Πονάει δόντι, κόψει κεφάλι ή το πρόστιμο για το ΚΤΕΟ και άλλα αστεία

Τι κάνεις, όταν διαπιστώνεις ότι δεν είσαι σε θέση να ελέγξεις την παραβατικότητα στους δρόμους της χώρας σου; Απλά, επιβάλλεις δρακόντεια πρόστιμα και ελπίζεις ότι έτσι θα συνετίσεις τους απείθαρχους οδηγούς, αν και γνωρίζεις ότι ένας σημαντικός αριθμός από αυτούς δεν δίστασε να πληρώσει μέχρι και φακελάκι, για να αποκτήσει το δίπλωμά του.

Είναι δυστυχώς ηλίου φαεινότερο, ότι μία τέτοια τακτική οδηγεί σε αδιέξοδο. Ας αφήσουμε κατά μέρος το πονεμένο κεφάλαιο της συνειδητοποίησης του οδηγού, η οποία έρχεται μετά από πολλή δουλειά σε επίπεδο σχολείου και κοινωνίας και ας ασχοληθούμε με αυτό του φόβου. Διότι δυστυχώς τα πρόστιμα δεν λειτουργούν στη χώρα μας με στόχο την πρόληψη και τη «μετεκπαίδευση» των οδηγών, αλλά μόνον τιμωρητικά και μάλιστα σε τόσο εξωφρενικό βαθμό, ώστε να το αναγνωρίζουν και οι ίδιοι οι αστυνομικοί.

Υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΛΑΣ είχε θέσει στο παρελθόν το -διόλου ρητορικό- ερώτημα, «με τι καρδιά να επιβάλλουν οι προερχόμενοι από λαϊκές οικογένειες αστυνομικοί τέτοια παράλογα πρόστιμα;». Γι' αυτό και αποτελεί συνηθισμένο αλισβερίσι, να σε πιάνουν για μία συγκεκριμένη παράβαση και τελικά να σου κόβουν κλήση για μία άλλη, η οποία τιμωρείται με ηπιότερες ποινές.

Κάτι ανάλογο φαντάζομαι, ότι ισχύει και με το πρόστιμο των 400 ευρώ για όσα οχήματα δεν έχουν περάσει από ΚΤΕΟ και πιαστούν στην τσιμπίδα της Αστυνομίας. Αν γνώριζαν οι κάτοχοί τους ότι ο κίνδυνος να εντοπιστούν είναι μεγάλος, τότε θα τηρούσαν -τουλάχιστον οι περισσότεροι- τις προθεσμίες, ακόμη και αν το πρόστιμο ήταν πολύ χαμηλότερο από το ισχύον. Όταν όμως οι δρόμοι μας έχουν μετατραπεί σε πεδία μάχης και αυθαιρεσίας, όταν η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη και η οδήγηση με «μερικά ποτηράκια παραπάνω» έχουν λάβει τον χαρακτήρα εθνικού σπορ, τότε δεν πρόκειται να φοβηθείς, επειδή αμέλησες να περάσεις το Ι.Χ. σου από τα ΚΤΕΟ.

Στη Γερμανία για παράδειγμα, το πρόστιμο για την οδήγηση αυτοκινήτου χωρίς ΚΤΕΟ κυμαίνεται μεταξύ 15 και 40 ευρώ, ανάλογα με το πόσο εκπρόθεσμο είναι το όχημα. Όμως οι κάτοχοι των αυτοκινήτων στη συγκεκριμένη χώρα, όπως και στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, γνωρίζουν ότι είναι πολύ μεγάλη η πιθανότητα να τους τσιμπήσουν, οπότε δεν αμελούν τις προθεσμίες.

Ο ελληνικός Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας είναι από τους αυστηρότερους στην Ευρώπη και τα πρόστιμα για τους παραβάτες μπορούν να χαρακτηριστούν χωρίς υπερβολή τσουχτερά, ειδικότερα μάλιστα σε συσχετισμό με το συρρικνωμένο μέσο εισόδημα των Ελλήνων. Βλέπουμε όμως, ότι αυτό δεν έχει επηρεάσει θετικά τη συμπεριφορά μας ως οδηγούς, επιβάτες ή πεζούς.

Αν δεν φορά για παράδειγμα ο επιβάτης ενός οχήματος ζώνη ασφαλείας, τότε προβλέπεται 100 ευρώ πρόστιμο, όμως στα περισσότερα Ι.Χ. δεν δένονται όσοι κάθονται πίσω. Το μπλοκάρισμα της διασταύρωσης (άλλη πληγή αυτή) τιμωρείται με 80 ευρώ, 200 ευρώ -υποτίθεται ότι- κοστίζει αν πετάξεις κάποιο αντικείμενο από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου ή αν δεν συμπεριφερθείς με ευγένεια στους πεζούς και στους άλλους οδηγούς!

Αναφέρομαι ενδεικτικά στις συγκεκριμένες παραβάσεις, επειδή έχουν γίνει πλέον τόσο συνηθισμένες, ώστε να τις αντιμετωπίζουμε σχεδόν σαν κανονική συμπεριφορά και δεν πιστεύω ότι τιμωρούνται στην πράξη.

Με τέτοια πρόστιμα θα έπρεπε να ήμαστε όλοι οι Ελληνες οδηγοί... Παναγίες στον δρόμο, δυστυχώς όμως συμπεριφερόμαστε περισσότερο σαν διαβολάκια. Και θα συνεχίσει να συμβαίνει αυτό, ακόμη και αν ανέβουν στα ουράνια τα πρόστιμα και οι ποινές, εφόσον πιάνονται στην τσιμπίδα μόνον απειροελάχιστοι παραβάτες. Οι οποίοι θα έχουν κάθε λόγο να αναρωτιούνται με παράπονο, «εμένα βρήκαν να πιάσουν; Δεν βλέπουν τι γίνεται και με τους υπόλοιπους;».

Πέτρος Πιτσίνης  

www.protagon.com