Στέφανος Τζουμάκας. Υπάρχει η άποψη ότι η εισαγωγή νέων μορφών εκπαίδευσης και κατάρτισης αποτελεί και έκφραση νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων που βλέπουν την εκπαίδευση ως.doc

Υπάρχει η άποψη ότι η εισαγωγή νέων μορφών εκπαίδευσης και κατάρτισης αποτελεί και έκφραση νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων που βλέπουν την εκπαίδευση ως «προϊόν» με εμπορευματική αξία.

Το κεντρικό θέμα  συνίσταται στο τι είναι αγαθά και τι είναι προιόντα. Η γνώση , η παιδεία , η εκπαίδευση, η κατάρτιση είναι αγαθά σύμφωνα με τη προοδευτική σκέψη και σύμφωνα με  κοινωνικές και πολιτικές αρχές.

Για τη νεοφιλελεύθερη κοσμοθεωρία , ΔΕΝ υπάρχουν αγαθά παρά μόνο προιόντα . Ο νεοφιλελευθερισμός μετά το 1975 προώθησε τα βασικά  του προτάγματα: Τέλος στην ιστορία , τέλος στην ιδεολογία , τέλος στη κοινωνία , τέλος στη πολιτική , τέλος στην εργασία. Ναι στα προιόντα , ναι στις αγορές , ναι στα άτομα. Το χρήμα από μέσο έγινε προιόν, τη  κοινωνία , τη πολιτική  και τις κυβερνήσεις την υποκατέστησε η οικονομία , τις κοινωνίες τις  υποκαθιστούν τα άτομα , τα αγαθά τα υποκαθιστούν τα προιόντα.

Για τη προοδευτική σκέψη που βασίζεται σε ουμανιστικές αρχές και στις αρχές του διαφωτισμού, ως ρεύματος μετά τη Γαλλική επανάσταση  μετά το ζήτημα των αγαθών έναντι των προιόντων τίθεται αυτό καθαυτό το θέμα της γνώσης . Γνώση για ποιόν . και η απάντηση είναι για τον άνθρωπο. Και ακολούθως τίθεται το ερώτημα γνώση στην υπηρεσία τίνων και  η απάντηση είναι στην υπηρεσία των ανθρώπων και του κοινωνικού συνόλου. Από τον άνθρωπο , για τον άνθρωπο για τη   ΚΟΙΝΩΝΙΑ της ΓΝΩΣΗΣ.

Ο νεοφιλελευθερισμός  επιδιώκει  την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ της γνώσης, την οικονομία της πληροφορίας, την οικονομία της πληροφορικής , την οικονομία  της ψηφιακής τηλεόρασης  και των τηλεφώνων πέμπτης γενιάς κ.ο.κ. Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει τη γνώση στην υπηρεσία του ατόμου , των ιδιωτικών επιδιώξεων , στην υπηρεσία των ανταλλαγών , στην υπηρεσία ακόμα και  σκοπών όπως  πλουτισμού , εκμετάλλευσης και εμπορευματοποίησης και  πλουτισμού ορισμένων .

Συν τοις άλλοις προωθεί και μια άλλη αναχρονιστική αντίληψη τη γνώση για τη γνώση , όπως τη τέχνη για τη τέχνη. Ότι δήθεν αυτά τα δύο αγαθά είναι αυτόνομα από τους δημιουργούς τους . Ασφαλώς και  δεν είναι αλήθεια  καθότι όλα τα δημιουργήματα μόνο ΣΧΕΤΙΚΗ αυτονομία  έχουν τόσο από τους δημιουργούς όσο και από όλους του ανθρώπους. Ανήκουν σε όλους και όχι σε ιδιοτελείς επιδιώξεις,  

Για τη προοδευτική σκέψη η γνώση αποτελεί πλούτο και κατάκτηση των ανθρώπων και της ανθρωπότητας και  έχουν δικαίωμα πρόσβασης όλοι στη γνώση και στις διαδικασίες απόκτησης της..

Ο νεοφιλελευθερισμός προωθεί την αρχή ότι όσοι δύνανται θα ‘’αγοράζουν’’ υπηρεσίες παιδείας και εκπαίδευσης και κατάρτισης , για αυτό και υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι , αναλφάβητοι , ή χαμηλής και μέτριας εκπαίδευσης ή χαμηλής κατάρτισης και ειδίκευσης .Σε αυτή τη λογική εντάσσουν ως εμπορεύματα και άλλα αγαθά όπως την υγεία που και πάλι αν δύνασαι  θα ‘’αγοράζεις’’ υπηρεσίες υγείας , την ασφάλιση κ.ο.κ.   Και οδηγούν το τομέα της γνώσης να αποτελεί τον ΤΑΞΙΚΟ κατανεμητή, ανάμεσα στη διανόηση, την υψηλή τεχνολογική γνώση   από τη μια πλευρά και από την άλλη  τα  χειρωνακτικά ή τεχνικά  επαγγέλματα , λόγω έλλειψης κοινωνικών και οικονομικών δυνατοτήτων πρόσβασης στο αγαθό που το οδηγούν και το μετατρέπουν ολοένα και περισσότερο  σε εμπόρευμα ,δηλαδή τη γνώση .

Επίσης  συναφές  είναι το ερώτημα , η επιστήμη  και η έρευνα στην υπηρεσία τίνων τίθενται και ποια είναι η αποστολή των επιστημόνων .Ποιούς σκοπούς εξυπηρετούν ερευνητικές προσπάθειες ή επιστημονικές ανακαλύψεις. Το ερώτημα είναι αν τίθενται πάντα στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Για παράδειγμα επιστήμονες και κυβερνώντες κατέστρεψαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι χρησιμοποιώντας την πυρηνική ενέργεια αντί για ειρηνικούς σε πολεμικούς σκοπούς ή όπως τις βόμβες ναπάλμ στο Βιετνάμ ή όπως τη χρησιμοποίηση  της χημείας  και την εμπορευματοποίηση των χημικών σκευασμάτων σε ανθυγιεινά σκευάσματα και  καρκινογόνες ουσίες, σε διατροφικά αγαθά . σε βάρος ενός άλλου αγαθού όπως είναι η υγεία  ή όπως τα φυτοφάρμακα στην αγροτική παραγωγή και τη καταστροφή της διατροφικής αλυσίδας στη κτηνοτροφία .

Ζούμε σε ένα σύστημα που  κυριαρχούν μεταξύ των άλλων και δύο κυρίαρχες αντιφάσεις  : το σύστημα παράγει πλούτο και ανισότητες ,  καταστρέφει και δημιουργεί. Παράγει επίσης αντιθέσεις  που οδηγούν σε συγκρούσεις .

Είναι προφανές ότι η γνώση , η έρευνα , η επιστήμη , η εκπαίδευση , η κατάρτιση δίνουν δύναμη στους ανθρώπους, ιδιαίτερα αποτελεί δύναμη για όσους δεν διαθέτουν πλούτο . Όσοι διαθέτουν πλούτο επιχειρούν να ποδηγετήσουν και να θέσουν στην υπηρεσία τους τη γνώση και επιδιώκουν όλα τα παράγωγα της γνώσης να τα θέσουν ως εμπορεύματα στην υπηρεσία των επιχειρηματικών και οικονομικών συμφερόντων. Οι μεγάλες κλιματικές αλλαγές  η περιβαλλοντική απειλή του Πλανήτη συνολικά , αποτελεί συνέχεια της ίδια λογικής του νεοφιλελευθερισμού που προωθεί την εμπορευματοποίηση ενός άλλου αγαθού, της Φύσης   με τη ασύδοτη και αλόγιστη κατασπατάληση των διαθέσιμων φυσικών πόρων του πλανήτη ενάντια σε αρχές όπως η αξιοβίωτη και βιώσιμη ανάπτυξη. Και τέλος στην ίδια λογική και τα μεγάλα επιτεύγματα του ανθρώπινου Πολιτισμού ήδη αποτελούν χώρο εμπορευματοποίησης.

Η  κατάρτιση αποτελεί ένα μικρό κρίκο στην αλυσίδα της νεοφιλελεύθερης  κοσμοθεωρίας ότι είναι ένα ακόμη προιόν στην υπηρεσία επιχειρηματικών επιδιώξεων ,στο χώρο των τεχνικών εφαρμογών και της παραγωγής, που κοστίζει λιγότερο στις επιδιώξεις του αέναου κέρδους , γιατί η εκπαίδευση κοστίζει ακόμη περισσότερο , γιατί η παιδεία ακόμη περισσότερο , η έρευνα απαιτεί και κονδύλια κ .ο.κ. Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο επιδιώκει μείωση δαπανών στη παιδεία , φθηνή τεχνική ειδίκευση και κατάρτιση σε μαζική κλίμακα , απασχόληση αντί για εργασία, καθότι η εργασία είναι μια άλλη αξία που επιδιώκουν σταθερά να την αντικαθιστούν με την απασχόληση , με τη μερική απασχόληση , με τις αναφορές περί ευελιξίας και απασχολησιμότητας , αντί της εκπαίδευσης και της εργασίας .

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΛΑΙΛΑΠΑ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΜΕ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΘΑ , ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ  ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ. Και  δεν πρόκειται απλά για μια θεωρία, αλλά για ένα σχέδιο ,που διαιρεί τους ανθρώπους και τις κοινωνίες , καθότι δεν είναι στην υπηρεσία όλων των ανθρώπων , και ούτε της ανθρωπότητας στο σύνολο της.