Στην πολιτική, όπως και στον έρωτα, ποτέ δεν πρέπει να
λες ποτέ. Διότι όσα δεν φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει η. τρόικα. Πόσοι πίστευαν στο
παρελθόν πως θα έρθει η μέρα που θα συγκυβερνούσαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Κανένας.
Πόσοι πιστεύουν πως μπορούν να συγκυβερνήσουν στο μέλλον, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σίγουρα ένας. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Ασφαλώς ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και
υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν βγήκε να μιλήσει τυχαία περί του «Μεγάλου
Συναπισμού». Δεν το έκανε για επίδειξη πολιτικής διορατικότητας. Το έκανε απλά
για να κατοχυρώσει την «πατρότητα» του σεναρίου ώστε στη μετα - Σαμαρά που την
βλέπει να έρχεται, να έχει ο ίδιος τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις
εξελίξεις.
Μεσούσης της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου γράψαμε πως ο
Αβραμόπουλος αντί να ασχολείται με τις τουρκικές φρεγάτες που βολτάρουν
ανενόχλητες στο Αιγαίο, περιμένει την ήττα της ΝΔ στις ευρωεκλογές για να βγει
μπροστά. Συνεργάτες του μας απείλησαν με αγωγές και μηνύσεις. Οι δηλώσεις του
ωστόσο για τον «μεγάλο συνασπισμό» μας δικαιώνουν απόλυτα. Ο Δημήτρης
Αβραμόπουλος κοιμάται και ξυπνάει με το όνειρο να γίνει αρχηγός και
πρωθυπουργός.
Διότι προφανώς στον «Μεγάλο Συνασπισμό», η ΝΔ δεν θα μπορούσε
να συμμετέχει με τον Σαμαρά της θεωρίας των «δύο άκρων». Θα χρειαστεί αρκετό
πολιτικό και ιδεολογικό λίφτινγκ και ο Αβραμόπουλος αντιλαμβάνεται τον εαυτό του
ως τον «πλαστικό χειρουργό» που θα μπορούσε να επιφέρει αυτή την ..ανάπλαση
προσώπου.
Θα του βγει; Ανεξάρτητα από τις αναμενόμενες αντιδράσεις που
προκάλεσαν οι δηλώσεις του, το σενάριο είναι πραγματικά υπαρκτό. Τόσο διότι η
Χρυσή Αυγή μπορεί να αποτελέσει ένα «καλό άλλοθι» στο βαθμό που αυξήσει κι άλλο
τα ποσοστά της στις εθνικές εκλογές όσο και γιατί η επιθυμία της τρόικας είναι
να υπάρχει «συνέχεια και συνέπεια», ώστε ανεξάρτητα από το τι ψηφίζουν οι
Έλληνες αυτοί να παίρνουν τα λεφτά τους.
Ωστόσο μια τέτοια «ανατροπή» στα
πολιτικά ήθη, δεν μπορεί να σηματοδοτηθεί από ένα πρόσωπο που «τα έχει φάει τα
ψωμιά του». Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του, στην
πραγματικότητα είναι ο χειρότερος «πλασιέ» αυτού του σεναρίου καθώς το να
βγαίνει ως ενδεχόμενο από το δικό του στόμα, είναι επαρκής λόγος για να αρχίζει
ο κόσμος το.. σιχτίρισμα.
Ο Αβραμόπουλος δεν μπορεί, στην πραγματικότητα, να
λειτουργήσει ούτε σαν .λαγός. Κι αν σκέφτεται πως τουλάχιστον θα εκτιμηθεί «η
συνολική προσφορά του» και μπορεί να αποτελέσει «συναινετική επιλογή» για την
Προεδρία της Δημοκρατίας, θα μείνει με την ελπίδα που πεθαίνει πάντα
τελευταία.
ΥΓ: Ο αείμνηστος Δημήτρης Ψαθάς έγραψε τον «Φον Δημητράκη» του
στα δύσκολα χρόνια του 1947. Αλλά, αν κάποιος ξαναδεί σήμερα αυτό το θεατρικό,
θα έχει την αίσθηση πως δεν πέρασε μια μέρα.. Οι «Φον Δημητράκηδες» είναι πάντα
εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου