Πυξαριά (Μπλιθούκι) Κόνιτσας. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Η Πυξαριά (Τοπική Κοινότητα Αγίας Βαρβάρας - Δημοτική Ενότητα ΚΟΝΙΤΣΑΣ), ανήκει στον δήμο ΚΟΝΙΤΣΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα "Καλλικράτης".

Η επίσημη ονομασία είναι "η Πυξαριά". Έδρα του δήμου είναι η Κόνιτσα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ηπείρου.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο "Καποδίστριας", μέχρι το 2010, η Πυξαριά ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγίας Βαρβάρας, του πρώην Δήμου ΚΟΝΙΤΣΑΣ του Νομού ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.

Η Πυξαριά βρίσκεται σε γεωγραφικό πλάτος 40,1199955703 και γεωγραφικό μήκος 20,7079516135. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Πυξαριά θα βρείτε εδώ.

Η Πυξαριά είναι κτισμένη σε υψόμετρο 600 μέτρων, στο ανώτερο σημείο ενός λόφου κάτω από το ύψωμα  Χονδροβούνι, το οποίο αποτελεί τη νοτιότερη απόλυξη της οροσειράς του Γράμμου και απέχει 17,8 χλμ από την Κόνιτσα. Το παλιό Μπελθούκι, περιβάλλεται από πυκνή βλάστηση από δρυς, κουμαριές, πουρνάρια και πυξάρια. Διασώζονται ακόμη ορισμένα από τα παλιά πέτρινα σπίτια του χωριού καθώς και οι βρύσες και τα πηγάδια.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα θερμά λουτρά που βρίσκονται λίγο παρακάτω από το χωριό. Προκαλεί εντύπωση στον επισκέπτη το φαινόμενο να βγαίνει ζεστό νερό από τα έγκατα της γης και μετά από μια σύντομη πορεία να καταλήγει απευθείας στο παρακείμενο Σαραντάπορο ποταμό. Τα λουτρά της Πυξαριάς σήμερα είναι αναξιοποίητα. Ωστόσο προπολεμικά, λειτουργούσαν κανονικά, πράγμα που γίνεται αντιληπτό από τα ερείπια των κατάλληλα διαρυθμιζμένων κτιρίων που διακρίνονται πνιγμένα στην πυκνή βλάστηση.

Ξεχωριστό επίσης είναι το εξωκλήσι του Πρ. Ηλία που βρίσκεται λίγο  πριν το χωριό στον ομώνυμο λόφο με ωραία θεά προς τα λουτρά των Καβασίλων και τον Σαραντάπορο. Άλλα μικρά  ξωκλήσια, που είναι διάσπαρτα γύρω από το χωριό, είναι η Αγία Κυριακή, ο Άγιος Μηνάς, η Αγια Παρασκευή και η Παναγία στον Σαραντάπορο

Ένα ζεστό μπάνιο στην όχθη του Σαραντάπορου, στον τόπο που ανήκει στο χωριό Πυξαριά.

Η ομορφιά και η μοναδικότητα της περιοχής της Κόνιτσας μαγεύει κάθε επισκέπτη. Η πλούσια βλάστηση και πανίδα, οι εντυπωσιακές χαράδρες, οι μεγαλοπρεπείς ορεινοί όγκοι, οι ορεινές λίμνες, τα ποτάμια, το πλήθος των θρησκευτικών μνημείων και τα μουσεία της περιοχής, δίνουν τη δυνατότητα στον επισκέπτη να εξερευνήσει την περιοχή μέσα από μια πληθώρα επιλογών.Στην αριστερή όχθη του Σαρανταπόρου, βρίσκονται τα θειούχα ιαματικά λουτρά Καβασίλων. Η θεραπευτική ιδιότητα των πηγών ήταν γνωστή από τη μέση βυζαντινή εποχή για την ίαση καταγμάτων. Τα λουτρά κάηκαν στον πόλεμο από το γερμανικό στρατό κατοχής. Ξαναχτίστηκαν μεταπολεμικά, για να ξανακαούν το 1964 από δασική πυρκαγιά. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 κατασκευάστηκε το σημερινό υδροθεραπευτήριο. Τα παλαιά λουτρά, που βρίσκονταν  στην απέναντι όχθη του Σαραντάπορου, στον τόπο που ανήκει στο χωριό Πυξαριά, καταστράφηκαν στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου  Πολέμου. Ο επισκέπτης μπορεί εκεί να απολαύσει ένα ζεστό μπάνιο στο ποτάμι.

Ιαματικό Νερό

Η φυσική θερμοκρασία του νερού είναι 30^ο C

Χαρακτηρισμός: Θερμό Cl-Na-Ca-HCO₃-K-F-B - υδροθειούχο, υποτονικό ιαματικό νερό δήμου Κόνιτσας.

Θεραπευτικές ενδείξεις: Ρευματοπάθειες, αρθροπάθειες, μετατραυματικές παθήσεις, ραχίτιδες, νευραλγίες, δερματοπάθειες, γυναικολογικές παθήσεις

Εγκαταστάσεις θερμαλισμού υγείας

Ο χώρος τον λουτρών αποτελείται από μια μεγάλη εξωτερική πισίνα,  καθώς και από δύο εσωτερικές, μία ανδρών και μία γυναικών. Η μέση θερμοκρασία της εξωτερικής πισίνας είναι 30^ο C και των εσωτερικών 32^ο C. Το υδροθεραπευτήριο λειτουργεί από Ιούνιο μέχρι Οκτώβριο, καθ'όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.

Ιστορικά στοιχεία της περιοχής της Πυξαριάς Μαστοροχωρίων

Η ιστορική τους αφετηρία ανάγεται στο 16ο αιώνα, εποχή συνεχών πληθυσμιακών ανακατατάξεων.

Μέσα από την γεωργοκτηνοτροφία της αυτάρκειας, ανέπτυξαν σημαντικές τεχνικές εξειδίκευσης. Μαστόροι της πέτρας περιώνυμοι, μοναδικοί στην ξυλογλυπτική και την αγιογραφία, συνέβαλλαν στην ανάπτυξη ενός ιδιαίτερου τοπικού πολιτισμού. Μαστοροχώρια ήταν η Βούρμπιανη, το Πληκάτι, οι Χιονιάδες, το Ασημοχώρι (Λισκάτσι), ο Γοργοπόταμος (Τούρνοβο), η Οξυά (Σέλτση), η Πυρσόγιαννη, η Καστάνιανη, η Λυκόραχη (Λούψικο), η Θεοτόκος (Φετόκο), η Δροσοπηγή (Κάντσικο), η Λαγκάδα (Μπλίζγιανη), η Πλαγιά (Ζέρμα), ο Πύργος (Στράτσιανη), η Αγία Παρασκευή (Κεράσοβο), ο Αμάραντος (Ίσβορος), η Πουρνιά (Σταρίτσανη), το Γαναδιό, η Μόλιστα (Μεσαριά), το Μοναστήρι (Μποτσιφάρι), η Αγία Βαρβάρα (Πλάβαλη), η Πυξαριά (Μπλιθούκι), η Τράπεζα (Βράνιστα), ο Νικάνορας (Κορτίνιστα), η Πηγή (Πεκλάρι) και το Ελεύθερο (Γκριζμπάνι). Από τα γειτονικά μας Βλαχοχώρια , μαστόρους σε περιορισμένο αριθμό έβγαλε μόνο η Φούρκα. Εδώ και περισσότερο από τρεις αιώνες οι μαστόροι ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά της ελληνικής επικράτειας και σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο. Από τα τέλη του 19ου αιώνα επιχειρούν τολμηρά και υπερπόντια ταξίδια: Αίγυπτος, Σουδάν, Αιθιοπία, Κογκό, Ταγκανίκα, Περσία, παραλιακή Τουρκία (Σμύρνη, Προύσα, Ζουγκουλδάκ), Ρωσία (Ιρκούτσκ, Βλαδιβοστόκ), Γαλλία και Αμερική. Οι μαστόροι οργανωμένοι σε ομάδες (μπουλούκια), με άγραφους αυστηρούς κανονισμούς και ιεραρχία μετακινούνταν σε διάφορες περιοχές κατασκευάζοντας κάθε είδους κτίρια: γεφύρια, σχολεία, εκκλησίες, καραβάν σαράγια, τζαμιά, χαμάμ, αρχοντικά, φάρους, μύλους, λιοτριβιά. Τα δρομολόγια τους έχουν ιδιαίτερη σημασία, γιατί ιχνηλατούν τόσο την επίδραση της ντόπιας τεχνικής, όσο και τις ξένες επιρροές που έφερναν πίσω οι μαστόροι. Έκτιζαν με ήθος, φιλότιμο και γνώση και θεμελίωσαν μια γηγενή αρχιτεκτονική. Αξιώθηκαν να γίνουν μύθος και δημοτικό τραγούδι. Η τεχνική των μαστόρων βασίζεται σε μια βαθιά γνώση της αντοχής και της ομορφιάς των υλικών και σε μια κρυφή πίστη για την ιεροτελεστία, την απαράγραπτη σειρά των πραγμάτων στην κατασκευή. Τα έργα τους σκορπισμένα επί αιώνες σε χώρες μακρινές και τόπους κοντινούς, μιλούν από μόνα τους για τις αρχιτεκτονικές τους αρετές, την καλλιτεχνική αξία και αποτελούν εφόδιο για την αισθητική μας ανάπλαση.

Φυσικό περιβάλλον πρώην Δ. Μαστροχωριών

Φορτισμένος από τις μνήμες του εμφυλίου πολέμου, ο Γράμμος παρέμεινε ξεχασμένος και απερημωμένος τα τελευταία 50 χρόνια. Αυτό δεν επέτρεψε να αναδειχτούν οι φυσικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες του.

Μέχρι πριν από μια δεκαετία, πολύ λίγα ήταν γνωστά για τη φύση του βουνού.

Με τις καταγραφές για την πανίδα και το φυσικό περιβάλλον που έγιναν κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, αναγνωρίστηκε η αξία του και συμπεριελήφθη στις σημαντικότερες περιοχές για τη φύση στην Ελλάδα.

Σήμερα συμπεριλαμβάνεται:

1.Στις σημαντικότερες Περιοχές για τα Πουλιά στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις καταγραφές της Ορνιθολογικής Εταιρίας και του BIRDLIFE INTERNATIONAL.

2.Στο δίκτυο «Natura 2000» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων / Υγροτόπων που κατέγραψε τις σημαντικότερες περιοχές στην Ελλάδα για την χλωρίδα, την πανίδα και τους σπάνιους τύπους οικοτόπων. Η περιοχή που εντάσσεται στο δίκτυο «Natura 2000», καλύπτει κυρίως τα μεγάλα υψόμετρα και την υποαλπική ζώνη, όπου εντοπίζονται σπάνια και απειλούμενα και ενδημικά είδη χλωρίδας και προστατευόμενων τύπων οικοτόπων.

3.Στις σημαντικότερες περιοχές για την αρκούδα, σύμφωνα με τις καταγραφές που πραγματοποίησε ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ σε όλη την επικράτεια του είδους στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE-ΑΡΚΤΟΣ.

Τα στοιχεία που αξίζουν να προστατευθούν στον Γράμμο, έγιναν γνωστά μετά από την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη που εκπόνησε ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, σε συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ και το Υπ. Γεωργίας, στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE-ΑΡΚΤΟΣ (β' φάση).

Τα σημαντικότερα στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής είναι:

.Τα εκτεταμένα φυσικά ώριμα δάση όπου συμπεριλαμβάνονται σημαντικοί τύποι οικοτόπων. Τα μικτά δάση, σε ορισμένες περιοχές είναι εντελώς ανεπηρέαστα, καθώς έμειναν εκτός εκμετάλλευσης για πολλές δεκαετίες μετά τον εμφύλιο πόλεμο, λόγω του φόβου των ναρκών και της απερήμωσης των οικισμών.

.Η εκτεταμένη υποαλπική ζώνη, με ενδημικά και σπάνια είδη χλωρίδας και σημαντικούς τύπους οικοτόπων.

.Οι υποαλπικές λίμνες, όπως οι Αρένες και η λίμνη του Γράμμου στα 2.350 μέτρα (η ψηλότερη λίμνη στην Ελλάδα).

.Ο σχετικά μεγάλος για τα ελληνικά δεδομένα πληθυσμός αρκούδας. Υπολογίζεται ότι στην περιοχή του Γράμμου και στην κοιλάδα Γράμμου - Βοίου ζουν περίπου 15 αρκούδες. Ο Γράμμος αποτελεί για την αρκούδα τη μοναδική ζώνη σύνδεσης της εξάπλωσης του είδους στην Πίνδο και την υπόλοιπη Βαλκανική.

.Οι βραχώδεις διαπλάσεις φιλοξενούν το αγριόγιδο, το ευρωπαϊκό είδος αντιλόπης, που απειλείται σοβαρά. Στο Γράμμο, με 40-50 άτομα υπάρχει το 10% του πληθυσμού του είδους στη χώρα μας.

.Η ποικιλία των ειδών ορνιθοπανίδας. Σημαντικότερα είναι τα αρπακτικά πουλιά όπως ο χρυσαετός, ο πετρίτης, ο ασπροπάρης ή κουκάλογο, τα δασικά είδη όπως οι δρυοκολάπτες από τους οποίους υπάρχουν όλα τα είδη αυτής της ζώνης εξάπλωσης.

.Η παρουσία των τριών ειδών τριτώνων (αμφίβια σαν την σαλαμάνδρα που ζουν μόνιμα στο νερό) και η παρουσία δύο ειδών ερπετών με τη νοτιότερη εξάπλωση στην Ευρώπη. Πρόκειται για την αμμόσαυρα και την αλπική οχιά.

Δίπλα σ΄αυτά θα πρέπει να προστεθεί η μεγάλη αισθητική αξία του τοπίου, το ιστορικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον και τα αξιόλογα μνημεία. Έτσι, το βουνό μπορεί να έχει μεγάλη ελκυστικότητα για επισκέπτες με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα (ορειβάτες, φυσιολάτρες, περιηγητές, ενδιαφερόμενους για αθλήματα στα ποτάμια όπως το rafting και το kagiak, ενδιαφερόμενους για την τέχνη και την ιστορία) αλλά και τον απλό επισκέπτη που θέλει να γνωρίσει ένα αντιπροσωπευτικό οικοσύστημα. Με το νέο πρόγραμμα LIFE «Εφαρμογή Σχεδίων Διαχείρισης στις περιοχές του Γράμμου και της Ροδόπης», η εφαρμογή του οποίου ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2000, θα εφαρμοστούν μερικές από τις βασικές προτάσεις της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης. Οι βασικοί άξονες αυτού του προγράμματος είναι η προστασία των σημαντικότερων τύπων οικοτόπων και ειδών, η ανάδειξη της περιοχής και η δημιουργία υποδομών για τους επισκέπτες. Περιλαμβάνει προτάσεις και Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, ώστε να κηρυχθεί η περιοχή «Εθνικό Πάρκο».

www.romiazirou.blogspot.gr