Φούρκα Κόνιτσας Ιωαννίνων. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Η Φούρκα  είναι ένα ορεινό βλάχικο χωριό του νομού Ιωαννίνων στην επαρχία Κόνιτσας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1450 μέτρων, 102 χιλιόμετρα βορειανατολικά της πόλης των Ιωαννίνων.

Αν και το χειμώνα διαμένουν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι (περίπου 10), το καλοκαίρι το χωριό σφύζει από ζωή, κυρίως από οικογένειες κτηνοτρόφων οι οποίες μετακινούνται κατά τους θερινούς μήνες στους πλούσιους βοσκότοπους της Φούρκας.

Το χωριό μαγεύει τον επισκέπτη, όχι μόνο με την πλούσια ιστορία και παράδοσή του αλλά και με την υποβλητική, καταπράσινη φύση του.

Διαθέτει απίστευτες φυσικές ομορφιές και εκπληκτική θέα καθώς περιβάλλεται από κατάφυτα δάση.Η Φούρκα αποτελεί ιδανικό προορισμό για όλους τους λάτρεις της φύσης, της ομορφιάς και της χαλάρωσης, για οικογένειες, παρέες και ζευγάρια κάθε ηλικίας!

Αν βρεθείτε στην περιοχή στις 8 Σεπτεμβρίου μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την Ιερά Μονή Κλαδόρμης όπου  γιορτάζονται τα Γενέθλια της Θεοτόκου (μικρό πανηγύρι) και συγκεντρώνεται  πλήθος πιστών από τη γύρω περιοχή και όχι μόνο.

Για την ονομασία του χωριού υπάρχουν δύο εκδοχές.

Σύμφωνα με την πρώτη, το χωριό οφείλει την ονομασία του στις φούρκες, δηλαδή στους διχαλωτούς πασσάλους οι οποίοι στήνονταν παλαιότερα για να διευκολύνουν τους επισκέπτες ώστε να μην χάνουν τον προσανατολισμό τους, εξαιτίας της πυκνής ομίχλης αλλά και της έντονης χιονόπτωσης. Χρησιμοποιούσαν φούρκες, πιθανόν για να είναι πιο ευδιάκριτες οι διχαλωτές κορυφές τους.

Η δεύτερη εκδοχή υποστηρίζει πως το χωριό οφείλει  την ονομασία του στο σχήμα φούρκας που σχηματίζουν τα βουνά που το περιβάλλουν.

Το Μοναστήρι

Το μοναστήρι της Παναγίας Κλαδόρμης απέχει περίπου 7 χιλιόμετρα από το χωριό της Φούρκας.

Παρόλο που η Μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα που τιμάται το Γενέσιόν της.

Τις παραμονές, έφιπποι νέοι μεταφέρουν τη θαυματουργή εικόνα από το χωριό στη Μονή.

Το ψηλότερο κτίσμα του μοναστηριού είναι το ηγουμενείο, το οποίο μοιάζει σαν πύργος με είσοδο στενή και χαμηλή.

Στη δυτική πλευρά του μοναστηριού είναι το χαμηλό κωδωνοστάσιο η καμπάνα του οποίου χρονολογείται από το 1863, όταν και κτίστηκε το μοναστήρι.

Με την ονομασία της Μονής είναι συνδεδεμένη θαυμαστή παράδοση. Σύμφωνα με μια εκδοχή, κάποιος βοσκός από την περιοχή ανακάλυψε κάποτε την εικόνα της Παναγίας (εφέστια εικόνα της Μονής σήμερα), στα σύνορα της Φούρκας με τη Σαμαρίνα.

Επειδή η διεκδίκησή της οδήγησε σε έντονη φιλονικία μεταξύ των δύο χωριών, βρέθηκε η εξής λύση: η εικόνα φορτώθηκε σε άλογο που δεν ανήκε στην περιοχή, το οποίο στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερο. Το ζώο κινήθηκε προς τη Φούρκα και στάθηκε κάτω απ' τα κλαδιά μιας βελανιδιάς, κοντά σε μια μεγάλη πέτρα που φέρει και σήμερα την ονομασία  «Πέτρα Κλαδόρα».

Σ' εκείνο το σημείο αποφασίστηκε να χτιστεί ναός και μοναστήρι. Ωστόσο, την επόμενη μέρα η εικόνα βρέθηκε πάνω στα κλαδιά της βελανιδιάς, γεγονός που λέγεται πως δικαιολογεί και την ονομασία της. Πιστεύεται μάλιστα πως το σημείο στο οποίο βρίσκεται μέχρι σήμερα η εικόνα ταυτίζεται με τη θέση της συγκεκριμένης βελανιδιάς.

Μια δεύτερη εκδοχή συνδέει την ονομασία της Μονής με τη λέξη «Κλαδόρμο», που απαντάται στην περιοχή και σημαίνει χαρά μου, αγαπημένο μου ή καλό μου. Η εκδοχή αυτή φαίνεται αρκετά πειστική, αν συνδυαστεί με την επιγραφή που βρίσκεται χαραγμένη στο ασημένιο πουκάμισο της εικόνας: «Παναγία η πάντων χαρά».

Η Μονή πρωτοϊδρύθηκε πιθανόν το 12ο αιώνα, ενώ, σύμφωνα με δύο εντοιχισμένες πέτρινες  κτητορικές επιγραφές  που φέρουν τη χρονολογία 1747, ο ναός χτίστηκε εκ νέου στις αρχές του 18ου αιώνα, στη θέση άλλου, παλαιότερου ναού.

Η πρώτη επιγραφή βρίσκεται στο υπέρθυρο της εισόδου του ναού, κάτω από τοιχογραφία της Παναγίας Βρεφοκρατούσας: «Παναγίας ημών ΘΕ Αβερκίου του Ηγουμένου Μακαρίου Ιερομόναχου τον κτήτορα Αναστάσιον, .., ΧΡ. ΘΕΡΑΠ. 1747 Ηουνήου 4 ». Η δεύτερη επιγραφή βρίσκεται στην αριστερή γωνιά της νότιας πλευράς του ναού: «Ιοσήφι Μοναχού. Ι Κήμηση ΙΣ + ΧΣ της Θεοτόκου. Δαμασκινού Ιερομονάχου, Ιγουμένου Μακαρίου Ιερομονάχου. Τον κτιτόρων Ιωάνι, Αναστάσι Μακρίδες, Ι Μαστόρι Νικόλα Λάπρο Μαρτίου 7. Έτος 1747. Τέλος Ιουνίου 2».

Μεγάλη ήταν η προσφορά της Μονής στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ενώ κατά το Μακεδονικό Αγώνα έγινε  καταφύγιο αγωνιστών. Υπήρξε μάλιστα ο τόπος μυστικής συνάντησης των Φιλικών Μητροπολιτών Ιωαννίνων Σπυρίδωνος και Γρεβενών Αιμιλιανού, του εθνομάρτυρα.

Στο έπος του 1940 λειτούργησε ως νοσοκομείο για τους τραυματίες πολέμου. Μεταξύ των τραυματιών που περιέθαλψε ήταν κι ο πρωτεργάτης της ελληνικής αντίστασης, συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης (2-11-1940).

H μάχη στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία στη Φούρκα Κονίτσης. 1η Περίοδος του Πολέμου: 28 Οκτωβρίου - 13 Νοεμβρίου 1940.

 Η πρώτη περίοδος του ελληνοιταλικού πολέμου, καλύπτει τον χρόνο από ενάρξεως των επιχειρήσεων, τη διεξαγωγή του αμυντικού αγώνα της Vlll Μεραρχίας Πίνδου και του αποσπάσματος Πίνδου, την αναχαίτιση των Ιταλών ,και τη δημιουργία συνθηκών ανάληψης επιθετικών επιχειρήσεων με την ολοκλήρωση της επιστράτευσης και την προώθηση Σχηματισμών και Μονάδων στο μέτωπο Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας. Την 05.30 ώρα, της 28 Οκτωβρίου 1940, μισή ώρα πριν την εκπνοή του ιταλικού τελεσιγράφου, το ιταλικό πυροβολικό άρχισε το σφυροκόπημα. Οι δικές μας δυνάμεις προκαλύψεως συμπτύχθηκαν σύμφωνα με τα σχέδια, επιβραδύνοντας την προέλαση των Ιταλών, οι οποίοι κινούμενοι διστακτικά, κατόρθωσαν μέχρι το βράδυ να προωθηθούν και να λάβουν την επαφή με την τοποθεσία ΕΛΑΙΑ - ΚΑΛΑΜΑΣ, όπου αμύνετο η VIIIη Μεραρχία. Η επίθεση των Ιταλών συνεχίστηκε με μεγάλες απώλειες μέχρι την 7η Νοεμβρίου χωρίς καμία επιτυχία.

    Στον τομέα της Πίνδου η ιταλική μεραρχία Αλπινιστών «Τζούλια» προωθήθηκε με την υποστήριξη όγκου πυρών πυροβολικού και αεροπορίας. Από ιταλικά πυρά, στο 21ο Φυλάκιο, τραυματίζεται θανάσιμα ο στρατιώτης Τσιαβαλιάρης Βασίλειος από τα Τρίκαλα. Είναι ο πρώτος νεκρός του πολέμου. Οι Ιταλοί στη συνέχεια ανέτρεψαν τις δυνάμεις του αποσπάσματος Πίνδου και κατόρθωσαν να προωθηθούν μέχρι τη Βωβούσα, απειλώντας να υπερκεράσουν τις δυνάμεις της VIIIης Μεραρχίας. 

    Την 1η Νοεμβρίου έφθασε στην Πίνδο η 1η Μεραρχία, η οποία ανέλαβε τον αγώνα και με αντεπιθέσεις εγκλώβισε και διέλυσε τους Ιταλούς. Στην αντεπίθεση στο ύψωμα Προφήτης Ηλίας Φούρκας, τραυματίστηκε σοβαρά ο Συνταγματάρχης Δαβάκης, που ήταν επικεφαλής της αντεπιθέσεως. Την ίδια μέρα σκοτώθηκε ο πρώτος Αξιωματικός του Στρατού, ο Δωδεκανήσιος Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκου, τον οποίο ακολούθησε στο δρόμο της θυσίας ο έφεδρος Υπολοχαγός Ντάσκας Ελευθέριος, επικεφαλής Λόχου που επιχειρούσε για την κατάληψη του Υψώματος Τσούκα. Την 8η Νοεμβρίου η επιθετική δραστηριότητα των Ιταλών διακόπηκε. 

    Από τις 9 Νοεμβρίου στο μέτωπο της Ηπείρου οι όροι αντεστράφησαν. Ο αμυντικός αγώνας ολοκληρώθηκε με νίκη των Ελληνικών όπλων. Οι Ιταλοί αιχμάλωτοι σχημάτιζαν ατελείωτες φάλαγγες. Μέχρι την 13η Νοεμβρίου ολοκληρώθηκε με επιτυχία η προώθηση και η στρατηγική συγκέντρωση των Ελληνικών δυνάμεων σύμφωνα με τα σχέδια και περατώθηκαν οι προετοιμασίες για την ανάληψη από την 14η Νοεμβρίου ευρείας κλίμακας επιθετικών επιχειρήσεων. Στο Αλβανικό Μέτωπο είχαν ήδη προσανατολιστεί 11 Ελληνικές Μεραρχίες, μία Ταξιαρχία Πεζικού, μία Μεραρχία και μία Ταξιαρχία Ιππικού, συνολικής δυνάμεως 232.000 ανδρών με 556 πυροβόλα και 100.000 κτήνη. Οι Ιταλικές δυνάμεις στην Αλβανία ενισχύθηκαν από νέες, που αφίχθησαν από Ιταλία στις αρχές Νοεμβρίου και αριθμούσαν 250.000 άνδρες. Οι Ελληνικές απώλειες μέχρι τότε ανήλθαν σε 548 νεκρούς Αξιωματικούς και οπλίτες. Στην περίοδο αυτή, οι νεκροί μας ετάφησαν εντός του ελληνικού εδάφους, σε οργανωμένα νεκροταφεία.

Διαβάστε ακόμη κάνοντας κλικ παρακάτω.

Ο Σύνδεσμος Γυναικών Ηπείρου Αθήνας , τίμησε στη Φούρκα Κόνιτσας, τις Γυναίκες και τους Ήρωες της Πίνδου, στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Κόνιτσας, την Κυριακή το πρωί 20 Ιουλίου 2014. 

http://romiazirou.blogspot.gr/2014/07/20-2014_23.html

www.romiazirou.blogspot.gr