Ο
περιβόητος φόρος της «βασίλισσας Φρειδερίκης» ζει και βασιλεύει, έστω και
«μεταλλαγμένος». Ο άγνωστος φόρος-χρέωση για τις... ζυγαριές και τα «έξοδα του
καβοδέτη» και δεκάδες άλλοι φόροι υπέρ τρίτων ταλαιπωρούν ακόμη την ελληνική
οικονομία.
Είναι κατάλοιπα μιας άλλης εποχής που εφευρέθηκαν για να καλύπτουν
με τους πόρους δράσεις και κυρίως Ασφαλιστικά Ταμεία.
Η καταγραφή των
περισσότερων φόρων πήρε χρόνο και άλλοι παραμένουν έως σήμερα άγνωστοι.
Το
υπουργείο Ανάπτυξης χρειάσθηκε να απευθυνθεί στους πολίτες για να τους εντοπίσει
αλλά και να «μετρήσει» τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Πρόκειται για τους
φόρους που βαρύνουν τους συναλλασσόμενους και θέτει τώρα η τρόικα στην κλίνη του
Προκρούστη.
Οι
πολίτες καταγράφουν τις ιστορίες... τρέλας με τους φόρους υπέρ
τρίτων.
ΟΙ 33 διάσημες χρεώσεις.
Στην ιστοσελίδα
http://ggevm.cloudapp.net/ με την επωνυμία «Χρεώσεις Υπέρ
Τρίτων», γράφουν την εμπειρία τους για τις χρεώσεις που πληρώνουν πάνω στις
τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών, χωρίς αυτές να προορίζονται για τις
επιχειρήσεις που παράγουν τα αγαθά ή παρέχουν τις υπηρεσίες.
Η «Η»
παρουσιάζει ορισμένες από τις μαρτυρίες των πολιτών, όπως και έναν πίνακα με τις
33 πιο... διάσημες χρεώσεις που φιγουράρουν στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα.
Ορισμένους από τους παράλογους φόρους που ακόμη πληρώνουμε είναι εκείνος της
«Βασίλισσας Φρειδερίκης» μέσα από τα εισιτήρια δημοσίων θεαμάτων. Ο φόρος αυτός
πήγαινε, για κάποια ιδρύματα πρόνοιας που ιδρύθηκαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο,
όπως «η φανέλα του στρατιώτη».
Άλλο ένα τέλος που μάλιστα «γεννήθηκε» σε μία
φάση κατά την οποία ξεκίνησε η συζήτηση για το θέμα, είναι η εργοδοτική εισφορά
υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού Παιδικών Κατασκηνώσεων.
Περίοπτη θέση στις
περιγραφές των πολιτών έχουν φυσικά και το τέλος υπέρ της ΝΕΡΙΤ αλλά και οι
έμμεσοι φόροι της ΔΕΗ.
Παρουσιάζουμε μαρτυρίες επισκεπτών της
ιστοσελίδας:
Φόρος της Φρειδερίκης
«Η εισφορά η οποία
επιβάλλεται στα εισιτήρια δημοσίων θεαμάτων (συναυλίες, θέατρο κ.τ.λ. στην Αθήνα
και Θεσσαλονίκη), σύμφωνα με τις διατάξεις της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 1108
της 21.12.1948 (ΦΕΚ 322 Α), η οποία κυρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 16 του
ν. 1620/1951 (ΦΕΚ 2 Α ?), όπως ισχύουν. Ο τρόπος απόδοσης του επαναπροβλέφθηκε
από τον ν.3790/2009 άρθρο 12. Αν ανατρέξει κάποιος στη νομοθεσία θα δει ότι
αφορούσε κάποια προνοιακά ιδρύματα που ιδρύθηκαν κατά τον Εμφύλιο, όπως «Η
φανέλα του Στρατιώτη». Τώρα όταν και αν αποδίδεται σωστά από τις επιχειρήσεις
που τον εισπράττουν, μέσα από τα εισιτήρια, καταλήγει (μάλλον) σε ένα ίδρυμα του
υπουργείου Παιδείας».
Τα έξοδα του καβοδέτη
«Στα
εισιτήρια των πλοίων (γραμμή Πειραιάς - Χίος - Μυτιλήνη) χρεώνουν 0,5 ευρώ ανά
εισιτήριο για έξοδα καβοδέτη».
Υπέρ του Μετοχικού Ταμείου
Ναυτικού
«Στα λιμεναρχεία όλης της χώρας κατά την έκδοση ή ανανέωση
εγγράφων γίνονται κρατήσεις υπέρ του Μετοχικού Ταμείου Ναυτικού. Τελευταίο
συμβάν είναι η κράτηση 15 (δεκαπέντε ) ευρώ για αντικατάσταση εξωλέμβιας μηχανής
σε μικρή βάρκα (απόδειξη νούμερο 20022 της 16/07/2014 από το λιμεναρχείο
Πόρτο-Λάγους)».
Ο φόρος για τα Δωδεκάνησα
«Το 'μυθικό'
που έχουμε στα Δωδεκάνησα είναι το περίφημο ΔΗΦΟΔΩ. Σε κάθε τιμολόγιο όλων των
ελεύθερων επαγγελματιών, πληρώνουμε το 1% στο Δημοτικό Φόρο Δωδεκανήσου
(ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ). Μιλάμε για τεράστια ποσά που μπαίνουν στα ταμεία του δήμου χωρίς
λόγο. Εκτός του ότι αυτός ο φόρος δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ελλάδα είναι
τελείως παράλογος, όταν δεν υπάρχει αντάλλαγμα ή επιστροφή σε κάτι προς εμάς
τους ελεύθερους επαγγελματίες. Πληρώνουμε που πληρώνουμε τα δημοτικά τέλη για τα
μαγαζιά, έχουμε κι αυτό.
Τρελά πράγματα δηλαδή!
Σχετικά
με τον φόρο του φωτοτυπικού χαρτιού Α4 και Α3, 4% υπέρ ΟΣΔΕΛ, ΦΟΙΒΟΣ, ΟΣΔΕΕΤΕ,
ΘΕΣΠΙΣ για τα πνευματικά δικαιώματα συγγραφέων.
Αυτός ο φόρος είναι
εξαιρετικά άδικος διότι το συγκεκριμένο χαρτί δεν χρησιμοποιείται μόνο σε
φωτοαντιγραφικά μηχανήματα για αντίγραφα. Ο μεγαλύτερος όγκος χρήσης του (90% +)
είναι για εκτυπώσεις ιδιωτικών και δημόσιων επιχειρήσεων (e-mails, τιμολόγια,
έγγραφα, φαξ κ.τ.λ.), εργασίες εκπαίδευσης, οικιακή χρήση, ακόμα και για παιδική
ζωγραφική σε πολλά σχολεία και παιδικούς σταθμούς (!..)».
Χρέωση για
ανύπαρκτο Ταμείο
«Στο υποχρεωτικό ασφαλιστήριο αυτοκινήτου συνεχίζει
να υπάρχει (02/14) χρέωση 1% υπέρ ΤΕΟ, το οποίο με βάση νομοθετική ρύθμιση του
κ. Χρυσοχοΐδη, ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ πως έχει κλείσει. Σχετικά έχει υποβληθεί ερώτημα και
από την ΕΑΔΕ».
Τέλος υπέρ ΟΓΑ
«Κατάργηση του τέλους υπέρ
ΟΓΑ που προστίθεται στο τέλος χαρτοσήμου που επιβάλλεται στις δανειακές
συμβάσεις μεταξύ ιδιωτών. Παρακαλώ σημειώστε ότι οι δανειακές συμβάσεις
υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου 2% ή 3% πλέον ΟΓΑ επί χαρτοσήμου 20%, ανάλογα με
την ιδιότητα των συμβαλλομένων».
Υπέρ των παιδικών
κατασκηνώσεων
«Μόλις πρόσφατα (2011) δημιουργήθηκε μια νέα χρέωση
υπέρ τρίτων, η εργοδοτική εισφορά υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού Παιδικών
Κατασκηνώσεων (ΕΛΠΚ). Αρχικά ο ΕΛΠΚ ήταν τμήμα του Οργανισμού Εργατικής Εστίας
(ΟΕΕ) και μετά την κατάργηση του ΟΕΕ μεταφέρθηκε στον ΟΑΕΔ. Εισπράττεται από το
ΙΚΑ ως χαράτσι ανά εργαζόμενο, ανεξαρτήτως εάν είναι
δικαιούχος».
Χρέωση για τις ζυγαριές
«Για τον έλεγχο της
ακρίβειας ζυγαριάς από την αστυνομία, εισπράττεται τέλος υπέρ του ταμείου των
αστυνομικών»
Χρέωση στα αλκοολούχα ποτά
«Κάθε φορά που
ένας καταναλωτής αγοράζει μία φιάλη αλκοολούχου ποτού περιεκτικότητας 0,7 λίτρα
και αλκοολικού βαθμού 40% πληρώνει πέρα από την αξία του προϊόντος, ΕΦΚ 6,86
ευρώ, ΕΤΕΠΠΑΑ 0,2744 ευρώ, χαρτόσημο 0,0055 ευρώ και 0,.0011 ευρώ ΟΓΑ
χαρτοσήμου. Δηλαδή οι υπόχρεοι καταβολής ΕΦΚ στα αλκοολούχα ποτά, καταβάλλουν
τον λεγόμενο ΕΤΕΠΠΑΑ που είναι 4% του ΕΦΚ, επιπλέον χαρτόσημο 2% του ΕΤΕΠΠΑΑ,
και ΟΓΑ χαρτοσήμου το οποίο είναι 20% του προαναφερθέντος χαρτοσήμου. Τα ποσά
αυτά καταβάλλονται στο Τελωνείο και βεβαίως υπάρχει και ΦΠΑ επί των ποσών αυτών.
Το ΕΤΕΠΠΑΑ είναι το Ειδικό Ταμείο Ελέγχου Ποιότητας και Παραγωγής Αλκοόλης και
Αλκοολούχων Ποτών του Γενικού Χημείου του Κράτους. Δηλαδή στις περίπου 30
εκατομμύρια φιάλες αλκοολούχων που διακινούνται στην Ελλάδα κάθε χρόνο τα έσοδα
στο Ταμείο των χημικών του κράτους είναι ευρώ 8,2 εκατ.
ετησίως!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου