Αποκλειστική συνέντευξη του βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ιωαννίνων Θανάση Οικονόμου στο www.miltosgitas.blogspot.com

Ψηφίσατε το μνημόνιο και μετέπειτα το Μεσοπρόθεσμο, κάτι που δημοσκοπικά τουλάχιστον φαίνεται πως κοστίζει στο ΠΑΣΟΚ. Πως θα καταφέρετε να πείσετε εκ νέου τους ψηφοφόρους σας;

Την ώρα που έπρεπε να ληφθούν οι κρίσιμες αποφάσεις για τη χώρα, δεν είχαμε στο μυαλό μας τις εκλογές. Γιατί αν είχαμε σκεφτεί έτσι, τώρα δεν θα χρειαζόταν να πείσει κανένας κανέναν. Και σας το λέω ξεκάθαρα: προτιμούσα να κυνηγούν εμένα στην πλατεία Συντάγματος παρά τα περιστέρια.Τώρα, όμως, εκ των πραγμάτων η συζήτηση είναι άλλη:  ο κόσμος έκανε πολύ μεγάλες θυσίες για να παραμείνουμε στο ευρώ και πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε αυτές να πιάσουν τόπο ή όχι. Ποιος θα βάλει μπροστά τις νέες προτεραιότητες; Ποια θα είναι η ομάδα εργασίας; Ποια θα είναι τα πρόσωπα που θα δουλέψουν; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να μας απασχολούν. Και νομίζω πως αν κανείς σκεφτεί τα όσα λέει το κάθε κόμμα πάνω σ΄ αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, τότε θα έχει πολύ καθαρή εικόνα «γιατί ΠΑΣΟΚ» και «γιατί εντολή συνεργασίας».

Εάν ήσασταν ηλικιακά 20 χρόνια νεότερος και βιώνατε όσα βιώνουν σήμερα οι νέοι της χώρας αυτής σε τι θα ελπίζατε και τι όνειρα θα κάνατε;

Εμένα η λέξη «ελπίδα» δεν μου ταιριάζει όταν μιλάμε για νέους ανθρώπους. Μου ταιριάζει η «ορμή», η «φόρα», «το ρίσκο».  Όλα αυτά που δεν δείχνουν μια παθητική στάση απέναντι στα πράγματα, αλλά την πεποίθηση ότι «μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο» και να «γράψουμε την δική μας ιστορία». Όχι αντιγράφοντας τα κλισέ των μεγαλύτερων, αλλά με τους επαναστατικούς όρους που χρειάζεται η εποχή.  Αν λοιπόν ήμουν 20 χρόνια νεώτερος, θέλω να πιστεύω ότι θα στήριζα όσους σκέφτονται με φρέσκο τρόπο, θα απαιτούσα να μου λένε την αλήθεια, θα ζητούσα να μην με εκδικούνται όταν προσπαθώ  να καινοτομήσω, θα έβλεπα το παρόν σαν το χαλί που στρώνω για το μέλλον.

Στους ψηφοφόρους της νέας γενιάς ή στα παιδιά που πρώτη φορά θα ψηφίσουν τι έχετε να πείτε;

«Δες το σοβαρά». Όσο σοβαρά βλέπεις και το τι δουλειά θα κάνεις. Όσο σοβαρά βλέπεις και  το τι ευκαιρίες θέλεις να έχεις. Όσο σοβαρά βλέπεις και το πώς θέλεις να ζήσεις μετά από 5 χρόνια.

Στο προεκλογικό σας φυλλάδιο ουσιαστικά «συστήνετε» ένα γιαννιώτικο μοντέλο ανάπτυξης. 

Ποια είναι η συλλογιστική σας πίσω από αυτό;

Κάποτε είχα δει μία κάρτα ενός υποψηφίου δημοτικού συμβούλου που έλεγε «δεν έχω δικό μου όραμα. Με χόρτασε του διπλανού». Το αναφέρω γιατί νομίζω ότι πράγματι χορτάσαμε και από οράματα και από μεγάλες ιδέες. Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα, που μπορούν να γίνουν άμεσα και που ταυτόχρονα βάζουν τις βάσεις για ένα άλλο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο. Και όταν λέω άλλο, εννοώ «αλλιώς». Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Είναι άλλο να μιλάς για την ανάπτυξη της Ηπείρου και ταυτόχρονα να περιγράφεις μία παροπλισμένη μικρή Ελλαδίτσα των Βαλκανίων και είναι άλλο να μιλάς για την ανάπτυξη της Ηπείρου, έχοντας στο μυαλό σου μία ευρωπαϊκή περιοχή που γίνεται τουριστικός προορισμός και τα προϊόντα της κερδίζουν τη μάχη στο ράφι. Όπως, επίσης είναι άλλο πράγμα να μιλάς για περιφερειακή ανάπτυξη και να περιμένεις να την ξεκινήσεις μόνο και εφόσον διανείμει πόρους το κεντρικό κράτος. Και είναι τελείως άλλη λογική όταν λες ότι πρέπει να γίνει ηπειρώτικο σχέδιο ανάπτυξης. Να δούμε εμείς πρώτα τι έχει νόημα να κάνουμε καλά και να προσπαθήσουμε και με τις δικές μας δυνάμεις. Για μένα, για εμάς, η περιφερειακή ανάπτυξη δεν είναι απλώς προτεραιότητα. Είναι ο βασικός άξονας για να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Πολλές φορές, ξέρεις Μίλτο, το κεντρικό κράτος αντλεί παράδειγμα από τις πετυχημένες πορείες των περιφερειών...

Η επόμενη μέρα των εκλογών πιστεύετε θα μας βρει πιο ενωμένους και ισχυρούς ή πιο κατακερματισμένους και ανασφαλείς;

Δεν έχει νόημα να πω τι πιστεύω ότι θα γίνει. Σημασία έχει ότι τώρα χρειάζεται:  συνεργασία για τα μεγάλα θέματα, ικανούς ανθρώπους για να γίνει η δουλειά, εθνική ενότητα στη βάση της ευρωπαϊκής πορείας και την αυτοδύναμης Ελλάδας. Αυτό χρειάζεται και για αυτό δεν γίνεται όταν είμαστε κατακερματισμένοι, ούτε όταν ο θυμός γίνεται κριτήριο επιλογής.

Εάν το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει να πάρει την αυτοδυναμία με πιο κόμμα θα μπορούσατε να συνεργαστείτε για να κυβερνήσετε;

Με τις δυνάμεις που εκπροσωπούν μια ευρύτερη κοινωνική πλειοψηφία και συμφωνούν στην ουσία του εθνικού σχεδίου. Αλλιώς οποιαδήποτε συνεργασία θα είναι εύθραυστη, θα υπόκειται σε εσωτερικούς εκβιασμούς και δεν θα έχει τη στιβαρότητα που χρειάζεται για να κάνουμε τη δουλειά στο εσωτερικό και να διεκδικούμε ισότιμα της θέση μας στην Ευρώπη.  Το θέμα δεν είναι να μαζέψει κανείς τις απαιτούμενες έδρες, αλλά να έχει την  ομάδα εργασίας που μπορεί να βασιστεί για να έχουμε αποτελέσματα.

Πόσο πιθανό είναι να έχουμε μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;

Η εντολή των πολιτών θα καθορίσει τις πιθανότητες συνεργασιών. Από εκεί και πέρα τα κόμματα είτε θα διαβάσουν την εντολή με βάση το εθνικό συμφέρον είτε με βάση τον κομματικό τους εγωισμό. Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη τοποθετηθεί στον τρόπο που πρόκειται να εκλάβει την εντολή των πολιτών, αν κληθεί πρώτο να σχηματίσει κυβέρνηση και ήδη σας ανέφερα τα κριτήρια. Ο κ. Σαμαράς από την άλλη θεωρεί λογικό να ροκανίσει τον πολύτιμο χρόνο για τη χώρα που είναι εξαιρετικά περιορισμένος, μέχρι να έρθει ένα «βολικό» για τον ίδιο και μόνο αποτέλεσμα.

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή για την δική σας βουλευτική θητεία;

Δεν ήταν μία.  Ήταν όλες οι στιγμές που έπρεπε να ξεχάσω ότι θα είμαι «υποψήφιος μετά» και να θυμηθώ ότι είμαι «εκλεγμένος εκπρόσωπος  τώρα».

Το ΠΑΣΟΚ για τους περισσότερους θα μείνει στην ιστορία ως το κόμμα που έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, τελικά πιστεύετε πως κάποια στιγμή θα δικαιωθείτε για αυτό;

Λυπάμαι που χαλάω τη μανέστρα των εύκολων συμπερασμάτων, αλλά το ΔΝΤ στην Ελλάδα το έφερε η πραγματικότητα, την οποία δημιούργησε το σύνολο της διαχείρισης επί πολλές δεκαετίες. Το έφερε, επίσης, η ανάγκη να συνεχίσουν να πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις και να κερδίσουμε το χρόνο που έπρεπε ώστε να μείνουμε μέσα στο παιγνίδι  για να μπορέσουμε να το «γυρίσουμε».  Αν λοιπόν αυτός ο χρόνος αξιοποιηθεί σωστά και η Ελλάδα προχωρήσει, τότε αυτός που θα δικαιωθεί θα είναι η Ελλάδα και όσοι, ασχέτως κομματικών γραμμών, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Αν όχι και επιβεβαιωθούν οι «Κασσάνδρες» τότε  δικαίωση ή μη δεν θα έχει καμία σημασία.

Αν σας ζητούσα με 3 λέξεις να μου περιγράψετε τι είναι για εσάς η πολιτική ποιες θα μου λέγατε;

Αλήθεια - Δικαιοσύνη- Αλλαγές.

Για το τέλος θα ήθελα να μου πείτε ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών;

Το τέλος του λαϊκισμού και του παλαιοκομματισμού.  Ποιους θα προκρίνουμε και για ποιο λόγο. Ποια στάση, ποια αντίληψη για την πολιτική, ποια πρόσωπα. Γιατί ότι και αν λέμε, ότι διακύβευμα και αν θέσουμε αν σε ότι αφορά το «ποιοι θα το κάνουν» κερδίσει ο λαϊκισμός και ο παλαιοκομματισμός, τίποτε δεν θα αλλάξει. Απλώς αυτή τη φορά μια τέτοια επιλογή δεν θα είναι απλώς συντήρηση μιας κακής κατάστασης, αλλά εθνική αυτοκτονία.

www.miltosgitas.blogspot.com