Λιμίνη Άρτας, Αμβρακικός, Π.Ε. Άρτας. Δείτε τα video

Δείτε τα video

Λιμίνη

Η Λιμίνη (Τοπική Κοινότητα Λιμίνης - Δημοτική Ενότητα ΑΡΤΑΙΩΝ), ανήκει στον δήμο ΑΡΤΑΙΩΝ της Περιφερειακής Ενότητας ΑΡΤΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

Η επίσημη ονομασία είναι “η Λιμίνη”. Έδρα του δήμου είναι η Άρτα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ηπείρου.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Λιμίνη ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Λιμίνης, του πρώην Δήμου ΑΡΤΑΙΩΝ του Νομού ΑΡΤΗΣ.

Η Λιμίνη έχει υψόμετρο 37 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 39,1116972925 και γεωγραφικό μήκος 21,0388828422. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στη Λιμίνη θα βρείτε εδώ.

Ο κάμπος της Άρτας

Αποτελεί ένα από τα βασικότερα στηρίγματα της οικονομίας της Άρτας. Κατά την τουρκοκρατία ήταν της Βαλιδέ, της βασιλομήτορος και ονομαζόταν "γλυκιά πεδιάδα". Μεγάλο μέρος του κάμπου καλύπτεται από τους περίφημους πορτοκαλεώνες, που είναι τα προϊόντα τους είναι γνωστά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εξάλλου η καλλιέργεια της πορτοκαλιάς έχει μεγάλη παράδοση στην Άρτα.

- See more at: http://www.visitarta.gr/arta/tourism/articles/article.jsp?context=1504&categoryid=4554&articleid=6700#sthash.jV3ofxao.dpuf

Λατρεύοντας τις Νύμφες στην Αμβρακία. Adoring the Nymphs in Amvrakia

Πήλινος ανάγλυφος πίνακας που απεικονίζει τέσσερις γυναικείες μορφές, πιθανώς Νύμφες. Αρχαιολογικό Μουσείο Άρτας. A clay relief plaque depicting four Nymphs was chosen by the 33rd Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities of Preveza and Arta to be presented as the exhibit of the month. Four female figures, probably Nymphs, standing on a pedestal. They are wearing a head covering and long chiton. In their right hand they are holding a pomengranate and in their left they are holding a wreath.

Τέσσερις γυναικείες μορφές, πιθανώς Νύμφες, φέρουν πόλο στο κεφάλι και πατούν σε ξεχωριστό βάθρο η καθεμιά. Είναι ντυμένες με ποδήρη χιτώνα και φέρουν με το δεξί χέρι μπροστά στο στήθος ρόδι, ενώ με το αριστερό κρατούν στεφάνι.

Δείτε το video

Απεικονίζονται σε πήλινο ανάγλυφο πίνακα τον οποίο το Αρχαιολογικό Μουσείο Άρτας επέλεξε να παρουσιάσει ως το «Έκθεμα του Μήνα» για τον Οκτώβριο του 2014 σε βίντεο που φιλοξενείται στο YouTube.

Εξωτερική άποψη του σπηλαίου «Κουδουνότρυπα», κοντά στο χωριό Λιμίνη της Άρτας. It was found in 1916 in a cave called “Koudounotrypa” on the hill of Peranthe, during excavation works, near the village Limini of Arta. External view of the cave.

Ο πίνακας βρέθηκε το 1916 κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο εσωτερικό του σπηλαίου «Κουδουνότρυπα» στο λόφο της Περάνθης, κοντά στο χωριό Λιμίνη της Άρτας.

Παράσταση Νύμφης σε αγγείο, 480 π.Χ. Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη. Representation of a Nymph on a vessel, 480 BC. The Metropolitan Museum of Art, New York. According to Greek mythology, the Nymphs, were divine female figures. They were young and they lived out in the wilderness. They were singing and dancing with Pan in the meadows and on mountain slopes, usually close to sources of water. With their songs they were praising the gods of Olympus.

Οι Νύμφες, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ήταν γυναικείες μορφές θεϊκής καταγωγής. Ήταν νεαρές σε ηλικία και ζούσαν μέσα στη φύση. Τραγουδούσαν και χόρευαν μαζί με τον Πάνα στα λιβάδια και στις πλαγιές, συνήθως κοντά σε πηγές νερού. Με τα τραγούδια τους υμνούσαν τους θεούς του Ολύμπου. Από το ίδιο σπήλαιο προέρχεται μια ανάλογη κατηγορία αναγλύφων που παριστάνουν Νύμφες να χορεύουν.

Εσωτερική άποψη του σπηλαίου «Κουδουνότρυπα».

Ένας από τους κυριότερους τόπους λατρείας των Νυμφών στην Ήπειρο είναι η Αμβρακία. Σύμφωνα με τις φιλολογικές μαρτυρίες αλλά και τα ευρήματα, οι Νύμφες λατρεύονταν στο «Ιερό όρος» όπου υπήρχε άντρο των Νυμφών, του Ερμή, του Πάνα, των Σειληνών και των Σατύρων.

Gaston Bussière, Nymphe, 1929. Huile sur toile, 46x33 cm.

Η λατρεία των Νυμφών στην Αμβρακία είναι κορινθιακής προέλευσης και επέζησε στην περιοχή μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια. Ο πίνακας βρίσκεται στην Αίθουσα Α του Αρχαιολογικού Μουσείου Άρτας.

Γενική επιμέλεια: Χριστίνα Μερκούρη (αρχαιολόγος, Προϊσταμένη ΛΓ΄ ΕΠΚΑ). Επιμέλεια: Ανθή Αγγέλη (αρχαιολόγος). Δημιουργία βίντεο: Χρήστος Βέργης (συντηρητής αρχαιοτήτων).

www.archaiologia.gr

Υγρότοπος Αμβρακικού Κόλπου

Ο Αμβρακικός Κόλπος είναι ένας από τους μεγαλύτερους υγρότοπους της Ελλάδας και από άποψη μεγέθους αλλά και από άποψη σημαντικότητας. Ο έκτασης 400 τετρ. χιλιόμετρα περίπου Κόλπος, μεταξύ Στερεάς Ελλάδας και Ηπείρου, αποτελεί μια κλειστή θάλασσα, η οποία περιλαμβάνει πολλούς μικρότερους υγρότοπους.  Ο Αμβρακικός επικοινωνεί με το Ιόνιο Πέλαγος μέσω του πορθμού της Πρέβεζας. Στο βόρειο τμήμα του Αμβρακικού υπάρχει το σύστημα των Δέλτα των ποταμών Αραχθου και Λούρου. Στην περιοχή σχηματίζεται ένα πραγματικό μωσαϊκό υγροτόπων με μεγάλες λιμνοθάλασσες, παραποτάμιες ζώνες, καλαμώνες και σχηματισμούς αμμολωρίδων οι οποίες χωρίζουν τις λιμνοθάλασσες από τον Κόλπο.

Τρεις είναι οι βασικές λιμνοθάλασσες της περιοχής: η λιμνοθάλασσα της Ροδιάς, με έκταση 15.000 στρέμματα γνωστή και ως ένας από τους πιο παραγωγικούς χελότοπους της Ελλάδας από την οποία μεγάλες ποσότητες χελιών εξάγονται σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, η λιμνοθάλασσα Τσουκαλιό, με έκταση 17.000 στρέμματα νότια της Ροδιάς, στο δυτικό άκρο της οποίας εκβάλει ο ποταμός Λούρος και η λιμνοθάλασσα Λογαρού, με έκταση 28.000 στρέμματα στα ανατολικά του Τσουκαλιού, περιοχή πλούσια σε αλιεύματα. Στις λιμνοθάλασσες κυριαρχούν μεγάλες εκτάσεις με καλαμώνες, οι οποίες καταλαμβάνουν περίπου 32.000 στρέμματα. Στη λιμνοθάλασσα Ροδιά βρίσκεται ίσως ο μεγαλύτερος ενιαίος καλαμώνας της Ελλάδας. Καλαμώνες επίσης υπάρχουν στις παραποτάμιες περιοχές του υγρότοπου, όπως το μεγάλο τμήμα καλαμώνων κατά μήκος του ποταμού Λούρου, το οποίο θεωρείται ως μια από μεγαλύτερες συνεχόμενες ζώνες καλαμώνων στην Ελλάδα. Μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί το πόσο ιδανική είναι η περιοχή αυτή για χιλιάδες πουλιά και ψάρια της περιοχής. Πάνω από 250 είδη πουλιών διαχειμάζουν ή σταθμεύουν στην περιοχή, ενώ τουλάχιστον 75 από αυτά είναι σπάνια ή απειλούμενα. Μόνο οι διαχειμάζοντες πληθυσμοί των πουλιών έχουν υπολογισθεί να είναι πάνω από 100.000 άτομα.

Στην περιοχή υπάρχουν ασβεστολιθικοί λόφοι καλυμμένοι από σκληρόφυλλους αειθαλείς θάμνους, οι οποίοι αποτελούν καταφύγιο διαφόρων αρπακτικών πτηνών, τα οποία χρησιμοποιούν τροφοληπτικά τον υγρότοπο.

Η ιχθυοπαραγωγική ικανότητα του Κόλπου αν και μειωμένη σε σχέση με το παρελθόν, είναι ακόμη υψηλή. Εκτός από τους τρεις υγροτόπους των λιμνοθαλασσών, υπάρχουν άλλοι επτά μικρότεροι οι οποίοι συμπληρώνουν το σύμπλεγμα. Κέφαλοι, λαβράκια, τσιπούρες, μεγάλου μεγέθους γαρίδες (γάμπαρες), γλώσσες, σουπιές και φυσικά χέλια, είναι τα βασικά είδη ιχθυοπαραγωγής του Αμβρακικού Κόλπου, ενώ σημαντικές είναι και οι μυδοκαλλιέργειες της περιοχής. Από τον Κόλπο περνούν συχνά δελφίνια και μεγάλες θαλάσσιες χελώνες Carreta Carreta.

Ο Αμβρακικός Κόλπος είναι ένας υγρότοπος υψίστης αξίας όχι μόνο για τα Ελληνικά αλλά και για τα διεθνή δεδομένα. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την περιοχή προέρχεται από τα ρυπογόνα συστατικά που μεταφέρουν οι ποταμοί που εκβάλουν στην περιοχή καθώς και τα κατάλοιπα από την επεξεργασία των γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων από τις μονάδες της ευρύτερης περιοχής. Όμως η προστασία του υγρότοπου έχει γίνει συνείδηση στους κατοίκους και στις αρχές της περιοχής και εδώ και καιρό τελεί υπό ειδικό καθεστώς διαχείρισης.

http://lsg.ucy.ac.cy/

www.romiazirou.blogspot.gr