Όπως και οι περισσότεροι, τα τελευταία χρόνια είμαι άθλιος καταναλωτής.
Ψωνίζω τα απαραίτητα και αυτά με μέτρο. Δεν πηγαίνω στα μαγαζιά ούτε για
window-shopping, για να μην μπω σε πειρασμό με κανένα ηλεκτρονικό καλούδι ή
κάποια σπάνια ηχογράφηση του Stravinsky.
Σήμερα όμως χρειάστηκα ένα μικρόφωνο για την καμερούλα μου. Και χωρίς σκέψη,
πήρα το μηχανάκι και πήγα μέχρι την πλατεία Κάνιγγος, εκεί που δεκαετίες τώρα
έβρισκα τη μεγαλύτερη ποικιλία σε ηλεκτρονικά ήχου και εικόνας. Σοκαρίστηκα. Δεν
υπάρχει ούτε ένα μαγαζί ανοιχτό!
Εκεί που δεν μπορούσες να περάσεις από τον κόσμο, εκεί που δεκάδες μαγαζάκια
δεν προλάβαιναν να εξυπηρετούν πελάτες και περίεργους περί των ηλεκτρονικών,
σήμερα υπήρχαν μόνο κλειστά ρολά και λουκέτα.
Η στοά, στο κάτω μέρος της πλατείας, μοιάζει με ρημαγμένο μαυσωλείο – μνημείο
της οικονομικής κρίσης που σαρώνει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα. Στην αρχή της
Ακαδημίας (που είχε τα πιο κυριλέ μαγαζάκια), υπάρχει μόνο ένα μαγαζί ανοιχτό με
μεταχειρισμένα (κλεμμένα;) κινητά και λίγο πιο κάτω ένα με σωβρακοφανέλες και
κιλότες για κυρίες άλλης εποχής…
Η απόλυτη κατάθλιψη. Δεν είχα δει τέτοια ερημιά στην Κάνιγγος ούτε ανήμερα
15Αύγουστο. Το καταλαβαίνετε; Ήμουν σχεδόν μόνος μου στην πλατεία, Σάββατο
μεσημέρι !
Και απορούσα πότε έγινε αυτή η καταστροφή στο κέντρο της Αθήνας…
Όχι, δεν ζω σε άλλη χώρα. Ούτε ξύπνησα μετά από 7 χρόνια ύπνου. Κι εγώ τα
τελευταία χρόνια επιλέγω το ίντερνετ για αγορές ή τα διάφορα Media Markt με τις
προσφορές τους. Γνωρίζω επίσης ότι στο Golden Hall, Σάββατο μεσημέρι, γίνεται
πατείς με πατώ σε.
Αυτό που δεν είχα καταλάβει, επειδή είμαι ένας από τους «άθλιους»
καταναλωτές, είναι ότι η Αθήνα έχει πεθάνει οικονομικά. Τέλος για το κέντρο,
καπούτ, dead. Μόνο στο Σύνταγμα κυκλοφορεί λίγος κόσμος – τουρίστες οι
περισσότεροι – και στην Ομόνοια ταξιτζήδες και πρεζάκια.
Οι Αθηναίοι έφυγαν από την Αθήνα. Παρέδωσαν το κέντρο της στην παρακμή, στη
μιζέρια και στην εγκατάλειψη.
Εκεί που για όλη την Ευρώπη, η διαμονή στο κέντρο της πόλης είναι πανάκριβο
προνόμιο για λίγους και ακμαία εμπορική ζώνη, στην Ελλάδα είναι δείγμα έκπτωσης,
αδυναμίας και φτώχειας.
Δεν την αγαπάμε την Αθήνα. Για την ακρίβεια, δεν θέλουμε να τη βλέπουμε ούτε
στα μάτια μας…
Κάντε μία βόλτα Σάββατο μεσημέρι στην Κάνιγγος για να το δείτε κι εσείς…
(Κι αν χρειαστείτε σωβρακοφανέλες, μην πάτε στο Golden Hall – προτιμήστε
Κάνιγγος)
του Δημήτρη Καλαντζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου