Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες από
επιχειρηματικούς κύκλους, ακόμη και σήμερα που η αγορά διψάει για λίγη
ρευστότητα, οι τράπεζες συνεχίζουν να χορηγούν δάνεια σε μεγάλες υπερχρεωμένες
επιχειρήσεις που εξακολουθούν να διοικούνται με οικογενειακό μάνατζμεντ. Δηλαδή,
δεν είναι μόνο τα ΜΜΕ, αλλά και άλλοι κλάδοι που απολαμβάνουν τα αγαθά της
διαπλοκής. Είναι τόσο παράλογος αυτός ο δανεισμός που, σύμφωνα με τις ίδιες
πηγές, παραπέμπει σε οφέλη τα οποία προκύπτουν για τους εμπλεκόμενους κάτω από
το τραπέζι. Κανονικά, θα έπρεπε οι τράπεζες να έχουν πάρει τον έλεγχο αυτών των
μεγάλων υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, να έχουν διορίσει επαγγελματικό μάνατζμεντ,
να τις εξυγιαίνουν και μετά να τις πωλούν.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής
Σταθερότητας (ΤΧΣ) και η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) κάνουν τα στραβά μάτια ή
καμιά φορά στέλνουν στις Βρυξέλλες υπομνήματα για να πιέσουν δήθεν προς κάποια
κατεύθυνση, καθώς αντιλαμβάνονται πως το τσουνάμι των νέων θαλασσοδανείων
σύντομα θα παρασύρει τους πάντες και τα πάντα.
Το πρόβλημα είναι σοβαρό
και ανάλογο με αυτό που αντιμετώπισε το ΠΑΣΟΚ με τις τότε υπερχρεωμένες
προβληματικές εταιρείες της δεκαετίας του 70, τις οποίες, για να μην χαθούν
δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, φόρτωσε στο κράτος με τραγικές συνέπειες.
Έτσι, τα αφεντικά που είχαν αγοράσει με τα περιβόητα θαλασσοδάνεια βίλες και
τραπεζικές θυρίδες στην Ελβετία, έφυγαν και πήγαν να απολαύσουν τις κλεμμένες
καταθέσεις του ελληνικού λαού.
Η επερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί
μπροστά στο ίδιο πρόβλημα και μάλιστα σε συνθήκες δραματικά πιο δύσκολες. Εκείνο
που δεν πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να επαναλάβει το σφάλμα του Αντρέα
Παπανδρέου, το οποίο στάθηκε μοιραίο διότι μέσα από τη μεταφορά των
προβληματικών επιχειρήσεων στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων και τον
διορισμό κομματικών στελεχών στις διοικήσεις τους, δημιουργήθηκε η στρατιά των
βαθμοφόρων πρασινοφρουρών και στη συνέχεια η περιβόητη νομενκλατούρα, η οποία σε
μεγάλο ποσοστό της βυθίστηκε στη διαφθορά και την αρπαχτή.
Τι πρέπει να
κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Πρώτον, να μην ακολουθήσει το πασοκικό μοντέλο. Δεύτερον, να
ελέγξει τις διοικήσεις των τραπεζών και να τις υποχρεώσει να διορίσουν
επαγγελματικό μάνατζμεντ στις εταιρείες, με στόχο την εξυγίανση και την πώληση.
Τρίτον, το επαγγελματικό μάνατζμεντ θα ελέγχεται από ανεξάρτητους auditors ανά
τρίμηνο. Τέταρτον, οι ανεξάρτητοι auditors θα ελέγχονται με τη σειρά τους με ότι
αφορά τις μεθόδους αξιολόγησης και την αξιοπιστία τους από άλλη ελεγκτική
εταιρεία. Τέλος, πέμπτον, πρέπει -επιτέλους- να υπάρξει Ενιαία Εποπτεία στον
Χρηματο-Οικονομικό Τομέα. Αυτό είναι πιο αναγκαίο για τη χώρα ακόμη και από το
νέο Σύνταγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου