Απαντήσεις για τα πετρέλαια στην Ήπειρο έδωσε ο καθηγητής του ΕΜΠ Δημήτρης Καλιαμπάκος.

Απαντήσεις σχετικά με την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Ήπειρο, έδωσε ο καθηγητής του ΕΜΠ Δημήτρης Καλιαμπάκος, στο γραφείο του οποίου πραγματοποίησε παρέμβαση τη Δευτέρα ο Ρουβίκωνας κατηγορώντας τον για ενδεχόμενη περιβαλλοντική καταστροφή.

Σε επιστολή του στην ιστοσελίδα του Δημοτικού Ραδιοφώνου Ιωαννίνων, ο Δημήτρης Καλιαμπάκος ξεκαθαρίζει ότι η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, εκτός από αυστηρότατες προϋποθέσεις για την εξορυκτική δραστηριότητα, προβλέπει κατηγορηματικά την έγκριση της τοπικής κοινωνίας για ενδεχόμενη εκμετάλλευση.

Αναλυτικά, αναφέρει:

Με αφορμή την παρέμβαση του «Ρουβίκωνα» στο γραφείο μου τη Δευτέρα 4 Ιουνίου, οφείλω να υπερασπιστώ τις απόψεις μου και την προσωπικότητά μου με μια δημόσια τοποθέτηση, μιας που οι συνθήκες της παρέμβασης και πολύ περισσότερο ο τύπος της δημοσιότητας που πήρε το γεγονός δεν το επέτρεψαν. Ξέρω ότι η άποψή μου, δυστυχώς, δεν θα φτάσει στα ίδια αυτιά που έφτασε η διαστρέβλωσή της, αλλά επέλεξα να μην χρησιμοποιήσω τους ίδιους μηχανισμούς ενημέρωσης, γιατί ήξερα ότι, κατά πάσα πιθανότητα, θα χρησιμοποιούνταν για σκοπούς στους οποίους αντιστέκομαι χρόνια. Για αυτό δημοσιοποιώ τη θέση μου μέσα από το Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων.

Ως γενική αρχή, πιστεύω ότι υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις, περιβαλλοντικές και τεχνικές, και, κυρίως, κοινωνικές και πολιτικές, η αξιοποίηση των εγχώριων πόρων μπορεί να συμβάλλει σε μια πορεία ανεξάρτητης αναγέννησης της χώρας. Στις παρούσες δε συνθήκες υπερασπίζομαι την ύπαρξη δημόσιου φορέα έρευνας κι εκμετάλλευσης για τους ορυκτούς πόρους, τοποθετούμενος ανοιχτά ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιλογές διάλυσης ή ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΙΓΜΕ κλπ. Αυτοί που εύκολα, ως μια μορφή ιδιότυπου «λουδισμού», ισχυρίζονται το αντίθετο, θα πρέπει να θυμηθούν ότι ο «μύθος της ψωροκώσταινας» αποτελεί διαχρονικά στη χώρα ιδεολογικό εργαλείο παθητικοποίησης και υποταγής του λαού. Από την κατοχή μέχρι και τα πρόσφατα πολιτικά γεγονότα. Και κάποιοι πλήρωσαν πολύ σκληρά την επιστημονική εργασία και θέση τους που διαψεύδει τον μύθο.

Δέχθηκα να αναλάβω τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την Εκμετάλλευση των Υδρογονανθράκων στην Ήπειρο γιατί είναι το αντικείμενο της δουλειάς μου, γιατί η Ήπειρος είναι το σπίτι μου, γιατί αν δεν την έκανα εγώ ο επόμενος που θα την αναλάμβανε, ίσως, θα ήταν χαλαρός στους περιορισμούς που θα έβαζε. Ίσως, τέλος, γιατί από χαρακτήρα δεν θα μπορούσα να αποφύγω να πάρω θέση, απλά «για να μη μπλέξω».

Η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που η ερευνητική ομάδα μου συνέταξε, πριν έξι χρόνια (η οποία δεν έχει χαρακτήρα άδειας ή έγκρισης), έχει δυο βασικά χαρακτηριστικά. Πρώτον, θέτει αυστηρές προδιαγραφές (τις πλέον αποτελεσματικές σε διεθνές επίπεδο) τόσο για την έρευνα όσο και για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, τις οποίες είναι υποχρεωμένες να τηρούν οι περιβαλλοντικές και άλλες μελέτες (π.χ. κοινωνικού κόστους- οφέλους) που πρέπει σύμφωνα με τη ΣΜΠΕ να εκτελεστούν. Επίσης, παίρνοντας υπόψη τη δικαιολογημένη δυσπιστία του κοινού έναντι των κρατικών μηχανισμών ελέγχου, προτείνει, για πρώτη φορά, τη συμμετοχή πολιτών, του κοινού, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Όμως, η πραγματική τομή που υπάρχει στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την Ήπειρο είναι μια πολιτική θέση: δίνεται, ανάμεσα στην έρευνα και την εκμετάλλευση, καθοριστικός, αποφασιστικός ρόλος στους πολίτες και στην τοπική κοινωνία στο ερώτημα για το αν πρέπει να πραγματοποιηθεί η εκμετάλλευση. Είναι μια καθαρή θέση που, για πρώτη φορά, εμφανίζεται σε Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η θέση αυτή συνάντησε δριμεία αντίδραση. Όμως, την υπερασπίστηκα τότε και την υπερασπίζομαι και τώρα. Σήμερα, είναι νόμος του κράτους και αν, άμεσα ή έμμεσα, υπονομευθεί, αυτό θα είναι παράνομο. Η άποψή μου αυτή δεν απορρέει από το γεγονός ότι η πλειονότητα της κοινής γνώμης έχει πάντα δίκιο, αλλά από τη βαθύτατη πεποίθησή μου ότι τίποτε δεν προχωράει, και δεν έχει νόημα να προχωρήσει, χωρίς την ουσιαστική συναίνεση της τοπικής κοινωνίας.

Τέλος, στην παρέμβαση ακούγεται η φράση μου «είστε σίγουροι ότι ξέρετε σε ποιον μιλάτε;», η οποία μπορεί να ερμηνευθεί με λάθος τρόπο και για την οποία θέλω να δώσω το πραγματικό της περιεχόμενο.

Η φράση έχει το νόημα πως η δράση μου για την προστασία και την αναγέννηση της Ηπείρου είναι γνωστή. Και, βέβαια, δεν θα την ευτελίσω παρουσιάζοντάς την ως «επιχείρημα».

Άλλωστε, τα βουνά και οι άνθρωποι της Ηπείρου ξέρουν.

www.epiruspost.gr