρευνες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

www.romiazirou.blogspot.gr