«Φωτιές» στην κυβέρνηση για το συνδικαλιστικό. Ετοιμάζεται νέος συνδικαλιστικός νόμος.

Αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου: Νέο καυτό μέτωπο μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας με ενδεχόμενες τριβές και σε ενδοκυβερνητικό επίπεδο. Τι ζητά η τρόικα για τις απεργίες, τι συζητά το υπουργείο Εργασίας και γιατί κάνει πίσω το ΠΑΣΟΚ. 

 Υπό επανεξέταση θέτει η τρόικα το σύνολο της συνδικαλιστικής νομοθεσίας στην Ελλάδα. Ζητά αλλαγές σε τρία μέτωπα και προκαλεί αναταράξεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης.

Η κατάργηση των συνδικαλιστικών αδειών, η αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις αλλά και η χρηματοδότηση των  συνδικάτων αναμένεται να μπουν το τραπέζι των διαπραγματεύσεων κατά την επικείμενη επίσκεψη της τρόικας, τις επόμενες ημέρες, στην Αθήνα.

Το θέμα έχει ήδη προκαλέσει αναταράξεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Από τη μία υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας προερχόμενος από τη ΝΔ που πιστεύει ότι είναι ευκαιρία τώρα, με ένα κατακερματισμένο και πλήρως απαξιωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, η κυβέρνηση να προωθήσει μια σημαντική μεταρρύθμιση, που θα αποσυνδέει τα συνδικάτα από τον κομματικό εναγκαλισμό και θα τους προσδίδει έστω μια επίφαση αυτονομίας.

Από την άλλη όχθη φαίνεται πως βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ που διατηρεί ισχυρότερους δεσμούς με τις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων και τους κομματικούς μηχανισμούς τους και πιέζει ώστε οι απαιτήσεις της τρόικας να παραπεμφθούν στις ...ελληνικές καλένδες.

Το θέμα έχει ήδη απασχολήσει στελέχη και των δύο κομμάτων. Η τελική απόφαση φαίνεται πως είναι το θέμα να «μαζευτεί» όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς ο πολιτικός χρόνος δεν φαίνεται να ευνοεί νέες μεγάλες αντιπαραθέσεις με κυβερνητικούς βουλευτές και συνδικάτα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το προηγούμενο διάστημα, οι δηλώσεις της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας ήταν υπέρ της αλλαγής ενός παρωχημένου θεσμικού πλαισίου που ισχύει από το 1982, πλέον, το θέμα παραπέμπεται σε επιτροπή που θα συσταθεί με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, προκειμένου εργοδότες και εργαζόμενοι να συμφωνήσουν στις όποιες αλλαγές απαιτούνται.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών πάντως, έχουν θέσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, προκειμένου έως το τέλος Οκτωβρίου να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία. Ενδιάμεσα, θα πρέπει να εξεταστούν οι βέλτιστες πρακτικές που ακολουθούνται στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από την προηγούμενη κιόλας επίσκεψη των δανειστών στην Αθήνα ήταν έτοιμες συγκεκριμένες διατάξεις που προέβλεπαν την κατάργηση των συνδικαλιστικών αδειών, αλλαγή στην χρηματοδότηση των σωματείων και κυρίως, αλλαγή στον τρόπο λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις.

Ειδικά για το θέμα αυτό, για να θεωρείται νόμιμη η προκήρυξη απεργίας, η διάταξη προέβλεπε ότι θα πρέπει να έχει υπερψηφιστεί από το 50%+1 των μελών του συνδικάτου. Δηλαδή προϋπόθετε τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης και τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των εργαζομένων στη λήψη της απόφασης. Σήμερα, οι απεργίες μπορούν να προκηρυχθούν στις περισσότερες περιπτώσεις με αποφάσεις μόνο των διοικητικών ή των Γενικών Συμβουλίων των οργανώσεων.

Στη νέα διάταξη που κρατείται κλειδωμένη σε συρτάρι του υπουργείου Εργασίας, προβλέπεται επίσης, μεγαλύτερος χρόνος προειδοποίησης και υποχρεωτικά στάδια διαβουλεύσεων ανάμεσα στα σωματεία και την εργοδοτική πλευρά.

Η τρόικα πάντως, εκτιμά ότι πρέπει να επανεξεταστούν οι ρυθμίσεις για την συλλογική δράση, ώστε «να διασφαλίζεται το δικαίωμα στην εργασία, να προωθούνται εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ των μερών, να αποφευχθεί οποιαδήποτε αδικαιολόγητη διαταραχή στη λειτουργία των επιχειρήσεων, και οι συνδικαλιστικές αποφάσεις να είναι ώριμες και να ευθυγραμμίζονται με τις διεθνείς συμβάσεις».

Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, στην Ελλάδα της κρίσης έγιναν οι περισσότερες κυρίως όμως οι πλέον αναποτελεσματικές και οι λιγότερο μαζικές κινητοποιήσεις στην Ευρώπη.

της Ρούλας Σαλούρου 

www.euro2day.gr