Επιστολή του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Β' περιφέρεια της Αθήνας Γιάννη Βούρου, στους Ηπειρώτες της Αττικής.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

ΠΑΣΟΚ Β΄ ΑΘΗΝΑΣ

Φίλες και Φίλοι

Με ειλικρίνεια, διατυπώνω την άποψη, ότι η κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα, έχει και αίτια που την προκάλεσαν, έχει και συντελεστές που την διαμόρφωσαν.

Ø  Αιτία της κρίσης, δηλαδή ο ένοχος των δεινών που υφίσταται η κοινωνία

μας, αλλά και άλλες κοινωνίες, όπως αυτές της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας που οδεύουν στους προθαλάμους του ΔΝΤ, είναι οι περιβόητες «αγορές». Αυτές που συγκρότησε και καθοδηγεί το διεθνές παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Αυτή τη στιγμή η σύγκρουση δεν διεξάγεται μεταξύ δημοκρατικής κεντροαριστεράς και δημοκρατικής κεντροδεξιάς, αλλά μεταξύ «αγορών» και δημοκρατίας. Αν δεν το αντιληφθούμε έγκαιρα αυτό, θα περάσουμε σύντομα από την αφυδάτωση στον αφανισμό της δημοκρατίας.

Ø  Ως προς τους συντελεστές: Είναι οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, στο

σύνολό τους, με τον τρόπο που έδρασαν, διαπαιδαγώγησαν και λειτούργησαν για τέσσερις περίπου δεκαετίες, εάν θεωρήσω χρόνο αφετηρίας την μεταπολίτευση.

Είναι βεβαίως προφανές, ότι την μέγιστη ευθύνη έχουν τα κόμματα που άσκησαν εξουσία: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Για όλα. Για τις διαρθρωτικές αδυναμίες, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, τη διαφθορά και αναποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης, την πτώση όλων των ποιοτικών μεγεθών στην παιδεία, τους θεσμούς, ακόμα και τις αξίες της ζωής.  Η  παραδοσιακή αριστερά από την άλλη, υπήρξε «γενναιόδωρη» στην διαμόρφωση μιας αρρωστημένης νοοτροπίας που εγκατέστησε την κομματοκρατία στη δημόσια διοίκηση και την αναξιοκρατία στις βαθμίδες της παιδείας και των κοινωνικών φορέων. Μια αριστερά που ποινικοποίησε την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και το κέρδος, που έστρωσε το ιδεολογικό χαλί για την αποδοχή από την κοινωνία ενός υπερτροφικού κράτους. Μια αριστερά που διαπλέκεται αποκλειστικά με κρατικοδίαιτους «επιχειρηματίες» και συνδιοικεί με συντεχνίες που ακύρωσαν κάθε δυνατότητα σύγχρονης αναπτυξιακής προοπτικής.

Είναι όμως μέγα λάθος οι δικές μας ανατάξιμες αδυναμίες και στρεβλώσεις να υποδεικνύονται από τα διεθνή κέντρα εξουσίας, ως αίτια της τραγωδίας που βιώνουμε. Έχει σημασία να αντιληφθούμε ότι ζούμε την περίοδο της επικυριαρχίας, της πιο άγριας, επιθετικής, άπληστης και ανάλγητης εκδοχής ενός συστήματος, που μόνο μια πλατιά, ενωτική συμπαράταξη πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων μπορεί αρχικά να ανασχέσει και τελικά να ανατρέψει.

Στις εκλογές της 6^ης Μαΐου οι Έλληνες πολίτες με εκλογικό δικαίωμα καλούνται να επιλέξουν βασικά ανάμεσα σε τέσσερις προτάσεις. Θέτω στην κρίση των πολιτών όλες και με ειλικρίνεια επισημαίνω ότι σέβομαι και τις τέσσερις, όπως και τα κόμματα που τις εκφράζουν.

 

Επιλέγω όμως, χωρίς επιφύλαξη αυτήν για την οποία μάχομαι και από τη θέση του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Β’ εκλογική περιφέρεια Αθήνας.

Επιλογή πρώτη: Καταγγελία των συμφωνιών της χώρας και αποχώρηση από την Ε.Ε.  Κρατικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και πρόσκληση για όσες θυσίες χρειαστούν από τον λαό, προκειμένου να απαλλαγούμε από μνημόνια και δάνεια μέχρι να «αλλάξουμε τον κόσμο», μόνοι και απομονωμένοι με την πόρτα ανοιχτή στην Κούβα και την Β. Κορέα. Προτείνεται να επιβιώσουμε, αν επιβιώσουμε, σε συνθήκες απόλυτης δυστυχίας. Πρόκειται για την πρόταση του ΚΚΕ που μπορεί να αποτελεί πρόταση «αυτοκτονίας», αλλά δεν μπορεί να κατηγορηθεί για έλλειμμα σαφήνειας.

Επιλογή δεύτερη: Δεν αποχωρούμε από την Ε.Ε, δεν καταγγέλλουμε, παρά μόνο επιλεκτικά το μνημόνιο. Με τον αγώνα μας, αλλάζουμε τους συσχετισμούς δυνάμεων και τις αποφάσεις της Ένωσης προς την κατεύθυνση της δημιουργίας της «Ευρώπης των λαών».  Επιβάλλουμε την αποδοχή των δικών μας προτάσεων στους δανειστές, τις «αγορές», τις τράπεζες. Πρόκειται για πρόταση που γλυκαίνει την ψυχή κάθε πικραμένου, έλκει ψήφους απελπισμένων και παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται ούτε την αντίφαση, ούτε το ανεφάρμοστο μιας μεταφυσικής ερμηνείας για τα πολιτικά γεγονότα και τις επιπτώσεις τους. Είναι η πρόταση που καταθέτουν με διαφορετική επιχειρηματολογία και συγκλίνουν σε ουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, η Δημ. Αριστερά, ο ΛΑΟΣ και οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες». 

Επιλογή τρίτη: «Αυτοδύναμη Κυβέρνηση της ΝΔ». Ανάθεση, εν λευκώ, της εντολής στην πολιτική δύναμη η οποία κατέστησε την Ελλάδα «αδύναμο κρίκο» της ΕΕ και ευάλωτη στην επίθεση των αγορών! Η Ν.Δ. μόνη αυτή εναντίων όλων, θα επαναδιαπραγματευθεί με τους δανειστές, θα ανατρέψει το μνημόνιο που ψήφισε, θα διαλύσει τις συντεχνίες, θα επανιδρύσει το κράτος, θα κονιορτοποιήσει τους «νταβατζήδες», θα επανεκκινήσει την οικονομία που ακινητοποίησε.  Με όλο το σεβασμό προς την επιθυμία του κ. Σαμαρά να γίνει πρωθυπουργός, εκτιμώ ότι η πρότασή του προσβάλει την νοημοσύνη κάθε πολίτη τον οποίο απειλεί μαζί με την χώρα με τιμωρία συμμετοχής σε όσες εκλογές χρειάζεται μέχρι να αποκτήσει αυτοδυναμία το κόμμα του!  Δεν σχολιάζω τίποτα περισσότερο. 

Επιλογή τέταρτη: Είναι η πρόταση Βενιζέλου για αυτοδύναμη Ελλάδα, μέσα από την ενωτική συμπαράταξη του λαού, τη δημιουργική συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων που πιστεύουν  στον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, τη μεθόδευση της επανένταξής μας στο πυρήνα της ένωσης με όρους ισοτιμίας και όχι με όρους ανοχής.  Είναι ευθύνη της κοινωνίας των πολιτών να επιλέξει ή να ακυρώσει ένα νέο ξεκίνημα της χώρας, χωρίς τις παθογένειες του σήμερα. Να επιλέξει την ανάταξη που θα δημιουργήσει ένα κράτος δικαίου, ικανό να ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα, να σταθεί αρωγός στην ανάπτυξη, να ανασχέσει τη διαφθορά, να προσελκύσει επενδυτές, να επιδιώξει επενδύσεις, να αξιοποιήσει τις μεγάλες δυνατότητες μιας χώρας σε σημαντική γεωστρατηγική και γεωπολιτική θέση με αναξιοποίητο φυσικό, ιστορικό, πολιτισμικό πλούτο. Κυρίως όμως, ένα κράτος ικανό να θωρακίσει τα δικαιώματα των πολιτών του στην εργασία, την αξιοπρεπή διαβίωση με κοινωνικές καλύψεις και ασφάλεια.

 Με αυτές τις θέσεις, σε καλώ να υποστηρίξεις ως επιλογή ορθής κρίσης το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποτελεί, αποδεδειγμένα πλέον, προωθημένη εγγύηση ικανοτήτων, τόλμης και υπευθυνότητας.

Με ειλικρίνεια

Γιάννης Βούρος