Πολύδροσο (Μαρατιού) Άρτας. Δείτε τα video

Δείτε τα video

Πολύδροσο Άρτας

Το Πολύδροσο είναι ένα χωριό του Δήμου Αρταίων με 408 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011), ελάχιστα χιλιόμετρα από τον Αμβρακικό κόλπο και απέχει περίπου 12 χιλιόμετρα από την πόλη της Άρτας.

Σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστρια, το Πολύδροσο υπήρξε μέχρι το τέλος του 2010, δημοτικό διαμέρισμα του νεοσύστατου Δήμου Αμβρακικού με έδρα την Ανέζα. Με βάση τη νέα διοικητική διαίρεση που προβλέπει το Σχέδιο Καλλικράτης, το Πολύδροσο εντάχθηκε στο Δήμο Αρταίων.Το Πολύδροσο μαζί με τον οικισμό της Παλαιοσκαμιάς αποτελούν την τοπική κοινότητα Πολυδρόσου με συνολικό πληθυσμό 444 κατοίκους.

Ιστορία 

Η παλαιά ονομασία του χωριού ήταν Ζαβάκα και από την ένωση με το γειτονικό χωριό Μαρατιού, προήλθε το Πολύδροσο. Η πρώτη πηγή που μας γνωστοποιεί την ύπαρξη του χωριού είναι τα αρχεία της Βενετίας, στα οποία μας γίνεται γνωστό ότι το έτος 1697, η Ζαβάκα και το Μαρατιού μαζί με πολλά άλλα χωριά της Άρτας, κατέβαλε φόρο στους Βένετους με αντάλλαγμα την προστασία από τις επιδρομές των πειρατών.

Με βάση την εργασία του Κων.Διαμαντή με τίτλο «Η Άρτα και τα περίχωρα αυτής κατά τους χρόνους της επανάστασης», η Ζαβάκα ήταν ένας μικρός οικισμός με 18 οικογένειες την περίοδο που ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ενώ στο Μαρατιού κατοικούσαν 29 οικογένειες.

Ο Παναγιώτης Αραβαντινός στο έργο του «Χρονογραφία της Ηπείρου» του 1856 κάνει αναφορά στο χωριό και μας ενημερώνει ότι στη Ζαβάκα κατοικούσαν 11 οικογένειες και στο Μαρατιού 29 οικογένειες.

Η έκθεση του Ρωσικού Υποπροξενείου Άρτας, το 1877, μας πληροφορεί ότι στη Ζαβάκα κατοικούσαν 11 οικογένειες και στο Μαρατιού 14 οικογένειες.

Άλλη αξιόλογη πηγή αποτελεί το «Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης & Πρεβέζης» (εκδ.1884) του Σεραφείμ Ξενόπουλου, μητροπολίτη Άρτας. Σύμφωνα με αυτή την πηγή, την εποχή εκείνη ζούσαν στο χωριό Μαρατιούς 20 οικογένειες και οι κάτοικοι εκκλησιάζονταν στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου.

Εξίσου σημαντική πηγή, είναι η Οθωμανική απογραφή του 1895 που εκδόθηκε με τον τίτλο «Bin üc yüz on bir sene-i maliyesine mahsus Yanya salnamesi. Yedinci defa olarak» (Σαλναμές Ιωαννίνων για το οικονομικό έτος 1311, έκδοση έβδομη).Με βάση λοιπόν αυτή την απογραφή, στη Ζαβάκα κατοικούσαν 12 οικογένειες (χανέδες) με συνολικό πληθυσμό 41 άτομα (22 άνδρες, 19 γυναίκες) ενώ στο Μαρατιού κατοικούσαν 15 οικογένειες (χανέδες) με συνολικό πληθυσμό 85 άτομα (42 άνδρες, 43 γυναίκες).

Τοποθεσία και Πρόσβαση 

Το Πολύδροσο γειτνιάζει με τη Ράχη, τη Βίγλα και την Ανέζα. Συνδέεται οδικώς με την Άρτα μέσω της Επαρχιακής οδού Άρτας – Κορωνησίας.

Το χωριό εξυπηρετεί η γραμμή Άρτα - Βίγλα, του Αστικού ΚΤΕΛ Άρτας.

Δημογραφικά στοιχεία

Σήμερα ο πληθυσμός ανέρχεται στους 408 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011), εμφανίζοντας μείωση σε σχέση με την απογραφή του 2001, όπου ο πληθυσμός ανερχόταν στους 468 κατοίκους.Ο πληθυσμός του χωριού μετά από χρόνια συνεχούς διατήρησης πάνω από τους 500 κατοίκους (από το 1961 μέχρι το 1981), σημείωσε μείωση στην απογραφή του 2001 όπου κατεγράφησαν 497 κάτοικοι. Η πρώτη φορά που το χωριό ξεπέρασε τους 500 κατοίκους ήταν το 1961 ενώ ο μέγιστος αριθμός κατοίκων σημειώθηκε το 1971 με 632 κατοίκους. Με την απογραφή του 2011, το επίπεδο του πληθυσμού σημείωσε το χαμηλότερο ρεκόρ των τελευταίων 60 ετών.

Τζαμί Φαΐκ Πασά

Το Τζαμί Φαΐκ Πασά, γνωστό και ως Ιμαρέτ, είναι μνημείο Οθωμανικής περιόδου στην περιοχή Μαράτι, πολύ κοντά στην πόλη της Άρτας.

Ιστορία Το τζαμί του Φαΐκ Πασά μαζί με το Φεϋζούλ τζαμί είναι ένα από τα δύο σωζόμενα τζαμιά της Άρτας. Κτίστηκε στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα από τον Φαΐκ Πασά, πρώτο Οθωμανό κατακτητή της Άρτας. Το τζαμί κατασκευάστηκε με υλικά τα οποία μεταφέρθηκαν από τον παλαιό βυζαντινό ναό της Παρηγορήτισσας, από την αρχαία Νικόπολη αλλά και από διάφορα αρχαία κτίσματα της Αμβρακίας. Ορισμένα από τα αρχιτεκτονικά μέλη του προστώου (ρεβάκ) προέρχονται από το βυζαντινό ναό της Παναγιάς της Παντάνασσας, ο οποίος ιδρύθηκε στα μέσα του 13ου αιώνα από τον Μιχαήλ Β΄ Κομνηνό Δούκα.Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, το τζαμί πιθανόν να είχε χτιστεί πάνω στα ερείπια βυζαντινού ναού αφιερωμένου στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Σύμφωνα με προφορικές πληροφορίες που συνέλεξε ο Σεραφείμ Ξενόπουλος, μητροπολίτης Άρτας από κάποιον Οθωμανό κάτοικο της Άρτας, ο Φαΐκ Πασάς είχε ορίσει ιμάμη στο τζαμί αλλά μετά το θανατό του, μη βρίσκοντας κάποιον άξιο αντικαταστάτη, ο πασάς αποφάσισε να αποσυρθεί από το στρατιωτικό και πολιτικό του αξίωμα και να γίνει ο ίδιος ιμάμης στο τζαμί. Ο Φαΐκ Πασάς παρέμεινε ιμάμης για περίπου 40 χρόνια, σύμφωνα με τον Σ.Ξενόπουλο, δηλαδή μέχρι το θανατό του, το 1499 μ.Χ (905 έτος Εγίρας, ημερομηνία που αναγράφεται σε επιτύμβια πλάκα που βρέθηκε στην περιοχή). Με βάση αυτές τις πληροφορίες, ο μητροπολίτης Άρτας τοποθέτησε την κατασκευή του τζαμιού στο έτος 1455 μ.Χ (860 έτος Εγίρας), δηλαδή την εποχή που σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής. Επίσης ο μητροπολίτης Άρτας μας πληροφορεί ότι ο σουλτάνος όταν έμαθε για το μεγαλοπρεπές τζαμί που κατασκεύασε ο Φαΐκ Πασάς, έδωσε εντολή να κατασκευαστεί ένα άλλο τζαμί εντός του κάστρου της Άρτας και να αφιερωθεί στον ίδιο. Σύμφωνα όμως με άλλους μελετητές, η κατασκευή του τζαμιού έγινε αργότερα, γύρω στα 1492 - 1493 μ.Χ, δηλαδή την εποχή που σουλτάνος ήταν ο Βαγιαζίτ Β΄.

Ο Φαΐκ Πασάς, θέλοντας να μείνει για πάντα αθάνατο το όνομά του στην περιοχή, αποφάσισε να κατασκευάσει ιμαρέτ (πτωχοκομείο) στο οποίο έβρισκε στέγη και τροφή μεγάλος αριθμός φτωχών κατοίκων. Εκτός από το πτωχοκομείο, το κτιριακό συγκρότημα γύρω από το τζαμί, περιελάμβανε ένα μεντρεσέ, ένα χάνι και ένα χαμάμ. Η περιοχή γύρω από το τζαμί χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο για μεγάλο χρονικό διάστημα όπως μαρτυρούν οι αρχαιολογικές ανασκαφές Εξαιτίας του ιμαρέτ, η περιοχή πήρε το όνομα «Μαράτι».

Το τζαμί είχε στην κατοχή του, γεωργικές εκτάσεις στα χωριά Βίγλα και Μαρατιοί (τμήμα του σημερινού Πολυδρόσου Άρτας) και λάμβανε τα έσοδα από την εκμετάλλευσή τους. Πριν την κατάληψη της Άρτας από τους Οθωμανούς, οι συγκεκριμένες εκτάσεις ήταν ιδιοκτησία της μονής της Παναγίας της Ροδιάς. Ο αριθμός των εκτάσεων ήταν σημαντικός και ο Φαΐκ Πασάς, για να χρηματοδοτήσει το τζαμί, απέσπασε το μεγαλύτερο μέρος.

Το τζαμί υπήρξε θέατρο μαχών κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Σύμφωνα με τον Ιωάννη Μακρυγιάννη, στις 14 Νοεμβρίου 1821 ο Μάρκος Μπότσαρης με 300 άντρες οχυρώθηκε στο τζαμί. Μαζί του στο Μαράτι συντάχθηκαν αρκετοί οπλαρχηγοί και αναμεσά τους ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Στις 15 Νοεμβρίου οι Τούρκοι ξεκίνησαν αδιάκοπο κανονιοβολισμό κατά του Μαρατιού και προκάλεσαν σημαντικές απώλειες στην ελληνική πλευρά και έτρεψαν σε φυγή αρκετούς στρατιώτες. Ο Μάρκος Μπότσαρης και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης κλείστηκαν στο τζαμί και απέκρουσαν τις επιθέσεις των Τούρκων μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε στα υψώματα του Μαρατιού, ο Νότης Μπότσαρης με 300 άντρες και όλοι μαζί απώθησαν τους Τούρκους προς την Άρτα.^[15][16][17] Ο Παναγιώτης Αραβαντινός επιβεβαιώνει τις μάχες που έλαβαν χώρα στο Μαράτι αλλά υποστηρίζει ότι πρωταγωνιστής υπήρξε ο Ανδρέας Ίσκος και μετά την επέμβαση του Μάρκου Μπότσαρη, οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή.

Αναφορά στο τζαμί κάνει και ο Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ, ο οποίος παράλληλα μας πληροφορεί ότι στο Μαράτι υπήρχαν άφθονες φουντουκιές ενώ ο Φρανσουά Πουκεβίλ μας ενημερώνει για τον σημαντικό αριθμό από πορτοκαλιές, λεμονιές, ελαιόδεντρα αλλά και καλαμώνες που κάλυπταν την περιοχή. Ο Σεραφείμ Ξενόπουλος, μας δίνει επίσης την πληροφορία ότι το 1884 στην περιοχή γύρω από το τζαμί κατοικούσαν περίπου 10 χριστιανικές οικογένειες και έξι με εφτά Οθωμανοί, οι οποίοι προσεύχονταν στο τέμενος.

Κατά τη διάρκεια του ατυχή Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, η περιοχή γύρω από το τζαμί υπήρξε και πάλι πεδίο μαχών ανάμεσα στις ελληνικές δυνάμεις υπό την διοίκηση του Συνταγματάρχη Θρασύβουλου Μάνου και των Τούρκων του Αχμέτ Χιφσί Πασά. Τον Μάΐο του 1897, υπογράφτηκε στην περιοχή του Ιμαρέτ, η πρώτη ανακωχή στο μέτωπο της Ηπείρου και επισημοποιήθηκε στις 3 Ιουνίου στην Άρτα. Μετά την απελευθέρωση της Άρτας, το τζαμί είχε μετατραπεί σε εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο. Το 1938 με βασιλικό διάταγμα το τζαμί ανακηρύχθηκε σε διατηρητέο ιστορικό χώρο.

Δομή και τοποθεσία
Το τζαμί, όπως και τα περισσότερα τζαμιά του ελλαδικού και βαλκανικού χώρου ανήκει στον τύπο Α. Αποτελείται από μία απλή μονόχωρη αίθουσα προσευχής με τρούλο, τετράγωνης κάτοψης και πλευράς, διαστάσεων 11,50 μ. Στην είσοδο του τζαμιού βρίσκεται ένα κιονοστήρικτο προστώο (ρεβάκ). Στη βόρεια πλευρά του τζαμιού, πάνω σε τετράγωνη βάση, υψώνεται κυλινδρικός μιναρές.

Βρίσκεται στη θέση Μαράτι, κοντά στο χωριό Γραμμενίτσα και σε ελάχιστη απόσταση από τους οικισμούς Μαραθοβούνι και Ελεούσα, δίπλα στις όχθες του ποταμού Αράχθου και απέχει περίπου 3 χλμ. από το ιστορικό γεφύρι της Άρτας. Παλαιότερα, η περιοχή γύρω από το τζαμί ονομαζόταν Τοπ - Αλτί. Η συγκεκριμένη λέξη περιέγραφε όλη την περιοχή που βρισκόταν εντός της ακτίνας βολής των όπλων που είχαν τοποθετηθεί στο κάστρο της Άρτας.

Οδοιπορικό στις Εκκλησίες του πρώην  Δήμου Αμβρακικού.

 Ο  πρώην Δήμος Αμβρακικού έχει άρρηκτα συνδεδεμένο το όνομά του με τον μεγαλύτερο "κλειστό" κόλπο της Ελλάδας και τον μεγαλύτερο υγροβιότοπο της Ευρώπης. 

Πέρα απ΄αυτό όμως, ο  πρώην Δήμος Αμβρακικού έχει πολλά, όμορφα, αξιόλογα θρησκευτικά προσκυνήματα κι αξιοθέατα. Οι λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού και οι προσκυνητές, θα εντυπωσιαστούν ενώ θα δουν χώρους της ορθόδοξης λατρείας, που θα τους μείνουν αξέχαστοι.

Ας δούμε, ένα ένα τα Δημοτικά Διαμερίσματα:

Έδρα του πρώην  Δήμου ήταν η Ανέζα. Στην έδρα του  πρώην Δήμου υπάρχει η λιθόκτιστη εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η συγκεκριμένη εκκλησία τιμά τον Άγιο και εορτάζει στις 20 Μαίου. Την παραμονή γίνεται λαμπρή εορτή και μεγάλη λιτανεία παρουσία των τοπικών θρησκευτικών και πολιτικών αρχών.

Στο ΔΔ Καλογερικού υπάρχει η εκκλησία το γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου (Εορτάζει στις 08 Σεπτεμβρίου).

Στο Μύτικα υπάρχει η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (Εορτάζει στις 26 Ιουλίου). Τα τελευταία χρόνια γίνεται λαμπρή εορτή και ιερά πανήγυρις σε συνεργασία με τον πολιτιστικό σύλλογο, όπου συρρέει πλήθος κόσμου.

Στο Απόμερο υπάρχει η εκκλησία της Αγίας Κυριακής.(Εορτάζει στις 07 Ιουλίου).

Στο ΔΔ Ψαθοτοπίου υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Βλασίου (Εορτάζει στις 12 Φεβ).

Στο ΔΔ Γαβριάς υπάρχει η εκκλησία  της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Εορτάζει στις 15 Αυγούστου).

Στο ΔΔ Ράχης υπάρχει του Αγίου Γεωργίου (Εορτάζει στις 23 Απριλίου).

Στο ΔΔ Πολυδρόσου υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου (Εορτάζει στις 02 Μαίου, ημέρα ανακομιδής των λειψάνων του Μεγ. Αθανασίου). Επίσης υπάρχει το παλιό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής (Εορτάζει στις 26 Ιουλίου).

Στο ΔΔ Κορωνησίας (το νησί του Αμβρακικού) υπάρχει η βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Κορωνησίας (Εορτάζει στις 08 Σεπτεμβρίου) και η εκκλησία του Αγίου Ονουφρίου (Εορτάζει στις 12 Ιουνίου).

Στο ΔΔ Βίγλας υπάρχουν οι παρακάτω εκκλησίες:

Α) Του Αγίου Νικολάου του νεομάρτυρος στην είσοδο του χωριού, (Εορτάζει στις 09 Μαίου, λαμπρή εορτή παρουσία των τοπικών θρησκευτικών και πολιτικών αρχών). Ο Άγιος Νικόλαος έχει κάνει πολλά και μεγάλα θαύματα ως άμισθος Ιατρός. Ο ναός είναι νεόδμητος, διακοσμημένος με τοιχογραφίες κι αγιογραφίες νέας τεχνοτροπίας, δωρεές συλλόγων και προσκυνητών.

Β) Του Αγίου Νικολάου του ναυτικού (Εορτάζει στις 06 Δεκεμβρίου, όπου παρίστανται στην μεγάλη εορτή οι τοπικές αρχές). Ο ναός βρίσκεται σε περίοπτη θέση στην  πλαγιά του Μαυροβουνίου, έχοντας στα πόδια της το ΔΔ Βίγλας. Έχει πέτρινη πλακοσκεπή και κηρύχθηκε βυζαντινό μνημείο.

Γ) Το μοναστήρι της Παναγίας της Ροδιάς (Κοιμήσεως της Θεοτόκου). Λαμπρή εορτή  με χιλιάδες προσκυνητές από όλη την περιοχή που βρέχει ο Αμβρακικός κόλπος, γίνεται την παραμονή της 15 Αυγούστου και την παραμονή της 23 Αυγούστου, ημέρα της Απόδοσις Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το μοναστήρι, με τεράστια περιουσία από την εποχή της τουρκοκρατίας, έχει κυρηχθεί Βυζαντινό μνημείο. Έγιναν πολλές και μεγάλες ενέργειες συντήρησης και ανάδειξης του μοναστηριού. Είναι διακοσμημένος ο εσωτερικός χώρος του μοναστηριού με τοιχογραφίες- αγιογραφίες απαράμιλλης ομορφιάς και σπάνιας λαϊκής τεχνοτροπίας. Βρίσκεται στον παράκτιο δρόμο που οδηγεί από τη Βίγλα στο ΔΔ Στρογγυλής, σε απόσταση περίπου 4 χλμ.

Δ) Μετά το μοναστήρι της Παναγίας της Ροδιάς, σε μια εξίσου εξαιρετική- περίοπτη  θέση , βρίσκεται η σπηλιά του Αγίου Βλασίου. Εκεί μόνασε ο Άγιος Βλάσιος της Σεβαστείας. Είναι σπηλιά απαράμιλλης ομορφιάς. Πρόσφατα έχει διαμορφωθεί η πρόσβαση και ο προαύλιος χώρος. (Εορτάζει στις 12 Φεβρουαρίου)

Ε) Επίσης στη Βίγλα αναφέρονται οι τοποθεσίες Παλιοκλήσια (στο δρόμο προς τον οικισμό Παλαιοσκαμνιά) και Αι-Γιώργης (δίπλα στη λιμνοθάλασσα Αι-Γιωργιού) όπου υπάρχουν σωροί από πέτρες.

Στο ΔΔ Στρογγυλής υπάρχει η παλιά λιθόκτιστη εκκλησία της μεγαλομάρτυρος Αγίας Αικατερίνης, χτισμένη στον ομώνυμο λόφο-παρατηρητήριο. (Εορτάζει στις 25 Νοεμβρίου). Επίσης η νεόδμητη εκκλησία της  μεγαλομάρτυρος Αγίας Μαρίνας (Εορτάζει στις 17 Ιουλίου). Στο άκρη της λιμνοθάλασσας Ροδιάς, προς την λιμνοθάλασσα Κωνστάντιο υπάρχει η νεόδμητη  μικρή κι αξιοπρόσεκτη εκκλησία της Αγίας Άννας. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με καΐκι, μέσα σε θαυμάσια διαδρομή.

Στα πλαίσια των εορτών των Αγίων, οργανώνονται  στα χωριά παραδοσιακά πανηγύρια, στα οποία συρρέουν πλήθη πολιτών για λήψη επαφής με τις ρίζες, με τα ήθη κι έθιμα του τόπου, και για διασκέδαση. Ας δούμε το παραδοσιακό πανηγύρι στο χωριό. Ας αναπολήσουμε τα παλιά.

Περιφερειακή Ενότητα Άρτας

Η Π.Ε. Άρτας βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Ελλάδας και ανήκει γεωγραφικά και διοικητικά στην Ήπειρο, καταλαμβάνει το Ν.Α τμήμα της Ηπείρου. Συνορεύει (Β) με τους νομούς Ιωαννίνων και Τρικάλων, (Α) με τους νομούς Τρικάλων, Καρδίτσας και Αιτωλοακαρνανίας, (Ν) με το Ν. Αιτωλοακαρνανίας, (Δ) με τους Ν. Πρεβέζης και Ιωαννίνων, ενώ (Ν) βρέχεται και από τον Αμβρακικό Κόλπο. Έχει έκταση 1610 τετρ. Χλμ.

Πρωτεύουσα του νομού είναι η Άρτα. Η σημερινή πόλη είναι κτισμένη στην αριστερή όχθη του ποταμού Αράχθου στην ίδια θέση που στην αρχαιότητα υπήρχε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Ελλάδας, η Αμβρακία (ένα από τα τελειότερα πολεοδομικά συστήματα της αρχαιότητας). Η πόλη της Άρτας έχει πληθυσμό 40.000 κατοίκων και απέχει από την Αθήνα 360 χλμ.

Η κατανομή του εδάφους του Ν. Άρτας κατά κατηγορίες έχει ως εξής : το 18,6% είναι πεδινό, το 11% ημιορεινό και το 70,4% ορεινό.

Ο Νομός Άρτας συγκεντρώνει ποσοστό 0,7 % του πληθυσμού της Χώρας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ανέρχεται σε 77.334 κατοίκους.

Ο Οικονομικά ενεργός πληθυσμός ανέρχεται σε 23.091 κατοίκους, ήτοι το 30% του συνολικού πληθυσμού. Από τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό το 38% απασχολείται στον πρωτογενή (Γεωργία - Κτηνοτροφία - Αλιεία - Δασοκομία), το 18% στον δευτερογενή (Βιομηχανία - Βιοτεχνία) και το 39% στον τριτογενή (Εμπόριο - Υπηρεσίες - Τουρισμός)  τομέα.

Όσον αφορά τις επιχειρήσεις- μέλη του Επιμελητηρίου Άρτας που είναι περίπου 4.500, το 38% ανήκουν στο Τμήμα Εμπορίου, το 28% στο Τμήμα Μεταποίησης και το 34% στο Τμήμα Παροχής Υπηρεσιών.

Η περιοχή δραστηριοποιείται εξαγωγικά στους κλάδους :

Τρόφιμα - Ποτά, Δομικά & Οικοδομικά Υλικά, Μεταποίηση, Ανακύκλωση υλικών.

Η περιοχή έχει να αναδείξει πολλές φυσικές ομορφιές, όπως:

το πολυτραγουδισμένο γιοφύρι, το βυζαντινό κάστρο, το σπάνιο υδροβιότοπο του Αμβρακικού Κόλπου, το παλιό λιμάνι με το μουσείο Φάρων της Κόπραινας, τα δέλτα των ποταμών Λούρου & Αράχθου, τα επιβλητικά Τζουμέρκα, τις Βυζαντινές εκκλησίες, τον απέραντο πορτοκαλεώνα του κάμπου, τα ιαματικά νερά Χανόπουλου,  και τα αμέτρητα φυσικά τοπία ιδιαίτερου κάλους.

Με βασικές καλλιέργειες σε Εσπεριδοειδή, Ελιές βρώσιμες, Μηδική, Αραβόσιτος, Βαμβάκι, Καπνό, Ακτινίδια, Κηπευτικά υπαίθρου, Θερμοκήπια και Λοιπά (όψιμα - όσπρια, κ.τ.λ). Με κτηνοτροφία (Αιγοπροβατοτροφεία, αγελαδοτροφεία, Χοιροτροφεία και δυναμική Πτηνοτροφία), με  ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ, με πλούσια ΑΛΙΕΙΑ και φυσικά εκτροφεία αλιευμάτων εκ των καλυτέρων στην Ελλάδα . Με ενδείξεις για ύπαρξη γεωθερμικής ενέργειας σε βάθος άνω των 500 μέτρων, όπου η θερμοκρασία του νερού ξεπερνά τους 60 βαθμούς Κελσίου.

Με δραστηριοποίηση στον εναλλακτικό τουρισμό στοχευμένα :

Στον οικοτουρισμό(παρατήρηση πουλιών, πανίδας, χλωρίδας, επισκέψεις υγροβιότοπων, κ.λ.π) : Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αράχθου, Κέντρο πληροφόρησης Σαλαώρας, Παρατηρητήριο Στρογγυλής,

Στααθλήματα περιπέτειας (π.χ ράφτινγκ, πεζοπορία, αλεξίπτωτο πλαγιάς κ.λ.π) Δ. ΚΑΣΕΛΟΥΡΗΣ (OVERLAND ΝΟΤΙΑΣ ΠΙΝΔΟΥ), ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ, Αερολέσχη Άρτας, Ορειβατικός Σύλλογος Άρτας, Πάρκο Ορεινών Δραστηριοτήτων),

Στις  πολιτιστικές περιηγήσεις (π.χ επισκέψεις σε μοναστήρια, εκκλησίες, γεφύρια, μουσεία λαογραφίας κ.α, παραδοσιακούς οικισμούς, αρχαιολογικούς χώρους) - Μουσείο Κλασσικών Αρχαιοτήτων, Λαογραφικό Μουσείο Σκουφά, Λαογραφικό Μουσείο Καραλή, Ιστορικό μουσείο Σκουφά, πλήθος βυζαντινών, μεταβυζαντινών εκκλησιών και πέτρινων παραδοσιακών γεφυριών και τέλος

Στη παραδοσιακή χειροτεχνία και παραγωγή παραδοσιακών γλυκών και τσίπουρου (Αγροτουριστικός Συνεταιρισμός Γυναικών Πέτα, Γυναικείος Οικοτεχνικός Συνεταιρισμός Βίγλας).

Η κατάλληλη εκμετάλλευση και ο συνδυασμός όλων των παραπάνω μπορεί να δώσει μια μεγάλη ευκαιρία στην περιοχή για επενδύσεις τόσο στην γεωργία όσο και στις ιχθυοκαλλιέργειες, την βιομηχανία, στον τουρισμό και στις υπηρεσίες γενικότερα κ.λ.π.

Με επικέντρωση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τουρισμού και των τοπικών προϊόντων κυρίως στο κλάδο των τροφίμων, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παρέμβασης για την προσαρμοστικότητα των επιχειρήσεων αυτών και των εργαζομένων τους στις συνεχώς εξελισσόμενες ανάγκες της νέας αγοράς και οικονομίας, με τη βελτίωση των βασικών υποδομών, τη καλύτερη αξιοποίηση των ανθρωπίνων πόρων και  με την εφαρμογή  καινοτόμων λύσεων οργάνωσης και παραγωγής της εργασίας των επιχειρήσεων και των εργαζομένων τους, ως βασικούς στόχους

Ο Νομός έχει σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες βασιζόμενος στην γεωγραφική του θέση, στον φυσικό του πλούτο και στην οξυδέρκεια και στην επιχειρηματικότητα των κατοίκων του.

www.romiazirou.blogspot.gr