Ζαγορίσιοι γίγαντες για τα γερμανικά γκουρμέ εστιατόρια

Μ’ ένα ντορβά φασόλια καλόπιαναν τους απεσταλµένους του Αλή Πασά στη Λάιστα στο Ζαγόρι, ενώ ένα πιάτο φασόλια γίγαντες γιαχνί ήταν το κέρασµα των Λαϊστινών παλιά στους καλεσµένους τους. Τη φήµη από τα χρόνια του Αλή Πασά θέλησε να αναβιώσει ο Αθανάσιος Τζίµας, ο οποίος ξεσήκωσε τον πατέρα του για να καλλιεργήσουν ξανά στα πηλώδη εδάφη του χωριού γίγαντες.

Ούτε δυο χρόνια δεν έχουν περάσει από τότε και στο µεταξύ το προϊόν υποδέχτηκε η αγορά µε τέτοια ορµή, που έφτασε να πουλιέται σήµερα στα 10 ευρώ το κιλό, µε την παραγωγή να µην ξεπερνά τα 800 κιλά το χρόνο.

«Η ιδέα καλλιέργειας υπήρχε από παλιά. Μέσα από αυτό το βήµα όµως θέλαµε να βοηθήσουµε και τον τόπο µας. Το χωριό είναι τελείως αποµακρυσµένο και ελπίζουµε µέσα από την καλλιέργεια και προώθηση του προϊόντος να ακολουθήσουν κι άλλοι το παράδειγµά µας, εξασφαλίζοντας κάποιο εισόδηµα γιατί υπάρχει πρόβληµα ανεργίας στην περιοχή. Να λειτουργήσει και ως µοχλός πίεσης για να φτιαχτούν οι δρόµοι, οι υποδοµές, να οδηγηθεί ο τόπος µας σε ανάπτυξη», εξηγεί ο πατέρας του Θανάση, ∆ηµήτρης Τζίµας. Πράγµατι µερικοί συντοπίτες τους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσµα αυτό και ένωσαν τις δυνάµεις τους µε τις προσπάθειες της οικογένειας Τζίµα.

Κάπως έτσι, στην κεντρική πλατεία της Λάιστας δηµιουργήθηκε από το µηδέν και µε αυστηρή τήρηση όλων των προδιαγραφών που προβλέπει ο νόµος, εργαστήριο τυποποίησης και συσκευασίας των φασολιών. Η φήµη τους πλέον ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας, µε αιτήµατα από Γερµανία και Βέλγιο, αφού ελληνικά εστιατόρια θέλουν να τα βάλουν στο µενού τους.

Ο τόπος και η χειρωνακτική δουλειά εξασφαλίζουν την προστιθέμενη αξία

∆εν χρειάστηκαν πολλά να γίνουν από πλευράς οργάνωσης στο πλαίσιο των εργασιών για το στήσιµο της επιχείρησης, πέρα από τη διαµόρφωση του εργαστηρίου στο κέντρο της πλατείας του χωριού. Τα υπόλοιπα τα αναλαµβάνει ο τόπος, µε τα νερά της περιοχής και τα εδάφη να προσφέρουν τα απαραίτητα εφόδια για την καλλιέργεια.

∆ύο ή τρεις τόνοι καλά χωνεµένης κοπριάς είναι η ανθρώπινη παρέµβαση στη βιολογική καλλιέργεια των φασολιών, σύµφωνα και µε τις υποδείξεις του εργαστηρίου εδαφολογίας της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης. Καταγράφοντας και αναλύοντας τα συστατικά του εδάφους της Λάιστας, οι άνθρωποι του εργαστηρίου συµπέραναν ότι αυτό είναι ένας σηµαντικός παράγοντας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή της υψηλής ποιότητας των φασολιών, σε συνδυασµό µε τον διαλεγµένο, ντόπιο σπόρο. Είναι γνωστό ότι χωρίς νερό τα φασόλια δεν µπορούν να αναπτυχθούν. Το πότισµα γίνεται µε τα άφθονα και κρυστάλλινα νερά της Σιαλατούρας που κατεβαίνουν από υψόµετρο 1.600 µέτρων.

Επόµενο στάδιο είναι η συγκοµιδή και η µεταφορά στο ιδιόκτητο ξηραντήριο, όπου οι γίγαντες στεγνώνουν µε πολύ φυσικό τρόπο. «Τα φασόλια στεγνώνουν µε φυσικό τρόπο σε ξηραντήρια µε βάση από ειδική σίτα και προδιαγραφές για τρόφιµα. Ακολούθως αποφλοιώνονται στο χέρι στους µεγάλους, γαλβανιζέ πάγκους του εργαστηρίου όπου και αποµακρύνονται τα σκάρτα φασόλια. Στη συνέχεια και χωρίς απολύτως καµία χρήση φαρµάκων και χηµικών, ψύχονται για οχτώ ώρες σε θερµοκρασία -180 βαθµών Κελσίου, προκειµένου να καταστραφούν οι µικροοργανισµοί που γεννούν τα έντοµα» αναφέρουν οι άνθρωποι της επιχείρησης.

Τέλος, συσκευάζονται αεροστεγώς και είναι έτοιµα προς διάθεση.  Όπως σε κάθε προϊόν που παράγεται σε µικρές ποσότητες, το µεγάλο στοίχηµα είναι η διάθεσή του αλλά και η προώθησή του µε τον σωστό τρόπο, χωρίς να χάνεται η αξία του.

https://www.agronews.gr