ROMIANEWS: Συγκλονιστικές φωτογραφίες της Κατοχής και της Αντίστασης από τον φακό του Σπύρου Μελετζή

Ο Σπύρος Μελετζής (20 Ιανουαρίου 1906 - 14 Νοεμβρίου 2003) ήταν Έλληνας φωτογράφος, γεννημένος στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι Ίμβρου. Θεωρείται ο κατ' εξοχήν φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης 1940-1944. Ο Μελετζής ήταν πρωτότοκος γιος (από έξι αδέλφια) του Μενελάου Μελετζή και της Καλλιόπης Γιαννάκη. Ο πατέρας του Μελετζή ήταν φτωχός - ντενεκετζής στο επάγγελμα ενώ η μητέρα του δεν είχε φοιτήσει σε σχολείο. Ο Μελετζής παρακολούθησε το σχολαρχείο και η οικογένειά του τον προόριζε για δεσπότη. Όμως επειδή ο πατέρας του Μελετζή πεθαίνει από επιδημία γρίπης το 1919, σε ηλικία 13 χρονών αναγκάζεται να βιοποριστεί.

Σε ηλικία 17 ετών, το 1923 (Συνθήκη της Λωζάνης - παραχώρησης της Ίμβρου στους Τούρκους) έφυγε για την Αλεξανδρούπολη όπου εργάστηκε αρχικά ως υπάλληλος σε υφασματοπωλείο και αργότερα στον φωτογραφείο του Αλέξανδρου Παναγιώτου (ο οποίος ήταν συγγενής του Μελετζή). Σταθμός στην φωτογραφική του καριέρα αποτέλεσε η φωτογραφία του με τα καΐκια στην παραλία της Αλεξανδρούπολης για την οποία κέρδισε το πρώτο βραβείο στην έκθεση της Θεσσαλονίκης το 1924. Το 1927 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Στην τέχνη της φωτογραφίας μυήθηκε από άξιους δασκάλους, καλλιτέχνες με υψηλή αισθητική, γνώσεις και πείρα του σκοτεινού θαλάμου, όπως ο φωτογράφος των ανακτόρων Μπούκας και ο Γεραλής. Δεν ήταν όμως φτιαγμένος για τον κλειστό χώρο του στούντιο, γι΄αυτό η πρώτη φωτογραφική επαφή του με τη φύση και ειδικά την ηπειρώτικη γη, καθόρισε και τη μελλοντική πορεία της δουλειάς του.

Μετά από περιοδεία και φωτογράφηση 22 μηνών έκανε στα Ιωάννινα, το 1938, την πρώτη του έκθεση με θέμα τη φύση αυτή της Ηπείρου. Η έκθεση αυτή μεταφέρθηκε και στην Αθήνα, εντυπωσιάζοντας και αποσπώντας επαινετικές κριτικές. Το 1939 φωτογράφισε την Κεφαλλονιά. Στην περίοδο της γερμανικής κατοχής, ο φακός του κατέγραψε την Αντίσταση του ελληνικού λαού. Ο Μελετζής έγινε ο επίσημος φωτογράφος του έπους του λαϊκου ξεσηκωμού. Οι καταπληκτικές του φωτογραφίες αποτυπώνουν με δραματικό τρόπο το έπος, τα όνειρα και την ελπίδα του ελληνικού λαού σε μια σκοτεινή σελίδα της παγκόσμιας ιστορίας.

Θυμάται ο ίδιος:
« Εγώ ήμουν ένας καλλιτέχνης φωτογράφος [.] που τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει
ότι θα "έγραφα" με το φακό μου ιστορία [.] και μια μέρα οι φωτογραφίες μου αυτές
θα ήταν τα πιο αδιάψευστα, τα πιο αληθινά ντοκουμέντα που θα φανέρωναν [.] όλη
αυτή τη δράση και τη δημιουργική πνοή που πραγματοποιούνταν σε όλους τους
τομείς και σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής στην Ελεύθερη Ελλάδα .»

«Νομίζω ότι ο Τιτάνιος αγώνας που έκανε ο Ελληνικός λαός για τη λευτεριά του
βρήκε ανταπόκριση από το φακό μου [.] Γράφαμε ο καθένας με τον τρόπο του, μια
ιστορία συγκλονιστική του καιρού μας.»