Γράφει η
Κατερίνα Σχισμένου.
Κάθε ζωγράφος έχει τις δικές του πατρίδες και ουρανούς που μπορούν να του προσφέρουν κάθε φορά και διαφορετικές συνθήκες φωτός προκειμένου ν΄αποδώσει την ζωγραφική του. Το φως , ο άνθρωπος, η τέχνη αποτελούν μια συνεχή διαπραγμάτευση με την εποχή που βηματίζει ο κάθε καλλιτέχνης και ο τρόπος που διαχειρίζεται την ευθύνη του και την αναγκαιότητά του απένατι σε αυτό που του νοηματοδοτεί την ύπαρξη και το γίγνεσθαι, τη διαλεκτική του με το χρώμα, το σχέδιο, τις αναμετρήσεις του με δυνάμεις που γνωρίζει καλά ένας μεγάλος καλλιτέχνης. Οι ερωτικές λιτανίες σε ανθρώπινα σώματα, οι νεκρές φύσεις σε εποχές δημιουργίας και έμπνευσης, κάθε στιγμή έχει και τα δικά της χρώματα. Ο ζωγράφος δουλεύει με τα χρώματα όπως ο ποιητής με τις λέξεις και η φύση αν είναι μια πρόφαση ο άνθρωπος αποτελεί το αιώνιο αίνιγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου