Τα λαζαρούδια ....

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Αυτές τις μέρες που ζυγώνει του Λαζάρου ο λογισμός πλανάται εκεί στο χωριό μου ψηλά στην Πίνδο που ετοιμαζόμασταν τα παιδιά για τα Λαζαρούδια.  Πρώτα πρώτα χωριζόμασταν ζευγάρια μετά διαλέγαμε ένα καλάθι και μετά σειρά έχει η κλάπα με τα κυπριά. Πέρναμε μια σανίδα ανοίγαμε τέσσερις τρύπες περνάγαμε την γούλι απο τον κύπρο στην τρύπα από την σανίδα βάζαμε ένα καρφάκι στην τρύπα από τον κύπρο και έτσι κρεμόταν τέσσερα κυπριά στην μέση μια τρύπα για να στηρίζεται η κλάπα με ένα σκόπη έτσι ο ένας από εδώ ο άλλος από εκεί κουνώντας ρυθμικά έβγαζε κάτι θαυμάσιες νότες. Τώρα ήμαστε για το σεργιάνι στο χωριό αφού στολίσουμε και το καλάθι με λουλούδια τη εποχής συνήθως λέγαμε ένα μοιρολόι που και σήμερα άμα το τραγουδάω μου σηκώνεται η τρίχα.

Σήμερα είναι έγησος σήμερα είν του Λαζάρου για σηκωθείτε Χριστιανοί για σηκωθείτε αδέρφια στην εκκλησιά να τρέξετε στην εκκλησιά να πάτε εκεί θα ακούστε κλάηματα γυναίκεια μοιρολόγια πως έκλαιγαν τον Λάζαρο τρεις άγιες γυναίκες η Μάρθα,    η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα.    Και συνεχίζει... Όταν πηγαίναμε σε κανένα σπίτι που είχε μικρό σχολιαρόπαιδο μεταξύ άλλων λέγαμε και τούτο. Ενά μικρό μικρούτσικο μικρό και χαϊδεμένο, το λούζει λούζει η μάνα του και στο σχολειό το στέλνει, το καρτεράει ο δάσκαλος με μιά χρυσή βεργούλα το καρτεράει η δασκάλισσα με δυο κλωνάρια μόσχο. Βέβαια όποιος είχε πρόσφατα ξενιτεμένο το ξενιτεμένο μου πουλί το λέγαμε στους οικείους τους.  Συνήθως μας δίναν αυγά τσαπέλες σύκα και ως την Μεγάλη Πέμπτη να πούμε τα πάθη.    Εμείς η οικογένειά μας δηλαδή που ήμασταν μετακινούμενοι κτηνοτρόφοι ξεχειμάζαμε στην Ρωμιά στη Φιλιππιάδα μαζι με τον αδερφό μου κάναμε μια σκέψη να πάμε στην πόλη να πούμε τα Λαζαρούδια αφού πήραμε όλα τα τα απαιτούμενα γραμμή για την πόλη.   Ήταν τόσο φιλικοί οι άνθρωποι εκεί και πόσο το χάρηκαν που μας γέμισαν το καλάθι με τσαπέλες και αυγά και με τσέπες γεμάτες.  Την άλλη μέρα τα Φιλιππιαδιωτικα νέα ( Φωνή του Αγρότη), ο κύριος Μπάρκας έγραφε: [ χθές ήρθαν κάτι βλαχόπουλα και μας φέραν πολλά χρόνια πίσω για να μας θυμίσουν τις ρίζες μας, μάλλον πρέπει να το καθιερώσουμε και εμεις ] 

Αυτά και καλό Πάσχα

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης