O Bούτσης ξεσκεπάζει τη σκέψη του ΣΥΡΙΖΑ... «Αν δεν τύχουμε μιας νέας έγκρισης, δεν είναι απαραίτητο να μετέχουμε στην υλοποίηση του προγράμματος που ψηφίσαμε...»

Η Αριστερά είχε πάντα ως ιδεολογία και τάση όλα τα χαρακτηριστικά των μονοθεϊστικών θρησκειών. Ακολουθούσε το δόγμα, απεικόνιζε μονοδιάστατα τον κόσμο και όσο δεν συμμετείχε στην εξουσία, κατέστρεφε. Έτσι κι αλλιώς, ο μόνος δρόμος για τις φατρίες της ήταν η αποκλειστικότητα στη διαχείριση της κοινωνίας και όχι η συμμετοχή της σε συναινετικές δημιουργικές δράσεις.

Ειδικά για την ελληνική Αριστερά, ακόμα και όταν στην ηγεσία της βρίσκονταν πολύ σοβαρότεροι άνθρωποι από τον Τσίπρα, το ζητούμενο ήταν μόνο η διαμαρτυρία. Αυτό συνέβαινε στα πανεπιστήμια, στον συνδικαλισμό, στην τοπική αυτοδιοίκηση και ασφαλώς στο ίδιο το κράτος. Το καταστροφικό αποτέλεσμα ήταν διπλό. Από τη μία, δεν επέτρεπε τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και από την άλλη δημιουργούσε χρήσιμο άλλοθι στην παρηκμασμένη δεξιά να καταχράται την εξουσία, προς όφελος των δικτύων της.

Να, λοιπόν, τι δήλωσε ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Βούτσης για την περίπτωση που το κόμμα δεν είναι πρώτο στις επικείμενες εκλογές: «Αν δεν τύχουμε μιας νέας έγκρισης, δεν είναι απαραίτητο να μετέχουμε στην υλοποίηση του προγράμματος που ψηφίσαμε, αλλά μπορούμε να στηρίξουμε ή να ψηφίζουμε συγκεκριμένα μέτρα για τα οποία έχουμε δεσμευθεί».

Πραγματικά, είναι απίστευτος ο αμοραλισμός αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι απειλούν με κάθε τρόπο την ελληνική κοινωνία, υποσχόμενοι χάος. Επικαλούμενοι την «τρομοκρατία», εκβιάζουν πως αν δεν είναι κυβέρνηση δεν έχουν απολύτως κανέναν λόγο να είναι σοβαρή αντιπολίτευση! Τόσο πολύ σέβονται τον «λαό» που από ό,τι φαίνεται αγαπούν μόνο για να τον εμπαίζουν ή να τον χρησιμοποιούν.

Αλλά η συγκεκριμένη δήλωση είναι ακόμα πιο ανησυχητική, δεδομένης της ανάγκης για συναίνεση που θα υπάρξει μετά τις εκλογές. Γιατί, απ' ό,τι φαίνεται, μοιάζει δύσκολο για πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μπουν στη διαδικασία της δημιουργικής διακυβέρνησης της χώρας και να συνεργαστούν με  τα υπόλοιπα κόμματα. Άλλωστε, όπως κάθε καλός «ιεροφάντης» θα επιθυμούσε πάντα τον προσηλυτισμό νέων «πιστών» και την προσωπική «αγιοποίησή» του μέσα στην κοινωνία. Αριστερός με αποφασιστική διοίκηση των θεσμών είναι λίγο δύσκολο να υπάρξει. Εκτός βέβαια, κι αν είναι απαλλαγμένος από τις πραγματικότητες των άλλων, έχοντας την πολυτέλεια να βαφτίζει τη δική του όπως εκείνος επιθυμεί. 

Γι' αυτό ίσως η Μέρκελ και γενικότερα οι Ευρωπαίοι επιθυμούν τον πρώην «τρομοκράτη» Τσίπρα στη θέση του συνομιλητή τους. Γιατί ξέρουν καλά ότι, όσο ο σοφός ελληνικός «λαός» συνεχίζει να βλέπει με συμπάθεια τις αντιμνημονιακές αριστερές «προφητείες» είναι μάλλον η μόνη λύση για διακυβέρνηση της χώρας και εφαρμογή του μνημονίου.

Αυτή είναι δυστυχώς η «πρωτόγονη» ελληνική πολιτική πραγματικότητα, εν έτει 2015. Αυτός είναι και ο κλασικός ρόλος της «σύγχρονης» Αριστεράς στο μοναδικό ίσως δυτικό κράτος που δικαιολογεί ακόμα σε μειοψηφίες κρατιστών και «εκβιαστών» να καθορίζουν το μέλλον του και την ύπαρξή του.

Ανδρέας Ζαμπούκας

www.protagon.com