Το ROMIANEWS σας εύχεται ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ευχόμαστε το 2022

Να είμαστε πάντα χαρούμενοι και ευτυχισμένοι και να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας

Πρωτοχρονιάτικες ευχές από την Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ

ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ   Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ  ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ  ΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ 

                             ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ 

  Η  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ                                           Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ Λ.ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ                   ΧΡΗΣΤΟΣ Β.ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ  

Μια ουτοπία στη νέα δεκαετία...

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.

Το να ζεις ως γυναίκα και μάλιστα σε μία σύγχρονη κοινωνία γεμάτη φόβο και μια νέα πραγματικότητα, αυτή του φονικού ιού, όπου η τεχνολογία και επιστήμη έχει κατακτήσει τα αδύνατα αποτελεί μια πλευρά της ευτυχίας, μας ευκολίας μας πάνω σ΄αυτόν τον πλανήτη. Έτσι συχνά αποκτάς μια ευρύτερη ψευδαίσθηση πως εφ΄όσον  ζείς μέσα σ΄αυτή την ελευθερία της παγκόσμιας προόδου, θα ζείς και ως γυναίκα σε ένα ανάλογο πλαίσιο, θα περιστοιχίζεσαι από ανθρώπους με πολιτισμό και ήθος που θα σε σέβονται όχι ως φύλο- μιας και υπάρχουν αιώνια τα φύλα μας, αλλά πρωτίστως ως άνθρωπο μιας και ο πολιτισμός είναι ανθρώπινος. 

Κι όμως έρχονται πράξεις, εγκλήματα φύλου και στερεοτυπικής δράσης να μας θυμίσουν πως η κοινωνία μας, ακόμη βρίσκεται σε αρκετά στάδια πρωτόγονης συμπεριφοράς και αντιμετώπισης της έννοιας της ισότητας απέναντι στη γυναίκα, απέναντι στα παιδιά απέναντι σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και μειονότητες που τυχαίνει να ζούνε ανάμεσά μας, απέναντι στη διαφορετικότητα απέναντι σε κάθε τι που δεν θα μπορέσει να εξασκήσει τη βία για να αμυνθεί και να επιβιώσει.

Είναι δυνατόν το 2020 σχεδόν ΄21 το γυναικείο φύλο να είναι τόσο ευάλωτο και ανυπεράσπιστο ακόμη και μπροστά στο νόμο, όταν νόμοι , συνθήκες και φυσικά υπάρχουν, το ζήτημα είναι όμως πως δεν μπορούν να εφαρμοστούν και να λειτουργήσουν.Δεν μπορούν να λειτουργήσουν σε μία κοινωνία οπου ο σεξισμός αποτελεί  καθημερινότητα και χιούμορ στο στόμα του κάθε ενός που νομίζει πως κατέχει έστω και μια μικρή μορφή εξουσίας- προερχόμενη από παλαιότατες μορφές συμβίωσης του πατριαρχικού μοντέλου. Είτε είναι εργοδότης, είτε είναι ιδιοκτήτης οποιασδήποτε μικρής ή μεγαλύτερης ιδιοκτησίας είτε έχει και κάποιο αξίωμα σε χώρο είτε θεωρεί πως έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται, να χειραγωγεί και να απαιτεί , να πρέπει να ορίζει συμπεριφορές, ζωές , καριέρες. Πόσες οι ενδοοικογενειακές ιστορίες βίας στην εποχή του εγκλεισμού και της συμμόρφωσης; 

Η ελληνική κοινωνία ειδικά με το πέρασμα της κρίσης και στην αρχή μιας νέας κρίσης της πανδημίας έδειξε πως η γυναίκα όντως αποτελεί μια ευάλωτη ομάδα μαζί με τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τους πρόσφυγες, μειονότητες και θα συνεχιστεί μια τραγική πορεία αν δεν αλλάξει κάτι που θα προέλθει απο τη εσωτερικό της ίδιας της κοινωνίας, της μικρής τοπικής και ευρύτερης, της οικογένειας και της εκπαίδευσης, της παράδοσης και της διατήρησής της. Μέσω αλλαγών και κάθε είδους τροποποιήσεων, μέσω του φωτός που μακάρι να μπορέσει να εισχωρήσει στο σκότος και διώξει κάθε μορφή βίας και εγκλήματος απέναντι στο γυναικείο σώμα, απέναντι στο ανυπεράσπιστο σώμα, να φωτίσει κάθε σκοτεινό νου, να σταματήσει κάθε εγκληματικό χέρι. Γιατί το έγκλημα δεν εμφανίζεται έτσι ξαφνικά αλλά εκκολάπτεται και το χειρότερο δεν εκκολάπτεται αλλά αφήνει και πίσω και μια Λερναία Ύδρα που βρίσκει δυστυχώς πάντα τον τρόπο να επιβιώσει και ακόμη περισσότερο να εκφραστεί.

Κατερίνα Σχισμένου

Μοναχοπαίδι θα πει να φροντίζεις ολομόναχος τους γονείς σου, όταν μεγαλώσουν

«Τότε γίνεσαι εσύ ο γονιός και οι γονείς τα παιδιά σου..»

Της Μαίρης Ζαχαροπούλου

Το «μοναχοπαίδι τα έχει όλα δικά του», «το μοναχοπαίδι είναι κακομαθημένο», «το μοναχοπαίδι γίνεται εγωιστής» και τόσες άλλες ταμπέλες και φράσεις συνοδεύουν ένα παιδί που έτυχε να μην έχει αδέρφια, και μάλιστα όχι από δική του επιλογή.

Το παιδί αυτό όμως κάποια στιγμή μεγαλώνει, και μαζί του μεγαλώνουν και οι γονείς του. Και αρχίζουν να έχουν ανάγκη την φροντίδα του. Με τα χρόνια τους προδίδει το σώμα τους, η μνήμη τους. Η υγεία τους κλονίζεται και οι δυσκολίες ξεκινούν. Το μοναχοπαίδι πετάει από πάνω του το «παιδί» και κρατάει μόνο το συνθετικό «μοναχό» και πορεύεται μόνο του από δω και πέρα.

Ξεκινά να τρέχει στα νοσοκομεία, στους γιατρούς, στις εξετάσεις μόνο του. Προσπαθεί να στηρίξει τους γονείς του μόνο του. Και αν ο ένας από τους δυο φύγει, μόνο του θα περάσει τα πάντα, τις προετοιμασίες του αποχαιρετισμού, και την επίπονη διαδικασία να βάλει την καρδιά του στη θέση της – αν μπει ποτέ. Δεν θα υπάρχει εκεί κοντά ένας αδερφός, μια αδερφή, να του κρατήσει το χέρι, να το αγκαλιάσει και να μοιραστούν τον ίδιο ακριβώς πόνο, αυτόν του να χάνεις έναν γονιό ή να βλέπεις έναν γονιό να μην είναι αυτός που πάντα ήξερες.

Και συχνά γίνεσαι εσύ ο γονιός και οι γονείς γίνονται αυτοί τα παιδιά σου. Και τρέμεις μην πάθεις τίποτα και αυτοί τι θα απογίνουν. Ποιος θα τους κοιτάξει; Κοιτάς τη σύνταξή τους και δεν φτάνει ούτε για τα βασικά, και είναι η σειρά σου τώρα να δώσεις γι΄αυτούς, να τραβήξεις από τον πενιχρό μισθό σου για να βοηθήσεις. Και δεν υπάρχει μια αδερφή, ένας αδερφός να μοιραστείτε αυτό το βάρος για να μπορέσετε και οι δύο να επιβιώσετε. Δεν υπάρχει ένας αδερφός, να αλλάξεις βάρδια μαζί του στο νοσοκομείο, για να πας σπίτι να τεντώσεις λίγο το κορμί σου, δεν υπάρχει μία αδερφή να μαγειρέψει εκείνη σήμερα για τον ανήμπορο γονιό και να του πάει στο σπίτι ένα πιάτο φαγητό.

Υπάρχουν πάντα φίλοι, αγαπημένοι συγγενείς, οι οποίοι βοηθούν, συνδράμουν. Αλλά ως πότε, και για πόσο; Έχουν τις οικογένειές τους, τις υποχρέωσεις τους, τις έννοιες τους. Δεν έχεις το θάρρος να ζητήσεις, να απαιτήσεις, να παραπονεθείς, όπως στον αδερφό σου. Και αν έχεις κι εσύ τη δική σου οικογένεια, γίνεσαι χίλια κομμάτια για να καταφέρεις τα πάντα. Στην ουσία όμως, είσαι μόνος σου με δύο ανήμπορους ανθρώπους. Μόνος σου να αναπολείς τις ημέρες της δύναμής τους, να φέρνεις στο νου σου εκδρομές, παιχνίδια, διαβάσματα, τσακωμούς, αγκαλιές. Και εκείνες τις στιγμές έχεις τεράστια ανάγκη από έναν δικό σου να τα μοιραστείτε όλα αυτά. Να πείτε:

«Θυμάσαι τότε που ο μπαμπάς μας είχε βάλει τιμωρία να μην φάμε παγωτό κι εσύ πήγες κρυφά και πήρες απ’το ψυγείο;» και να γελάσεις για λίγο και έστω για μια στιγμή να φτερουγίσει ο πόνος και η στενοχώρια μακριά.

Και όταν οι γονείς φύγουν από τη ζωή, δεν θα υπάρχει ένας αδερφός μια αδερφή να κρατούν ζωντανή την αλυσίδα μιας οικογένειας που υπήρξε κάποτε και φιλοξένησε τα όνειρά σου. Μόλις φύγουν, αυτή σπάει, και μένεις εσύ, ο μοναδικός απόγονος να κρατάς τα «σκήπτρα» της ιστορίας που γράψατε μαζί.

Βιώνεις μια περίεργη «ορφάνια» που δεν περιγράφεται με λέξεις και αν δεν είσαι μοναχοπαίδι δεν μπορείς να καταλάβεις.

newsone.gr

viralgreece.eu

Αλβανοί και Βορειοηπειρώτες πάνε για Πρωτοχρονιά στην Αλβανία- Τι θα γίνει κατά την επιστροφή;

 

Αλβανοί και Βορειοηπειρώτες πάνε κατά εκατοντάδες για Πρωτοχρονιά στην Αλβανία.

Περιορισμός κυκλοφορίας στην Ελλάδα, δεν εργάζονται και είναι ευκαιρία να επισκεφθούν την πατρίδα τους.

Περνούν κατά εκατοντάδες το Τελωνείο Κακαβιάς, αυτό του Μαυροματίου Θεσπρωτίας είναι κλειστό. 

Το ίδιο είχε συμβεί και τα Χριστούγεννα.

Αυτό, όμως, που απασχολεί τις αρμόδιες αρχές, είναι η επιστροφή τους. Και προετιαμάζονται προς αυτή την κατεύθυνση.

Γιατί αν επιστρέψουν μαζικά, θα δημιουργηθεί κομφούζιο στην Κακαβιά.  

https://katoci.blogspot.com

Ο παλιός ο χρόνος. Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Τώρα που φεύγει ο παλιός ο χρόνος, «πάει καλιά του», με όλα όσα μας έφερε, και με όλους όσοι θρονιάστηκαν στο σβέρκο του Έλληνα και επικάθησαν αυτού, αναιρώντας, ποδοπατώντας, θα έλεγα τη ρήση του Κάλβου «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει» και παραποιώντας το τραγούδι του αποχαιρετισμού που μας μάθαινε ο δάσκαλος: «πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά», καταργώντας ακόμη και το γιορτάσιο, καλούμαστε να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε. ΌΧΙ ΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤIΣΟΥΜΕ… Αυτό είναι θέμα άλλων, των συμμάχων ή προστατών ή όπως αλλιώς θέλουμε το λέμε, κατά το «αλλού βαρούν τα κρούταλα κι αλλού χορεύει η αρκούδα». 

Και αν κάποιος άξεστος, χωριάτης, βλαχοόν -όπως ακριβώς παλιότερα αποκαλούσαν τους Τζουμερκιώτες οι πρωτευουσιάνοι, τρομάρα τους!- ανατρέξει σε εκείνη την Πολιτική Διακήρυξη του Προσωρινού πολιτεύματος της Ελλάδος που συντάχτηκε από την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου: «Tο Ελληνικόν Έθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστο ζυγόν της τυρρανίας, και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον διά των νομίμων Παραστατών του, […] την Πολιτικήν αυτού Ύπαρξιν και Ανεξαρτησίαν» ή ακόμη θυμηθεί και τον Κολοκοτρώνη: «Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμε την επανάσταση,..» κινδυνεύει να κατηγορηθεί ως οπισθοδρομικός, εθνικιστής, διακατεχόμενος από εθνική οστεοπόρωση και πάει λέγοντας…

Ποια πολιτική ύπαρξη και ποια ανεξαρτησία; «Η πόλις εάλω». Βουνά, ρουπάκια και πλαγιές, μπιστούρες και γιδόστρατες, λιμάνια, μικρολίμανα, σταθμοί και αεροδρόμια, κοτέτσια, κούρνοι, ζάβατα και αλωνίστρες, τα πάντα πουλούνται. "Διεμερίσαντο τα ιμάτια μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον" ή άλλως πως «λάβετε φάγετε». Μια κουβέντα είναι αυτή. Δεν λαμβάνει κανείς και πάντες είναι νηστικοί. Λέω για τη λαϊκούρα, για τον κοσμάκη, γι’ αυτόν που τόσο όμορφα, εύστοχα και αληθινά διεκτραγώδησε την κατάστασή του -άγιες μέρες που είναι και τώρα- ο μπάρμπα Κώστας Βάρναλης.

«Σαράντα σβέρκοι βοδινοί με λαδωμένες μπούκλες/σκεμπέδες σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες/ξετσίπωτοι ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι/ντυμένοι στα μαλάματα κι επίσημοι κι ωραίοι./ Εξήντα λύκοι με προβιά (γι’ αυτούς βαράν καμπάνες)/ φάγανε γουρουνόπουλα, στραγγίσαν νταμιτζάνες!/Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στα τζάκια,κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στα μπατζάκια.[…]

Όξω οι φτωχοί φωνάζανε: «Πεινάμε τέτοιες μέρες»/γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες./Κι οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι/ανοίξαν το παράθυρο κι είπανε: «Φταιν οι αθέοι»». 

Χρονιάρες μέρες! Γιόμισαν το πρόγραμμά τους οι τηλεσιάρχες με εκπομπές «Κοινωνικής Αντίληψης» όπου κάθε λογής κυρίες των τιμών και των παρατιμών - Α, ρε μπάρμπα Γιάννη Σκαρίμπα, μας λείπεις, πολύ μας λείπεις…-, δακρύουσες και βαρυαναστενάζουσες για το δράμα του κοσμάκη. Και δόστου κλάμα κι άντε και καμιά πράξη «φιλευσπλαχνίας». Μπράβο! Κι άντε τους έδωσε κάποιος. Τέλειωσε το πρόβλημα με μια τσάντα μακαρόνια, μανέστρα, αλεύρι και καφέ; Γι’ αυτό και απαξάπαντες οι κρατούντες κατανόησαν αρκούντως το πρόβλημα και επεδόθηκαν σε συνεχείς, στιγμιαίες και ολοκληρωτικές μεταρρυθμίσεις. 

Το πετσόκομμα της σύνταξης της αγρότισσας, το ονομάσαμε μεταρρύθμιση. 

Το πρώτο, δεύτερο και τρίτο μνημόνιο, το ονομάσαμε κλιμακωτή μεταρρύθμιση.

Την κωλοτούμπα, την ονομάσαμε «επαναστατικώς προσαρμοσμένη πολιτική».

Και ούτως αποκαταστάθηκε η εθνική κυριαρχία, η εθνική ανεξαρτησία και η εθνική αξιοπρέπεια. Και βγήκαν οι τρυποτούφοι, σαν τα κορόμηλα στα Τζουμέρκα κι άρχισαν το «σώσιμο». Για να σωθούμε πρέπει να ξεπουλήσουμε «παν ιερόν και όσιον», που αφορά τον Έλληνα. Έχουμε σύμβαση με τους «εταίρους». Μα, οι εταίροι δεν γνωρίζουν πως άμα «ψοφήσ’ το βόιδ’ θα χαλάσ’ η σεμπριά». 

Και ο Έλληνας «ενεός» παρατηρεί τη δράση των «σωτήρων» μας. 

«Βάρτα να τ’ αρμέξουμε». Τι να αρμέξει κάποιος. Έμεινε και τίποτε; 

Στο καλό… Καλώς να μας μπει το 2021

Χρήστος Α. Τούμπουρος

Η εκκλησία των κτηνοτρόφων και οι κουλούρες για τα πρόβατα

Στη Ροδιανή Κοζάνης, κοινότητα με παράδοση στην κτηνοτροφία, υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια μια εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Μόδεστο, τον προστάτη των κτηνοτρόφων. Σύμφωνα με τη λαογραφία της περιοχής, χτίστηκε εκεί όπου υπήρχε εδώ και τρεις αιώνες, ένα εικονοστάσι του αγίου. Λέγεται πως εκείνη την περίοδο είχε εμφανιστεί μεγάλη θανατηφόρα επιδημία στα ζώα και οι κτηνοτρόφοι έχτισαν το εικονοστάσι για να προσευχηθούν και να τους βοηθήσει να σώσουν τα ζώα τους.

«Οι παρακλήσεις εισακούστηκαν και η επιδημία σταμάτησε. Έκτοτε, οι κάτοικοι του χωριού τιμούσαν κάθε χρόνο τη μνήμη του στις 18 Δεκεμβρίου», εξηγεί ο λαογράφος και συγγραφέας της τοπικής ιστορίας, Ιωάννης Κορκάς. Προσθέτει πως την ημέρα της γιορτής του οι κτηνοτρόφοι πήγαιναν στην εκκλησία και κατέθεταν μπροστά στην εικόνα του στάμνες με νερό και «πνακ» (σ.σ. ξύλινο πιάτο μικρής διαμέτρου με καπάκι) όπου μέσα σε αυτό είχαν τοποθετήσει αλάτι. «Είναι δύο συστατικά που συμβολίζουν τη ζωή των γιδοπροβάτων. Με το αλάτι βοηθούνται τα ζώα να κατεβάσουν γάλα», σημειώνει ο κ. Κορκάς και καταλήγει, λέγοντας: «Από την αναβίωση των εθίμων αντιλαμβάνεσαι τη βαθιά πίστη του λαού και την προσήλωση στην παράδοση, που μόνο ο απλός λαός της υπαίθρου ξέρει να τιμά και να διατηρεί».

Ακόμη ένα έθιμο στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας ήταν και οι ξεχωριστές κουλούρες που ζύμωναν οι παλιές νοικοκυρές για να τις ευλογήσει ο ιερέας την ημέρα των Φώτων. Αυτές τις έδιναν τροφή στα πρόβατα για να είναι φωτισμένα και παραγωγικά.

www.ypaithros.gr

106 πλατάνια απομακρύνονται από τις όχθες του Λούρου.

Τα πλατάνια πεθαίνουν.. Όλο και περισσότερα στην Ήπειρο. Το μεταχρωματικό έλκος έχει χτυπήσει την πανέμορφη κοιλάδα του Λούρου.

Η εξάπλωση της νόσου φαίνεται ότι παίρνει διαστάσεις.

Ούτε ένα, ούτε δύο..

106 πλατάνια θα απομακρυνθούν κατά μήκος της Εθνικής Οδού, από το Τέροβο μέχρι την Φιλιππιάδα με απόφαση που έλαβε η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Ηπείρου.

Τα συγκεκριμένα δέντρα βρίσκονται πολύ κοντά στην δρόμο και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος σε κάποια έντονα καιρικά φαινόμενα να δημιουργηθούν κίνδυνοι για τους διερχόμενους οδηγούς.

Οι εργασίες που θα γίνουν αφορούν την κοπή, απομάκρυνση και καύση των δέντρων τα οποία έχουν “νεκρώσει” από το μεταχρωματικό έλκος των πλατάνων.

 https://www.epiruspost.gr

Τώρα που το δέντρο έχει πολλά λαμπάκια, οι ψυχές μένουν σβηστές

Τα χρωματιστά λαμπάκια γέμιζαν χρώματα το δωμάτιο και τη ψυχή μου...

Όταν έλεγε η μάνα μου "Θα στολίσουμε το δέντρο το μεσημέρι όταν γυρίσεις από το σχολείο", ουου, πέταγα από την χαρά μου! Και μη φανταστείτε κανένα δέντρο δίμετρο, ένα ψοφόδεντρο ηταν κοντά στο ένα μέτρο με κάτι κλαδιά στηριγμένα στο κορμό που τελείωνε σε μια μικρή πήλινη γλάστρα.
-Εγω! Εγώ θα το στολίσω μόνη μου!
Ο στολισμός προμήνυε τον ερχομό των Χριστουγέννων και φυσικά τις διακοπές του σχολείου. (Εκεί να δείτε χαρά!)
Το έβαζα πάνω στο τραπέζι, και ξεκίναγα να βγάζω τα στολίδια ένα ένα, προσεχτικά, τα περισσότερα ήταν φτιαγμένα από λεπτό γυαλί που με ένα "τσικ" έσπαζαν. Ξέπλεκα τα λαμπάκια, 12 ολα και όλα, σε σχήμα κάτι σαν αστέρι, που αν τα έπιανες άτσαλα, σου τρυπαγαν τα δάχτυλα. Το σακουλάκι με το βαμβάκι δίπλα μου, χιόνι θα το έκανα στα κλαδιά, και το αστέρι!

Έσπαγα δύο τρεις μπάλες κάθε φορά, έτσι για το καλό, η μάνα μου έψελνε γιατί γέμιζε ο τόπος γυαλιά, αλλά ποιος νοιαζόταν...
Χιόνι-βαμβακι στα κλαδιά, μεγάλες μπάλες κάτω, στολίδια μικρότερα πιο πάνω, το αστέρι στην κορυφή, τσακ η πρίζα, τσικ τσικ τα χρωματιστά λαμπάκια, έτοιμο το δέντρο!

Μέσα έξω εγώ, να δω αν φαίνεται στο δρόμο απο το παράθυρο, να το πηγαίνω πίσω μπρος, μπαμ μπουμ οι μπάλες, έπιανα μερικές στον αέρα, όχι όλες, πάλι φωνές η μάνα μου "δεν θα μείνει τίποτα μέχρι τα Χριστούγεννα, εγώ δεν παίρνω άλλες, μπες μέσα θα πουντιασεις, σβήσε τα λαμπάκια, θα καούν!" Ποιος την άκουγε?
Και αφού το έβαζα στην σωστή θέση, καθόμουν και το καμαρωνα. Το ψοφόδεντρο. Χαρά που είχα! Έσβηνα τα φώτα και το κοίταζα. Δεν ήθελα να τα βγάλουμε από την πρίζα ουτε όταν κοιμόμασταν και ας έλεγε η μάνα μου "θα πάρουμε φωτιά και θα καούμε ζωντανοί"...

Τα χρωματιστά λαμπάκια γέμιζαν χρώματα το δωμάτιο και τη ψυχή μου...
Τι κρίμα που τώρα το δέντρο αν κι είναι 2 μέτρα με πολλά λαμπάκια, οι ψυχές μένουν σβηστές...

Σούλα Παπαλάμπρου

http://www.tampouloukia.gr

«Δώρο»: Το 7λεπτο video, που δίνει ένα συγκινητικό μάθημα ζωής και διηγείται την ιστορία ενός γιου, που δεν είχε σε εκτίμηση τον πατέρα του. Απολαύστε το.

Η ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Δώρο» διηγείται την συγκινητική ιστορία ενός γιου που δεν είχε σε εκτίμηση τον πατέρα του. Μεγαλώνοντας, ένιωθε ότι ο φτωχός πατέρας του ήταν απλά ένας αποτυχημένος και παράδειγμα προς αποφυγήν. 

Όταν όμως έφυγε από τη ζωή, ήρθε η αποκάλυψη ενός μεγάλου μυστικού που έκανε τον νεαρό να συνειδητοποιήσει πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήταν στην πραγματικότητα ο πατέρας του. 

Δείτε το και χωρίς υπότιτλους στα Ελληνικά.Αξίζει τον κόπο.

www.otherside.gr

Επιβάτης λεωφορείου χωρίς μάσκα καπνίζει και πίνει καφέ μέσα στο λεωφορείο

Την ώρα που η επιδημιολογική εικόνα της χώρας αρχίζει να βελτιώνεται σιγά – σιγά κάποιοι ανεγκέφαλοι εξακολουθούν να κάνουν του κεφαλιού τους.

Όπως θα δείτε σε βίντεο – ντοκουμέντο που εξασφάλισε το Star επιβάτης αστικού λεωφορείου καπνίζει αρειμανίως μέσα στο όχημα πίνοντας καφέ, ενώ οι συνεπιβάτες του που επίσης δεν φοράνε μάσκα δε δίνουν δεκάρα.

Δείτε το βίντεο:

https://viralgreece.eu

Επερώτηση του Χρήστου Γκόκα σχετικά με την αποζημίωση των παραγωγών για τα μανταρίνια

Ο Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, κ. Χρήστος Γκόκας, κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Μ. Βορίδη, σχετικά με τη συγκομιδή και τη διάθεση των μανταρινιών στην περιοχή της Άρτας, καθώς και σχετικά με τη στήριξη του εισοδήματος και την αποζημίωση των παραγωγών.

Όπως αναφέρει, ο κ. Γκόκας, δυστυχώς επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις που είχε κάνει κατά τη συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησής του στη Βουλή όσον αφορά και στις πολύ χαμηλές-εξευτελιστικές τιμές, αλλά και στις αδιάθετες ποσότητες, ειδικότερα της ποικιλίας κλημεντίνης.

Τονίζει ότι οι αδιάθετες ποσότητες ανέρχονται περίπου στο 70% της παραγωγής και στο ήδη περιορισμένο αγοραστικό ενδιαφέρον έρχονται να προστεθούν οι καταστροφές από την ανάπτυξη μυκήτων, λόγω των βροχοπτώσεων, αλλά και των υψηλών για την εποχή θερμοκρασιών. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί την άμεση ανάγκη για ελέγχους από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΕΛΓΑ, για να διαπιστώσουν και από κοντά το μέγεθος της καταστροφής, που έρχεται να προστεθεί στη μειωμένη ζήτηση, λόγω των συγκυριών της πανδημίας, αλλά και εισαγωγών από άλλες χώρες, φθηνών αλλά αμφιβόλου ποιότητας προϊόντων.

Επιπρόσθετα επισημαίνει ότι οι τιμές πώλησης για τον παραγωγό παρέμειναν περίπου στα μισά της περυσινής τιμής. Με το εξευτελιστικό αυτό εισόδημα οι παραγωγοί δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα έξοδά τους, πολλοί από αυτούς δεν θα έχουν καθόλου εισόδημα, και πραγματικά βρίσκονται σε απόγνωση.

Ο κ. Γκόκας λαμβάνοντας υπόψη του την αγωνία επιβίωσης των παραγωγών της περιοχής της Άρτας, ζητά απαντήσεις από τον αρμόδιο Υπουργό για τις ενέργειές του μέχρι σήμερα, δεδομένου ότι ο κ. Υπουργός γνωρίζει τα προβλήματα από την αρχή της περιόδου συγκομιδής των μανταρινιών, όπως και για τις ενέργειες στις οποίες προτίθεται να προβεί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των παραγωγών μανταρινιών και την οικονομική ενίσχυσή τους. Επίσης ερωτά για τις άμεσες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν για επιτόπιους ελέγχους με σκοπό τη διαπίστωση της καταστροφής και τη στήριξη του εισοδήματος των παραγωγών, μέσα από ενισχύσεις και αξιοποίηση διαφόρων προγραμμάτων, και ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως το De minimis για την κάλυψη της απώλειας εισοδήματος. Τέλος ο κ. Γκόκας ζητά να ενημερωθεί για τις πρωτοβουλίες που σκοπεύει να πάρει ο κ. Υπουργός σε σχέση με την ουσιαστική στήριξη δημιουργίας ομάδων παραγωγών και για αλλαγές στον Κανονισμό του ΕΛΓΑ που είναι απαραίτητο να γίνουν για να καλύπτονται σύγχρονα προβλήματα και ζημιές από αιτίες, όπως οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες και η κλιματική αλλαγή.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΟΚΑΣ

Βουλευτής Άρτας - ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Προς: Τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,

κ. Μ. Βορίδη

Θέμα: «Στήριξη Εισοδήματος και Αποζημίωση Παραγωγών Μανταρινιών στην Π.Ε. Άρτας»

Κύριε Υπουργέ,

Είχαμε συζητήσει με αφορμή σχετική Επίκαιρη Ερώτησή μου στη Βουλή στις 2-12-2020, το πολύ σοβαρό πρόβλημα που αφορά, τόσο στη συγκομιδή και διάθεση των μανταρινιών αλλά και των άλλων εσπεριδοειδών, στην Άρτα, λόγω της πολύ χαμηλής ζήτησης, όσο και στις πολύ χαμηλές, εξευτελιστικές τιμές, για τα μανταρίνια, που δε καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής.

Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις, για την τύχη της φετινής παραγωγής, ιδιαίτερα των μανταρινιών.

Οι μεγαλύτερες ποσότητες, ειδικά της ποικιλίας κλημεντίνης, σε ποσοστό περίπου 70%, έχουν μείνει αδιάθετες, πάνω στα δέντρα. Επιπλέον λόγω των βροχοπτώσεων και των υψηλών για την εποχή θερμοκρασιών, αναπτύχθηκαν μύκητες στα προϊόντα, με αποτέλεσμα να καταστραφούν λόγω σήψης, και να μην μπορούν να διατεθούν στο εμπόριο. Άλλωστε, ούτε αγοραστικό ενδιαφέρον υπήρχε, ούτε και υπάρχει, ενώ πλέον φτάνουμε στο τέλος της παραγωγικής περιόδου για τα μανταρίνια αυτά.

Επίσης οι τιμές παρέμειναν στα πολύ χαμηλά επίπεδα, με τα οποία ξεκίνησε η εμπορία των μανταρινιών, στο μισό της περυσινής τιμής για τον παραγωγό, τιμές εξευτελιστικές που δεν καλύπτουν ούτε καν το κόστος παραγωγής των μανταρινιών.

Μετά από όλα αυτά είναι επιβεβλημένος ο επιτόπου έλεγχος από αρμόδιες Υπηρεσίες, όπως ο ΕΛΓΑ, για να διαπιστωθεί η καταστροφή των μανταρινιών και η μεγάλη ζημιά για τους παραγωγούς. Ζημιά που ήρθε να προστεθεί στη μειωμένη ζήτηση, λόγω και της πανδημίας, αλλά και της εισαγωγής φθηνών, αμφιβόλου ποιότητας μανταρινιών από Ευρωπαϊκές ή Τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία.

Είναι επίσης επιβεβλημένη η κάλυψη της απώλειας εισοδήματος των παραγωγών και η στήριξη του εισοδήματός τους.

Κύριε Υπουργέ,

Επειδή, οι εξελίξεις, δυστυχώς, επιβεβαίωσαν την πολύ κακή πορεία τόσο για τη διάθεση όσο και για τις τιμές των μανταρινιών,

Επειδή, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής έμεινε στα δέντρα και καταστρέφεται,

Επειδή, οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση, αφού μένουν με πολύ μικρό εισόδημα που δεν καλύπτει ούτε το αυξημένο κόστος παραγωγής, και πολλοί από αυτούς μένουν χωρίς καθόλου εισόδημα,

Επειδή, με τα δεδομένα αυτά οι παραγωγοί δεν μπορούν να επιβιώσουν και να συνεχίσουν να παράγουν.

Ερωτάσθε κύριε Υπουργέ,

1. Ποια μέτρα έχετε λάβει μέχρι σήμερα για τα προβλήματα διάθεσης και τιμών των μανταρινιών, δεδομένου ότι αυτά σας είναι γνωστά από την αρχή της περιόδου συγκομιδής τους;

2. Σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των παραγωγών μανταρινιών;

3. Είναι στις προθέσεις σας, να δώσετε άμεσα εντολή για επιτόπιους ελέγχους και καταγραφή, της κατάστασης που διαμορφώθηκε στην παραγωγή και των ζημιών για τους αγρότες;

4. Είναι στις προθέσεις σας η στήριξη του εισοδήματος των παραγωγών, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα και κάθε πρόγραμμα για το σκοπό αυτό;

5. Πως σκοπεύετε να καλύψετε τις απώλειες εισοδήματος; Είναι στις προθέσεις σας η αξιοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως το De minimis;

6. Ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύετε να πάρετε για την ουσιαστική στήριξη της δημιουργίας ομάδων παραγωγών;

7. Σε ποιες ενέργειες σκοπεύετε να προβείτε, για την αναμόρφωση του Κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να καλύπτει τα σύγχρονα προβλήματα και τις ζημιές από ασθένειες που οφείλονται σε διάφορες αιτίες, όπως π.χ. η κλιματική αλλαγή ή δυσμενείς καιρικές συνθήκες, δηλαδή περιπτώσεις που δεν προβλέπονται στον υπάρχοντα Κανονισμό;

Γιατρός στο ΚΥ Φιλιππιάδας δεν μπορεί ούτε ν’ αρρωστήσει!

Την στελέχωση του Κέντρου Υγείας Φιλιππιάδας το οποίο θα λειτουργήσει και ως εμβολιαστικό κέντρο ζητά η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Ηπείρου.

Η ΕΙΝΗ με ανακοίνωσή της καυτηριάζει την υποστελέχωση του Κέντρου καθώς η μία και μοναδική γιατρός δεν μπορεί ούτε… ν’ αρρωστήσει.

Στην ανακοίνωσή της η ΕΙΝΗ αναφέρει:

Το ΚΥ Φιλιππιάδας που  λειτουργεί σε μια προσβάσιμη περιοχή εδώ και πολύ καιρό λειτουργεί μόνο σε πρωινό ωράριο, υπηρετεί δε σ’ αυτό μόνο μία ειδικευμένη Γενική Ιατρός και μια ειδικευόμενη.

Στο ΚΥ, στο πρωινό ωράριο λειτουργίας του, εξυπηρετείται καθημερινά μεγάλος αριθμός πολιτών.

Δεν εφημερεύει και η Γενική ιατρός πραγματοποιούσε εφημερίες σε άλλα Κέντρα Υγείας. Το τελευταίο διάστημα με απόφαση της 6ης ΥΠΕ  σταμάτησαν να της δίνουν τις νόμιμες εφημερίες.

Παρότι ζήτησε να συνεχίσει να πραγματοποιεί εφημερίες σε άλλο ΚΥ δεν κατέστη δυνατόν, παρά μόνο εντέλλεται τώρα να λειτουργήσει το ΚΥ καθημερινά και με εφημερίες ενώ είναι η μόνη ειδικευμένη.  Βρήκαν ως λύση την μετακίνηση γιατρού από το ΚΥ Θεσπρωτικού αλλά δεν επιτεύχθη.

Η συγκεκριμένη ιατρός απουσίασε με αναρρωτική άδεια και σήμερα δεν υπάρχει κανείς ειδικευμένος ιατρός. Αξιοσημείωτο δε είναι ότι εστάλη γιατρός στην οικία της προκειμένου να διαπιστώσει αν πραγματικά είναι ασθενής. Σήμερα αν είσαι γιατρός δεν πρέπει ούτε να αρρωστήσεις!

Εφόσον το Κέντρο Υγείας Φιλιππιάδας θα λειτουργήσει και ως εμβολιαστικό Κέντρο  να στελεχωθεί με το απαραίτητο Ιατρικό προσωπικό.  

 https://www.epiruspost.gr