Ε ρε και να 'χαμε δέκα Παπασταύρους!

«Μακάρι να 'χαμε στην Ελλάδα δέκα Σταύρους Παπασταύρους!» ανέκραξε ο Αντώνης Σαμαράς, υπερασπιζόμενος τον φίλο του, τον σύμβουλό του, τον παρ' ολίγον υπουργό των Οικονομικών του. Μακάρι να 'χαμε δέκα Παπασταύρους, κράζω κι εγώ, κάνοντας υπολογισμούς με τον τρόπο που θα τους έκανε ο Θανάσης Βέγγος: Αν είχαμε δέκα Παπασταύρους κι αν είχε ο καθένας από 500 εκατομμύρια στη λίστα Λαγκάρντ κι αν τα φορολογούσαμε, όπως λέει η κυβέρνηση, με 15%, θα μαζεύαμε 750 εκατομμύρια, θα δίναμε τα 450 στις 8 Απριλίου στη Λαγκάρντ να μην χρεοκοπήσουμε και θα μας έμεναν και 350 να κάνουμε Πάσχα. Και κυριολεκτικώς και μεταφορικώς.

Αν είχαμε δέκα Παπασταύρους, θα κονομούσαμε χοντρά, με την προϋπόθεση ότι αυτοί οι Παπασταύροι δεν θα βρίσκονταν υπό την προστασία του καθεστώτος Σαμαρά. Διότι, όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της ιταλικής εφημερίδας «Λα Στάμπα», στην περίπτωση του ενός Παπασταύρου- του Θεμιστοκλέους, βεβαίως, βεβαίως- συνέβησαν τα εξής: «Το ΣΔΟΕ ξεκίνησε έρευνα για να εξακριβωθεί αν η προέλευση των ποσών αυτών ήταν παράνομη. Όταν, όμως, προκηρύχθηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ένας υψηλά ιστάμενος του ΣΔΟΕ ζήτησε από τον υπεύθυνο της έρευνας να βάλει την υπόθεση στο αρχείο. Εκείνος, όμως, αντιστέκεται, γράφει τις ενστάσεις του σε κείμενο που παραδίδει στους ανώτερούς του και καταγγέλλει την ανορθόδοξη πρακτική να του ζητείται, προφορικά, να βάλει στο αρχείο μια υπόθεση». Ποιος να είναι, άραγε, «ο υψηλά ιστάμενος» που ζήτησε να μπει η υπόθεση Παπασταύρου στο αρχείο; Να ρωτήσουμε, μήπως, τον κ. Στέλιο Στασινόπουλο, που τον πήρε ο φίλος του ο Σαμαράς από τη ΔΟΥ Μεσσήνης όπου ήταν υποδιευθυντής και τον έβαλε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, για να πατάξει τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο; Φίλος έδωσε σε φίλο, τριαντάφυλλο με φύλλο.

Η λίστα Λαγκάρντ δεν είναι λίστα, είναι ποίημα, ωδή στην αξία της συγγένειας και της φιλίας. Την πήρε πρώτος ο Παπακωνσταντίνου, την άνοιξε και την έψαξε με κλειδιά τις λέξεις «Παπανδρέου» (ο φίλος του ο ΓΑΠ) και «Παπακωνσταντίνου». Τελικά βρήκε τις τρεις εξαδέλφες του, τις διέγραψε και έφαγε ένα χρόνο με αναστολή. Χαλάλι η φυλακή για το χατίρι της οικογένειας, ιδίως όταν δεν μπαίνεις στη φυλακή. Μετά την πήρε τη λίστα ο Βενιζέλος, την άνοιξε, είδε, όπως είπε, κάτι Εβραίους, την πέρασε για τη λίστα του Σίντλερ και την έκλεισε στο συρτάρι, μέχρι που η λίστα βγήκε από το συρτάρι του Ευάγγελου και κόντεψε να μπει στο συρτάρι ο ίδιος ο Ευάγγελος. Ευτυχώς τον έσωσε την έσχατη στιγμή ο Σαμαράς και από τότε έγιναν φίλοι γκαρδιακοί, διότι φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις.

Η φιλία τους στέριωσε και κρατάει μέχρι σήμερα. Τα ρεπορτάζ λένε ότι τηλεφωνιούνται συχνά και μιλούν με τις ώρες. Στο τέλος συγκινούνται και τραγουδούν με ένα στόμα το «φίλε, έλα απόψε που πονάω/ αυτή που αγαπώ/ δεν είναι πια εδώ». Ποια είναι η «αυτή»; Μπας κι είναι η εξουσία;

www.avgi.gr