Κυβέρνηση Τσίπρα: Τρία καλά και δύο κακά

Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει καλά και κακά. Τα καλά είναι περισσότερα -κι ας πρόκειται για συμβολισμούς κυρίως-, αλλά τα κακά είναι εξόχως πιο ανησυχητικά.

Πάμε να τα δούμε: 

1. Δεν υπάρχει τίποτα πιο υγιές από το να βλέπεις έναν νέο υπουργό να πηγαίνει να ορκιστεί με το παπάκι του και το κράνος. Ούτε πολυτελή αυτοκίνητα, ούτε φανφάρες, ούτε καμιά δεκαριά άτομα συνοδεία. Απλά και ήρεμα, σαν μία καθημερινή μέρα στη δουλειά. Θα προτιμούσαμε, βέβαια, να πήγαινε με τρόλεϊ ή γενικά με κάποιο ΜΜΜ, μιας κι είναι ο νέος Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και προέρχεται από το κόμμα των Οικολόγων. Ας είναι, μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Αυτά, βέβαια, από τον Γιάννη Τσιρώνη. Αντίθετα, στελέχη των ΑΝΕΛ ήταν από το πρωί στη Βουλή, έδιναν συνεντεύξεις και φωτογραφίζονταν σαν να μην υπήρχε αύριο. Συμβολικές αντιθέσεις.
2. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά άτομα που εκτιμώ κι εμπιστεύομαι την κρίση τους μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον νέο υπουργό Δικαιοσύνης. Πρόκειται για ένα από τα πιο βασικά χαρτοφυλάκια, κι ας έχουν όλοι στραμμένη την προσοχή τους στα οικονομικά και τα εργασιακά. Ένας από τους βασικούς λόγους απαξίωσης του κράτους από τον πολίτη είναι η αίσθηση ατιμωρησίας και -κυριότερα- η αργοπορία στην απονομή δικαιοσύνης. Επίσης, έχει εξαιρετική γνώση του σωφρονιστικού συστήματος και ιδιαίτερη ευαισθησία στα ανθρώπινα δικαιώματα. Βασικό, μετά από μία εποχή που κυριάρχησε ο δογματισμός του Αθανασίου και τα τόσα προβλήματα στις φυλακές.
3. Έχω την καλύτερη άποψη για τον Νίκο Ξυδάκη και για την αντίληψή του περί νεοελληνικού πολιτισμού (αν κι όσο υπάρχει τέτοιος). Έχει όλα τα φόντα να χτίσει κάτι που θα μπορεί να παραχθεί εντός των τειχών (από Έλληνες και ξένους) και θα καταναλωθεί πρώτα από τους ντόπιους πριν εξαχθεί στο εξωτερικό. Και κυρίως, έχει την ιστορική γνώση για το παιχνίδι που παιζόταν επί δεκαετίες με επιχορηγήσεις σε καλλιτέχνες που κάνουν πολιτική μέσα από τα media. Θα τον ήθελα υπεύθυνο για την ΕΡΤ, μιας και η αντίληψή του για τη δημοσιογραφία είναι αυτό που λείπει από ένα δημόσιο Μέσο, αλλά ας είναι. Για τον Γαβριήλ και το πόσο καλός είναι τα λέγαμε εδώ από πέρυσι, όταν στον ΣΥΡΙΖΑ ενοχλήθηκαν γιατί θεώρησαν πως προσβάλαμε το ηγετικό προφίλ του Τσίπρα.
4. Με εξαίρεση τον Τσακαλώτο (τον γνωρίζω τουλάχιστον 10 χρόνια μιας και ήταν καθηγητής μου στην ΑΣΟΕΕ), ο οποίος έχει μια έμφυτη αστική κουλτούρα και εξαιρετική κατάρτιση, το υπόλοιπο σύστημα ανθρώπων που επιλέχθηκε να διαχειριστεί θέματα άμυνας και εξωτερικών σχέσεων είναι προβληματικό*. Καμμένος, Κοτζιάς και Ήσυχος θα μας κάνουν να αναπολούμε την περίοδο Βενιζέλου. Ο οποίος δεν έκανε τίποτα. Φανταστείτε, ακόμη κι αυτό μοιάζει πολύ καλύτερο. Προβληματισμός και για Λαφαζάνη στον τομέα της ενέργειας, έχει επενδύσεις να διαχειριστεί και τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα. 
5. Καλή η ιδέα για μικρό κι ευέλικτο σχήμα, αλλά ο Τσίπρας κάπου το έχασε. Έχει σχεδόν 40 άτομα σε υπουργικές (μαζί με αναπληρωτές και υφυπουργούς) θέσεις. Σε πολλές από αυτές, μάλιστα, μπλέκονται οι αρμοδιότητες. Μακάρι να βγω λάθος, αλλά φοβάμαι πως θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να κατανεμηθούν πλήρως και να γίνουν κατανοητές οι ευθύνες του καθενός. Και μετά να αρχίσει να δουλεύει και να αποδίδει όλο αυτό.

* Η περίπτωση του Νίκου Κοτζιά είναι ιδιαίτερη. Κοφτερό μυαλό, μεγάλο μυαλό, αλλά σε πολλά σημεία σκοτεινό και προβληματικό για το μέλλον. Το λέει και ο ίδιος ο Φαήλος Κρανιδιώτης: Ο Κοτζιάς, παίδες, δεν είναι τυχαία περίπτωση. Έχει συγκρότηση, πατριωτικό πυρήνα και καθαρό μυαλό. -Ο Κοτζιάς έχει δύο ελαττώματα: ελληνοκεντρική ρεαλιστική άποψη και δύσκαμπτη μέση. Αν δε τίς των γνωστών μαλακίων του την έπεφτε για "υπερπατριωτισμό" θα 'πεφτε πολύ γέλιο». Αν θέλετε να έχετε μια ιδέα ποιος θα χαράσσει την εθνική πολιτική από εδώ και πέρα, δείτε εδώ τις απόψεις του για τις δικτατορίες. Έχετε στον νου σας, μάλιστα, πως προ διετίας είχε διοργανώσει διάλεξη για τον Ντούγκιν. Ποιος είναι αυτός; Ε, δείτε τον εδώ με βουλευτή της Χρυσής Αυγής.

Υ.Γ. Μη νομίζετε πως επειδή Τσουκαλάς και Μητρόπουλος έμειναν εκτός κυβέρνησης, στο υπουργικό δεν βρίσκεις ΠΑΣΟΚογενείς. Σπίρτζης, Σγουρίδης και Κουρουμπλής ήταν μέλη ή βουλευτές της Χαριλάου Τρικούπη, ενώ Κοτζιάς και Βαρουφάκης ήταν σύμβουλοι του Παπανδρέου. 

Υ.Γ1. Αχ αυτό το Μακεδονίας-Θράκης. Το βλέπω να καταργείται όταν γίνει το μετρό της Θεσσαλονίκης. Καταλάβατε πότε δηλαδή...

Υ.Γ2. Μπορείτε να έχετε οποιαδήποτε ένσταση θέλετε για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αλλά άλλον που να γνωρίζει τόσο καλά τα κοινοβουλευτικά δύσκολα βρίσκεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Υ.Γ3. Σπύρος Σαγιάς, γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου. Κάποτε είχαμε τον Μπαλτάκο που μιλούσε με τους χρυσαυγίτες, τώρα έχουμε έναν δικηγόρο που μιλούσε με πολιτικούς και βρέθηκε με πολλές -πάρα πολλές- δουλειές του Δημοσίου στην επαγγελματική του καριέρα. Από τη μία το λες πρόοδο, από την άλλη όμως; 

www.protagon.com