Ποια ανάπτυξη ρε «απίθανοι» τύποι; Σαν αυτή των ''Ελεύθερων Οικονομικών ζωνών'', που προωθούνται στην 'Ηπειρο; Όπου το Ελληνικό κράτος δεν θα έχει κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνει και θα υπάρχει αφορολόγητο για τους τάχα επενδυτές;

Είναι να απορεί κανείς με το θράσος ορισμένων όπως ο Σαμαράς και οι περί αυτόν, που ξαφνικά θυμήθηκαν την «ανάπτυξη» και τις περίφημες «διορθωτικές πολιτικές». Είναι ακριβώς οι ίδιοι απίθανοι τύποι που με τις υπογραφές τους και βάσει των πολιτικών που υιοθέτησαν οδήγησαν την χώρα σε ύφεση της τάξεως του 6%. Σήμερα διαπιστώνουν την ανάγκη να «ξανασυζητήσουν» το όλο πρόβλημα με την Κα Μέρκελ.

Ας μας πούνε όμως εάν συμφωνούν με τις πρόσφατες προτάσεις της περί «ανάπτυξης» μέσω «Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών». Γιατί τηρούν απόλυτη σιωπή στο θέμα αυτό; Τους ενδιαφέρει ένα τέτοιο είδος «ανάπτυξης»;

Τους ενδιαφέρει δηλαδή η πιθανότητα κατά την οποία το ελληνικό κράτος σε κάποια τμήματα της περιφέρειας του δεν θα έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να παρεμβαίνει; Η δημιουργία ανεξάρτητων οικονομικών νησίδων εντός της ελληνικής επικράτειας όπου Γερμανικές εταιρείες (κατά κύριο λόγο) αλλά και οι λοιποί συνεργάτες τους θα λειτουργούν σε «ελεύθερο» από οποιαδήποτε φορολογική υποχρέωση περιβάλλον, σε σχέση με τις ελληνικές εταιρείες που θα δραστηριοποιούνται στην ακριβώς διπλανή πόλη από την ζώνη αυτή, ενώ οι μισθοί των εργαζομένων θα καθορίζονται με απόλυτη ελευθερία κινήσεων από τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών αυτών χωρίς να ισχύει καμιά απολύτως δέσμευση; Τον ενδιαφέρει τον Κο Σαμαρά μια τέτοια ανάπτυξη για την χώρα μας; Το ρωτάω γιατί η Ν.Δ. είναι μέλος του Ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος στο οποίο προΐσταται η Μέρκελ. Υπάρχει άραγε κάποια κρυφή συμφωνία μεταξύ τους;

Σταθερή οικονομική ανάπτυξη για μια χώρα νοείται το σύστημα εκείνο που βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο όλων ανεξαιρέτως των πολιτών. Συνεπώς το να δημιουργηθούν «στρατόπεδα συγκέντρωσης εργαζομένων» αυτό μπορεί να είναι μέσα στην φιλοσοφία της Κας Μέρκελ, όμως κανείς σώφρων άνθρωπος δεν μπορεί να την επικαλείται ως πολιτική η οποία εφαρμόζεται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Είναι προφανές ότι η Γερμανίδα καγκελάριος δεν επιθυμεί οικονομικά ανεξάρτητες και εθνικά κυρίαρχες κρατικές οντότητες μέσα στην Ευρωζώνη. Δεν επιθυμεί «σκληρούς συμπαίχτες».

Επιθυμεί μόνο υποταγμένα κράτη-δορυφόρους, σε πλήρη οικονομική εξάρτηση από τις πολιτικές της, για να τα διατηρεί με οξυγόνο στην ζωή μετατρέποντας τα αφενός σε «ορυχεία εξόρυξης» τους εθνικού τους πλούτου και αφετέρου σε ιμάντα μεταφοράς του στις τράπεζες του Βερολίνου. Είναι η πιο αυθεντική εκπρόσωπος της νεοφιλελεύθερης οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Το ζήτημα είναι αν οι εγχώριοι πολιτικοί της σύμμαχοι ενστερνίζονται τις ίδιες ιδέες. Εαν ισχύει αυτό τότε είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από την Καγκελάριο. 

www.yannis63.wordpress.com