Μέσα από τη μεγάλη αγωνία για την επιβίωση του ελληνικού λαού ήταν απόλυτα δικαιολογημένο να στραφεί η προσοχή στις ρυθμίσεις του χρέους που προβλέπονται από τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για το ευρώ της 26ης Οκτωβρίου 2011.
Ωστόσο στο σύνολό της αυτή η απόφαση επιβεβαιώνει ότι αυτό που αποκαλούν "οικονομική διακυβέρνηση" είναι η επιβεβαίωση της αντιδημοκρατικής και αυταρχικής λογικής τους. Μια ακραία συντηρητική πρακτική που βάζει βόμβα στη συνοχή των χωρών και των λαών της Ε.Ε.
Αυτό το συμπέρασμα προκείπτει από τα κεφάλαια του κειμένου που αναφέρονται:
* Στους μηχανισμούς σταθερότητας.
* Στον οικονομικό και δημοσιονομικό συντονισμό και τη σχετική εποπτεία.
* Στη δομή διακυβέρνησης της Ζώνης του Ευρώ.
* Στο παράρτημα 1, που αφορά στα "Δέκα μέτρα για τη βελτίωση της διακυβέρνησης της Ζώνης του Ευρώ".
Από την προσεκτική μελέτη του παραρτήματος 1 γίνεται καταφανές ότι συγκροτείται νέο κέντρο αποφάσεων μόνο για τις χώρες που συμμετέχουν στη Ζώνη του Ευρώ.
Επικεφαλής αυτού του κέντρου θα είναι ο "πρόεδρος της Συνόδου Κορυφής για το ευρώ" και είναι στο ίδιο επίπεδο ιεραρχίας με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η επιτροπή της οποίας ηγείται προβλέπεται να έχει πολύ σοβαρές αρμοδιότητες για την τήρηση, την εποπτεία και την πειθαρχία στη δημοσιονομική και την οικονομική πολιτική των χωρών που ανοίγουν στη Ζώνη του Ευρώ.
Αποκαλυπτική είναι η παράγραφος 26 της απόφασης και οι πέντε υποπαράγραφοί της.
Στις υποπαραγράφους (α) και (ε) προβλέπεται όχι μόνο δέσμευση των μελών της Ευρωζώνης ότι θα τηρούν τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά και ότι θα το ενσωματώσουν στην εθνική νομοθεσία σε συνταγματικό ή σε ισοδύναμο επίπεδο ώς το τέλος του 2012.
Προβλέπεται στην υποπαράγραφο (γ) "δέσμευση των κοινοβουλίων ότι θα λαμβάνουν υπ' όψη τους τις συστάσεις που θα εκδίδει" και στη (δ) "διαβούλευση με τα κράτη μέλη πριν από την έγκριση οποιωνδήποτε σημαντικών προγραμμάτων για την μεταρρύθμιση των δημοσιονομικών ή των οικονομικών πολιτικών... ώστε να εκτιμήσουν τον ενδεχόμενο αντίκτυπο στο σύνολο της Ζώνης του Ευρώ".
Η παράγραφος 29 αναδεικνύει ως στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, τον ουσιαστικό συντονισμό φορολογικών πολιτικών και τον ισχυρότερο συντονισμό οικονομικών πολιτικών.
Ο "πρόεδρος της Συνόδου Κορυφής για το Ευρώ" δεν είναι σαφές αν εκλέγεται ή ορίζεται, αφού σε άλλες παραγράφους αναφέρεται ότι ορίζεται και σε άλλες ότι εκλέγεται. Αυτό μόνο σημειολογική σημασία έχει, αφού αρμόδιοι για την εκλογή ή τον διορισμό του είναι οι αρχηγοί των κρατών της Ζώνης του Ευρώ.
Το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχει καμιά απολύτως αρμοδιότητα και το μόνο που προβλέπεται είναι η κατά καιρούς ενημέρωσή του.
Συμπεράσματα.
Κάτω από τον ωραιοποιημένο τίτλο "οικονομική διακυβέρνηση" επιχειρείται η συγκρότηση ενός μηχανισμού εκτελεστικής εξουσίας απολύτως αντιδημοκρατικού, δεδομένου ότι δεν απολαμβάνει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση και δεν διασφαλίζεται κανένας όρος δημοκρατικού ελέγχου και διαφάνειας, αφού το Ευρωκοινοβούλιο, που θα μπορούσε να παράσχει έστω μια κάποια δημοκρατική επίφαση, είναι παντελώς αποκλεισμένο. Ούτε φυσικά προβλέπεται η συγκρότηση κάποιου αντιπροσωπευτικού δημοκρατικού οργάνου για τον έλεγχο στη σκοπιμότητα και τη νομιμότητα της δραστηριότητάς του.
Το οπλοστάσιο των κυρώσεων, αλλά κυρίως η αυστηρότητα για την τήρηση των συστάσεών του, σε συνδυασμό με την απαράδεκτη καθιέρωση του Συμφώνου Σταθερότητας με συνταγματική ισχύ, αναδεικνύουν την "οικονομική διακυβέρνηση" ως αυταρχικό θεσμό. Στα μέλη της Ζώνης του Ευρώ επιβάλλει καταναγκασμούς αναντίστοιχους με τις πραγματικές δυνατότητές τους, ενισχύοντας έτσι τα φαινόμενα εθνικών αναδιπλώσεων. Για παράδειγμα, το αίσθημα κατοχής που αισθάνεται ο ελληνικός λαός σήμερα έναντι της κ. Μέρκελ δεν είναι ψευδαίσθηση.
Από τα 27 μέλη της Ε.Ε. μόνο τα 17 μετέχουν στην Ευρωζώνη. Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ευρώ, χωρίς δημοσιονομική παρέμβαση στο σύνολο των χωρών της Ε.Ε., δηλαδή χωρίς θεαματική αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού, διαμορφώνει ζώνες δύο ταχυτήτων και μάλιστα ανταγωνιστικών μέσα στην Ε.Ε. Δημιουργεί δηλαδή το υπέδαφος είτε για εκβιαστική ένταξη στη Ζώνη του Ευρώ των υπολοίπων είτε για τάσεις αμυντικές και ανταγωνιστικές προς το ευρώ, δηλαδή τάσεις απομάκρυνσης από τη λογική της αλληλεγγύης που πρέπει να κυριαρχούν μέσα σε μια δημοκρατική οικονομική ολοκλήρωση.
Οι συντηρητικές δυνάμεις, με πρώτους το δίδυμο Μέρκελ- Σαρκοζί, δεν επιθυμούν αντικειμενικούς κανόνες. Αν επιθυμούσαν, θα διεύρυναν τη δημοκρατία και τη διαφάνεια τόσο στην Ζώνη του Ευρώ όσο και στο σύνολο της Ε.Ε. Εκκωφαντικό παράδειγμα η αντιδημοκρατική και αδιαφανής διαδικασία που ακολούθησαν μέχρι σήμερα στα ζητήματα διαχείρισης της κρίσης. Στην ουσία επέβαλαν σε όλους τους άλλους και στα κοινοβούλια όλων των χωρών της Ε.Ε. τη διμερή συμφωνία τους.
Οι ίδιες δυνάμεις έχουν παγώσει κάθε διαδικασία για τη διαμόρφωση ενιαίου πολικού χώρου στην Ε.Ε., κάτι για το οποίο υπήρχε δέσμευση από την περίοδο του αλήστου μνήμης "ευρωσυντάγματος" και που θα ήταν ένα πολύ μικρό βήμα πολιτικής ενοποίησης.
Τέλος, μια εύλογη και δίκαιη παρατήρηση. Αν θέλει το όργανο της "οικονομικής διακυβέρνησης" να κάνει καλά τη δουλειά του, θα πρέπει να ενεργοποιήσει άμεσα την παράγραφο 26 υποπαράγραφο (δ) και να ελέγξει τη γερμανική κυβέρνηση, που με τον περιορισμό της ζήτησης και το πάγωμα των μισθών των Γερμανών εργαζομένων επηρέασε όλη την Ε.Ε. και δημιούργησε ελλείμματα στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. και της Ζώνης του Ευρώ.
Η αριστερά στην Ευρώπη δεν παρακολουθεί παθητικά ότι συντελείται σήμερα στη γηραιά ήπειρο. Από πολύ καιρό έχει προειδοποιήσει για τις τραγικές συνέπειες που έχει όλο το οπλοστάσιο των συντηρητικών πολιτικών.
Σήμερα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης που δίνουν οι λαοί της Ευρώπης επιμένοντας με βαθιά εμπιστοσύνη στον άμεσο και στον μόνιμο στόχο.
"Η Ευρώπη ή θα είναι δημοκρατική, κοινωνική, φιλειρηνική, συμφιλιωμένη με τη φύση και τις ανθρώπινες ιδιαιτερότητες, ή θα βυθισθεί μέσα στη δίνη αχαλίνωτων ανταγωνισμών με απρόβλεπτες συνέπειες, μερικές από τις οποίες ήδη υφίστανται οι λαοί".www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου