Αμετανόητοι
οι "Τσάμηδες", κάνουν και φέτος, 27
Ιουνίου, παρά τον κορωνοϊό, εκδήλωση
για τη δήθεν γενοκτονία τους από τους
Έλληνες στην Τζάρα των Αγίων Σαράντα.
Η
εκδήλωση θα περιλαμβάνει ομιλίες και
προσευχή.
Εκεί
έχουν στήσει μνημείο εδώ και επτά περίπου
χρόνια, με χρήματα, που προήλθαν κυρίως
από το "Τσάμικο" λόμπι της Αμερικής,
αλλά και με οικονομική ενίσχυση από την
τότε Αλβανική κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα.
Δεν
θα κάνουν πορεία στα ελληνοαλβανικά
σύνορα, όπως άλλωστε συμβαίνει τα τρία
τελευταία χρόνια, καθώς, για τους δικούς
της λόγους, που έχουν να κάνουν, κυρίως,
με το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό της
Αλβανίας και διάφορους τακτικισμούς,
δεν τους το επιτρέπει η Αλβανική κυβέρνηση
του Έντι Ράμα.
Ο
προγραμματισμός για το ανύπαρκτο
γεγονός, που ισχυρίζονται ότι συνέβη
πριν 76 χρόνια, περιλαμβάνει και την
παρουσίαση ενός cd με τον τίτλο "Αγαπώ
την Τσαμουριά" στα Τίρανα στις 21
Ιουνίου.
Και
μια ακόμη εκδήλωση στις 24 Ιουνίου, πάλι
στα Τίρανα.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι παλαιότερα, μετά από
ομόφωνη απόφαση της αλβανικής βουλής,
η 27η Ιουνίου ανακηρύχθηκε ως «ημέρα
Γενοκτονίας των Τσάμηδων», ενώ ιδρύθηκε
και υπάρχει ο «Πατριωτικός Σύνδεσμος
της Τσαμουριάς», μιας 100μελούς άτυπης
"βουλής", που έγινε μέλος της
«οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών»
του ΟΗΕ το 1995.
Μετά
τα εγκλήματα, που διέπραξαν κατά τη
Γερμανοϊταλική Κατοχή στη Θεσπρωτία, το
Σεπτέμβριο του 1944, αντιλαμβανόμενοι
ότι θα λογοδοτούσαν στην Ελληνική
Δικαιοσύνη, για την εγκληματική και
αντεθνική δράση τους, 16.000-18.000 "Τσάμηδες",
μαζί με τους υποχωρούντες Γερμανούς,
που έχασαν τον πόλεμο, έφυγαν οικειοθελώς,
για την Αλβανία.
Οι "Τσάμηδες", που παρέμειναν στην Ελλάδα, καθώς δεν είχαν αναμιχθεί σε εγκληματικές πράξεις, παρέμειναν ανενόχλητοι, εκχριστιανίστηκαν και αφομοιώθηκαν από το ελληνικό στοιχείο, και υπήρξαν φιλήσυχοι και νομοταγείς.
Είναι ενδεικτικό ότι μεγάλος αριθμός "Τσάμηδων" μεταφέρθηκε στην Αλβανία με Γερμανικά μεταφορικά μέσα, σύμφωνα με αναφορά Αμερικανού αξιωματικού.
Στην Αλβανία, το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα τους εγκατέστησε στην πεδιάδα της Μουζακιάς και τους διατήρησε ως Έλληνες υπηκόους με την ελπίδα τυχόν επιστροφής τους στην Ελλάδα ή επανάκτησης των περιουσιακών τους στοιχείων, τα οποία είχαν δεσμευθεί στο μεταξύ από το ελληνικό κράτος.
Συγκεκριμένα, με την υπ΄αρ. 344/23-4-1945 απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου δοσιλόγων Ιωαννίνων και περί τις 1.700 σχετικές καταδικαστικές αποφάσεις ερήμην, που επακολούθησαν, καταδικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου, ενώ οι περιουσίες τους δημεύτηκαν (Β.Δ. 2185/1952 και Ν.27891/1954) και εκποιήθηκαν ή διανεμήθηκαν σε όλους, όσους έπεσαν θύματα της θηριωδίας τους.
Παράλληλα, με την υπ΄αρ. Α.Π. 50862/1947 απόφαση του Υπουργείου Στρατιωτικών οι "Τσάμηδες" στερήθηκαν της ελληνικής ιθαγένειας.
Οι "Τσάμηδες", που παρέμειναν στην Ελλάδα, καθώς δεν είχαν αναμιχθεί σε εγκληματικές πράξεις, παρέμειναν ανενόχλητοι, εκχριστιανίστηκαν και αφομοιώθηκαν από το ελληνικό στοιχείο, και υπήρξαν φιλήσυχοι και νομοταγείς.
Είναι ενδεικτικό ότι μεγάλος αριθμός "Τσάμηδων" μεταφέρθηκε στην Αλβανία με Γερμανικά μεταφορικά μέσα, σύμφωνα με αναφορά Αμερικανού αξιωματικού.
Στην Αλβανία, το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα τους εγκατέστησε στην πεδιάδα της Μουζακιάς και τους διατήρησε ως Έλληνες υπηκόους με την ελπίδα τυχόν επιστροφής τους στην Ελλάδα ή επανάκτησης των περιουσιακών τους στοιχείων, τα οποία είχαν δεσμευθεί στο μεταξύ από το ελληνικό κράτος.
Συγκεκριμένα, με την υπ΄αρ. 344/23-4-1945 απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου δοσιλόγων Ιωαννίνων και περί τις 1.700 σχετικές καταδικαστικές αποφάσεις ερήμην, που επακολούθησαν, καταδικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου, ενώ οι περιουσίες τους δημεύτηκαν (Β.Δ. 2185/1952 και Ν.27891/1954) και εκποιήθηκαν ή διανεμήθηκαν σε όλους, όσους έπεσαν θύματα της θηριωδίας τους.
Παράλληλα, με την υπ΄αρ. Α.Π. 50862/1947 απόφαση του Υπουργείου Στρατιωτικών οι "Τσάμηδες" στερήθηκαν της ελληνικής ιθαγένειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου