Σαράντα
εννέα πρόκριτοι εκτελέστηκαν στην
Παραμυθιά, κατά την Κατοχή, από τους
Γερμανούς, καθ' υπόδειξιν των "Τσάμηδων".
Οι εκτελεσθέντες θεωρήθηκαν άμαχος
πληθυσμός και οι συγγενείς τους πρώτου
βαθμού δεν έλαβαν ποτέ την τιμητική
σύνταξη, που προβλέπεται όταν οι
εκτελεσθέντες είναι στον πόλεμο. Είναι,
δηλαδή, εν ενεργεία πολεμιστές. Όμως στην
Κατοχή ολόκληρη η χώρα ήταν ένα απέραντο
πολεμικό μέτωπο, όπου τακτικός στρατός
δεν υπήρχε, άρα όλοι έκαναν αντίσταση
με τον τρόπο τους. Έτσι οι άμεσοι συγγενείς
των θυμάτων της Γερμανικής θηριωδίας
θα έπρεπε να δικαιούνται την τιμητική
σύνταξη. Όχι ως οικονομική ανταμοιβή,
αλλά ως ηθική επιβράβευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου