Έτσι
όμως, απομακρύνεται από εκείνη την ιστορία όπου ο ΣΕΒ «...πρέπει να είναι με το
γκοβέρνο», όπως συμβούλευε ο Μποδοσάκης, αλλά το κατώφλι της ιστορικής Στέγης
της Βιομηχανίας, στην οδό Ξενοφώντος, το διάβαιναν ονόματα της ελληνικής
βιομηχανίας που είχαν προκαλέσει και την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια
επιχειρηματική κοινότητα.
Θα μου πείτε ότι μιλάμε για άλλες εποχές και
άλλη παγκόσμια συγκυρία στην οικονομία.
Σύμφωνοι. Αλλά ο ίδιος ο ΣΕΒ
στις ανακοινώσεις επιμένει ότι η αποβιομηχάνιση του τόπου δεν είναι νομοτέλεια
και ότι είναι εκτός πραγματικότητας όσοι το υποστηρίζουν.
Εάν είναι έτσι
λοιπόν (όπως και εμείς πιστεύουμε) ο ΣΕΒ όφειλε να γράψει μια νέα σελίδα
ιστορίας.
Γιατί η βιομηχανία πνίγεται. Η βιομηχανία που απομένει στον
τόπο θέλει φωνή και όχι δημόσιες σχέσεις.
Το πολιτικό τοπίο όπως
εξελίσσεται δεν περιλαμβάνει την βιομηχανία.
Και αφαιρεί από την
οικονομία τον μεγαλύτερο εργοδότη που ακόμη και σήμερα, στα τελευταία της,
απασχολεί 750.000 άτομα.
Ο ΣΕΒ οφείλει να περιφρουρήσει αυτήν την
«περιουσία» του ελληνικού λαού και τις θέσεις των εργαζομένων.
Να σώσει
τις χαλυβουργίες, να απομακρύνει τους κινδύνους από τα τσιμέντα, να αφανίσει
κινδύνους από την μεταλλουργία, από την επεξεργασία ορυκτού πλούτου και ότι
μένει από τον μεταποιητικό κύκλο της οικοδομής.
Και μαζί με το
βιομηχανικό στερέωμα που απομένει να δώσει δουλειά στους 1.500.000 άνεργους που
οδηγούνται στην μετανάστευση.
Πως όμως θα τα κάνει όλα αυτά ο ΣΕΒ όταν ακόμη και στα
Γενικά του Συμβούλια μετέχουν προσωπάρχες και οικονομικοί διευθυντές
βιομηχανικών επιχειρήσεων που ακούνε μεν προσεκτικά αλλά ούτε να αποφασίσουν
μπορούν ούτε να πάρουν πρωτοβουλίες.
Πως θα τα κάνει ο ΣΕΒ όταν οι
βιομήχανοι που απομένουν τον αποφεύγουν και ούτε συζητούν πρόταση να μετάσχουν
στην Διοίκηση του.
Πως θα κάνει την λοιπόν «επανάστασή του» για την
διάσωση της βιομηχανίας;
«Εμβολίζοντας» τους αριστερούς που έχουν
πολιτικό κόστος αποδεχόμενοι προτάσεις της βιομηχανίας αφού οι ταξικές διαφορές
μαζί τους μαζί με την λαϊκή αγανάκτηση τους φέρνουν στην
εξουσία;
Αναρωτήθηκαν στον ΣΕΒ γιατί απορρίφθηκε η πρόταση σε δύο
βιομήχανους της βαριάς βιομηχανίας να αναλάβουν την
προεδρία;
Αναρωτήθηκαν στον ΣΕΒ πως σχολιάζει η βιομηχανική αγορά το
άκαιρο και μάλλον «φαντασμαγορικό» άνοιγμα στον ΣΥΡΙΖΑ σε μια περίοδο που ο ίδιο
ο κ. Τσίπρας επιμένει ότι θα φυλακίσει επενδυτές που θα τολμήσουν να επενδύσουν
στην Ελλάδα μετέχοντας στην αποκρατικοποίηση; Όταν ο ΣΕΒ ανοίχθηκε (από το 1979)
στον Ανδρέα Παπανδρέου το έκανε και εντελώς αθόρυβα αλλά είχε συνομιλητή ένα
πολιτικό που ήξερες και το βάδισμα του και ήταν ο ίδιος ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ.
Άλλωστε τότε φαινόταν ότι το ΠΑΣΟΚ ήλθε για να μείνει με αυτοδυναμία .Όπως και
έγινε. Η επανάληψη της ίδιας τακτική δεν αποδίδει σήμερα με πλατφόρμες και
συνιστώσες.
Αναρωτήθηκαν στον ΣΕΒ γιατί τόσα χρόνια ο Σύνδεσμος
Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος κρατάει αποστάσεις ενώ στο παρελθόν και οι
βιομήχανοι της Θεσσαλίας και της Πελοποννήσου είχαν εμφανέστατες επιφυλάξεις για
την πολιτική και την τακτική του ΣΕΒ;
Αναρωτήθηκαν στον ΣΕΒ πόσο
δυσαρεστήθηκε η επιχειρηματική κοινότητα της χώρας όταν ο Σύνδεσμός τους
χρησιμοποιήθηκε για πλατφόρμα πολιτικής εξέλιξης παλαιών προέδρων
του;
Αναρωτήθηκαν στον ΣΕΒ τι έχουν απογίνει οι μελέτες του των 781
σελίδων με την στρατηγική της βιομηχανικής ανάπτυξης και την πάταξη της
γραφειοκρατίας που δόθηκαν στο υπουργείο Ανάπτυξης για να εισπράξουν την
(υπηρεσιακή) απάντηση «... δεν θα μας πουν οι βιομήχανοι πως θα κάνουμε
πολιτική;
Αναρωτήθηκαν γιατί η απομένουσα βαριά βιομηχανία μετά από 30
συσκέψεις με την κυβέρνηση και 40 υπομνήματα έφθασαν στις απολύσεις και η
απάντηση που πήραν ήταν μόνο για εντυπώσεις από τηλεοράσεως;
Αυτό που
έπρεπε να είχε κάνει ο ΣΕΒ πριν μια 20ετία ήταν να ακούσει την προτροπή της τότε
Ομοσπονδίας Επιχειρήσεων της Ευρώπης (UNICE) και να αναβαθμισθεί από Σύνδεσμος
Ελληνικών Βιομηχανιών σε Ομοσπονδία Ελληνικών Βιομηχανιών ώστε να εναρμονιστεί
και με το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.
Ο ΣΕΒ όμως επέλεξε
άλλο δρόμο. Αυτόν της συμμετοχής των περιφερειακών βιομηχανικών Οργανώσεων στις
Διοικήσεις για να «κατασκευάσει» έτσι μια «τεχνητή» Ομοσπονδία και να διατηρήσει
το δικαίωμά του να επιλέγει τις Διοικήσεις του με εκλογές παρωδία.
Εάν ο
ΣΕΒ ήταν πραγματική Ομοσπονδία με εκλογικό σύστημα σήμερα στο τιμόνι θα ήταν
βιομήχανος. Ίσως όχι ιδιαίτερα προβεβλημένος και κοσμικός. Αλλά βιομήχανος που
ξέρει να φωνάξει και να λέει τα πράγματα με το όνομά τους .Και όχι με κομψές και
πλάγιες εκφράσεις.
Από τον Γιώργο Κράλογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου