Η ιστορία τοποθέτησης ναρκών στη Μουργκάνα Θεσπρωτίας

Στα βουνά της Μουργκάνας υπάρχουν ακόμη νάρκες από την εποχή του εμφυλίου πολέμου. Τοποθετήθηκαν από τους αντάρτες στο πλαίσιο της τακτικής της ενεργητικής άμυνας.  Να τι γράφει ο Δ. Χατζής στο διήγημά του «Μουργκάνα» γι' αυτή την τακτική: «Ενεργητική άμυνα θα πει πέντε ντουφέκια που χτυπούν έναν ολάκερο εχθρικό καταυλισμό, μια προφυλακή που γίνεται γραμμή κύριας άμυνας. Θα πει ποδάρια που περπατούνε - ξυπόλυτα κάποτε - μέσα σε λάσπες και χιόνια για να φτάσουν πίσω από τις εχθρικές θέσεις. Θα πει νάρκες που τινάζουνε τ' αυτοκίνητα μακριά από το μέτωπο. Όλμοι που κουβαλιούνται δέκα και δώδεκα ώρες στην πλάτη. Θα πει ένας σύνδεσμος δεκαοχτώ χρονών, που τρέχει ανάμεσα από τις σφαίρες, ένας γέρος μεταγωγικός που κουβαλάει στην πλάτη του ένα κορίτσι με σπασμένο ποδάρι".  

Στα τέλη του 1947, όλη η οροσειρά της Μουργκάνας και τα γύρω χωριά είχαν καταληφθεί από τις δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Ένα από τα στοιχεία άμυνας ενάντια στο στρατό ήταν και η ναρκοθέτηση χώρων.  Στο τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου 1948, ο στρατός κυριάρχησε στη Μουργκάνα με μια επιχείρηση, που είχε  την κωδική ονομασία «Ταύρος» και έληξε στις 16/9/1948. 

http://katoci.blogspot.com