Λόγια Αποκριάτικα.......πικάντικα και σατιρικά

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Τώρα τις αποκριές που πηδι--ντε γριές και νιές θα σας πω και δυό λογάκια να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Βουβές και φέτος τι να κάνουμε του χρόνου καλύτερα οι απόκριες. Άηντε να μεταφερθουμε νοητά εκεί στα χωριά μας εκεί στα παιδικά μας χρόνια εκεί που η αφθονία δεν υπήρχε αλλά το γέλιο και η σάτιρα ήταν στο μεγαλείο της ψυχής μας και άμα καμιά ψηλομήτα δεν συμμετείχε είχε και για αυτή την πληρωμή της [Κυρά ψηλή κυρά λιγνή κυρά σκαφηδο-----να έβγαλες τα τσουρέπια σου και φόρεσες και γούνα ]. 

Ελάτε να μαζέψουμε ξύλα για τις φωτιές που στα μέρη μας τις λένε τζαμάλες και στα Δωδωνοχώρια Αλαγουζια να κάψουμε τον καρνάβαλο. Να παντρέψουμε την νύφη που είναι σκιόρεσμα με τον γαμπρό τον ξεδοντιάρη εκεί και ο γύφτος και ο σταχτιάς που με την πρώτη ευκαιρία σε κοπανά με το σακί με τις στάχτες και ο γύφτος να σε γεμίζει γάνες. 

Και τα όργανα να παίζουν την νύφη την λιποθυμιάρα, ένας σκοπός συρτός αλλά κάπου πηγαίνει αργά και εκεί η νύφη ζαλίζεται και πέφτει και άντε να την σηκώσει ο γαμπρός η μισοριξιά. Έθιμα που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Διονυσιακά που δεν σβήσανε ποτέ όσοι κατακτητές και αν πέρασαν. Βέβαια σε κάθε τόπο έχουμε και παραλλαγές, ο σταχτιάς στο Λυγουριό της Κορινθίας γίνεται Αλευράς κάμοντας αλευροπολεμο. Στο Μωριά ο γαμπρός είναι ο Χαραλάμπης ο δύσκολος [ έλα ρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε]. Ο Λαός μας εκείνες τις μέρες δεν είναι σεμνότυφος, δεν θέλει να κρύψει τίποτα για αυτό και εγώ έγραψα ένα τραγουδάκι που αν προσπαθήσετε να το τραγουειήσετε πάει σαν "τα σαράντα μνιά με κύκλωσαν τον που ---ο να μου φάνε."

Βάβω Μήτσαινα τι φτιάνσ και το τσόκο τ πάππου πιάνσ μην του γρένεις το μαλλί του σκουλίκ τ παππού θα βγει

Δεν τον βρήσκ να κατουρήσει θέλεις και να σε φιλήσει για θυμείς τα νιάτα σου και τα πρώτο κατοκά---λια σου

τα πουδάρια στου ταβάν βάλτον Μήτρο πιάν δεν πιάν

μια ζωη ήσουν αγκαστρωμένη

και ο Μήτσος περιμένει

Μόλις ξεφούσκωνες μώρ θειά

ο Μητσος στον έχωνε βαθιά

και όλο έσπερνε παιδιά

και γιόμωσε όλα τα χωριά

έκανες το κουμπάρο Βασιλιά και ήρθε και στο μες μαχαλά

 είχες δώδεκα παιδιά και ένα μέσα στην κοιλιά

 τώρα ο Μήτσος δεν μπορει και την ψάχνει στο βρακί.

Εδώ θα ήθελα να επισημάνω το εξης: δεν πρέπει απο την σάτιρα να παρεξηγείτε κανείς γιατί δεν είναι φτιαγμένη να προσβάλει κανέναν. Και όσο για το "παγουράς" εγώ χαίρομαι όταν με φωνάζουν γιατί εστί φιλότιμος αλληλέγγυος και για την ιστορία που έρχεται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Σε έναν φτωχό μαχαλά στα Γιάννενα τον τιμώρησε ο πασάς να μη δίνει νερό και έβαλε φρουρούς να φυλάνε τις βρύσες γιατί δεν του πλήρωναν όλους τους φόρους οι δε συμπολίτες τους αποφάσισαν να τους κουβαλάνε νερό με τα παγούρια για τις ανάγκες των συμπολιτών τους εξού και παγουράδες όσο για άδειασμα τη λίμνης και άλλα είναι μια μπούρδα. Έτσι για την ιστορία.

Καλές Απόκριες

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης