Συνομοσπονδία ή Οθωμανική επαρχία!

Γράφει ο Βασίλης Χριστογιάννης

Ενώ δηλαδή η Ελλάδα προσανατολίστηκε ψυχή τέλος και σώματι στην «Ευρώπη» για να διασφαλισθεί από τον τουρκικό κίνδυνο, ακριβώς ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός θα μεταβληθεί σε όργανο de facto μετατροπής της σε δορυφόρο της Τουρκίας. Η τουρκική επιρροή θα ασκείται όχι άμεσα, αλλά μέσω των ευρωπαϊκών και των αμερικανικών αγωγών και δεν αποκλείεται η ελληνική πλευρά, ανίσχυρη και αναζητώντας παρηγόριες ή εκλογικεύσεις, ν’ αρχίσει κάποτε να θεωρεί κι η ίδια τις υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας ως αυτονόητο μέρος και αυτονόητο καθήκον του του «εξευρωπαϊσμού» της – αφού μάλιστα «οι πολιτισμένοι άνθρωποι» έχουν ξεπεράσει τους «εθνικιστικούς αταβισμούς», δεν ξεκινούν πολέμους για πράγματα τόσο απαρχαιωμένα μέσα στον εκπλετυσμενο μας κόσμο όσο είναι δα τα κυριαρχικά δικαιώματα, έγραφε ο Παναγιώτης Κονδύλης πριν αρκετά χρόνια βλέποντας, διαχρονικά, τον τρόπο σκέψης της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας.

Αυτό ακριβώς επιβεβαιώθηκε και σε ομιλία που έκανε στην Άρτα ο πρώην υπουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιαννάκης Ομήρου, την Παρασκευή 12 Μαΐου στην αίθουσα του επιμελητηρίου με θέμα το Κυπριακό πρόβλημα. Μια ομιλία που στόχο είχε , μετά την συναισθηματική ιστορική φόρτιση, να μας πει ότι η μόνη λύση που αποδέχονται η Κυπριακή πολιτική ηγεσία και άρχουσα ελίτ της Κύπρου, στο Κυπριακό πρόβλημα, είναι η ομοσπονδία, μια ομοσπονδία υβρίδιο με αβέβαιο το μέλλον για τον Ελληνισμό του νησιού, μέσα στο πλαίσιο των «ευρωπαϊκών θεσμών». Το τραγικό στην λύση αυτή είναι, ότι δεν λαμβάνουν υπ’ όψη τους δυο σημαντικές παραμέτρους. Οι διεθνείς σχέσεις είναι σχέσεις ισχύος και για συνομιλητή έχουν μια Τουρκία με ένα βαθύ οθωμανικό τρόπο σκέψης. Με βάση, την συγκεκριμένη ομιλία και τα τεκταινόμενα στην πολιτική ηγεσία της Κύπρου βγαίνει το συμπέρασμα ότι η Κυπριακή πολιτική ηγεσία με την άρχουσα ελίτ της έχουν αποφασίσει να συνθηκολογήσουν και οραματίζονται να γίνουν μέρος της «οθωμανικής αυτοκρατορίας» για να κάνουν business στο πλαίσιο της, αγνοώντας επιδεικτικά τον μακρόπνοο προγραμματισμό της τουρκικής πλευράς που στοχεύει στην ενσωμάτωση της Κύπρου δημογραφικά, οικονομικά και με στρατιωτική ισχύ. Σε αυτή την λύση έχουν και σύμμαχο την ελλαδική πολιτική ηγεσία η οποία ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια την διαχρονική πολιτική του κατευνασμού, πιθανόν , οδηγώντας άλλη μια φορά σε νέα συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Ίσως η μη λύση του Κυπριακού, αυτή τη περίοδο, να είναι η καλύτερη λύση για την Ελληνική πλευρά. Εύχομαι έστω και την ύστατη στιγμή να διαβάσουμε προσεκτικά την ιστορία και να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις.

Βασίλης Χριστογιάννης

basilisarta@gmail.com