Από τον Μιχάλη Καρχιμάκη.
Ένας προσεκτικός παρατηρητής πολύ εύκολα μπορεί να
διαπιστώσει πως όσοι πίστεψαν στην φενάκη πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν αποτελούσε
μόνο την ελπίδα για τη χώρα, αλλά θα ήταν και ο πολιτικός που μέσα από την
πραγματική ρήξη θα πυροδοτούσε την αναγέννηση του τόπου, πολύ γρήγορα κατάλαβαν
πως πίσω από την επικοινωνιακή αυτή φούσκα δεν βρισκόταν η ευρωπαϊκή πορεία της
Ελλάδος ούτε η πολυπόθητη ανάπτυξη αλλά τα εκλογικά οφέλη και η επιδίωξη του Α.
Σαμαρά να καταλάβει τον πρωθυπουργικό θώκο και μόνο.
ΠΑΡΕΜΕΙΝΑ ΣΤΗΝ
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Οι έχοντες μνήμη θα θυμηθούν την 23η Ιουνίου του 2011 που
ο Αντώνης Σαμαράς συμμετέχοντας στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, μετά
τις συναντήσεις με τη Μέρκελ δήλωνε: "Διαφωνούμε με το μίγμα πολιτικής, που έχει
ήδη οδηγήσει σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, που έχει παραλύσει την Οικονομία
κι έχει ακυρώσει το πρόγραμμα εξυγίανσης. Καθώς όλα τα αποτελέσματά του
βρίσκονται πια πολύ μακριά από τους στόχους. Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί άκουσαν
τις απόψεις μας.
Τους εξηγήσαμε ότι δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε το
λάθος. Επέμεινα ότι ευθύνη δεν είναι να αποδεχόμαστε το λάθος, αλλά να το
επανορθώσουμε. Κι αυτή είναι η υπέρτατη πολιτική ευθύνη και απέναντι στην Ελλάδα
και απέναντι στην Ευρώπη. Γιατί δεν κρίνεται μόνο η τύχη της Ελλάδας. Ακούστηκαν
διαφορετικές προσεγγίσεις.
Παρέμεινα στην άποψη μου ως το τέλος". ΚΑΙ Η
ΔΙΠΛΗ ΓΛΩΣΣΑ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΝΑ ΤΗΡΗΣΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ Ο ίδιος
άνθρωπος στις 9 Οκτωβρίου 2012 υποδεχόμενος την Άνγκελα Μέρκελ στο Μέγαρο
Μαξίμου τονίζει: "Είχα την ευκαιρία να πω στην Καγκελάριο ότι η Ελλάδα είναι
αποφασισμένη να τηρήσει τις υποχρεώσεις της και να ξεπεράσει την κρίση.
Βασική προϋπόθεση γι' αυτό είναι να βγει από την ύφεση και από την
ανεργία που πραγματικά παραλύει την οικονομία της. Και αυτό με τη σειρά του
προϋποθέτει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ και θα εφαρμόσει τις
διαρθρωτικές αλλαγές που από καιρό έπρεπε να είχαν γίνει πραγματικότητα. Όπως
επίσης και τη δημοσιονομική προσαρμογή που είναι δική μας προτεραιότητα, δεν
είναι μόνο υποχρέωση από τη σύμβαση που έχουμε υπογράψει".
ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ
ΤΩΡΑ ΠΕΡΙ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΓΩ ΔΕΝ ΒΑΖΩ Είναι ο
πολιτικός που τον Φεβρουάριο του 2011, δήλωνε μετ επιτάσεως πως όχι μόνο
απορρίπτει το Μνημόνιο 1 αλλά και θα καταψηφίσει το «κατά πολύ χειρότερο
Μνημόνιο 2 επιρρίπτοντας τεράστιες ευθύνες στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ασκώντας
προσωπική κριτική κατά κ. Παπανδρέου, ο ανυποχώρητος ηγέτης που έλεγε, «Μην
ακούω τώρα περι υπογραφών και δεσμεύσεων.
Ταπεινωτική υπογραφή εγώ δεν
βάζω» και λίγο αργότερα έβαζε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε τέσσερις
«ενυπόγραφες επιστολές» σε ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ και Eurogroup λέγοντας το μεγάλο «ΝΑΙ ΣΕ
ΟΛΑ». Ναι στο Μνημόνιο, ΝΑΙ στην αύξηση των Φόρων, ΝΑΙ στα Χαράτσια, ΝΑΙ στις
περικοπές στους Μισθούς των ..εύκολων στόχων, ΝΑΙ στη μείωση των Συντάξεων και
την εξάλειψη των παροχών στην Υγεία. ΝΑΙ στις απολύσεις 150.000 Δημοσίων
Υπαλλήλων, «ΝΑΙ» στις απαιτήσεις της ΤΡΟΙΚΑ και των Δανειστών μας.
Ο
ίδιος άνθρωπος που σε όλους τους τόνους διατυμπάνιζε με πάθος και οργή στο
«Ζάππειο 2», στις 12 Μαΐου 2011, και κατηγορούσε, εμμέσως πλην σαφώς, την
Κυβέρνηση Παπανδρέου, για το αδίκημα της Εσχάτης προδοσίας: «.Η κυβέρνηση του
ΠΑΣΟΚ επεδίωξε τότε, ότι άλλες χώρες προσπάθησαν να αποφύγουν και δεν
διαπραγματεύθηκε τίποτε.» και τελικά έγινε ο κατεξοχήν υπέρμαχός του στέλνοντας
τα φληναφήματα των «Ζαππείων» 1, 2, 3 στον κάδο ανακύκλωσης με την
«διαπραγμάτευση», «επαναδιαπραγμάτευση» ή έστω «τροποποίηση» του Μνημονίου να
περνά στα ανέκδοτα της πολιτικής ιστορίας του τόπου.
ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ
Ο κ. Σαμαράς δεν μεταλλάχτηκε.
Απλά άλλαξε προσωπείο. Οι μάσκες
έπεσαν και οι πραγματικές προθέσεις του Αντώνη Σαμαρά έχουν φανερωθεί. Η επί
διετίας υποκριτική στάση του με το να υψώνει αντιμνημονιακό μπαϊράκι,
διαφωνώντας δήθεν με την κυβέρνηση, αποδείχθηκε με τον πιο τρανό τρόπο ότι ήταν
απλά για λαϊκή κατανάλωση ξεχνώντας πως η πιο ζωτική για την πολιτική επιβίωση
ιδιότητα είναι η ικανότητα να λες όχι όταν
χρειάζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου