Ορειβατική διαδρομή από το χωριό Βαργιάδες Δωδώνης στην κορυφή του Ολύτσικα

Αυτή η ορειβατική μας διαδρομή έχει ως στόχο την ομώνυμη κορυφή του βουνού Ολύτσικα (ή Τόμαρος) που βρίσκεται νοτιοδυτικά των Ιωαννίνων και έχει υψόμετρο 1974 μέτρων.

Η πορεία μας ξεκινάει από τον χωματόδρομο που αρχίζει από το εξωκλήσι του προφήτη Ηλία, λίγο έξω από το χωριό Βαργιάδες (υψ. 777 μ.) και ανεβαίνει προς το οροπέδιο που βρίσκεται στις πλαγιές της Ολύτσικας σε υψόμετρο 1240 μέτρων.

Μπαίνοντας στον χωματόδρομο, ξεκινάμε να ανηφορίζουμε προς το βουνό. Σε πολλά διαστήματα της πορείας μας διασταυρωνόμαστε με τμήματα του παλιού μονοπατιού που έχουν παραμένει ακόμη ανοικτά και σε αρκετές περιπτώσεις μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παλιό αυτό πέρασμα ώστε να συντομέψουμε λίγο τη διαδρομή μας.

Ανεβαίνοντας συναντάμε στον δρόμο μας τη πρώτη διακλάδωση. Εμείς ακολουθούμε την αριστερή της κατεύθυνση που ανηφορίζει και όχι αυτήν που στρίβει και πηγαίνει προς τις κεραίες.

Μετά από ανάβαση περίπου 2 ωρών φτάνουμε στον «κάμπο». Ο δρόμος σε όλο αυτό το διάστημα είναι αρκετά καλός και ένα ψηλό αυτοκίνητο μπορεί εύκολα να φτάσει ως εδώ.

Φτάνοντας στο οροπέδιο ακολουθούμε το τμήμα του μονοπατιού που μπαίνει μέσα σ' αυτό, αφήνοντας για λίγο τον χωματόδρομο μας. Ο όμορφος αυτός κάμπος χρησιμοποιείται στις μέρες μας κυρίως για βοσκή ενώ είναι γεμάτος από κορομηλιές.

Βγαίνοντας από τον κάμπο ξαναμπαίνουμε για λίγα μέτρα στον δρόμο μας. Αυτός ο τελευταίος ελίσσεται κυκλικά έξω από το οροπέδιο και μπαίνει σ' αυτό από την πάνω πλευρά του.

Στο σημείο αυτό, σε μια μικρή παράκαμψη του δρόμου υπάρχει μια δεξαμενή και δίπλα της μια βρύση. Όταν όμως πήγαμε σ' αυτή και προσπαθήσαμε να δροσιστούμε, διαπιστώσαμε ότι το νερό της ήταν γεμάτο χώματα και πετραδάκια.

Επιστρέφουμε στον δρόμο μας και κινούμαστε πάνω σ' αυτόν. Σε μικρό χρονικό διάστημα φτάνουμε στη διακλάδωση που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το οροπέδιο και εκεί στρίβουμε αριστερά.

Η πορεία μας στον δρόμο σύντομα τελειώνει όταν συναντάμε το μονοπάτι που ανηφορίζει για τη «λάκκα».

Στην αρχή το πέρασμα είναι αρκετά ευδιάκριτο και ομαλό. Ανεβαίνοντας όμως τη λάκκα το έδαφος όλο και περισσότερο γίνεται πετρώδες.

Κατά τη διάρκεια της ανηφορικής μας διαδρομής συναντάμε και κάποιες υδρομαστεύσεις που βρίσκονται στη πλαγιά της Ολύτσικας που όπως είναι γνωστό φημίζεται για τις πολλές πηγές της.

Λίγο πιο πάνω από αυτές, φτάνοντας στον πρώτο «αυχένα», το μονοπάτι μας γίνεται για ένα μικρό διάστημα αρκετά ασαφή και στη συνέχεια σταδιακά σβήνει.

Στο ίδιο σημείο, κοιτώντας προς τη πλαγιά που βρίσκεται επάνω από το χωριό, η εικόνα της διάβρωση του εδάφους από τα πολλά νερά τραβάει το βλέμμα μας.

Από εδώ και πέρα κινούμαστε ακριβώς κάτω από  τον κύριο στόχο μας, τη ψηλότερη κορυφή της Ολύτσικας και πεζοπορούμε πλέον πάνω στο σκληρό έδαφος της ιδιαιτέρως ανηφορικής πλαγιάς.

Θα χρειαστεί να περάσουν 1 ½ - 2 περίπου ώρες για να φτάσουμε από το οροπέδιο στη κορυφή της Ολύτσικας. Το τελευταίο αυτό τμήμα της διαδρομής, εξαιτίας του εδάφους και της απότομης ανηφόρας είναι λίγο κουραστικό. Όμως φτάνοντας στη κορυφή, μας περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη.

Η θέα από εδώ ίσως είναι η καλύτερη που έχουμε συναντήσει στις ως τώρα διαδρομές μας.

Μπροστά μας ξεδιπλώνεται ανάγλυφα ολόκληρη η Ήπειρος και όχι μονό αυτή, αφού το μάτι μας φτάνει ως τη περιοχή της Βορείου Ηπείρου, του Ιονίου Πελάγουςκαι της δυτικής Στερεάς Ελλάδας.

Δείτε τα video

www.apeirosgaia.wordpress.com