ΑΡΤΑ:Επίσκεψη στην ορεινή «άλλη Ελλάδα», που μέσα στην κρίση αγωνίζεται να κρατηθεί στο τόπο της
Γράφει η Μαίρη Τζώρα
Τα αγροτικά και τα ΙΧ, έχουν αντικαταστήσει τα ασθενοφόρα. Γιατροί, στα «άγονα» αγροτικά ιατρεία, υπάρχουν μόνο στα «χαρτιά», ενώ οι μαθητές διανύουν καθημερινά τουλάχιστον 90 χιλιόμετρα για να πάνε στο σχολειό τους.Αυτή είναι η εικόνα στην «άλλη Ελλάδα», που μέσα στην κρίση αγωνίζεται να κρατηθεί στο τόπο της, στα 16 χωριά και τους 86 οικισμούς του δήμου Γεωργίου Καραϊσκάκη, στην ορεινή Άρτα. Μία περιοχή με απαράμιλλο φυσικό κάλλος, ιστορία και πολιτισμό, αξίες που έχει σκεπάσει η σκόνη της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης. Σε μια απόσταση 80 - 90 χιλιομέτρων από την Άρτα και σε μεγάλο υψόμετρο, με δύσκολους ή ακόμα και κακοτράχαλους δρόμους, η ζωή μοιάζει να κυλά σε περασμένες μεταπολεμικές δεκαετίες.Κάτοικοι, δημοτικοί σύμβουλοι αλλά και ο δήμαρχος Περικλής Μίγδος, μεταφέρουν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων τον προβληματισμό τους, σε μία προσπάθεια να φτάσει η φωνή τους στην Αθήνα για να ανακοπεί η πορεία της οπισθοδρόμησης και του ξεριζωμού.«Αυτή είναι στροφή προς την εγκατάλειψη, αποστασιοποίηση του κόσμου, από τον κόσμο», λέει ῍ο δήμαρχος και μεταφέρει τον αγώνα και την αγωνία του για να «αλλάξει η κατάσταση». Το πλέον σημαντικό πρόβλημα είναι η ανασφάλεια των κατοίκων που πηγάζει από την απουσία αγροτικών γιατρών, την υποτυπώδη λειτουργία του Κέντρου Υγείας στην Άνω Καλεντίνη, στην έλλειψη ασθενοφόρου, αλλά και τα δεκάδες χιλιόμετρα που χωρίζουν την περιοχή από την Άρτα.
Η Υγεία στο περιθώριο
Ο δήμος, αν και έχει 6 αγροτικά ιατρεία, δεν λειτουργεί κανένα. Οι αγροτικοί γιατροί από τις Πηγές, την Μεγαλόχαρη, την Άνω Πέτρα και το Κλειδί, έχουν πάρει απόσπαση στο νοσοκομείο της Άρτας, κυρίως για να καλύπτουν εφημερίες. Στα ιατρεία της Ελάτης και του Βελεντζικού, τα τελευταία χρόνια δεν έχουν δει γιατρό. Όπως όλοι λένε, οι αγροτικοί γιατροί, εμφανίζονται μία φορά το μήνα για να συνταγογραφήσουν. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό γίνεται στα καφενεία.Το Κέντρο Υγείας που βρίσκεται στην έδρα του δήμου, την Άνω Καλεντίνη, δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις κοινότητες, γιατί δεν έχει την δυνατότητα, όπως υποστηρίζει ο κ. Μίγδος. Έχει ένα οδηγό ασθενοφόρου, υπάρχουν ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, ακόμη σε γάζες και χαρτί υγείας. Το ΕΚΑΒ από την Άρτα, εάν έχει διαθέσιμο ασθενοφόρο, μπορεί να κάνει και δύο ώρες να φτάσει στο περιστατικό, καθώς το οδικό δίκτυο είναι δύσκολο με στροφές και χωματόδρομους. Οι κάτοικοι, όπως με αγανάκτηση τονίζουν, αναγκάζονται τις περισσότερες φορές για να σώσουν μία ζωή, να κάνουν μεταφορές ασθενών σε καρότσες αγροτικών φορτηγών ή στην καλύτερη περίπτωση, με ΙΧ αυτοκίνητα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση εργαζόμενου σε εργοτάξιο στην Μονή Σέλστου,ο οποίος υπέστη εγκεφαλικό και μεταφέρθηκε με αγροτικό στο νοσοκομείο της Άρτας, γιατί όταν ζήτησαν ασθενοφόρο από το ΕΚΑΒ, τους είπαν ότι θα καθυστερήσει. Σε μία προσπάθεια δε, να διακωμωδήσουν την κατάσταση, μας λένε πως, «ο κάθε οικισμός ακόμη και ο πιο απομακρυσμένος έχει και έναν ιερέα, για τις κηδείες».Ο δήμαρχος επισημαίνει πως μετά την έρευνα που διεξήγαγε από τον περασμένο Σεπτέμβρη έως σήμερα, για την καταγραφή της κατάστασης, έστειλε τρεις αναφορές στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας, ενώ έκανε και ο ίδιος παράσταση για το ζήτημα. Επίσης, ενημέρωσε τους τρεις βουλευτές της Άρτας, με αποτέλεσμα η Όλγα Γεροβασίλη και ο Βασίλης Τσίρκας, να καταθέσουν επερώτηση στην Βουλή. Με αφορμή την επίσκεψη στην περιοχή που πραγματοποίησε η Ευρωπαία Επίτροπος Κορίνα Κρέτσου, γνωρίσαμε τον τόπο και το παράπονο των κατοίκων του, εισπράξαμε την αγωνία τους γιατί βιώνουν καθημερινά την εγκατάλειψη, στο «τριεθνές», όπως αποκαλούν την περιοχή τους, γιατί βρίσκεται εκεί όπου σμίγουν οι νομοί Καρδίτσας, Τρικάλων και Άρτας, στην Κοιλάδα του Αχελώου.
Η Παιδεία «παιδεύει» τους μαθητές
Μετά την Υγεία, το μεγάλο ζήτημα, είναι η πολύωρη καθημερινή ταλαιπωρία των μαθητών, που με δύσκολες καιρικές συνθήκες τον χειμώνα, διανύουν 80 έως 90 χιλιόμετρα, ώστε να φτάσουν στο σχολείο και στην συνέχεια να επιστρέψουν στο σπίτι τους το απόγευμα. Τα παιδιά, ειδικά των Γυμνασίων και Λυκείων, που λειτουργούν στην Παναγία Διασέλου, και στην Άνω Καλεντίνη, ξυπνούν στις 6 το πρωί για να φτάσουν με τα πόδια ή με κάποιο μισθωμένο από την περιφέρεια Ηπείρου ταξί, στο κεντρικό δρόμο, σε στάση του ΚΤΕΛ, προκειμένου να πάρουν το λεωφορείο, για να είναι στις 8.30 στο σχολείο τους. Ο δήμαρχος Γεωργίου Καραϊσκάκη, που βιώνει το πρόβλημα των μαθητών και των οικογενειών τους, υποστηρίζει πως πρέπει να δημιουργηθεί ένας άλλος «χάρτης» για την μετακίνηση των μαθητών στις ορεινές περιοχές. Αισθητή είναι και η έλλειψη αθλητικών υποδομών στον δήμο. Το μοναδικό γήπεδο που υπάρχει είναι ακατάλληλο και επιπλέον για να το επισκεφτεί κάποιος, θα πρέπει να διανύσει 80 χιλιόμετρα.Στα προβλήματα των κατοίκων, το τελευταίο διάστημα προστέθηκε και η τηλεόραση, καθώς δεν φτάνει στην περιοχή τους ψηφιακό σήμα, με αποτέλεσμα να μην βλέπουν το πρόγραμμα των καναλιών εθνικής εμβέλειας. Για το ζήτημα αυτό ο δήμαρχος έχει κάνει ενέργειες και καταγγελίες στους αρμόδιους, χωρίς μέχρι στιγμή να υπάρχει αποτέλεσμα.Μπορεί στο δήμο Γ. Καραϊσκάκη τα προβλήματα επιβίωσης να είναι ουσιαστικά, ωστόσο το φυσικό τοπίο παραμένει ανόθευτο και εντυπωσιακό. Οι γραφικοί οικισμοί και τα χωριά, ξεφυτρώνουν μέσα από ελατοσκέπαστες πλαγιές. Ζαρκάδια και άγρια άλογα, μπορεί να αιφνιδιάσουν σε κάποια ορεινή διαδρομή τον επισκέπτη. Η κοιλάδα του Αχελώου, τα πέτρινα γεφύρια, οι ιστορικές μονές της Ροβέλιστας και Σέλτσου, η φιλοξενία των ντόπιων, αποτελούν πλεονεκτήματα, για την αναστροφή της κατάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου