Ο Μήτσος ο Μπατζής

 Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Σε κάθε εθνική γιορτή και κυρίως την 28η Οκτωβρίου όλους μας διακρίνει μια εθνική έξαρση καθώς έστω και κείνες τις μέρες τα κρατικά κανάλια ασχολούνται με αυτούς τους ανθρώπους που με το μεράκι και την αγάπη τους δώσαν ότι μπορούσαν σε εκείνον τον μεγάλο αγώνα. Έτσι ακούγοντας την μεγάλη και αξέχαστη Σοφία Βέμπο σε εκείνο [Παιδιά της Ελλάδος Παιδιά ] Πώς να μην σου σηκωθεί η τρίχα την λαϊκή ορχήστρα του μπάρμπα Τάσου Χαλκιά με τα αδέρφια του στο [βγήκα ψηλά και πλάγιασα][και τον μπάρμπα Μάνθο τον Σταυρόπουλο με τον ντέφι ] εκεί στην πρώτη γραμμή να δίνουν κουράγιο στους συναγωνιστές τους.

     Θα αναφερθώ για την επιστράτευση το 1974 όσοι είσαστε σε κάποια ηλικία ίσως να έχετε κάποια εμπειρία. Όταν λοιπόν μας κάλεσε η πατρίδα να την υπηρετήσουμε δεν σκεφτήκαμε τίποτα. Θυμάμαι που είχαμε ένα παιδί από το Μεσολόγγι. Αυτός έπαιζε κλαρίνο, ο Θεσπρωτός ο Θωμάς ντέφι και ο τρελοκερκυραίος ο Σπυρέτος κιθάρα και η αφεντιά μου τραγούδι. Καθώς μας βάλανε στο καράβι μετά από πέντε μέρες που παρουσιαστήκαμε και δεν ξέραμε που μας πηγαίνανε με την συντροφιά του κλαρίνου το ηθικό είχε φτάσει στα ουράνια και ας ψάχναμε το κυνητό ορέο για να μπορέσουμε να συναρμολογήσουμε ένα Μ- 1.

 Γυρνώντας πίσω στο Έπος του Σαράντα θα αναφερθώ σε ένα μεγάλο ήρωα τον Μήτσο τον Μπατζή που αυτόν τον γνώρισα από ένα βιβλίο του Δημοτικού. Ο Μήτσος ο Μπατζής γεννημένος στο Βασιλικό Πωγωνίου, το έτος 1911, ένας λαϊκός καλλιτέχνης του κλαρίνου που η φήμη του ξέφυγε από τα ελληνικά σύνορα φτάνοντας στη Γερμανία στο Βερολίνο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 παίζοντας κλαρίνο μπροστά στον έκθαμβο Χίτλερ να του δίνει θερμά συγχαρητήρια. Όταν οι Ιταλοί μας κήρυξαν το πόλεμο ο Μπατζής κατατάχτηκε στο Σώμα Πωγωνίσιων εθελοντών. Ο Μπατζής στο μέτωπο βγάζει το κλαρίνο του και εμψυχώνει τούς συντρόφους του με ηπειρώτικα μοιρολόγια αλλά και αντρειωμένοι σκοποί που γλιστράνε σε βουνά και σε λαγκάδια για να ακουστεί στα πέρατα της Ρωμιοσύνης. Αλλά η βόμβα που δεν ήξερε από τον ήχο του Μπατζή λες και είχε μαζί του ραντεβού έσκασε εκεί κοντά και του πήρε το κεφάλι. Οι σύντροφοί του πρόσωπα σκληρά που ξέρουν από θάνατο τον συνόδευσαν στο δικό του τόπο του βάζουν στην αγκαλιά του το κλαρίνο να του κρατάει παρέα στο ταξίδι του εκεί στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία για να αγναντεύει από εκεί τα ελεύτερα τα Πωγώνια του.

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης