Διαγόρας Καλαϊτζόγλου. 'Ενας παλίκαρος που γύρισε τον κόσμο με το ποδήλατο

           

 Είχα γνωρίσει πριν από μερικά χρόνια μια απίστευτη τυπάρα, τον Διαγόρα Καλαϊτζόγλου, ο οποίος πέταξε μέχρι την Ιαπωνία, αγόρασε ένα ποδήλατο πόλης, το καβάλησε και γύρισε με αυτό στην Ελλάδα. 

Το κατόρθωμά του, φαντάζει για τους πολλούς ως μια ασύγκριτη μεν, ανορθολογική δε εμπειρία ζωής. Μια εμπειρία που τη ζηλεύεις, αλλά βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι δεν θα έμπαινες καν στη διαδικασία να γευτείς. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιοι που όχι απλά δεν ζηλεύουν τον Διαγόρα, αλλά τον κοντράρουν στα ίσα. Ή ίσως και να τον ξεπερνούν σε τρέλα και αποφασιστικότητα...

Ένας από αυτούς, ο Άγγλος Alastair Humphreys. Γνήσιος λάτρης της περιπέτειας, έχει συγγράψει 9 βιβλία κι έχει δώσει πληθώρα διαλέξεων σχετικά με τις εμπειρίες του, ενώ παράλληλα έχει ανακηρυχθεί από το National Geographic ως "Λάτρης της Περιπέτειεας για το 2012". Ο Alastair, που λέτε, τόλμησε με το ποδήλατό του ένα ταξίδι 74.000 χιλιομέτρων, το οποίο διήρκησε περίπου 4 ολόκληρα χρόνια και κατά το οποίο επισκέφθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ 60 συνολικά χώρες.

"Αν έχεις τα φράγκα, το ρίχνεις στις τρέλες...", σιγοψιθυρίζεις και σου απαντάμε: Το συνολικό κόστος του ταξιδιού του ανήλθε σε 8.800 ευρώ. Ήτοι, 2.200 ευρώ το χρόνο. Όσα περίπου ξοδεύεις για τα τσιγάρα και τα σουβλάκια σου.

Αν η περιπτωσάρα του Alastair σε βάζει σε σκέψεις, καλό θα ήταν να ρίξεις και μια ματιά σε 5 συμβουλές για το ταξίδι των ονείρων σου

1. Πάρ' το επιτέλους απόφαση

"Δεν έχει να κάνει με το πόσο αθλητικός τύπος ή το πόσο ευκατάστατος είσαι. Η προσήλωσή σου στο στόχο είναι το Α και το Ω. Όρισε μια ημερομηνία εκκίνησης έναν χρόνο τουλάχιστον πριν, ανακοίνωσε στους φίλους σου το σχέδιό σου, διευθέτησε τις υποχρέωσεις σου με την οικογένεια και τα επαγγελματικά σου. Να είσαι σίγουρος πως την ημέρα που θα ξεκινήσεις, δεν θα τα έχεις όλα σχεδιασμένα όπως τα περίμενες. Αλλά μη σε νοιάζει: είναι απλά ένα ποδήλατο που θα πρέπει να καβαλήσεις και μια σκηνή που θα πρέπει να στήσεις."

2. Πρόσεχε την τσέπη σου

"Ξεκίνα να αποταμιεύεις από σήμερα. Το να πας για πίτσα και δυο μπύρες, να ξέρεις πως ισοδυναμεί σε κόστος με το να διασχίσεις την ύπαιθρο της Βολιβίας για δύο εβδομάδες. Όρισε προτεραιότητες, λοιπόν, και αποταμίευε, αποταμίευε, αποταμίευε!"

3. Κάν' το με το δικό σου στυλ 

"Δεδομένου ότι ο κάθε ένας από εμάς είναι διαφορετικός, καλό είναι να προαποφασίσεις τον τρόπο με τον οποίο θες να ταξιδέψεις. Μόνος ή με ταίρι; Γρήγορο πετάλι για να καλύψεις περισσότερα χιλιόμετρα ή αργά προκειμένου να χαρείς τις εικόνες που θα σε περιβάλλουν; Θες να το ζήσεις 'χύμα' με φτηνό φαγητό, διαμονή όπου κι όπως να 'ναι ή πιο άνετα με διαμονή σε hostels και καλύτερο φαγητό; Εσύ ορίζεις το πώς."

4. Τράβηξε την πορεία σου

"Ερωτήσεις που θα πρέπει να απαντήσεις πριν ξεκινήσεις: Ποια μέρη του κόσμου σε συναρπάζουν περισσότερο; Ποια εποχή θα ξεκινήσεις; Πού μπορείς να ταξιδέψεις με οικονομικό τρόπο; Χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις αεροπλάνο σε κάποιους προορισμούς ή απλά θα βγάλεις την απόσταση με ορθοπεταλιές; Προτιμάς να συναντήσεις οικείους ή εντελώς άγνωστους πολιτισμούς; Θες η διαδρομή σου να έχει επικά στοιχεία (βλ. χειμώνα στη Σιβηρία) ή απλώς ευχάριστα (βλ. Καλιφόρνια την άνοιξη);"

5. Εξοπλίσου χωρίς υπερβολές

"Το βάζω τελευταίο στη λίστα μου, διότι ο εξοπλισμός για εμένα δεν παίζει μεγάλο ρόλο. Κάποιοι άλλοι σκέφτονται διαφορετικά και ξοδεύουν αρκετά λεφτά για να αγοράσουν καλό εξοπλισμό. Σκέψου να προγραμμάτιζες ένα ταξίδι με ποδήλατο που θα διαρκούσε μία εβδομάδα. Πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα θα σου χρειαστούν και σε ένα ταξίδι σαν αυτό που έκανα εγώ. Αυτά που κρίνω απαραίτητα είναι τα εξής: μία μίνι σόμπα πολλαπλών καυσίμων, ένα κουτάλι από τιτάνιο, μια τρόμπα της προκοπής κι ένα λεπό sleeping bag. Είναι καλύτερα να κοιμάσαι μέσα σε αυτό με όλα σου τα ρούχα, από το να χρησιμοποιείς ένα αντίστοιχο ογκώδες που θα το κουβαλάς μαζί σου για τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα."

www.provocatuer.gr

Διαβάστε ακόμη

Ποδηλάτης στον Δρόμο του Μεταξιού. Η θαυμάσια ιστορία ενός αθηναίου που έκανε τη διαδρομή Ιαπωνία-Ελλάδα με το ποδήλατό του

Ο Διαγόρας Καλαϊτζόγλου έχει μεγαλώσει στην Αθήνα και συγκεκριμένα στον Βύρωνα. Θα μπορούσε να έχει ως αγαπημένο του μότο τη φράση: «Τι να μου πεις και εσύ από τη ζωή σου;» Κι όμως. Ο συγκεκριμένος 31χρονος, ο οποίος -ζωή να 'χει- έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να επισκεφτεί 51 χώρες ανά τον κόσμο, κάθε άλλο παρά. καβαλημένος είναι. Με ένα γνήσιο και μόνιμο χαμόγελο στα χείλη και με μία πλήρως θετική αύρα να τον περιβάλλει, τον συνάντησα στα γραφεία της εφημερίδας για να μου αραδιάσει κάποιες από τις ταξιδιωτικές του ιστορίες. Συμπέρασμα: Για το μόνο πράγμα που δεν θα έχει να ανησυχεί σε μερικές δεκαετίες από σήμερα είναι μήπως του στερέψουν οι διηγήσεις στα εγγόνια του.

Λάος, στους καταρράκτες Kuang Si

Νεπάλ, με φόντο τα Ιμαλάια

Η τρέλα του με τα ταξίδια ξεκίνησε περίπου πριν από μία δεκαετία, όταν επισκέφτηκε το Βέλγιο και την Ολλανδία. Η βίζιτά του στις Κάτω Χώρες ήταν αρμένικη, καθώς έμεινε εκεί για δύο ολόκληρους μήνες. Εκτοτε, έχει επισκεφτεί ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο. Από τη Νότια Ευρώπη έως τη Σκανδιναβία, ο «Δίας» (συστήνεται στους ξένους με αυτό το πιο. εύπεπτο προσωνύμιο) αρέσκεται στο να κάνει οτοστόπ και να ασχολείται με δουλειές του ποδαριού στα μέρη που επισκέπτεται, προκειμένου να εξασφαλίσει ως ταξιδιώτης τα προς το ζην. Δεν ζητάει, άλλωστε, κάτι παραπάνω. «Αν δεν έχεις πολλά λεφτά στην άκρη, νιώθεις περισσότερο ελεύθερος», μου λέει χαρακτηριστικά.

Στη Νέα Ζηλανδία

Νέα Ζηλανδία, στη χερσόνησο Dunedin

Το best seller της ζωής του, ωστόσο, το «συνέγραψε» πριν από δυόμιση περίπου χρόνια. «Πήγα στην Ιαπωνία, από όπου αγόρασα με 100 ευρώ ένα ποδήλατο πόλης. Από αυτά με τις έξι ταχύτητες. Αφού έκανα τον γύρο σχεδόν ολόκληρης της χώρας, πήρα ένα πλοίο και πέρασα απέναντι, στην Κίνα. Από τη Βόρεια Κίνα, λοιπόν, ξεκίνησα να έρθω στην Ελλάδα με το ποδήλατο», περιγράφει καθώς με πιάνει σύγκρυο. «Ακολούθησα τον περίφημο Δρόμο του Μεταξιού. Πέρασα από το Κιργιστάν, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ιράν, την Τουρκία και από εκεί κατέληξα στην Ελλάδα. Μου πήρε περίπου έξι μήνες», αναφέρει σαν να μην έχει καταφέρει κάτι ιδιαίτερο. «Δυσκολεύομαι να πάω από το Αιγάλεω στη Νίκαια με το αμάξι», κατάφερε να του ψελλίσει η ταπεινότητά μου.

Ταΐζοντας γλάρους στην άλλη άκρη του κόσμου (Νέα Ζηλανδία)

Φιλιππίνες, στους επονομαζόμενους Σοκολατένιους Λόφους

«Και τι είχες μαζί σου, ρε θηρίο;». «Μια τσάντα στην πλάτη και μία πάνω στο ποδήλατο», μου λέει. «Σε αυτά βάζω τα εργαλεία για το ποδήλατο, έναν χάρτη, ένα GPS, ένα λαπτοπάκι και την καλή μου τη διάθεση. Τίποτε παραπάνω». Κοιμάται κατά κανόνα έξω. Σε δρόμους, σε λαγκάδια, σε βουνά. Η επόμενη ερώτηση, αυτονόητη. Αφορούσε το φόβο. «Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί δεν είναι από τα ζώα, άλλα από τους ανθρώπους. Στην επαρχία του Ιράν, για παράδειγμα, δύο ντόπιοι πήγαν να βιάσουν τη Γιαπωνέζα φίλη μου, που με συνόδευε σε ένα τμήμα του ταξιδιού. Ντου στη σκηνή και σκηνές μελοδραματικές, αλλά τελικά γλιτώσαμε».

Φιλιππίνες, στο νησί Jumabo

Στο Ουζμπεκιστάν

Ουζμπεκιστάν

Υπήρχαν, όμως, και μερικά βράδια που αναζητούσε τη συντροφιά των αυτοχθόνων. «Πολλές φορές χτυπάω πόρτες χωρικών για να κοιμηθώ στα σπίτια τους. Κατά κανόνα με καλούν μέσα και με φιλεύουν». Μέσες άκρες φανταζόμουν τι τον. φιλεύουν. Απλά επαληθεύτηκα ρωτώντας τον. «Στην Κίνα μου προσέφεραν σκορπιούς, βατράχια, σκουλήκια. Δεν είπα όχι. Στο Κιργιστάν πάλι, στα 3.000 μέτρα υψόμετρο, εξαρτάσαι αποκλειστικά και μόνο από τους νομάδες, οι οποίοι δεν έχουν νερό και σου προσφέρουν γάλα από άλογο, το οποίο έχει καεί από τις τοξίνες. Θρεπτικότατο». Η βρύση του σπιτιού μου, μου φαίνεται πιο ερωτεύσιμη από ποτέ. Γνωρίζουν άραγε για εμάς; «Ξέρουν για την Ολυμπιάδα, για το Ευρωπαϊκό του 2004 και κυρίως για τον 'Ισκάντερ', τον Μέγα Αλέξανδρο».

Στο Βιετνάμ

Καμπότζη, στο ναό Angor Ta Prohm

Καμπότζη, Phnom Penh

Στο ταξιδιωτικό βιογραφικό του Δία δεν συμπεριλαμβάνεται μονάχα η Ευρώπη και το οδοιπορικό του στο Δρόμο του Μεταξιού. Εχει επισκεφτεί την Ινδία, το Νεπάλ και την Καμπότζη. Το Λάος, το Βιετνάμ, την Ταϊλάνδη. Τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία. Από την τελευταία, μάλιστα, πέταξε και για τη Νέα Ζηλανδία, την οποία κατάφερε να τη γυρίσει όλη. Με οτοστόπ. Εχει επισκεφτεί και την εξωπραγματική Ισλανδία, όπου βίωσε το highlight της ζωής του. «Είχα πάει στο εσωτερικό και περπάτησα από εκεί προς τη θάλασσα», περιγράφει. «Εφαγα πολύ χιόνι και συνειδητοποίησα πόσο ελάχιστος είμαι μπροστά στη φύση. Οταν, όμως, έφτασα μετά από πέντε ημέρες στη θάλασσα, ένιωσα ελεύθερος και ζωντανός».

Στην Καππαδοκία

Κίνα, στο Σινικό Τείχος

Ισλανδία, Blue Lagoon

«Ποιος είναι ο τελικός σου στόχος;» τον ρωτάω, περιμένοντας να μου πει ότι σκοπεύει να ταξιδέψει στην τάδε χώρα ή στη δείνα ήπειρο. Μου τη φέρνει. «Σκοπός μου είναι να μάθω ακόμα καλύτερα τον εαυτό μου». Οι μοναχικές ώρες που περνάει ταξιδεύοντας έχουν σκαλίσει για τα καλά την ψυχοσύνθεσή του.

Και η Ελλάδα; Τι σκέφτεται για την Ελλάδα; «Οσο ταξιδεύεις, βλέπεις τα καλά της χώρας σου και τα εκτιμάς. Είμαι ευγνώμων που είμαι Ελληνας. Δεν είμαι ένα φτωχό παιδάκι που γεννήθηκε στην Ινδία σε χαμηλή κάστα και το οποίο δεν μπορεί να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο από αυτόν που του έχει χαράξει το πεπρωμένο». Και οι Ελληνες; Ποιο είναι το μήνυμά του; «Θα ήθελα να πω σε αυτούς για τους οποίους η κρίση δεν έχει εγείρει ακόμα ζητήματα επιβίωσης να κάνουν καλή χρήση της ζωής τους. Να μην ξυπνούν μουρτζούφληδες, να μη χαραμίζουν την ημέρα τους. Εμείς και όλοι οι Ευρωπαίοι είμαστε ευλογημένοι. Λίγοι είμαστε οι τυχεροί σε αυτόν τον κόσμο που έχουμε. ψυγείο, σωστά;». Κυνική φιλοσοφία.

Ιράν, στους Πύργους της Σιωπής

Κιργιστάν, ποδηλατώντας στα 4.000 μέτρα

Τι και αν έχει γεμίσει ήδη τέσσερα διαβατήρια; Ο Δίας προβλέπεται να γεμίσει πάμπολλες σελίδες με σφαγίδες ακόμα. Και κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν πια δεν θα έχει τις ίδιες δυνάμεις, θα ξεκινήσει να εξερευνά και την Ελλάδα, την οποία μέχρι στιγμής έχει αμελήσει. «Σκέφτομαι να πάρω το ποδήλατο, να ανέβω Αλεξανδρούπολη και από εκεί να κατέβω προς τα κάτω». Ο μπαγάσας ο Δίας το κάνει να ακούγεται ευκολάκι. Ενας μικρός θεούλης.

www.metropolispress.gr