Ζητούνται δωρεάν εργατικά χέρια. Μια αποκαλυπτική βόλτα στον ανθρωποφαγικό κόσμο των αγγελιών εργασίας.

Εφιαλτικός, γεμάτος απελπισία είναι ο δρόμος της αναζήτησης μιας θέσης εργασίας στην Ελλάδα του Μνημονίου και των διθυραμβικών σχολίων για την εκταμίευση της δόσης. Μια ματιά στις αγγελίες που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο και στις εφημερίδες, αρκεί για να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι ο μέσος προσφερόμενος μισθός δεν ξεπερνά τα 400 ευρώ το μήνα, ενώ παράλληλα γίνονται κατανοητοί οι λόγοι που η πλειονότητα της νεολαίας επιλέγει τη μετανάστευση, αναζητώντας το επαγγελματικό της μέλλον στο εξωτερικό.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες καταστημάτων που ζητούν εργαζόμενους δεν αναφέρουν -στην πλειοψηφία των περιπτώσεων- τη δυνατότητα ασφάλισης, αφού μάλλον κάτι τέτοιο, πλέον, έχει περάσει στη σφαίρα της φαντασίας.

Υπάρχει τελικά κάποιο επάγγελμα στη χώρα μας που μπορεί να προσφέρει στον εργαζόμενο 8ωρη, 5νθήμερη απασχόληση με βασικό μισθό, ικανό για να επιβιώσει με αξιοπρέπεια; Η απάντηση είναι αρνητική, ειδικά για όσους είναι ανειδίκευτοι στην Ελλάδα.

Η τεράστια προσφορά εργατικών χεριών λόγω της αυξημένης ανεργίας, παράλληλα με την πτώση του τζίρου στην αγορά, έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό εργασιακό περιβάλλον ωφελώντας την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Η ανάγκη της επιβίωσης, της κάλυψης έστω και των βασικών αγαθών από την πλευρά του υποψήφιου εργαζόμενου προσκρούει στην πραγματική πτώση των εσόδων για τα καταστήματα, αλλά και στους αετονύχηδες που με τη συνδρομή των αντεργατικών νόμων πατούν πάνω στην ανάγκη των ανέργων. Μια απλή καταγραφή είναι αποκαλυπτική.

Να η ευκαιρία.

Επιχείρηση στον Νέο Κόσμο ζητά «εμφανίσιμες κοπέλες» για αναψυκτήριο με προϋπόθεση την εμπειρία στο χώρο των καφέ, πληρώνοντας 3 ευρώ την ώρα για 6ωρη εργασία. Δηλαδή 18 ευρώ μεροκάματο. Συνολικό μισθό το μήνα, εφόσον η εργαζόμενη εργαστεί και τις 30 μέρες του μήνα, τα 540 ευρώ! Αντίστοιχο μισθό συναντάμε για το ίδιο επάγγελμα και στην επαρχία, όπως στο παράδειγμα μιας καφετέριας στο Αλιβέρι όπου η εργατοώρα αγγίζει επίσης τα 3 ευρώ.

Ίδιο μεροκάματο θα βγάλει κάποιος στην περίπτωση που βρει δουλειά ως ντιλίβερι. Ο μέσος όρος πληρωμής ανά ώρα εργασίας αρχίζει από τα 2 ευρώ και φτάνει μέχρι τα 4, όπως στην περίπτωση ενός σουβλατζίδικου στο Νέο Φάληρο, το οποίο ζητάει ντιλίβερι, μόνο για τις απογευματινές ώρες, προσφέροντας απολαβές 3 ευρώ την ώρα. Το χαρακτηριστικό της. οικονομικής ανάπτυξης συγκεντρώνει μια ακόμη προσφορά εργασίας για ντιλίβερι, στη Δροσιά. Εκεί ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου πληρώνει 4 ευρώ την ώρα για τριήμερη βραδινή ημιαπασχόληση και μόνο εφόσον ο εργαζόμενος έχει δικό του δίκυκλο. Δηλαδή, με μια απλή μαθηματική μέθοδο, ο εργοδότης αναζητά εργαζόμενο με μισθό που θα κυμαίνεται στα 240 ευρώ το μήνα!

Δεν ξεπερνούν τα 570 ευρώ το μήνα με εξαήμερη εργασία οι προσφορές και για τους ψήστες-τυλιχτές στα σουβλατζίδικα. Τα 24 ευρώ μεροκάματο είναι ο μέσος όρος και αυτό -στις περισσότερες των περιπτώσεων- μόνο αν είσαι Έλληνας.

Επίσης, 3 ευρώ την ώρα ή 24 ευρώ μεροκάματο (αν η δουλειά είναι 8ωρη) προσφέρει εταιρία για τη θέση φύλακα-security στην περιοχή της Ελασσόνας και του Δομοκού. Ωστόσο, για να πάρεις ακόμη και αυτά τα 3 ευρώ την ώρα θα πρέπει να έχεις και άδεια εργασίας ως security.

Στα 400 ευρώ ο μέσος μισθός για τις κομμώτριες, με ωράριο καταστημάτων (πρωί-απόγευμα) ενώ καλύτερες απολαβές θα έχει μια «εμφανίσιμη γυναίκα» αν τη δεχτούν να εργαστεί για 12 ώρες καθημερινά (08.00-20.00) και από τις 8.00 ώς στις 17.00 το Σάββατο σε ενεχυροδανειστήριο. Εκεί για. μόλις 69 ώρες την εβδομάδα ο μαυραγορίτης ιδιοκτήτης προσφέρει μισθό 700 ευρώ και ασφάλιση!

Ένα επάγγελμα που τα τελευταία χρόνια ευδοκίμησε στην Ελλάδα ήταν και αυτό της διανομής φυλλαδίων. Πολλοί (κυρίως νέοι, αλλά όχι μόνο) στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, επέλεγαν ως δεύτερη δουλειά το μοίρασμα διαφημιστικών φυλλαδίων, προσθέτοντας ένα επιμίσθιο στο μηνιαίο εισόδημα. Σήμερα, πλέον, ακόμη και αυτή η επιλογή μοιάζει δυσεύρετη. Οι εταιρίες προώθησης διαφημιστικών φυλλαδίων έχουν μειώσει τόσο τη δυνατότητα 6ωρης ή 8ωρης εργασίας όσο και το ημερομίσθιο. Ο μέσος όρος ξεκινάει από το 1 ευρώ και φτάνει, στην καλύτερη περίπτωση τα 4 ευρώ, όπως στο παράδειγμα μιας εταιρίας στα Πατήσια που ζητά «νέα κοπέλα» για διανομή φυλλαδίων σε πολυκατοικίες και καταστήματα αλλά μόνο για 1-2 φορές την εβδομάδα.

Τέλος, μηνιαίες αποδοχές 400 ευρώ προσφέρει μια άλλη εταιρία για 4ωρη εργασία σε τηλεφωνικό κέντρο, εφόσον ο εργαζόμενος διαθέτει την ικανότητα της τηλεφωνικής προσέγγισης για την «προώθηση καινοτόμων προϊόντων».

Βιομηχανία του πορνό

Δεν είναι λίγες οι φορές που κυβερνητικοί -και όχι μόνο- βουλευτές στην προσπάθειά τους να επιχειρηματολογήσουν στην ανάγκη του Μνημονίου, του ΔΝΤ, των δόσεων και των μέτρων, έφερναν ως παράδειγμα τα αποτελέσματα της πτώσης των κομμουνιστικών καθεστώτων, κυρίως στις βαλκανικές χώρες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης ο οποίος -ούτε λίγο ούτε πολύ- είχε υποστηρίξει ως βουλευτής του ΛΑΟΣ τότε, ότι ευτυχώς που ανήκουμε στη Δύση, διότι διαφορετικά οι γυναίκες μας θα γίνονταν πόρνες, θύματα των εμπόρων λευκής σαρκός, στα χέρια πλουσίων.

Πλέον η ίδια η πραγματικότητα τον διαψεύδει. Μια ματιά σε αγγελίες εύρεσης εργασίας αρκεί για να πείσει και τον πιο δύσπιστο πως οι λεγόμενες «ροζ αγγελίες» έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.

Ο δυτικός πολιτισμός, άλλωστε, δεν σοκάρεται από κάτι τέτοια. Έτσι, από τη μία πλευρά υπάρχει η δουλειά με τα 2-3 ευρώ την ώρα και αυτή σε καθεστώς ημιαπασχόλησης και από την άλλη δεκάδες αγγελίες μαστροπών που αναζητούν νεαρές κοπέλες για στριπτίζ, γυμνές φωτογραφήσεις και συμμετοχή σε ερωτικές ταινίες. Εκεί οι μισθοί ανεβαίνουν κατακόρυφα, όπως αυτή που αναζητά νεαρά κορίτσια για τη συμμετοχή σε ερωτική ταινία με απολαβές που αγγίζουν τα 5.000 ευρώ.

Του Λεωνίδα Σακλαμπάνη

www.e-dromos.gr