Πριν λίγα χρόνια το ενδιαφέρον να
ανακαλύψουμε την περιοχή μας, μας είχε οδηγήσει σε μια απόμακρη παραλία. Οι
πληροφορίες που είχε συλλέξει για την τοποθεσία ένας φίλος από ηλικιωμένους
κάτοικους της περιοχής ήταν σωστές και μαζί του ανακαλύψαμε την παραλία της
Αγίας Ελένης.
Περνώντας τον κάμπο της Αμμουδιάς,
σταματήσαμε σε ένα ξέφωτο και παρκάραμε το αυτοκίνητο και μέσα από τα βάτα και
τις κουμαριές, κατευθυνθήκαμε προς την παραλία . Σιγά σιγά το παζλ της μυστικής
γωνιάς του τόπου μας ξετυλίγονταν .
Η πρώτη σκέψη μου όταν την αντίκρισα
απόμακρη να διατηρεί καλά τα κριμένα μυστικά της, ήταν ότι τον μεσαίωνα θα ήταν
άντρο πειρατών,και αραξοβόλι (σαν μυθιστόρημα του Ιούλιου Βερν ).
Εξωτερίκευσα αυτήν την σκέψη και ένα
χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του Νίκου, σαν να έδειξε ότι συμφωνούσε μαζί
μου.
Τα βράχια της απότομα σχημάτιζαν μια
καμπυλωτή γραμμή μακριά στο πέλαγος, γκρεμοί απόκρημνοι να την περιτριγυρίζουν
και το σημαντικότερο, μία είσοδο έχει από την μεριά της ακτής και αυτή
επικίνδυνη, σε σημείο να κάνει την πρόσβαση του καθενός πολύ δύσκολη, παίρνεις
ένα ρίσκο να την κατέβεις, ειδικά χωρίς ορειβατικά σκοινιά.
Εκείνη την εποχή πριν περίπου πέντε
χρόνια ήταν και ποιο εύκολη η κατάβαση της. Γιαυτό και είχαμε κατέβει. Αυτήν την
φορά δεν το ρίσκαρα μόνος, έχοντας και τον φωτογραφικό μου εξοπλισμό.
Λίγο πριν φύγω η μία από τις δύο
φωτογραφικές μηχανές μου γλίστρησε από τα χέρια και σταμάτησε λίγο πριν πέσει
στο χάος στην κόψη του βράχου, με λίγες γρατσουνιές .
Μυστηριώδες και αγέρωχη παραμένει
αθέατη στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων
Στοχευμένα δεν θα αναφερθώ στην ακριβή
τοποθεσία της. Λόγο της επικινδυνότητας της και λόγο του αν αφεθούν σκουπίδια ,
παρατημένα μόνο ο χρόνος θα τα εξαφανίσει. Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται θα το
μάθει.
Το περιβάλλον μας δίνει ζωή λίγο
σεβασμός είναι αναγκαίος.
Δείτε το video
Άρθρο-φωτογραφίες Λάζαρος Τσάτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου