Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Φτωχοί και πλούσιοι (Καβαλάρηδες και Μουλαράδες)

 «Διαβάζω για χιλιοστή φορά και πάντα με απόλαυση τον Σεφέρη. Κάθε τόσο κάτι ανακαλύπτω. Τώρα στους παρακάτω στίχους:

Πέρασαν τόσα κοπάδια τόσοι φτωχοί

και πλούσιοι καβαλάρηδες, άλλοι

από τα μακρινά χωριά είχαν μείνει

τη νύχτα στα χαντάκια της δημοσιάς […]

Ο καημένος ο Σεφέρης φοβότανε πολύ τη φτώχεια, αλλά δεν ήξερε τι είναι πραγματικά οι φτωχοί, πόσο διαφέρουν από τους πλούσιους. Καβαλάρηδες είναι μόνο οι πλούσιοι. Οι φτωχοί είναι μουλαράδες. Και ούτε καν ανεβαίνουν στα μουλάρια. Πάνε με τα πόδια κουβαλώντας τα πράγματα των πλουσίων.»

Τίτος Πατρίκιος, Περιπέτειες σε τρεις σχεδίες, Φτωχοί και πλούσιοι, Κέδρος, 2006

Πόσο δίκιο έχει ο Τ. Πατρίκιος!  Τη λέξη μουλαράς εκεί στα Τζουμέρκα τη γνωρίζουμε καλά.  Καβαλάρη ποτέ δεν είχαμε στα Τζουμέρκα. (Καβαλάρη ξέρουμε μόνο τον οριζόντιο στύλο στην κορυφή της στέγης).   Μουλαράς και πλούσιος! Άλλο και τούτο. Θα παρασουλίσουμε… Αν ήμασταν καβαλάρηδες και όχι μουλαράδες-αγωγιάτες, τα Τζουμέρκα θα ήταν η πλουσιότερη περιοχή της Ευρώπης.  Δεν θα γινόταν αυτό που έγινε.

 «φύγαν τα νιάτα τα καλά, φύγανε οι δουλευτάδες,

και καρτεράνε οι γέροντες και κλαίνε οι μανάδες…»

                                     Μετά τιμής

                       Αγναντίτης - Τζουμερκιώτης