Yπουργείο Εργασίας: Προχωρά στη βαθιά αντιδραστική ανατροπή του συνδικαλιστικού νόμου μέχρι το τέλος του έτους. Στόχος να μπουν στο «γύψο» οι αγώνες των εργαζομένων.

Στη βαθιά αντιδραστική ανατροπή του συνδικαλιστικού νόμου μέχρι το τέλος του 2014 εμφανίζεται να προχωρά το υπουργείο Εργασίας, σύμφωνα με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα απογευματινής εφημερίδας λίγο πριν από την κορυφαία εκδήλωση της εργατικής τάξης, την Πρωτομαγιά. Σύμφωνα με το δημοσίευμα στο νέο νομοθετικό πλαίσιο των «παρεμβάσεων» μπαίνουν η «αλλαγή» στη χρηματοδότηση των συνδικάτων, η συγχώνευση πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων, ο τρόπος χορήγησης των συνδικαλιστικών αδειών και φυσικά η διαδικασία προκήρυξης των απεργιακών κινητοποιήσεων. 

Σημειώνεται ότι το θέμα αποτέλεσε πλευρά του συνολικού πακέτου της διαπραγμάτευσης για το εργασιακό μεταξύ κυβέρνησης - τρόικας, ενώ στην έκθεση της Κομισιόν γίνεται αναφορά στην ανάγκη της «κυβέρνησης να διασφαλίσει το δικαίωμα στην εργασία, στην προώθηση εποικοδομητικών σχέσεων μεταξύ των εταίρων και αποφυγής οποιασδήποτε αναίτιας διαταραχής στη λειτουργία των επιχειρήσεων και να εξασφαλιστεί ότι το πλαίσιο λειτουργίας των συνδικάτων είναι ώριμο και συνδέεται με τις διεθνείς πρακτικές». Ως πρόσχημα η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας επιστρατεύει τα περί εκσυγχρονισμού του ισχύοντος πλαισίου επιδιώκοντας να μπουν στο «γύψο» οι αγώνες της εργατικής τάξης σε μια περίοδο που οξύνεται και γενικεύεται η αντιλαϊκή πολιτική.

Η ατζέντα των ανατροπών περιλαμβάνει 5 σημεία:

• Τον τρόπο χρηματοδότησης του συνδικαλιστικού κινήματος θέτοντας το θέμα κατά πόσο θα πρέπει να υπάρχει υποχρεωτική ενίσχυση των συνδικάτων, καθώς σήμερα υπάρχει σχετική εισφορά από το κράτος ή εάν αυτά θα πρέπει να χρηματοδοτούνται προαιρετικά από τους εργαζόμενους.
• Τον τρόπο προκήρυξης απεργιακών κινητοποιήσεων: Επί της ουσίας η διαδικασία λήψης απόφασης με τη συμμετοχή του 50%+1 επί του συνόλου των εργαζομένων της επιχείρησης και όχι με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων από την πλειοψηφία των παρόντων μελών του σωματείου και αφού προηγουμένως έχει διαπιστωθεί απαρτία, όπως ισχύει σήμερα, αναβιώνοντας έτσι το περίφημο «άρθρο 4» για τις ΔΕΚΟ το 1983. Ένας τέτοιος όμως όρος οδηγεί πρακτικά στην παρεμπόδιση κάθε απόφασης για απεργία.
• Ρύθμιση επαναφοράς της δυνατότητας στις επιχειρήσεις για προκήρυξη ανταπεργίας (δηλαδή, κλείσιμο της επιχείρησης «λοκ - άουτ») και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων. Δυνατότητα που υπήρχε πριν το 1982 με το νόμο 330/1976 του τότε υπουργού Εργασίας Λάσκαρη και καταργήθηκε με το νόμο 1264.
• Στην ίδια αντεργατική κατεύθυνση κινούνται και οι σχεδιασμοί -σύμφωνα πάντα με τις ίδιες διαρροές- για παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής δράσης με τον περιορισμό ή την κατάργηση των συνδικαλιστικών αδειών, αλλά και την αλλαγή της δομής του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως είναι η ύπαρξη και λειτουργία των Εργατικών Κέντρων και κυρίως το δικαίωμά τους να κηρύσσουν απεργία σε επίπεδο νομού.

Οι δικαιολογίες περί «εκσυγχρονισμού» είναι φαιδρές, αφού για παράδειγμα οι νόμοι που χρησιμοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση για την επιστράτευση απεργών είναι ακόμη πιο παλιοί, αλλά αυτό δεν την ενοχλεί, γιατί εξυπηρετεί τα ταξικά της συμφέροντα. Επίσης, πρέπει να είναι καθαρό ότι οι «αλλαγές» στο συνδικαλισμό δεν θα αφορούν μόνο το δημόσιο, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, όπου οι μονοπωλιακοί όμιλοι θέλουν «σιγήν νεκροταφείου» στους χώρους δουλειάς.

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου Εργασίας ο νέος νόμος θα είναι έτοιμος μέχρι το τέλος του έτους, αφού συνεκτιμηθεί η «ευρωπαϊκή εμπειρία» και υπάρξει «διάλογος» με τις εργοδοτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις.

www.902fm.gr