Tζάμπα τα κόκκινα χαλιά. Επενδύσεις πάπαλα... στο Κατάρ.

Ο στόχος της κυβέρνησης είναι μια μεγάλη επένδυση. Την θέλει περισσότερο για στήριξη και επίδειξη εμπιστοσύνης στη χώρα από τους ξένους επενδυτές ώστε να εμπεδωθεί ένα αίσθημα ασφάλειας και εσωτερικής σταθερότητας.

Τα ενεργειακά ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ κλπ καθυστερούν και μπερδεύονται με γεωπολιτικές επιρροές. Κάπως έτσι φτάσαμε στην επίσκεψη Σαμαρά στο Κατάρ. Ήταν να γίνει τον Νοέμβριο αλλά αναβλήθηκε εξαιτίας της εμπλοκής με τη δόση. Στο μεταξύ οι Καταριανοί τα μαζέψανε και φύγανε από το Ελληνικό και εμείς αρχίσαμε να τους κυνηγάμε.

Το κόκκινα χαλιά στρωθήκανε, τους σεΐχηδες με τις κελεμπίες τους είδαμε, πετροδόλαρα δεν είδαμε.

Γιατί όποιος πανηγυρίζει για τη μοναδική υπόσχεση, ούτε καν συμφωνία για επενδύσεις σε μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις υπέγραψε η Ελλάδα στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, μάλλον θα πρέπει να ξαναδιαβάσει τις δηλώσεις. 

Ο πρωθυπουργός του Κατάρ, Σεΐχης Hamad bin Jassim al-Thani ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι η χώρα είναι έτοιμη να διαθέσει 1 δισ. ευρώ ($1,34 δισ.) σε ένα fund το οποίο θα πραγματοποιήσει τις επενδύσεις, με την Ελλάδα να διαθέτει αντίστοιχο ποσό! Δηλαδή υπόσχεση και όχι συμφωνία και με την προϋπόθεση η Ελλάδα να διαθέσει το ανάλογο πόσο.

Επίσης πρόσθεσε ότι δεν έχει προσδιοριστεί ένα χρονοδιάγραμμα στο συγκεκριμένο σχέδιο.

Ενδεικτική ήταν και η δήλωση του Πρωθυπουργού, ενώ εντύπωση προκάλεσε ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες είχαν περισσότερες επενδυτικές προτάσεις:

«Έχουμε συζητήσει και έχουμε πραγματικά φέρει συγκεκριμένες προτάσεις στην ατζέντα, όπως η Εξοχότητα του μόλις ανέφερε, και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι υπάρχουν περισσότερες επενδυτικές προτάσεις από τους εκπροσώπους της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας που έχουν έρθει εδώ μαζί μας. Και θα ήθελα, επίσης, να τους ευχαριστήσω, γιατί έχουν πολύ σοβαρές προτάσεις να κάνουν.

Αλλά από την άλλη πλευρά, έχω να σας πω ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να συμβούν στιγμιαία. Χρειάζονται σχολαστική προετοιμασία, όπως ανέφερε η Εξοχότης του, και απαιτούν επίπονες διαπραγματεύσεις. Πρόκειται για μια διαδικασία, δεν είναι μια έμπνευση της στιγμής. Σήμερα ξεκινήσαμε αυτή τη διαδικασία σε πολλούς τομείς, με πολλά και σοβαρά επενδυτικά σχέδια και πιστεύω ότι θα είναι γόνιμα, μπορούν να είναι γόνιμα και, όπως έχει ήδη αναφερθεί, πρόκειται να γίνουν ειδικές συναντήσεις μεταξύ των δύο χωρών σε υπουργικό επίπεδο, ώστε να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι γόνιμες ιδέες μπορούν να υλοποιηθούν στην πράξη.»

Σχολαστική προετοιμασία και δεν μπορούν να συμβούν στιγμιαία, δηλαδή τόσο καιρό δεν υπήρχε προετοιμασία και θα γίνει από εδώ και πέρα. Και αφού δεν υπήρχαν ώριμες επενδυτικές προτάσεις γιατί έπρεπε να ταξιδέψει ο Πρωθυπουργός στο Κατάρ; 

Εδώ και καιρό ακούμε και διαβάζουμε για την άμεση προτεραιότητα στην αναζήτηση επενδύσεων σε «όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη», όπως διέρρεαν χαρακτηριστικά από την κυβέρνηση, δίνει ο κ. Αντ.Σαμαράς που ετοιμάζεται για επενδυτική εκστρατεία, εντός και εκτός συνόρων.

Στις πρώτες προτεραιότητες, γράφανε οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, της κυβέρνησης είναι η βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος και η διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για να καταστεί η Ελλάδα πόλος έλξης επενδύσεων διεθνούς εμβέλειας και μεγάλης κλίμακας. Και τώρα τι έγινε;

Στο ίδιο έργο θεατές από τότε που ξεκίνησε η περιπέτεια της Ελλάδας και του ελληνικού λαού, ζούμε μια συνεχής επίκληση στην επερχόμενη ανάπτυξη και στις επενδύσεις, από μέρους των διαφόρων κυβερνήσεων.

Επίσης γινόταν και συνεχίζει μια μόνιμη αναφορά στα ΕΣΠΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις και κάποιες επενδύσεις ιδιωτών. 

Περιμένοντας την έλευση των επενδυτών πολλά γράφτηκαν και γράφονται και άλλα ανακοινώνονται. 

Καλές οι θεαματικές επισκέψεις, δηλώσεις και υποσχέσεις, αλλά κανείς σοβαρός ξένος επενδυτής δεν θα έλθει στη χώρα μας αν δεν αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα.

Αν δεν απαγορευτεί δια νόμου η γραφειοκρατία και δεν αλλάξει η νοοτροπία που βλέπουμε τις επενδύσεις. 

Το πρώτο πράγμα που θα κάνει ένας μεγάλος ξένος επενδυτής που θέλει να βάλει χρήματα είναι να ρωτήσει σοβαρούς έλληνες επιχειρηματίες. Υπάρχει καμία απορία για την απάντηση που θα του έδιναν;

Στη συνέχεια θα ρώταγε αυτούς που επένδυσαν στην Ελλάδα και έφυγαν τρέχοντας.

Μετά θα ρώταγε για το φορολογικό σύστημα, για το ΦΠΑ που δεν καταβάλλει το κράτος αν και το χρωστάει, αλλά και μια σειρά εμποδίων που επιχειρούν οι πάντες να βάλουν στον δρόμο μιας μεγάλης επένδυσης. Το πολιτικό σύστημα, οι συνδικαλιστές, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι τοπικές κρατικές αρχές είναι όλοι εκπαιδευμένοι στην καταδίωξη των επενδύσεων. Όσα ταξίδια και να κάνει ο πρωθυπουργός, κανείς σώφρων επενδυτής δεν θα έλθει στη χώρα μας. 

Ο κ. Σαμαράς, παλαιότερα ο κ. Παπανδρέου μαζί με μερικούς υπουργούς, επιχειρεί να προσελκύσει επενδυτές τώρα από το Κατάρ, αύριο από τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Το έργο αυτό το έχουμε δει πολλές φορές.

Η Ελλάδα δεν έχει αξιοπιστία, τόσο στις αγορές όσο και σε επενδυτικούς κύκλους. Βεβαίως και υπάρχουν αυτοί που θα κυνηγήσουν τις ευκαιρίες, το ξεπούλημα φιλέτων του δημοσίου, αυτούς θέλουμε; 

Με φιέστες επενδυτές δεν έρχονται, μόνο με σκληρή δουλεία, διαρθρωτικές αλλαγές αλλά και το σημαντικότερο κοινωνική ειρήνη. Ποιος θα έρθει να βάλει τα λεφτά του σε επένδυση που θα κινδυνεύει να γίνει παρανάλωμα του πυρός από επεισόδια ή μολότοφ; 

Πως περιμένεις επενδύσεις με έκτακτα φορολογικά μέτρα που επιβάλλονται για να καλυφθούν οι σπατάλες του κράτους. Σε μια αγορά που αφαιρείς συνέχεια χρήμα, που μειώνεται η παραγωγή και αυξάνεται η ανεργία ποιος θα επενδύσει; 

Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσεις να εθελοτυφλεί και να περιμένει τον «Εμίρη» των επενδύσεων, θα πρέπει να αφαιρέσει όλα τα αντικίνητρα του επιχειρείν. 

Από τη στιγμή που το Department of State εκδίδει ταξιδιωτική οδηγία προς τους Αμερικανούς υπηκόους, εξαιτίας των τρομοκρατικών επιθέσεων, που σχεδιάζουν να επισκεφθούν τη χώρα ή που ήδη διαμένουν στην Ελλάδα, τα πράγματα γίνονται χειρότερα.

Μέσα στην ανασφάλεια ποιος θα επενδύσει;

Εξακολουθεί να υπάρχει ένα φορολογικό σύστημα που απαγορεύει κάθε σκέψη για επένδυση. Για να έρθουν επενδύσεις, πέραν από ένα αξιόπιστο και δίκαιο φορολογικό σύστημα θα πρέπει να υπάρχει κι ένα κράτος που αν μη τι άλλο παρέχει ασφάλεια στους πολίτες και προστασία στις επιχειρήσεις. 

Όταν η χώρα εμφανίζεται ως ξέφραγο αμπέλι, όπου ο καθένας να μπορεί με χαρακτηριστική άνεση να πυροβολεί τα κεντρικά γραφεία του κυβερνώντος κόμματος το γραφείο του πρωθυπουργού και να διαφεύγει ανενόχλητος ή ακόμα και να τοποθετεί βόμβα στο πλέον πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο της πόλης, ποιος θα σκεφτεί να επενδύσει;

Επίσης η χώρα δεν διέφυγε ακόμα από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας και σίγουρα αντιμετωπίζει μια βαθιά ύφεση, που καθημερινά οδηγεί στο περιθώριο και τη δυστυχία χιλιάδες πολίτες. Ποιος θα βάλει χρήματα σε ένα τέτοιο περιβάλλον; 

Νίκος Παναγιωτόπουλος 

www.newpost.gr

http://kourdistoportocali.com