Το όνομα
και τα κατορθώματά του τα γνωρίζουν και όσοι δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με τη
μελέτη της Ιστορίας. Η προσωπικότητα του Γεώργιου Καραϊσκάκη είναι τόσο λαμπερή
που αρκεί από μόνη της για να τραβήξει την προσοχή αλλά και να εκπροσωπήσει μια
ολόκληρη περιοχή.
Όχι πως
λείπουν από τον ομώνυμο δήμο τα αξιοθέατα με παρελθόν και ενδιαφέρον, μα όταν
γεννήθηκε στα μέρη σου ένας ήρωας αυτού του διαμετρήματος, όλα τα υπόλοιπα
αναπόφευκτα περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Ο ήρωας
γεννήθηκε λοιπόν το 1782, σ' ένα κελί του μοναστηριού της Κοίμησης, στη
Σκουληκαριά. Το προσωνύμιο που τον συνόδευε πάντα ήταν «ο γιος της καλογριάς»,
από τη μάνα του Ζωΐτσα Ντιμισκή που ζούσε στο μοναστήρι.
Τον είπαν
Γεώργιο, για χάρη του αγίου, όταν βρέφος λίγων ημερών ακόμα τον μετέφερε η
μητέρα του στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, στο Μαυρομάτι Καρδίτσας. Αργότερα,
τον πήγε στα χωριά του Βάλτου, στον εξάδελφό της Δημήτριο Ισκο, και καθώς ήταν
αδύνατος και καχεκτικός, τον είπαν «μικρό, μαύρο Ισκο», δηλαδή Καραϊσκάκη.
Πολύ
αργότερα, επέστρεψε στη γενέτειρά του Σκουληκαριά. Εδώ ήταν η έδρα και η βάση
του για τις στρατιωτικές του δράσεις στην ευρύτερη περιοχή. Σήμερα, ο νυν
καλλικρατικός δήμος φέρει το όνομά του.
Στη
Σκουληκαριά φυλάσσονται και τα οστά του ήρωα, σε ένα σεντούκι που βρίσκεται
στην πλατεία του χωριού, δίπλα στην προτομή του. Για ασφάλεια, δεν μπορεί να
ανοίξει παρά μόνο με την ταυτόχρονη χρήση τριών κλειδιών που κρατούν (πάλι για
λόγους ασφαλείας) τρεις διαφορετικοί άνθρωποι.
ΠΗΓΗ:
Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου