Τόπος κατοικίας ...Ελλάδα.

Δεν συνάντησα Έλληνα που να ζει εκτός Ελλάδας και να μη λατρεύει αλλά και να μη μιλάει με ενθουσιασμό για την Ελλάδα. Είναι όμως πολύ δύσκολο να συναντήσει κάποιος έναν Έλληνα που να ζει στην Ελλάδα και να μιλάει και να αισθάνεται την ίδια λατρεία για τη χώρα του. Αυτό αν πούμε πως αρχικά δείχνει λογικό, είναι γιατί δεν συνειδητοποιούμε πως άλλο η αγάπη για τη χώρα κι άλλο η δίκαιη αγανάκτηση που μπορεί να έχουμε εναντίον όλων αυτών που μας έφεραν στη κατάσταση που σήμερα ζούμε!  Δεν κάνουμε την οφθαλμοφανή διάκριση και στη διάθεσή μας να τιμωρήσουμε αυτούς που φταίξανε -ενεργώντας ο καθένας από το πόστο του με όχι ορθό τρόπο- τιμωρούμε και δυσφημούμε την ίδια την Ελλάδα. 

Νομίζω πως επιβάλλεται να βρούμε τον τρόπο ώστε όσοι ζούμε και εργαζόμαστε αλλά και όσοι επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα καλά και να διορθώνουμε τα κακά με λογική, σύνεση και διάθεση για ποιοτικές βελτιώσεις από την ατομική, επαγγελματική και κοινωνική μας συμπεριφορά μέχρι την ωριμότητα κατά την ημέρα των εκλογών. Δεν υπάρχουν άλλες αντοχές και είναι επικίνδυνη πολιτική ανωριμότητα την Κυριακή να ψηφίζουμε και να πανηγυρίζουμε  και τη Δευτέρα κατηφείς να μετανιώνουμε για την ψήφο μας! 

Τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα και όσοι πολιτικοί ανήκουν σε αυτά  «κατάφεραν» να μας διασύρουν διεθνώς και να μας χρεώσουν με ασήκωτα βάρη δανείων από τα δικά τους λάθη, τις παραλείψεις σκόπιμες ή μη, τις ιδιοτέλειες και τόσα άλλα. Μοναδικό ίσως και αποκλειστικό τους «επίτευγμα», η εμμονή τους και η «ικανότητά» τους να γαντζώνονται κάθε τετραετία στη εξουσία και να κρατούν άθικτα τα απαράδεκτα προνόμιά τους. Οι εκλογές μας δίνουν μια από τις ευκαιρίες να τιμωρήσουμε αυτούς που φταίνε. Η Ελλάδα δεν φταίει σε τίποτα για να ξεσπάμε πάνω της.

Για να αποκτήσουμε σιγά-σιγά ελπίδες ότι θα βγούμε με αξιοπρέπεια κάποια μέρα από το τέλμα που έχουμε εισέλθει, επιβάλλεται πρώτα απ' όλα να προσφέρουμε, να αναζητήσουμε και να απαιτήσουμε την ποιότητα. Την ποιότητα σε κάθε τομέα της δημόσιας, ιδιωτικής και επαγγελματικής μας ζωής, την ποιότητα που είναι ριζωμένη βαθιά -αλλά εν υπνώσει- μέσα στο DNA μας. Η ποιότητα της δικής μας καθημερινότητας θα εξυψώσει σταδιακά και την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει. 

Όλοι ή σχεδόν όλοι έχουμε αποφανθεί πια πως η κύρια αιτία για την δεινή κατάσταση της χώρας μας είναι το ρουσφετολογικό, κομματικό, πελατειακό κράτος που επιτρέψαμε, ανεχτήκαμε ή επιθυμήσαμε να γιγαντωθεί. Το πελατειακό αυτό σύστημα κατασπάραξε στην κυριολεξία κάθε προοπτική το δημόσιο χρήμα -το δικό μας χρήμα δηλαδή- αλλά και οι αθρόες χρηματοδοτήσεις από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα να επενδυθούν προς όφελος όλων. Αντί αυτού, άφησε διάπλατα ανοικτές τις πόρτες της διαφθοράς και της διαπλοκής και με αδιαφανείς διαδικασίες τα χρήματα αυτά οδηγήθηκαν στις τσέπες των εκάστοτε διαπλεκομένων, με αρνητικό έως μηδενικό παραγωγικό αποτέλεσμα.

Μοιάζει, νομίζω, αυτονόητο πως το πρώτο απολύτως αναγκαίο αλλά και το πιο δυναμικό ποιοτικό μας βήμα, θα πρέπει να είναι η άμεση απαγκίστρωση από τα δεσμά των κομμάτων. Ένας καθηγητής, ένας επαγγελματίας, ο έμπορος, ο αγρότης, ο γιατρός, ο εργάτης, ένας δικηγόρος που υποστηρίζει κάποιο κόμμα, πόσο σοβαρές και αγεφύρωτες διαφορές μπορεί να έχει με ένα συνάδελφο-συμπολίτη του, που υποστηρίζει έναν άλλο κομματικό μηχανισμό; Το κόμμα -το κάθε κόμμα- επιδιώκει και καταφέρνει να μετατρέπει  συμπολίτες και συνάδελφους με κοινές προσδοκίες, επιθυμίες και επιδιώξεις σε αντιπάλους, με μοναδικό σκοπό την αποδυνάμωση μας ώστε να γίνεται ευκολότερη η χειραγώγηση μας. Μας τύφλωσαν και σ' ένα μικρό τόπο μας έμαθαν να λέμε «εμείς» και οι «άλλοι», «τα δικά μας» παιδιά, «τα δικά τους» παιδιά! 

Η μόνη διαχωριστική γραμμή που πρέπει να διατηρηθεί μεταξύ πολιτών, είναι αυτή που από τη μια μεριά βάζει όσους σέβονται τη Δημοκρατία και από την άλλη όσους επιθυμούν να την καταργήσουν. 

Η πρόταση για κατάργηση των κομμάτων, που πριν λίγα χρόνια θα φάνταζε ουτοπική, είναι σήμερα απολύτως ρεαλιστική και ολοφάνερα μπορεί άμεσα να δράσει προς  όφελος της κοινωνίας. Καθολικές εκλογές με υποψήφιους απλούς πολίτες σε ένα ενιαίο αχρωμάτιστο-ακομμάτιστο ψηφοδέλτιο (χωρίς αριθμητικούς περιορισμούς) για όλους όσους επιθυμούν, έχουν τα προσόντα και αισθάνονται ικανοί να αναλάβουν τα ηνία της χώρας και όχι με υποψηφίους που μοναδικό  κριτήριο επιλογής τους  ήταν και είναι το πόσες φορές θα λέγανε ναι στον εκάστοτε αρχηγό του κόμματός τους, για να πάρουν μια θέση και μια υπόγεια πριμοδότηση στα κομματικά ψηφοδέλτια! 

Η Ελλάδα μπορεί και επιβάλλεται να γίνει και πάλι  ποθητή χώρα κατοικίας και εργασίας όλων των Ελλήνων και όχι μόνον, μπορεί και επιβάλλεται να γίνει πάλι πρωτοπόρα, αλλά για να ξεκινήσει αυτό θα πρέπει η σήψη που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση να μη παίζει καθοριστικό ρόλο. Τα κόμματα ως κατεξοχήν φορείς αυτής της σήψης της διαφθοράς αλλά και του φανατισμού μπορεί και επιβάλλεται άμεσα να αποδυναμωθούν από τη μια και από την άλλη, οι ενεργοί και ακομμάτιστοι πολίτες να αναδείξουν τη δύναμη και την επιρροή τους μέσα από ενιαία δράση και ενιαίο κοινό ψηφοδέλτιο. Είναι απολύτως ώριμες οι συνθήκες για να ξεκινήσει κάτι τέτοιο, σήμερα κιόλας.

Του Βαγγέλη Νεσσή

www.romaizirou.blogspot.gr