Πολιτικά παιχνίδια με το φορολογικό.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται σε αντίθεση με τις εξαγγελίες για σταθερό φορολογικό πλαίσιο το οποίο θα προσέλκυε επενδύσεις.

Ένα από τα θέματα που συζητιόνται έντονα τις τελευταίες ημέρες είναι και αυτό για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα ψηφιστεί μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αλλάζει για άλλη μια φορά τα δεδομένα στην φορολογία, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τις εξαγγελίες για σταθερό φορολογικό πλαίσιο το οποίο θα προσέλκυε επενδύσεις.

Εκτός από το γεγονός ότι για άλλη μια φορά (πολλοστή τα τελευταία χρόνια) αλλάζουν οι συνθήκες και τα δεδομένα στη φορολογία, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι πρόκειται για την τελευταία, ειδικά αν αναλογιστούμε τόσο το γεγονός ότι πρόκειται για ένα σκληρό φοροεισπρακτικό νομοσχέδιο αλλά και το ότι δεν υπάρχουν μέτρα «απλοποίησης» όπως για παράδειγμα η κατάργηση των πολλαπλών φόρων στα ακίνητα και η αντικατάστασή τους με έναν ενιαίο (όπως εξήγγειλε προεκλογικά ο κος Σαμαράς). Πολλές συζητήσεις έχει προκαλέσει η ρύθμιση η οποία αφορά τη συγκέντρωση αποδείξεων. Σύμφωνα λοιπόν με τις μέχρι τώρα πληροφορίες οι πολίτες καλούνται να συγκεντρώσουν αποδείξεις ίσες με το 25% των μεικτών (!) ετήσιων αποδοχών τους προκειμένου να έχουν την έκπτωση φόρου ως 2.100 ? που προβλέπει η νέα φορολογική νομοθεσία. Η ρύθμιση αυτή αφορά εισοδήματα ως 42.000 ? μισθωτών και συνταξιούχων. 

Μόνο από τη συγκεκριμένη διάταξη, χωρίς κανείς να αναλογιστεί περεταίρω θέματα που σχετίζονται με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, προκύπτουν 4 βασικά ζητήματα:

1.Το ποσοστό υπολογίζεται πάνω στο μεικτό ετήσιο εισόδημα. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι το πραγματικό ποσοστό αποδείξεων που πρέπει να συγκεντρώσει κανείς είναι μεγαλύτερο του 25% στο καθαρό του εισόδημα.

2.Ποιές αποδείξεις θα υπολογίζονται; Όλες οι δαπάνες που αφορούν πληρωμές σε ΔΕΚΟ, κινητά τηλέφωνα, δανειακά και ασφαλιστικά προϊόντα έκτακτη και τακτική φορολογία δεν υπολογίζονται. Εξαιρώντας όμως τα παραπάνω γεννάτε εύλογα το ερώτημα ως προς το κατά πόσο είναι εφικτό να συγκεντρώσει κανείς το ζητούμενο ποσοστό με δεδομένο ότι οι οικονομικές συνθήκες δεν ευνοούν την κατανάλωση. Η μη συλλογή όμως του απαιτούμενου ποσοστού αποδείξεων εκτός από τη μη καταβολή της έκπτωσης φόρου, συνοδεύετε και από πρόστιμο ίσο με το 22% προς κάθε 1.000 ? απόκλισης από το ζητούμενο ποσοστό!

3. Τι σημαίνει η ρύθμιση αυτήν για κάποιον ο οποίος θέλει να αποταμιεύσει. Αν δηλαδή κάποιος πολίτης θελήσει να περιορίσει το ποσό που θα δαπανήσει και να αυξήσει την αποταμίευσή του, κινδυνεύει να μην φτάσει το στόχο των αποδείξεων και άρα να έχει πρόστιμο στην φορολογία του.

4. Τι γίνεται με τα εισοδήματα που είναι άνω των 42.000 ?; Θα απαλλαγούν όσοι έχουν εισόδημα άνω των 42.000 ευρώ από την υποχρέωση προσκόμισης αποδείξεων; Οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι δεν θα δικαιούνται έκπτωση φόρου άρα γιατί να προσκομίζουν αποδείξεις;

Δίπλα σε αυτά τα ερωτήματα που σχετίζονται μόνο με το μέτρο των αποδείξεων, έντονος είναι ο προβληματισμός σχετικά με το κατά πόσο το οικονομικό επιτελείο επεξεργάζεται μια φορολογική μεταρρύθμιση ή απλά ένα φοροεισπρακτικού χαρακτήρα νομοσχέδιο. Πολύς λόγος γίνεται σχετικά με το πόσο δίκαιο είναι καθώς από τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις προκύπτουν σημαντικές επιβαρύνσεις για χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, μειώσεις φόρου για πιο μεγάλα εισοδήματα ενώ πουθενά δεν υπάρχουν προβλέψεις και δράσεις για την ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής. Την ώρα όμως που αυτά τα ουσιώδη ζητήματα απασχολούν την πλειοψηφία της κοινωνίας και κατά κύριο λόγο τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, οι οποίοι είναι οι συνήθεις ύποπτοι για την επίτευξη των στόχων των φορολογικών εσόδων, οι κυβερνητικοί εταίροι φαίνονται να απασχολούνται περισσότερο με τις αλλαγές προσώπων σε ΣΔΟΕ και εφορίες που εξήγγειλε ο κος Σαμαράς.

Η Ιπποκράτους φέρεται να είναι σφόδρα ενοχλημένη, καθώς λίγες ώρες πριν από τη συγκεκριμένη ανακοίνωση οι πολιτικοί αρχηγοί καθόντουσαν στο ίδιο τραπέζι και δεν υπήρξε καμία ενημέρωση σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα, γεγονός που οδηγεί τον κο Βενιζέλο στο συμπέρασμα ότι ο πρωθυπουργός δρα μάλλον ως αρχηγός μονοκομματικής κυβέρνησης. Η έντονη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ πέραν από την μη ενημέρωσή τους για το ζήτημα, σχετίζεται και με τις επιλογές των προσώπων που καρατομούνται αλλά και αυτών που θα λάβουν τη θέση τους, οι οποίες (επιλογές) καταγγέλλουν ότι σχετίζονται με κομματικές πεποιθήσεις και όχι με το τρίπτυχο αξιοκρατία, διαφάνεια, αποτελεσματικότητα. Αυτό που ξεχνούν όμως στο ΠΑΣΟΚ, και ειδικά ο κος Σαχινίδης ο οποίος κάνει λόγω για απομακρύνσεις που γίνονται χωρίς αξιολογήσεις είναι πως ακριβώς την ίδια λογική εφήρμοσαν και οι ίδιοι στην απομάκρυνση του κου Σαρρή από τη θέση του προέδρου του ΕΛΓΑ και την τοποθέτηση του κου Έξαρχου. (ο κος Σαρρής τοποθετήθηκε στη συγκεκριμένη διαδικασία μέσα από την υλοποίηση του Opengov βάσει αξιολόγησης του βιογραφικού του και όχι κομματικών προτιμήσεων. Στη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να μετατρέψει τον ΕΛΓΑ σε πλεονασματική επιχείρηση). Συνεπώς μάλλον οι αντιδράσεις του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα του κυρίου Σαχινίδη αφορούν ενόχληση για την απομάκρυνση προσώπων που ήταν δικής του επιλογής και όχι επειδή δεν υπήρξε αξιολόγηση.

Και ενώ ο κος Σαμαράς δρά ανενόχλητος, υλοποιώντας την πολιτική που ο ίδιος θέλει και δεν έχει καμία σχέση με τις προεκλογικές του εξαγγελίες, οι άλλοι δυο εταίροι του περιορίζονται στη ρητορική πως αν δεν μετείχαν είτε ο ένας είτε ο άλλος στις διαβουλεύσεις για τα νομοσχέδια τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα και σε ανακοινώσεις με περιορισμένο καταγγελτικό χαρακτήρα. Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν όμως; Από τη μια ο κος Κουβέλης φοβάται πως αν άρει τη στήριξή του στην κυβέρνηση θα έχει αντίστοιχο πολιτικό μέλλον με αυτό που έχει σήμερα ο κος Καρατζαφέρης. Ο δε κος Βενιζέλος είναι επίσης εγκλωβισμένος από τις μέχρι τώρα στρατηγικές επιλογές και τη ρητορεία του, ενώ κατά πολλούς ρόλο στην απαθή ουσιαστικά στάση παίζει και η εμπλοκή του στο θέμα με τη λίστα Lagard. Για να επανέλθουμε όμως στα θέματα που αφορούν το φορολογικό νομοσχέδιο, εντύπωση προκαλεί πως ενώ κάθε τόσο δημοσιεύεται και μια νέα λίστα με ονόματα που πιθανών να σχετίζεται με τη φοροδιαφυγή, λίγες (αν όχι ανύπαρκτες) είναι οι ενέργειες που σχετίζονται με τον εντοπισμό αυτών που φοροδιαφεύγουν.

Ουσιαστικό δε πολιτικό ζήτημα είναι και το γεγονός πως ενώ ο κος Στουρνάρας έχει υποβάλλει επίσημο αίτημα για να ξαναποσταλεί η λίστα Lagard από τη Γαλλική κυβέρνηση, η Ελληνική Βουλή αποφάσισε να βάλει το θέμα στο αρχείο. Σαν κερασάκι δε πάνω σε αυτήν την τούρτα έρχονται και οι δηλώσεις του κου Στουρνάρα σχετικά με τους Έλληνες που ήταν τόσα χρόνια τζίτζικες και τώρα πρέπει να γίνουν μέρμηγκες. Απάντηση στον κο Στουρνάρα δίνουν τα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. βάσει των οποίων οι Έλληνες εργάζονται περίπου 2100 ώρες ετησίως την ώρα που οι Γερμανοί μόλις 1400! Ωστόσο όταν κάποιος, ο κος Στουρνάρας στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι θαμώνας σε μια συγκεκριμένη πλατεία των Αθηνών και βλέπει συνέχεια τα ίδια πρόσωπα, κατόχους Maserati και Cayenne να απολαμβάνουν τον καφέ τους σε ώρες που πιθανών θα έπρεπε να εργάζονται, τότε μάλλον εύλογα βγάζει τέτοια συμπεράσματα.

Η ουσία όλων των παραπάνω είναι ότι βρισκόμαστε για άλλη μια φορά προ των πυλών άλλης μια φορολογικής "μεταρρύθμισης" η οποία περιορίζεται στον φοροεισπρακτικό της χαρακτήρα και ενώ υπάρχει γόνιμο έδαφος για δράσεις ενάντια στη φοροδιαφυγή, οι εταίροι της κυβέρνησης διαπληκτίζονται για την τακτοποίηση των κομματικών παιδιών τους Το οικονομικό επιτελείο δε, εκτός τόπου και χρόνου, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις Στουρνάρα (ας μη ξεχνάμε και την προτροπή του για μη τήρηση των αποφάσεων του δικαστηρίου) αδυνατεί να κατανοήσει ποια είναι η φορολογική βάση στην οποία απευθύνεται με αποτέλεσμα σύντομα να γίνουμε μάρτυρες της ενεργοποίησης των αυτόματων ρητρών που προβλέπονται από τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις, καθώς οι στόχοι δεν θα επιτυγχάνονται. Την ίδια ώρα δε επειδή οι διεθνείς οίκοι θα μας αναβαθμίζουν εμείς θα μιλάμε για ανάπτυξη, χωρίς όμως ουσιαστικές μεταβολές σε θέματα όπως η ανεργία.. Βοήθειά μας!

Του Σήφη Μαμουνάκη 

www.periodista.gr