Οι ευρωεκλογές, η Κίρκη και το... κουτόχορτο.

Τι ώθησε τους κορυφαίους του τραγικού χορού της συγκυβέρνησης και αποφάσισαν, μόλις τρεις μήνες πριν από τις ευρωεκλογές, να αλλάξουν ξαφνικά το σύστημα ανάδειξης των ευρωβουλευτών, θεσμοθετώντας τον σταυρό προτίμησης; Κι αυτό, τη στιγμή που όλες οι μελέτες για τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος συμφωνούν ότι ο σταυρός στις εθνικές εκλογές είναι η κύρια αιτία για τις πελατειακές σχέσεις και τη διαφθορά που ενδημούν στο πολιτικό μας σύστημα.

Ως κυρίαρχη αιτία της ξαφνικής, όσο όμως και οιωνεί οπισθοδρομικής, επιλογής των Σαμαρά - Βενιζέλου προβλήθηκε από τους πολιτικούς σχολιαστές η ιδιοτελής σκοπιμότητα κυρίως του δεύτερου να απαλλαγεί από την υποχρέωση να διαχειριστεί μόνος του τις. ευρωπαϊκές φιλοδοξίες των στελεχών του κόμματός του. Η εξήγηση αποκτά ιδιαίτερο χαρακτήρα, αν υπογραμμιστεί ότι οι συνωστιζόμενοι σήμερα για να κοσμήσουν τα μνημονιακά ευρωψηφοδέλτια έχουν πρωταγωνιστήσει ως πολιτικά στελέχη πρώτης γραμμής στο διαχρονικό έγκλημα που οδήγησε στην ελληνική κρίση.

Μα, θα διερωτηθεί κάποιος σώφρων παρατηρητής, σε μια εποχή που η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας υποφέρει από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική επέλαση που η μνημονιακή συγκυβέρνηση εκπροσωπεί, αυτοί ασχολούνται με δευτερεύοντα και διαδικαστικά ζητήματα; Είναι δηλαδή δυνατόν να οδηγούνται σε μια εκλογική αναμέτρηση, στην οποία ο πολίτες αναμένεται να μαυρίσουν όλους όσοι ευθύνονται για τη σημερινή φτώχεια, την ανεργία, την ύφεση και τη δυστυχία και το μόνο που δηλώνουν μέσα από τις πολιτικές τους αποφάσεις να είναι η αδυναμία τους να ορίσουν σειρά προτεραιότητας των άστεγων πολιτικά υποψηφίων τους στην εκλογική λίστα;

Χωρίς να υποβαθμίζεται καθόλου η σημασία της ρήσης «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται», κάθε σοβαρός πολίτης αντιλαμβάνεται ότι ακόμη κι αν έτσι έχουν τα πράγματα, ακόμη δηλαδή κι αν η απόγνωση τους οδηγεί σε τέτοιες κινήσεις, η επιλογή της αλλαγής του εκλογικού συστήματος των ευρωεκλογών μάλλον πρέπει να υποκρύπτει και άλλες αιτίες.

Είναι γεγονός ότι αυτές οι ευρωεκλογές θα έχουν αναπόδραστα αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό χαρακτήρα. Οι πολίτες θα προσέλθουν στις κάλπες με σκοπό να καταδείξουν την απόλυτη δυσαρέσκειά τους στη νεοφιλελεύθερη πολιτική που, με το πρόσχημα της κρίσης και το άλλοθι των διεθνών υποχρεώσεων, ακολουθήθηκε δίκην μονόδρομου τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. και τους μεταξύ τους συνδυασμούς. Τούτων δοθέντων, είναι πλέον ή βέβαιον ότι τα δύο υπεύθυνα για τη σημερινή κατάσταση κόμματα θα καταποντιστούν, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο μόνος γνήσιος πολιτικός εκφραστής της ανατροπής της τρέχουσας νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας, θα υπερψηφιστεί. Γεγονός που θα οδηγήσει σε αλυσιδωτές πολιτικές εξελίξεις που γρήγορα θα ματαιώσουν τους ευσεβείς πόθους της συγκυβέρνησης για εξάντληση της τετραετίας.

Πενία τέχνας κατεργάζεται. Αν οι επικείμενες ευρωεκλογές έχουν βαθύτατα πολιτικό χαρακτήρα, ο μόνος τρόπος για τη σωτηρία των κομμάτων της συγκυβέρνησης σε αυτές είναι η αλλαγή της ατζέντας. Αν δηλαδή η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ καταφέρουν και στρέψουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από την αυτονόητη καταδίκη της πολιτικής της συγκυβέρνησης προς άλλες, λιγότερο επώδυνες ή ακόμη καλύτερα και προνομιακές για τα κόμματα αυτά κατευθύνσεις, τότε ο στόχος της μερικής ανάσχεσης της ήττας μπορεί και να επιτευχθεί. Και σε μια χώρα όπου το ενδιαφέρον μονοπωλείται από τηλεοπτικούς κατά κύριο λόγο αστέρες -της μόδας, της μπάλας, της δημοσιογραφίας, του πενταγράμμου ή της πολιτικής, δεν έχει και τόση σημασία-, η πλέον ασφαλής οδός για αλλαγή ατζέντας είναι η συζήτηση να μετατοπιστεί από τις πολιτικές στα πρόσωπα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η επικοινωνία έρχεται να αντικαταστήσει την πολιτική. Γνώριμη και δοκιμασμένη η συνταγή του συστήματος, που μεταμορφώνει, σαν άλλη Κίρκη, τηλεοπτικούς πωλητές βιβλίων σε υπουργούς, με αρμοδιότητα μάλιστα τις μεταρρυθμίσεις σε ευαίσθητους τομείς του κοινωνικού κράτους. Κάτι η τηλεοπτική υπερέκθεση, κάτι η δημοφιλής σύζυγος ή η καλλίγραμμη ερωμένη και το θαύμα συντελείται! Ο τηλεοπτικός αστέρας αποκτά, ως διά μαγείας, διδακτορικό στην πολιτική επιστήμη, έτοιμος να γνωμοδοτήσει επί παντός του επιστητού.

Ευτυχώς οι σχεδιασμοί εξυφαίνονται χωρίς τον ξενοδόχο. Ούτε οι εξαθλιωμένοι από την κρίση Ελληνες τρώνε σήμερα τόσο κουτόχορτο, ούτε τα ελεγχόμενα ΜΜΕ αποτελούν τη μόνη και αποκλειστική πηγή ενημέρωσης για τους πληττόμενους από την κρίση πολίτες. Οσους τηλεοπτικούς αστέρες και όσους γόνους γνωστών οικογενειών κι αν επιστρατεύσουν στα ευρωψηφοδέλτια κι όσες ερωτεύσιμες ενζενί κι αν ρίξουν στο προεκλογικό παιχνίδι, η αλήθεια όσων συμβαίνουν σήμερα πονάει τόσο πολύ, που ελάχιστοι θα είναι αυτοί που θα παρασυρθούν, πέφτοντας στην παγίδα της σύγχρονης Κίρκης.

 Του Γιάννη Α. Μυλόπουλου

Πρύτανης ΑΠΘ

www.tvxs.gr