Ο 'Ελληνας που «κούρεψε» τα golden boys της Κομισιόν. Έβαλε τέλος στο πάρτι των μισθών.

Mια γερή δόση από το ίδιο τους το... φάρμακο, τη λιτότητα που αγαπούν να συνταγογραφούν, πήραν οι Βρυξέλλες αυτήν την εβδομάδα.

Ο Βασίλειος Σκουρής έγινε δικαστής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 1999 και το 2003 εξελέγη πρόεδρός του. Στην τελευταία τους απόφαση οι δικαστές έλαβαν υπόψη «τη σοβαρή και ξαφνική επιδείνωση στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση» που σημειώθηκε το 2011 και δικαίωσαν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που πάγωσε τους μισθούς, απορρίπτοντας την προσφυγή της Επιτροπής.

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με μια απόφαση-έκπληξη, έκρινε ότι οι αυξήσεις για υπαλλήλους και συνταξιούχους της Ενωσης, οι οποίες θα εισάγονταν το 2011, ορθώς δεν δόθηκαν. Απεναντίας οι υψηλόβαθμοι και οι αξιωματούχοι της ΕΕ δεν θα επηρεαστούν από τις περικοπές και θα παραμείνουν ανάμεσα στους πιο γενναιόδωρα αμειβόμενους δημόσιους λειτουργούς στον κόσμο.

Στο Λουξεμβούργο, το Δικαστήριο της ΕΕ εξέδωσε την Τρίτη την απόφασή του να επιτρέψει στα κράτη-μέλη να ακυρώσουν την αύξηση 1,7% που μέσω αυτόματης αναπροσαρμογής θα δινόταν αναδρομικά από το 2011 σε 55.000 υπαλλήλους και αξιωματούχους του ευρω-μηχανισμού, καθώς και στους συνταξιούχους. Σημειώνεται ότι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι ο Βασίλειος Σκουρής, γεγονός που δίνει μια ιδιαίτερη διάσταση στην απόφαση.

Το Δικαστήριο της ΕΕ έκρινε ότι πληρούνται οι όροι για να ενεργοποιηθεί μια πρόβλεψη εξαίρεσης - ακύρωσης ειλημμένων αποφάσεων (παράρτ. 11, αρ. 10 του κανονισμού απασχόλησης δυναμικού). Οι δικαστές έλαβαν υπόψη «τη σοβαρή και ξαφνική επιδείνωση στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση» που σημειώθηκε το 2011 και δικαίωσαν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που πάγωσε τους μισθούς, απορρίπτοντας την προσφυγή της Επιτροπής.

Απόφαση - έκπληξη

Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ ήταν έκπληξη για δύο λόγους. Πρώτον, διότι ήταν αντίθετη στην εισήγηση του αρμόδιου γενικού εισαγγελέα του Δικαστηρίου, την οποία ακολουθεί συνήθως (>80%) το Δικαστήριο. Και, δεύτερον, διότι πριν από τρία χρόνια, τον Νοέμβριο του 2010, με την κρίση να ξετυλίγεται ραγδαία, είχε αποφασίσει υπέρ των αυξήσεων και κατά του παγώματος των μισθών. Τότε η αύξηση που είχε δοθεί σε μισθούς και συντάξεις ήταν μεγαλύτερη (3,7%). Η διαφορά είναι ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τότε, είχε αντιπροτείνει αυξήσεις 1,8% υπερβαίνοντας τις εξουσίες του, που ήταν συγκεκριμένες - ή να εγκρίνει τις αυξήσεις ή να τις απορρίψει. Αυτό συνέβη τώρα με την επίκληση της κρίσιμης κατάστασης στην οικονομία και την κοινωνία και τη σχετική πρόβλεψη στους κανονισμούς.

Η ενδο-ευρωπαϊκή αναμέτρηση μεταξύ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (δηλαδή των κρατών-μελών) και της Κομισιόν έληξε με ήττα της τελευταίας. Ο εκπρόσωπός της, Αντόνιο Γκραβίλι, δήλωσε ότι η Επιτροπή θα μελετήσει «προσεκτικά» την απόφαση που αμφισβητεί και τον τρόπο υπολογισμού ο οποίος χρησιμοποιείται για τις μισθολογικές αναπροσαρμογές του προσωπικού της. Σημείωσε, εντούτοις, ότι «αν υποτεθεί ότι η αναπροσαρμογή του 2012 θα έχει την ίδια τύχη», δεν θα υπάρχει δυνατότητα αύξησης έως το 2015, ενώ αν εφαρμοστούν τα μέτρα λιτότητας για τους μισθούς που έχουν ήδη συμφωνηθεί, οι πραγματικές αποδοχές του προσωπικού θα υποχωρήσουν κατά 60% τα 15 προσεχή έτη.

Ο εργασιακός παράδεισος των οργάνων της ΕΕ αποκτά πολλές ρωγμές. Μεταξύ άλλων, οι ώρες εργασίας αυξήθηκαν από τις 37,5 στις 40 εβδομαδιαίως, πλήρης σύνταξη θα χορηγείται στα 66, η βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη θα είναι πιο αργή, οι εισαγωγικοί μισθοί χαμηλότεροι έως και 40%, ειδικά σε βοηθητικές θέσεις. Προβλέπεται επίσης η εντατικότερη χρήση συμβασιούχων υπαλλήλων, που είναι φθηνότεροι, αυξάνοντας τη διάρκεια των συμβάσεων από τρία σε έξι χρόνια. Θα μειωθεί με τον τρόπο αυτόν το προσωπικό της ΕΕ κατά 5% ή 2.500 άτομα ως το 2017.

Την ίδια ώρα, η πανευρωπαϊκή κοινή γνώμη έχει συγκρατήσει τα εξαψήφια ποσά που παίρνουν οι κορυφαίοι αξιωματούχοι των οργάνων της ΕΕ και τον προκλητικό τρόπο που συμπεριφέρονται. Τα βρετανικά ΜΜΕ, για παράδειγμα, το 2010 έγραφαν με αγανάκτηση ότι η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Κάθριν Αστον (ή Βαρόνη... Nobody, κατά τη «Daily Mail») αμειβόταν με 361.000 ευρώ ετησίως, δηλαδή «περισσότερα από όσα βγάζει ο Γκόρντον Μπράουν ή ο πρόεδρος Σαρκοζί». Η Αστον λαμβάνει το 130% του βασικού μισθού υπαλλήλου της ΕΕ «16ης τάξης 3ης βαθμίδας» -18.370 ευρώ- επί 1,3 επί 1,15 (συντελεστής επιδόματος διαμονής στο εξωτερικό), συν 600 ευρώ για κάθε ένα από τα πέντε παιδιά της, συν επιδόματα διαβίωσης συν κάλυψη εξόδων. Οι επίτροποι αμείβονται με όλα τα προηγούμενα αλλά με τον συντελεστή επί του μισθού στο 125%, όπως και οι δικαστές του Δικαστηρίου της ΕΕ, οι οποίοι θα λάμβαναν και οι ίδιοι την αύξηση την οποία απέρριψαν.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ο πρόεδρος του Δικαστηρίου της ΕΕ λαμβάνουν από 138% του ίδιου μισθού. Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο είναι μακράν ο πιο πολυέξοδος.Μέσα σε εννιά μήνες το 2009 είχε δαπανήσει σε ιδιωτικές πτήσεις 249.000 ευρώ. Οι σπατάλες του είχαν προκαλέσει το γενικό αίσθημα το 2011 με διασταυρώσεις στοιχείων και σκόρπιων ποσών, που στο νέο σύστημα «διαφάνειας» της Επιτροπής δεν είναι δυνατές, αφού δεν αποκαλύπτονται ποσά κάτω των 15.000 ευρώ.

Ποιός είναι. Σαλονικιός με γερμανική παιδεία

Ο μόνος Ελληνας που έχει φτάσει στην κορυφή ενός ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1948 και τέλειωσε το σχολείο στη Γερμανική Σχολή της πόλης. Στη συνέχεια σπούδασε στη Γερμανία, παίρνοντας το πρώτο πτυχίο Νομικής στο Βερολίνο και αναγορευόμενος σε διδάκτορα Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου στο Αμβούργο. Δίδαξε Δημόσιο Δίκαιο στο ΑΠΘ , ενώ διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών σε δύο υπηρεσιακές κυβερνήσεις (Γρίβα 1989, Σημίτη 1996). Το 1999 έγινε δικαστής στο Ευρωδικαστή-ριο και το 2003 εξελέγη πρόεδρός του, θέση στην οποία εξελέγη επανειλημμένα και ατην οποία θα βρίσκεται έως το 2015.

www.ethnos.gr