Ξεχαρβάλωμα του φοροελεγκτικού μηχανισμού διαπιστώνουν ΔΝΤ και Κομισιόν

Σε απόρρητη έκθεσή τους, ΔΝΤ και Κομισιόν αναφέρουν το παράδειγμα της ΔΟΥ μεγάλων φορολογουμένων, όπου οι νεοεισερχόμενοι ελεγκτές δεν έχουν ούτε ηλεκτρονικούς υπολογιστές ούτε χώρο εργασίας(!)

Υποστελέχωση νευραλγικών υπηρεσιών, γερασμένο προσωπικό και έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής διαπιστώνουν σε απόρρητη έκθεση για τον ελληνικό φοροελεγκτικό μηχανισμό το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Στην έκθεση αναλύονται όλα τα προβλήματα του φοροελεγκτικού και φοροεισπρακτικού μηχανισμού, γίνεται αναφορά στην έλλειψη αυτονομίας της γενικής γραμματείας Δημόσιων Εσόδων και στον κίνδυνο να συνεχίζουν να υφίστανται πολιτικές παρεμβάσεις και διαφθορά.

Επισημαίνεται ακόμη ότι η πρόσφατη προσπάθεια επαναξιολόγησης των ελεγκτών δεν υλοποιήθηκε ποτέ λόγω της αντίθεσης των συνδικάτων, τονίζουν ακόμα ότι χάθηκε ο στόχος για είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών το 2012 -καθώς αντί για 2 δισ. ευρώ εισπράχθηκαν λίγο πάνω από 1 δισ. ευρώ- ενώ το προσωπικό της εν λόγω υπηρεσίας φθάνει μόλις. τα 8 άτομα συμπεριλαμβανομένης και της προϊσταμένης!

Αναφέρεται ακόμη το παράδειγμα της ΔΟΥ μεγάλων φορολογουμένων, όπου οι νεοεισερχόμενοι ελεγκτές δεν έχουν ούτε ηλεκτρονικούς υπολογιστές ούτε χώρο εργασίας.

Στο πλαίσιο αυτό, ΔΝΤ και Κομισιον προτείνουν να σταματήσει οποιαδήποτε συζήτηση για νέα ρύθμιση οφειλών και να μην υπάρξουν νέες φορολογικές αμνηστίες, ενώ τέλος ζητουν να υπαχθούν στη ΓΓ Εσόδων τόσο το ΣΔΟΕ όσο και η ΓΓ. Πληροφοριακών Συστημάτων.

Κάλεσμα συστράτευσης προς όλους τους εργαζόμενους του ΥΠΟΙΚ που εργάζονται σε υπηρεσίες εσόδων, απηύθυνε στο μεταξύ με εγκύκλιό του ο γγ. Εσόδων Χάρης Θεοχάρης. Μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι θεματοφύλακας του προϋπολογισμού και πρέπει να προφυλαχθεί από αστοχίες. Αναλυτικά η εγκύκλιος ΕΔΩ

Την ανάγκη να προωθηθεί άμεσα νομοθετική ρύθμιση για όσους πολίτες αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους επισημαίνει ο υπεύθυνος του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός μετά την αίτηση άσκησης ποινικής δίωξης από τις εφορίες για χρέη άνω των 5.000 ευρώ.

«Η κυβέρνηση επιτίθεται στους υπερχρεωμένους Έλληνες, απειλώντας με κατασχέσεις, ποινικές διώξεις και συλλήψεις κυρίως τους μικροοφειλέτες του δημοσίου, που αδυνατούν πλέον να πληρώσουν φόρους», αναφέρει από την πλευρά του ο Νότης Μαριάς από τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Για πλήρη αποτυχία του συστήματος φοροεισπρακτικών μηχανισμών της χώρας έκανε λόγο ο επικεφαλής της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες Παναγιώτης Νικολούδης μιλώντας στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.

www.skai.gr

Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νέας Ιωνίας Αττικής έκοψε την Πίτα και γλέντησε παραδοσιακά ηπειρώτικα.

Την Κυριακή 24 Φλεβάρη 2013 και ώρα 13.00 στο Μουσικό Μεζεδοπωλείον " ΔΙΠΛΟΧΟΡΔΟ LIVE",Αγίας Λαύρας 13,Ανω Πατήσια, πραγματοποιήθηκε, ο Ετήσιος Χορός του Συλλόγου και η κοπή της Πίτας,μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα και κατω απο τα άσματα της ζωντανής μουσικής του σχήματος ''ΟΙ ΛΑΛΗΤΑΔΕΣ'', του Δημήτρη Ρίζου.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου αφου ευχαρίστησε αρχικά ολους τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση, Μέλη και Φίλους αυτού,αναφερθηκε και στα κατωτέρω:

Η σημερινή παρουσία των παρευρισκομένων ,μας δίνει κουράγιο,ώστε να συνεχίσουμε και να φυλάμε θερμοπύλες,οπως οι πρόγονοι μας ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ, ειδικά τώρα στις δυσκολες εποχές και τις οικονομικές συγκυρίες,που ζεί η χώρα μας. Οι Ηπειρώτες,παντοτε σε περιόδους Εθνικών και Οικονομικών ρίσεων,υπήρξαν πάντα υποδείγματα Ομοψυχίας, Ενότητας,Αυταπάρνησης και Προσφαράς. Ο πιο φτωχός τόπος,όχι μόνο της Ελλάδας ολόκληρης,αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, δ ώ ρ ι σ ε στη Χώρα,το μεγαλύτερο Πλούτο,όχι για επιδεικτικό Ανταγωνισμό,αλλά απο " άδολο Πατριωτισμό ".Περισσότερο, λοιπόν απο ποτε είναι σήμερα αναγκαίο τόσο σε Εθνικό, όσο και σε Τοπικό Επίπεδο, να υιοθετήσουμε το Ηπειρωτικό ήθος και να εργαστουμε με ενότητα και πείσμα, για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα μεγάλα κοινά μας προβλήματα. Εύχομαι σε όλους τοσο εγώ ως Πρόεδρος του Συλλόγου,προσωπικά,όσο και όλο το Διοικητικό Συμβούλιο,το οποίο προσκάλεσε να προσέλθει κοντά του,Καλή και Δημιουργική Χρονιά με Υγεία,Ευτυχία,Προκοπή και δημιουργηκότητα. Αφού ευχαρίστησε και πάλι τους παρευρισκόμενους, τους κάλεσε να παρεύσκονται και να συμμετέχουν σ'ολες τις πολυσχεδείς δράσεις και δραστηριότητες του Συλλόγου, αλλά και στην μεγάλη εκδήλωση που έχει καθιερώσει να διοργανώνει το πρώτο 15/νθήμερο του μηνός Ιουνίου κάθε έτος.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι ακόλουθοι:

Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Απόστολος,ο Αντιπεριφ/χης Βόρειου Τομέα ΜΑΝΙΑΤΗΣ Κων/νος,οι, Εφορος Δημοσίων Σχέσεων και ο Αναπληρωτής Ταμίας της ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΖΗΚΟΠΟΥΛΟΣ Κων/νος και ΤΖΑΡΤΖΟΥΛΗΣ Χριστόφορος ,ο Δημαρχος της Πόλης ΓΚΟΤΣΗΣ Ηρακλής,ο Αντιδ/χος καθαριότητας και γεωτεχνικών ΤΣΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ Φώτιος,ο επικεφαλήε της μείζονος Αντιπ/υσης του Δήμου Ν.Ιωνίας ( Ιωνία,Νέα Πνοή νέα άποψη),ΜΑΝΟΥΡΗΣ Παναγιώτης,η Πρόεδρος του Ιωνικού Συνδέσμου ΣΤΕΡΙΑΔΟΥ-ΠΑΓΚΑΚΗ Καλλιόπη,ο Πρόεδρος και ο Αντιπ/δος του Συλλογου Κρητών Νέας Ιωνίας ΣΤΡΑΤΗΣ Μανώλης και ΚΑΡΒΕΛΑΣ Σταύρος μαζί με πολυπληθή μέλη αυτού,ο Προεδρος του ΠΑΚΕΠΟ ΜΑΚΑΡΩΝΑΣ Χρήστος,απο το Σύλλογο Ηπειρωτών Πετρούπολης οι ΚΟΛΟΝΑΣΙΟΥ Ελένη και ΤΑΤΣΑΚΗ Φλωρεντία,εκπροσωποι του Συλλόγου Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη,ο Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και εκπροσωπος του Ιδρύματος ΣΤΕΡΙΑΔΟΥ κος ΠΑΓΚΑΚΗΣ Γρηγόριος

Το πρώτο κομμάτι ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γιάννης Γεωργαλής το αφιέρωσε σ΄όλα τα μελη και φίλους του Συλλόγου και της Ηπείρου. Ανάλογες ευχές εδωσαν οι οι παρευρισκόμενοι επίσημοι.

Πριν τελειώσει ολο το τελειτουργικό ο Πρόεδρος του Συλλόγου καλεσε και τον πρωην πρόεδρο ΚΑΡΑΒΙΔΑ Νίκο, για εναν συντομο χαιρετισμό,ενω παράλληλα ο Σύλλογος επιθυμώντας να εχει καλες και αγαστες σχεσεις και καλή συνεργασια με όλους τους επιχ/τιες της πολης μας,αλλα και να στηρίζει και όλους τους ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ επιχ/τίες και ειδικότερα τους νεους, οι οποιοι βρισκονται πολυ κοντα στο Σύλλογο, προσκάλεσε τον Δ/ΝΤΗ ΤΟΥ Φροντιστηρίου Actinum,για ενα συντομο χαιρετισμό.

Τελειώνοντας παρέδωσε τα σκηπτρα στην ορχηστρα ώστε να ξεκινήσουν οι χοροί οπως ξερουν να γλεντούν οι ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ,ξεχνώντας για λιγο τα βασανα και τις σκοτουρες που όλους μας απασχολουν.

Την εναρξη του χορου ξεκινησε το μουσικο σχημα με ενα τραγούδι της ξενητιας. Η εκπληξη δε που μας ειχε ετοιμάσει το Δ.Σ. του Συλλόγου,ήταν η υπαρξη του χορευτικου τμήματος απο το ΣΥΛΛΟΓΟ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ με χοροδιδασκαλο τον ΜΠΟΤΣΑΡΗ Θεόδωρο,το οποιο χορεψε τα ακόλουθα τραγούδια: ΠΩΓΩΝΗΣΙΟ,ΜΠΕΡΑΤΙ,ΞΕΝΗΤΕΜΡΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙ,ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ ΜΟΥ ΠΕΡΗΦΑΝΑ,ΠΑΠΑΖΑΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΝΕΡΑΝΖΙΑ.

Ο προεδρος του συλλογου στη συνεχεια ,συνεπικουρουμενος απο τα υπολοιπα μελη του συλλογου,εσυρε πρωτος το χορό και στην συνέχεια αρχισαν να σηκώνονται και οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι και το γλεντι κρατησε μέχρι τις πρωτες νυχτερινες ωρες.

Το Διοικητικό Συμβούλιο 

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ,ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ " ΑΠΕΙΡΟΣ ΓΑΙΑ"

email: syl.hpeirwtwn.ni@ hotmail.gr

Η Αλεξάνδρα Τσόλκα γράφει για τον Μπέπε Γκρίλο.

«Η πολιτική είναι συμμετοχή, οι εκλογές είναι μια προσφορά του πολίτη στη χώρα του. Τα χρήματα λοιπόν δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την προσφορά. Πριν το Διαδίκτυο, όποιος είχε τη δυνατότητα πρόσβασης στην τηλεόραση και τον Τύπο με τα χρήματά του, κέρδιζε. Με το Διαδίκτυο τα χρήματα δεν είναι πλέον απαραίτητα, είναι όμως απαραίτητες οι ιδέες. Το διαδίκτυο είναι υπέρ-δημοκρατικό και αντικαπιταλιστικό» - Μπέπε Γκρίλο.

Τα social media, οι εδώ πολιτικοί αναλυτές, οι παροικούντες την Κοινοβουλευτική Ιερουσαλήμ, κάνουν την ανάγνωση του φαινόμενου με έναν τρόπο. Ο 65χρονος Μπέπε Γκρίλο, ένας «Λένι ο βρομόστομος» αλά Ιταλικά, σε τέσσερα μόλις χρόνια, γυρνώντας όλη την Ιταλία με ένα φορτηγάκι, κατόρθωσε να κάνει την παράταξή του, «Το Κίνημα των 5 αστέρων» δεύτερο μαζικό κόμμα της Ιταλίας, φτάνοντας το 25% των ψηφοφόρων της μεγάλης, πολύχρωμης, όλο αντιθέσεις και ιστορία χώρας. 

«Όταν ήμουν νεαρός έκανα μια διαφήμιση, αλλά αργότερα κατάλαβα ορισμένα πράγματα γύρω από τις διαφημίσεις. Μετά από λίγα χρόνια τα έβαλα με τους πολιτικούς, διότι τα πράγματα πηγαίνανε άσχημα, αλλά αργότερα κατάλαβα ορισμένα πράγματα γύρω από την πολιτική, και πιο συγκεκριμένα ότι η πολιτική ελέγχεται από την οικονομία. Μετά από λίγα χρόνια ξεκίνησα μια παράσταση καταστρέφοντας έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, αλλά τώρα καταλαβαίνω ορισμένα πράγματα γύρω από το διαδίκτυο, και πιο συγκεκριμένα ότι το διαδίκτυο αποτελεί τη μοναδική μας σωτηρία», γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του «Tutto il Grillo che conta», όταν έχει γίνει πια γεγονός πως το διαδίκτυο ήταν το επικοινωνιακό όχημά του στην προεκλογική του κούρσα. Άλλωστε στο twitter έκανε και την κρίση του αμέσως μετά τις εκλογές, γράφοντας πως «η εντιμότητα γίνεται και πάλι μόδα». 

Το πραγματικό του όνομα είναι Τζουζέπε Πιέρο Γκρίλο και γεννήθηκε στην κωμόπολη Σαβινιόνε, κοντά στη Γένοβα, στις 21 Ιουλίου 1948. Δεν έχει σπουδάσει υποκριτική, ή θεατρολογία και Ιστορία της Τέχνης, αλλά λογιστική. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει ο σημαντικότερος κωμικός ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Ακόμη, τα τελευταία χρόνια άρχισε να διοργανώνει διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες και να τραβά την προσοχή του κοινού, σε όσα δεν αναφέρονταν στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών της Ιταλίας, μέσα από το μπλογκ του bebbegrillo.it που είναι μεταξύ των 10 πιο διαβασμένων στον κόσμο! Τυχαία, με έναν αυτοσχεδιασμό βρέθηκε στον μαγικό κόσμο της σκηνής, ενώ με πρωτοβουλία του Pippo Baudo o οποίος τον ανακάλυψε και τον προώθησε μεταξύ του 1977 και του 1978, εμφανίζεται στο τηλεοπτικό show Secondo Voi, όπου και διακρίνεται από την αρχή. Το 1979 ακολούθησαν νέες εμφανίσεις στην εκπομπή του Enzo Trapani Luna Park, καθώς επίσης στο Fantastico. Το 1978 διευθύνει μαζί με τις Stefania Casini, Maria Giovanna Elmi και Vittorio Salvetti, το Φεστιβάλ του Sanremo στο οποίο θα συμμετάσχει αργότερα με την ιδιότητα του κωμικού. Η επικοινωνία του με το κοινό είναι πάντα σαρωτική. Τους κάνει να γελάσουν με τα δεινά, τις πίκρες, τις ήττες, την ατυχία τους. Τους κάνει να ψάξουν την πληροφορία και την είδηση, για να γίνει καταγγελτικός ο λόγος του στη σκηνή σχετικά νωρίς. Τραγική στιγμή στη ζωή του, είναι ένα αυτοκινητικό δράμα, με νεκρούς 2 γονείς και το παιδάκι τους. Το 1980 καταδικάζεται σε ένα έτος και 3 μήνες κάθειρξης με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, αφού θεωρήθηκε υπαίτιος για τον θάνατο των τριών αυτών ανθρώπων. Είναι και αυτή η καταδίκη που τον έκανε να μην βάλει υποψηφιότητα στις εκλογές ο ίδιος, γιατί είχε θέσει όρο οι υποψήφιοι του Κινήματός του να έχουν λευκό ποινικό μητρώο. 

Πίσω στη δεκαετία του '80 όμως, βλέπουμε να συντελείται το αποκορύφωμα της δημοφιλίας του με μια σειρά σόου πολύ επιτυχημένων στην τηλεόραση. Η σάτιρά του πια είναι χειρουργική. Δεν διστάζει να τα βάλει με μεγαλύτερους από το μπόι του αντιπάλους. Και φυσικά πληρώνει το κόστος. Το 1986, κατά τη διάρκεια της σαββατιάτικης εκπομπής του, Fantastico 7, επιτίθεται με βαρύτατους χαρακτηρισμούς και υπαινικτικά αστεία στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και στον τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας Μπετίνο Κραξι. Υπαινίσσεται διαφθορά, κλοπές, μίζες και κέρδη, κάνοντας ανέκδοτα για το τότε ταξίδι του Κράξι στην Κίνα και την συνάντηση εκεί όλων των σοσιαλιστών ηγετών. Την τόλμη της σάτιράς του, πληρώνει με την απομάκρυνση του από τη δημόσια τηλεόραση. Στην ουσία μετά από χρόνια θα δικαιωθεί, αφού το ιταλικό σοσιαλιστικό κόμμα κατηγορήθηκε για τεράστια σκάνδαλα διαφθοράς, με τον Μπετίνο Κράξι, να πεθαίνει στην Τυνησία, αναγκαστικά αυτοεξόριστος, αφού αν επέστρεφε στην Ιταλία τον περίμενε φυλακή. Τη δεκαετία του 1990 οι εμφανίσεις του Μπέπε Γκρίλο αραιώνουν αισθητά. Το πολιτικό κατεστημένο, προσπαθήσει να τον κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μιας και δεν φοβόταν τίποτα και κανέναν. Όταν τελικά έκανε, το 1993 στην RAI, εκπομπή, 16 εκατομμύρια Ιταλοί, δεν άλλαξαν κανάλι ούτε στις διαφημίσεις, προκειμένου να μη χάσουν την πολιτική του σάτιρα και τον καταγγελτικό του λόγο. 

Η μεγάλη γοητεία του στο κοινό, η ανορθόδοξη και απρόβλεπτη προσέγγιση των πολιτικών θεμάτων, οδήγησαν στη δημιουργία του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, με το σκεπτικό ότι οι ψηφοφόροι έχουν κουραστεί από τα συνηθισμένα κόμματα. Άσκησε δε τεράστια κριτική στην πολιτική λιτότητας του Μάριο Μόντι. Με απροκάλυπτη πρόθεση να προκαλέσει σοκ στο πολιτικό σύστημα, έκανε εκατομμύρια Ιταλών να τον πιστέψουν και να τον ψηφίσουν. Φυσικά απ' άλλους κατηγορήθηκε ως «ακροαριστερός», από άλλους ως «ακροδεξιός» ανάλογα των δικών τους πεποιθήσεων και απ' όλους μαζί ως «λαικιστής». 

Η μεγάλη Γερμανία και οι «ευρωπαϊστές» ψύχραιμοι πολιτικοί καριέρας, ταράχτηκαν πολύ όταν ο Γκρίλο δεσμεύτηκε να κάνει δημοψήφισμα στην Ιταλία για να αποφασίσουν οι Ιταλοί οι ίδιοι, αν θέλουν να αποχωρήσουν από το ευρώ και να παγώσουν προσωρινά οι τόκοι στα κρατικά ομόλογα. Αυτές του οι δεσμεύσεις έκαναν τις αγορές να «τρομάξουν», διότι είναι γνωστό πως αυτές είναι πολύ καθωσπρέπει και μυγιάγγιχτες και μη τους λες τέτοια, κόβονται τα ήπατά τους! Παρόλα αυτά ο Γκρίλο, προεκλογικά, υποσχέθηκε κατώτατο μισθό 1.000 ευρώ, εγγυημένο από το Κράτος, υψηλές συντάξεις και σύνταξη για όλους στα 60. Ουρλιάζει όλο πάθος συνεχώς να εγκαταλείψουν την πολιτική σκηνή όλα τα πολιτικά πρόσωπα που συμμετείχαν στο διακυβέρνηση της χώρας τα προηγούμενα και οδήγησαν την Ιταλία στη σημερινή της φτώχεια. Κάποια στιγμή βρέθηκε στο στόχαστρο και πάλι των αντιπάλων του που του λέγανε πως η ζωή του απάδει με τις πολιτικές του ιαχές. Πως έχει γιοτ, Φεράρι και ζούσε ζωή πολυτελέστατη. Του προσάπτουν ακόμη ότι χρησιμοποίησε ένα νόμο του Μπερλουσκόνι για διαγραφή χρεών και για φορολογική αμνηστία. Τελικά πούλησε όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, για να καταλήξει μόνο με το περιβόητο φορτηγάκι που έφτανε απ' άκρη σ' άκρη της Ιταλίας. Να σημειώσουμε δε, πως ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία, όχι με πάρτι, ομιλίες, φανφάρες και γιορτές, αλλά κολυμπώντας τα στενά της Μεσσήνης απ' τη μια όχθη στην άλλη! 

Ο αντίκτυπος στη δική μας χώρα της θριαμβικής παρουσίας του Γκρίλο στις εκλογές της Ιταλίας, ήταν μάλλον αρνητικό! Βιαστήκαν όλοι να τον χαρακτηρίσουν λαϊκιστή, ενώ το «κωμικός» χρησιμοποιήθηκε υποτιμητικά, λες και οι πολιτικοί πρέπει να είναι καριερίστες μόνο από τη νομική, τα οικονομικά και τους οικογενειακούς θυρεούς, ως κληρονομικό δικαίωμα. Ο δε λαός της Ιταλίας, από πολλούς, λοιδορήθηκε ως παρορμητικός και ασυλλόγιστος. Σαν τις κουτσομπόλες που γίνονται τα αίσχη σπίτι τους και αυτές σχολιάζουν τα ζόρια της γειτόνισσας! 

Μπορεί λοιπόν ο Μπέπε Γκρίλο να είναι γέννημα δυσαρέσκειας, ένα πρόσκαιρο φαινόμενο λαοπλάνου που πατά στο σταρ σίστεμ για ίδιον όφελος, ή αυτός που ίδιος ευαγγελίζεται: «η επιθυμία για αλλαγή σελίδας, η θέληση για άμεση συμμετοχή στη δημόσια ζωή, η υπέρβαση της εκπροσώπησης από τα κόμματα με τον ερχομό της άμεσης δημοκρατίας, η αναζήτηση μιας ζωής βασισμένης σε αξίες διαφορετικές από το χρήμα και τη διαρκή ανάπτυξη». 

Τέλος στην Ελλάδα πολλοί ζήτησαν αντιστοιχίες μια προσωπικότητας με νέο πολιτικό λόγο και με καταβολές όμοιες με εκείνες του Μπέπε Γκρίλο, για να καταλήξουν στο προφανές: Στον Λάκη Λαζόπουλο! Κάποιοι άλλοι -λιγότεροι- βρήκαν αντιστοιχία στον Αντώνη Κανάκη και στον Γιώργο Κιμούλη. 

Ο ίδιος πάντως ο Γκρίλο, σε συνέντευξη του στο «Πρώτο Θέμα» είπε για τους Έλληνες: «Λυπάμαι πολύ που αυτός ο υπέροχος λαός έγινε πειραματόζωο της διεθνούς χρηματοοικονομίας. Δεν καταλαβαίνω γιατί δέχεται τόσες κατηγορίες από τον ευρωπαϊκό Τύπο. Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό. Είναι και πορτογαλικό, ιρλανδικό, ισπανικό, ιταλικό, ευρωπαϊκό. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη που μπήκε στη δίνη των οικονομικών δυνάμεων και θα είναι η πρώτη που θα βγει από αυτή». Αμήν. 

Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα 

www.Νewpost.gr

http://www.kourdistoportocali.com

Tρόικα. ''Ιδιωτικές εφορίες με πληρωμένους κυνηγούς κεφαλών''.Έκθεση σοκ!

Η τέταρτη κοινή αποστολή τεχνικής βοήθειας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΕπ) πραγματοποίησε επίσκεψη στην Αθήνα από την 21 η ως την 31 η Ιανουαρίου 2013 . Επικεφαλής ήταν ο κ. Thomas Story από τη Διεύθυνση Δημοσιονομικών Υποθέσεων (ΔΔΥ) του ΔΝΤ, συμμετείχαν δε στελέχη του ΔΝΤ και της ΕΕπ, καθώς και ειδικοί εμπειρογνώμονες σε θέματα διαχείρισης εσόδων . 

Οι επιδιώξεις της αποστολής ήταν να καταγράψει την πρόοδο που έχει σημειωθεί έναντι των δεικτών απόδοσης στη φορολογική διοίκηση για το 2013, καθώς και την πρόοδο στη θεσμική μεταρρύθμιση, να εξετάσει τις προτάσεις του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΔΙΜΗΔ) για την αναδιάρθρωση της φορολογικής και τελωνειακής οργάνωσης, και να επικαιροποιήσει το πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας για την υποστήριξη της φορολογικής διοίκησης. 

Η έκθεση αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: "τα στελέχη που δεν αποδίδουν επαρκώς θα αντιμετωπιστούν με ευθυδικία - ακόμη και με πρόωρη συνταξιοδότηση ή αποπομπή. 

Αξίζει να επισημανθεί και το ηλικιακό προφίλ του ανθρώπινου δυναμικού: προφίλ που δεν είναι ευεπίφορο του επιθυμητού βαθμού αλλαγής - πάνω από τους μισούς υπαλλήλους έχουν συμπληρώσει τα 50, ενώ 26% έχουν ήδη πατήσει τα 55."

"Η εναλλακτική θα είναι η Κυβέρνηση να αλλάξει τροχιά, να εγκαταλείψει το μοντέλο που θέλει τη φορολογική διοίκηση ενταγμένη στις δημόσιες υπηρεσίες, και να ανακοινώσει ότι θα θεσπίσει μια ημι - αυτόνομη υπηρεσία δημοσίων εσόδων μεσυγκεκριμένη εξουσιοδοτική νομοθεσία και απολογιστική ευθύνη έναντι του Υπουργού Οικονομικών"

Τα βασικά προβλήματα στη διαδικασία πρόσληψης ελεγκτών είναι ο χαμηλός μισθός και οι βραδυκίνητες διαδικασίες: 

. Ο μέσος μηνιαίος μισθός για νεοεισερχόμενο ελεγκτή είναι κάτω από ?700, ποσόαντίστοιχο με τον μισθό κάθε άλλου νεοεισερχόμενου πανεπιστημιακής εκπαίδευσηςστο ΥπΟικ και μόνο 20% πάνω από τον κατώτατο μισθό στην Ελλάδα. Συγκριτικά,στις άλλες φορολογικές διοικήσεις στις χώρες του ΟΟΣΑ ο κατώτατος μισθός ενόςελεγκτή ανέρχεται περίπου σε 134% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ ενώ στην Ελλάδακινείται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, ήτοι σε λιγότερο από 50% του κατά κεφαλήνΑΕΠ. 10 

. Το Ενιαίο Μισθολόγιο και η κατάργηση των επιδομάτων απόδοσης για τουςδημοσίους υπαλλήλους δεν επιτρέπουν τη διαφοροποίηση της αμοιβής συναρτήσειπροσόντων και πείρας. Σε άλλες φορολογικές διοικήσεις η αμοιβή των ελεγκτώνδιαμορφώνεται σε διαφορετικά επίπεδα και φθάνει σε ποσοστό 340% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ για τους ελεγκτές στο ανώτατο επίπεδο

«Η κυβέρνηση χρειάζεται να άρει τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αναστέλλουν τη θεσμική μεταρρύθμιση και πρέπει να ανανεώσει απερίφραστα τη δέσμευσή της να επιφέρει μια μακρόπνοη θεσμική μεταρρύθμιση στη φορολογική διοίκηση που θα θεσπίζει την αυτονομία της και να πραγματοποιήσει σημαντικά άλματα προς την επίτευξή της έως το τέλος Φεβρουαρίου 2013» τονίζεται στην έκθεση οπού διατυπώνονται οι εξής συστάσεις: 

Θεσμική Μεταρρύθμιση

• Να υπάρξει δήλωση της Κυβέρνησης που να καταδεικνύει ξεκάθαρα την πρόθεσή της να επιτευχθεί απαραίτητη αυτονομία στη φορολογική διοίκηση, καθώς και την προθυμία της να εγκαταλειφθούν οι υφιστάμενοι διοικητικοί περιορισμοί προκειμένου αυτό να γίνει πράξη.
• Να ολοκληρωθούν οι προγραμματικές εργασίες της Ομάδας Εργασίας Θεσμικής Μεταρρύθμισης σύμφωνα με το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα.
• Η διαχείριση της διευκόλυνσης και της υλοποίησής της αυτονομίας να γίνει με τη σύγχρονη προσέγγιση διοίκησης έργου, με υποβολή μηνιαίων αναφορών προς τον Υπουργό Οικονομικών επί της συντελούμενης προόδου.

Λειτουργική Αξιολόγηση Δομών

• Να συμπεριληφθεί το ΣΔΟΕ στη δομή της ΓΓΔΕ ως αρχικό βήμα για την ενσωμάτωσή του στη Φορολογική Διοίκηση.
• Να συμπεριληφθεί η ΓΓΠΣ στη δομή της ΓΓΔΕ.
• Οι λειτουργικές αρμοδιότητες φορολογικής πολιτικής να μεταφερθούν στη Γενική Διεύθυνση Οικονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών.
• Να θεσπιστεί λειτουργία διευκόλυνσης εμπορίου περιλαμβανόμενων των εξωτερικών επικοινωνιών καθώς και της υποστήριξης του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Τελωνείων (ICIS) εντός της Τελωνειακής Διοίκησης.

Είσπραξη Οφειλών

• Να ανανεωθεί η εστίαση της ΕΜΕΙΣ ('Μονάδας Μεγάλων Οφειλετών') με επίκεντρο τις εισπράξιμες μεγάλες οφειλές.
• Να στελεχωθεί πλήρως η υφιστάμενη ΕΜΕΙΣ και να συσταθεί παράλληλα δεύτερη 'Μονάδα Μεγάλων Οφειλετών' για τη μεγιστοποίηση της είσπραξης οφειλών από τις 1500 μεγαλύτερες εισπράξιμες οφειλές κατά το 2013.

ΔΟΥ Μεγάλων Επιχειρήσεων

• Να καταργηθεί η υποχρέωση ελέγχου από τη ΔΟΥ ΜΕΦΟ των φορολογικών δηλώσεων των τελευταίων δέκα ετών.
• Να εφαρμοστεί το σύστημα επιλογής υποθέσεων προς έλεγχο βάσει κανόνων έως το τέλος Φεβρουαρίου 2013.

Φυσικά Πρόσωπα Μεγάλου Πλούτου/Ελεύθεροι Επαγγελματίες Υψηλών Εισοδημάτων

• Να δημοσιευθεί η Υπουργική Απόφαση για την υλοποίηση Μεθόδων Έμμεσων Ελέγχων.
• Να μετακινηθούν 19 επιπλέον ελεγκτές στο ΔΕΚ Αθηνών και 11 στο Θεσσαλονίκης.
• Τα αποτελέσματα των ελέγχων που διενεργούνται στη διευρυμένη δεξαμενή υποθέσεων να παρακολουθούνται στενά και να αναπροσαρμοστούν τα κριτήρια επιλογής, ιδιαίτερα εκείνα που αφορούν σε ελεύθερους επαγγελματίες (πχ γιατρούς, δικηγόρους).

Επίλυση Διαφορών

Να ξεκινήσουν άμεσα οι εργασίες για να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί η υποχρεωτική διαδικασία διοικητικής επίλυσης διαφορών που απαιτείται δυνάμει του Μνημονίου.

Προσλήψεις Ελεγκτών

• Να επιταχυνθεί η εξωτερική πρόσληψη των επιπλέον 200 νέων ελεγκτών ώστε να διασφαλιστεί η εκπλήρωση της δεσμευτικής υποχρέωσης που έχει αναληφθεί για το τέλος Μαρτίου.
• Να αυξηθεί ο αριθμός των εξωτερικά προσλαμβανόμενων ελεγκτών εντός του πλαισίου των περιορισμών που ισχύουν για το σύνολο της κυβέρνησης ως προς την ιεράρχηση προτεραιοτήτων και τις προσλήψεις (την περίοδο 2013-14 θα χρειαστούν επιπλέον 500 εξωτερικά προσλαμβανόμενοι ελεγκτές ετησίως-μάλιστα ευκταίο θα ήταν πολλοί από αυτούς να διαθέτουν πτυχίο νομικής).

www.news247.gr

http://www.kourdistoportocali.com

Γιάννενα 100 χρόνια. Οψεις μιας «λανθάνουσας» ελληνικότητας του σήμερα.

Εκείνη την συγκλονιστική για τα Γιάννενα ημέρα, μια Πέμπτη στις 21 Φεβρουαρίου του 1913 ήταν, έκλειναν πεντακόσια ολόκληρα χρόνια.

Κατακτημένα για μισή χιλιετηρίδα τα Γιάννενα ζούσαν υποταγμένα στη βία και την υποτέλεια «αλλόθρησκων και αλλοεθνών» καταπιεστών. 

Η πόλη που απελευθερώθηκε ύστερα από τετράμηνη πολιορκία αναγεννώταν ιστορικά και το γεγονός επιβεβαιωνόταν με την παρέλαση των δυνάμεων που την είχαν κυριεύσει . 

Παρακολουθώντας την θριαμβευτική είσοδο των Ελλήνων στρατιωτών στην πόλη, ένας ξένος πολεμικός ανταποκριτής έλεγε εκείνη την σημαδιακή ώρα σε κάποιον ευρωπαίο διπλωμάτη (ή «πράκτορα») ότι την παρέλαση αυτή αξίζει να την ιδεί κανείς «επειδή λαβαίνει χώρα μόνο κάθε 500 χρόνια»! Ηταν σαν να μιλούσε εκεί τότε η ίδια η ιστορία..

Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων συντελέστηκε στην πράξη με την πτώση του Μπιζανίου, τα οχυρά του οποίου θεωρούταν ως τότε στρατιωτικά σαν απόρθητα. Εκεί έπεσαν κορμιά μαχητών από τα πέρατα του ελληνισμού, παρόντες δε στις μάχες εθελοντές, Ηπειρώτες, Κύπριοι, Κρητικοί ακόμα και Ιταλοί Γαριβαλδινοί. 

Τα όσα επακολούθησαν υπήρξαν γεγονότα έντονου συμβολικού χαρακτήρα που εξύψωναν το φρόνημα εκείνων όλων, οι οποίοι γνώριζαν τι σήμαινε ζωή μέσα στην καθημερινή «απελπισιά» της υποτέλειας.

Λίγες μόλις ημέρες πριν την απελευθέρωση είχαν απαγχονισθεί δημόσια οι τελευταίοι χριστιανοί μάρτυρες της πόλης με θεατές μάλιστα και προξένους ευρωπαϊκών χωρών.

Η κατατρομοκράτηση του ελληνικού πληθυσμού της πολιορκούμενης πόλης αποσκοπούσε στην πτώση του ηθικού των εξεγερμένων και σε επίδειξη ισχύος. Και τούτο, ενώ Τούρκοι στρατιώτες που ήδη αυτομολούσαν λόγω έλλειψης τροφίμων αναζητούσαν ρακένδυτοι ψωμί («εκμέκ») σε σπίτια της πόλης.

Όταν η ελληνική γαλανόλευκη αντικατέστησε την τεράστια οθωμανική σημαία επάνω στα τείχη του κάστρου, κυματίζοντας στον άνεμο που έπνεε από τα νερά της «γαληνωτάτης» Παμβώτιδας, οι ως τότε υπόδουλοι είδαν να ξανοίγεται το όραμα μιας νέας ελληνικότητας από τα Γιάννενα και στα πέρατα όλης της Ηπείρου. 

Η ελληνική σημαία δεν ήταν απλά τότε το «πανί» (από ερμηνεία μελών της σημερινής Βουλής. ) με τα εθνικά χρώματα και σύμβολα αλλά η ιδεατή αντανάκλαση ονείρων, οραμάτων και ορίων του εθνικού μας ορίζοντα. 

Το κράτος με τις διοικητικές αρχές που εγκαθιστούσε αργότερα στα Γιάννενα και σε άλλες πόλεις της Ηπείρου δεν έφεραν κανένα μήνυμα απελευθέρωσης ή ανανέωσης απλά μετέφεραν κι εκεί γνωστά στοιχεία μιζέριας από την παλιά, λεγόμενη, Ελλάδα.

Το βαθύ και ουσιαστικό νόημα εθνικών επετείων καθορίζεται όμως εκάστοτε από την τρέχουσα συγκυρία των εξελίξεων μέσα, έξω καθώς και στον συνοριακό περίγυρο της χώρας.

'Οσο έντονα συμβολικός κι αν είναι ο αριθμός των 100 δοξολογιών και παρελάσεων που έλαβαν χώρα στα Γιάννενα από το 1913, ο εορτασμός της φετεινής επετείου μέσα στην ισοπεδωτική ατμόσφαιρα της κρίσης μόνο τούτο δεν ήταν: ένας εθνικός πανηγυρισμός για την ελληνικότητα της Ηπείρου έστω και ανολοκλήρωτης. 

Στα Γιάννενα είχαν ανοίξει οι ουρανοί κι οι τελετές επισκιάζονταν φυσικά από τα μαύρα σύννεφα μαζί κι από την ενδημική κοινωνική κατήφεια των καιρών μας.

Τρείς μέρες αργότερα, στο Περιστέρι Αττικής, φτωχομάννα Ηπειρωτών άλλοτε, σένα άλλο πεδίο μάχης, οι «Γιαννιώτες μαχητές» του ΠΑΣ αγωνίζονταν στο καταπράσινο τερραίν να κρατήσουν με τα δόντια το «πολύτιμο» 0-0. 

Πολλοί από αυτούς ίσως να μην γνώριζαν τίποτε για το πώς επανάκτησε την ελληνικότητά της η Ήπειρος (κι έτσι η μεγαλύτερη ομάδα ποδοσφαίρου της μετέχει στο ελληνικό πρωτάθλημα κάτι δηλαδή που δεν ευτύχησε να ιδεί μια ομάδα του Αργυροκάστρου ή της Κορυτσάς ).

Η ίδια πραγματικότητα έκδηλη και στο πέταλο των Γιαννιωτών φιλάθλων, όπου η αγωνία για το αποτέλεσμα εκτόπιζε κάθε στοιχείο ιστορικής μνήμης εξαφανίζοντας έτσι προσωρινά και κάθε ίχνος από τα σημάδια της κρίσης που όλοι μας μόνιμα βιώνουμε.

Του Γιάννη Τζώρτζη 

Δημοσιογράφος, πολιτικός επιστήμων

www.epirusgate.blogspot.gr

Πως μπορεί το Δημόσιο να χειραγωγήσει την πορεία μιας εταιρείας

Η ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ αρνητικών εκτιμήσεων για τη μελλοντική κερδοφορία του ΟΠΑΠ προκάλεσε μεγάλη πτώση στην τιμή της μετοχής τις προηγούμενες ημέρες, διαμορφώνοντας χαμηλότερη χρηματιστηριακή αξία και κάνοντας πιο εύκολη την πώληση του οργανισμού. Το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο από την αγορά, αφού είναι η δεύτερη φορά που με αφορμή κάποιες ειδήσεις επηρεάζεται αρνητικά η τιμή της μετοχής, η οποία -ας σημειωθεί- είχε ανέβει σημαντικά. Τυχαίο; Παράγοντες της αγοράς δείχνουν με το δάχτυλο αυτή τη σύμπτωση

• Ο πίνακας μας δίνει τις εκτιμήσεις της διοίκησης της ΟΠΑΠ Α.Ε. για τη μελλοντική πορεία των οικονομικών μεγεθών (τα στοιχεία περιλαμβάνονται στις παρουσιάσεις που κάνει η εταιρεία στους υποψήφιους επενδυτές). Αυτά τα νούμερα θα μπορούσαν να αποτελέσουν την πρώτη ύλη για να αποδώσουν κάτι πιο σημαντικό: πώς μπορεί το κράτος να κοντύνει μια υπερ-κερδοφόρα εταιρεία (με διάφορους τρόπους, αυξάνοντας το φόρο, κάνοντας επενδύσεις που αργούν να αποδώσουν κ.λπ.).
  
• Τα καθαρά κέρδη που τώρα προβλέπει η διοίκηση του ΟΠΑΠ για το 2013 και για το 2014 είναι μόλις 116 και 127 εκατ. ευρώ αντίστοιχα ή περίπου το 1/5 των κερδών που είχε ο οργανισμός το 2011 και παλιότερα. Μάλιστα, το 2008 τα καθαρά κέρδη ήταν 728 εκατ. ευρώ. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο ΟΠΑΠ ξόδεψε την περίοδο 2011-2013 περί τα 1,3 δισ. ευρώ για να «αγοράσει» ευκαιρίες ανάπτυξης (VLT's, παράταση μονοπωλίου, λαχεία). 
  Τώρα, ο χρόνος επιστροφής στα κέρδη του 2011 (537 εκατ. ευρώ) τοποθετείται το 2021 (533 εκατ. ευρώ). Αυτά τα νούμερα βέβαια είναι σημερινές εκτιμήσεις, οι οποίες για τόσο μεγάλο διάστημα είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένες. Και αυτό από μόνο του είναι ένα θέμα που εγείρει κάποια ερωτήματα. Πώς η διοίκηση προβαίνει σε τόσο μακροχρόνιες προβλέψεις; 
  Βέβαια, το ίδιο το κράτος μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα μετά την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ. Δηλαδή, θα μπορούσε να κινηθεί στην αντίθετη κατεύθυνση και να μειώσει τους φόρους, δίνοντας αβάντα και αφήνοντας περιθώρια για μεγαλύτερα κέρδη στον επενδυτή που θα πλειοδοτήσει στο διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ. 

• Βαράγκης: ζητούνται τολμηροί επενδυτές

  ΠΕΡΙΠΟΥ σε 2,5 εκατ. ευρώ εκτιμάται η αξία του 100% της Βαράγκης σήμερα, με βάση τους όρους του υπό έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου, όπως τους εισηγείται το Διοικητικό Συμβούλιο προς τη γενική συνέλευση των μετόχων της εταιρείας. Οι κάτοχοι των μετατρέψιμων ομολογιών καλούνται να καταβάλουν μέχρι το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ, ενώ έχουν τη δυνατότητα να τις μετατρέψουν στην τιμή του 0,79 ευρώ ανά μετοχή και κατά συνέπεια να λάβουν 3.164.557 νέες μετοχές περίπου, οι οποίες αναλογούν σε ποσοστό 49,5% του συνόλου των μετοχών, εφόσον γίνει μετατροπή όλων των ομολογιών.

• 
  
  
  Ενώ λοιπόν η διοίκηση της Βαράγκης ζητά από τους νέους επενδυτές (η έκδοση προβλέπει κατάργηση του δικαιώματος προτίμησης) να καταβάλουν 2,5 εκατ. και έμμεσα να αποκτήσουν τη μισή εταιρεία, το σύνολο των μετοχών σήμερα αποτιμάται στο Χρηματιστήριο Αθηνών σε περίπου 1 εκατ. ευρώ, δηλαδή θεωρητικά μπορεί κάποιος να αποκτήσει μέσω Χ.Α. το 100% των μετοχών έναντι 1 εκατ. Η περίοδος μετατροπής ξεκινάει αμέσως (3η ημερολογιακή ημέρα) μόλις εκδοθούν οι μετατρέψιμες ομολογίες. 
  Ολα αυτά ισχύουν όταν η καθαρή θέση της εταιρείας (30/9/2012) είναι αρνητική 125 χιλ. ευρώ και του ομίλου στο μηδέν, ενώ οι ομιλικές πωλήσεις στο 9μηνο του 2012 μόλις και ξεπέρασαν τα 3,5 εκατ. ευρώ. Το «ρίξιμο» όμως των επίδοξων επενδυτών ενισχύεται και από το γεγονός ότι δεν παρέχεται οποιουδήποτε είδους εξασφάλιση στους κατόχους των νέων ομολογιών, ενώ αντίθετα το 2010 η εταιρεία εξέδωσε κοινό ομολογιακό δάνειο ύψους 7,5 εκατ. ευρώ, παρέχοντας όμως εμπράγματες εξασφαλίσεις στις τράπεζες. Επομένως, οι κάτοχοι των μετατρέψιμων ομολογιών βρίσκονται σε δυσχερέστερη θέση όχι μόνο σε σχέση με τους υφιστάμενους μετόχους αλλά και έναντι των τραπεζών. 
  Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που χρειάζεται να διευκρινιστούν από τη διοίκηση της εταιρείας. Πρώτα, πρέπει να περιγραφεί ο τρόπος χρήσης των αντληθέντων κεφαλαίων από την έκδοση του μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου, π.χ. αντικατάσταση υφιστάμενου δανεισμού (έως 30/9/2012 ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 12,8 εκατ.), επενδύσεις σε πάγια, κεφάλαιο κίνησης, αποπληρωμή υποχρεώσεων σε προμηθευτές (περίπου 5,6 εκατ. έως 30/9/2012). Κατόπιν, πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο οι κάτοχοι των υπό έκδοση μετατρέψιμων ομολογιών να ενεργήσουν συντονισμένα και να διεκδικήσουν πρωτεύοντα ρόλο στη διοίκηση της εταιρείας, δεδομένου ότι θα κατέχουν σχεδόν το 50% των μετοχών εφόσον καλυφθούν και μετατραπούν πλήρως. Με βάση τη νομοθεσία, οι νέοι μέτοχοι δεν υποχρεώνονται για την υποβολή δημόσιας πρότασης στους υπόλοιπους μετόχους. 
• «Διδάσκει» ο Γ. Γεράρδος τα μυστικά του Πλαισίου

  ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι η εταιρεία Πλαίσιο πραγματοποίησε ακόμα ένα εξαιρετικό τρίμηνο και ολοκλήρωσε το έτος (2012) με ζηλευτά αποτελέσματα δεν είναι έκπληξη. Οποιος φροντίζει τη δουλειά του, είναι 24 ώρες πάνω από αυτή και λαμβάνει γρήγορες αποφάσεις, τότε επιτυγχάνει και να διατηρεί την εταιρεία του και να την έχει υγιή και κερδοφόρα.

Ο Γιώργος Γεράρδος μπορεί πλέον να ιδρύσει έδρα μάνατζμεντ σε κάποιο πανεπιστήμιο, διδάσκοντας τα μυστικά του στους επίδοξους επιχειρηματίες. Μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για όλους εκείνους που προσπαθούν μέσα από μεθοδεύσεις, αλλοιώσεις οικονομικών στοιχείων, χειραγωγήσεις να κοροϊδέψουν τους επενδυτές, τον ανταγωνισμό και, τελικά, τους ίδιους τους εαυτούς τους. Και να εμπνεύσει τους πολιτικούς, οι οποίοι έχουν μάθει να τα κάνουν όλα με τα λεφτά των άλλων. 

Ας δούμε τι κατάφερε η εταιρεία Πλαίσιο το 2012, την πέμπτη κατά σειρά χρονιά ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Να δημιουργήσει χρηματικό απόθεμα 28 εκατ. ευρώ από 13,2 εκατ. ευρώ ένα χρόνο νωρίτερα. Που σημαίνει ότι όχι μόνο δεν ξοδεύει χρήματα για να χρηματοδοτήσει ζημιογόνες πωλήσεις, όπως κάνουν αρκετοί άλλοι επιχειρηματίες, αλλά οι πωλήσεις είναι κερδοφόρες, σε σημείο να περισσεύουν χρήματα τα οποία μπορεί κάποια στιγμή να γυρίσουν στους μετόχους. Προς το παρόν, οι μέτοχοι θα πάρουν από τα κέρδη της χρήσης μέρισμα 0,12 ευρώ ανά μετοχή. Οσον αφορά τα βασικά οικονομικά μεγέθη του έτους, αυτά κινήθηκαν ως εξής: οι πωλήσεις μειώθηκαν στα 286 εκατ. από 312 εκατ. Τα λειτουργικά κέρδη αυξήθηκαν στα 17 από 13,2 εκατ., τα κέρδη προ φόρων στα 13 εκατ. από 8,89 εκατ. Τέλος, τα καθαρά κέρδη αυξήθηκαν στα 10,2 από 6,4 εκατ. Για την ιστορία, ο τραπεζικός δανεισμός δεν ξεπερνάει τα 20 εκατ. ευρώ. 

Από τους Χρήστο Ιωάννου-Μιχ. Γελαντάλι

www.capital.gr

Ηπειρώτικο Αντάμωμα της Πανηπειρωτικής Ένωσης Καβάλας, το Σάββατο 2 Μαρτίου 2013, ώρα 21.00' στο κέντρο ''Μιχάλης'' στο Περιγιάλι Καβάλας.

Το Δ.Σ. της ΠΕΚ καλεί τους Ηπειρώτες της Καβάλας, αλλά και τους φίλους της Ένωσης και της Ηπείρου στο Ηπειρώτικο Αντάμωμα της Πανηπειρωτικής Ένωσης Καβάλας, το Σάββατο 2 Μαρτίου 2013, ώρα 21.00' στο κέντρο ''Μιχάλης'' στο Περιγιάλι Καβάλας.

Την διασκέδαση όλων, έχει αναλάβει μουσική κομπανία, ειδικά προσκεκλημμένη από την Ήπειρο. Για να γλεντήσουν έτσι, που μόνο οι Ηπειρώτες και οι φίλοι τους ξέρουν και κάνουν.

H Aφροδίτη Αλ Σάλεχ γράφει για την ψυχή του ΠΑΣΟΚ

Μου ζήτησαν να σας μεταφέρω το κλίμα που επικράτησε κατά την εκλογή συνέδρων. Θα στο περιγράψω με απλά λόγια, όπως το είδα.

Από μικρή άκουγα να μιλάνε για τη «ψυχή του ΠΑΣΟΚ» και δεν θα έλεγα ότι καταλάβαινα τι σήμαινε αυτό. Τελευταία άκουγα από παλιούς να λένε πως «το ΠΑΣΟΚ είναι η βάση κι όχι τα πρόσωπα». Μου άρεσε αυτή η φράση και την επαναλάμβανα δίχως ακριβώς να γνωρίζω καλά τι ακριβώς σήμαινε. Τις προάλλες άκουσα τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να λέει πως «το ΠΑΣΟΚ είναι εφτάψυχη γάτα που σώζει από πολιτικά ερπετά» κι ενώ γέλασα με ικανοποίηση δεν είχα καθαρή εικόνα. Και η Κυριακή ξημέρωσε και τότε είδα.

Οι τελευταίες ημέρες είχαν πολύ ένταση. Αυτά που διαρρέονταν στα ΜΜΕ δεν ήταν ακριβή μεν, αλλά ένταση σαφώς υπήρχε. Από τη μια ο όγκος δουλειάς ήταν τεράστιος κι η αγωνία περίσσευε, και από την άλλη κάποιοι θεωρούσαν πως κάνοντας θόρυβο θα κέρδιζαν και τις εντυπώσεις.

Κι ήρθε η Κυριακή. Από πολύ νωρίς στην Ιπποκράτους άρχισε να συγκεντρώνεται κόσμος. Πολύς κόσμος. Κάθε ηλικίας. Όχι δεν λειτούργησε ο περίφημος «μηχανισμός». Ο χρόνος για την διοργάνωση του διπλού μάλιστα συνεδρίου ήταν ελάχιστος για να μπορέσει να γίνει μια καλή κινητοποίηση, οι τοπικές αλλά και η Ιπποκράτους αντιμετωπίζουν σοβαρότητα οικονομικά προβλήματα από παλαιότερα χρόνια, και το κλίμα δεν είναι καλό για τέτοιου είδους ενέργειες - με τόση λάσπη που συστηματικά και οργανωμένα ρίχνουν στο κόμμα αυτό που είχε το θάρρος να αναλάβει την ιστορική ευθύνη εξόδου της χώρας από την κρίση αλλά και με τον τραμπουκισμό που υφίσταται όποιος τολμά να πει δημόσια πως στηρίζει το ΠΑΣΟΚ (και το ξέρω και από προσωπικές εμπειρίες).

Και στα παραπάνω καλό είναι να αθροίσουμε τις εκατοντάδες δημόσιες παρεμβάσεις κατά του ΠΑΣΟΚ και της ηγεσίας του από πρώην κορυφαία στελέχη του που επέλεξαν να φύγουν είτε γιατί πραγματικά διαφωνούσαν είτε γιατί θεώρησαν πως έτσι θα διασώσουν το πολιτικό τους κεφάλαιο καθώς βέβαια και τη μεγάλη πολιτική αλητεία με τη λίστα Λαγκάρντ με την οποία, πρωτοφανώς στα χρόνια του κοινοβουλευτισμού από το 1989 και πέρα, ένα κόμμα προσπάθησε να κάνει πλιάτσικο στο αντίπαλο του κόμμα εξοντώνοντας το με εν γνώσει του ψευδείς καταγγελίες.

Την Κυριακή όμως η περίφημη «βάση του ΠΑΣΟΚ», η λεγόμενη «ψυχή του ΠΑΣΟΚ» πήρε στα χέρια της τη δημοκρατική παράταξη, και έστειλε επαναστατικό μήνυμα: το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ζωντανό. Τέλος με τη μιζέρια. Τέλος με το παιχνίδι με το μουντζούρη. Τέλος με το αμνό που αίρει τις αμαρτίες άλλων.

Μόνοι τους το έκαναν. Μόνοι τους βγήκαν από το σπίτι την ηλιόλουστη Κυριακή της 24^ης Φεβρουαρίου και αναζήτησαν τα εκλογικά τμήματα.

Καθόμουν στις σκάλες του 2^ου ορόφου και παρατηρούσα τον κόσμο που περίμενε υπομονετικά στην ουρά για να ψηφίσει. Τουλάχιστον 20 λεπτά αναμονής για να φτάσει στην κάλπη. Όρθιοι. Αλλά κανείς δεν παραπονιόταν. Και τα χαμόγελα περίσσευαν. Τους παρατηρούσα και σκεφτόμουν πως ναι, αυτό είναι η «αναρχοαυτόνομη» ψυχή του ΠΑΣΟΚ- όπως την χαρακτήρισε ένα ιστορικό στέλεχος της παράταξης διασκεδάζοντας το απορημένο ύφος μου: δεν ξέρεις τους πασόκους, μου είπε, είναι αναρχοαυτόνομοι.

Πόσο λίγο ξέρουν αλήθεια το ΠΑΣΟΚ αυτοί όλοι που φώναζαν πως πέθανε, διαλύθηκε, καταστράφηκε; Πόσο καμία σχέση τελικά δεν έχουν με την κοινωνική του βάση.

Η Κυριακή της 24^ης Φεβρουαρίου έστειλε σαφές μήνυμα ψήφου εμπιστοσύνης στη δημοκρατική παράταξη και εντολή: Πρόεδρε, άλλαξε τα όλα. Φέρε πίσω στο Κίνημα τη ψυχή του.

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και δεν αποζητά καρέκλες. Αυτά που διακυβεύονται για τη χώρα με την ύπαρξη και τη δυναμική της Δημοκρατικής Παράταξης είναι πολύ πιο μεγάλα από τις προσωπικές φιλοδοξίες των λίγων.

Και χαίρομαι αλήθεια που είμαι μέλος αυτής της οικογένειας.

Από την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ

www.kourdistoportocali.gr

Κωστής Παλαμάς.70 χρόνια από το θάνατό του.

«Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί, τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού... »

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,

δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...

Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές

σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,

Ηρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,

μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά

της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας

που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,

πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",

ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ενας λαός,

σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...

κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,

κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.

Με το «εγερτήριο» αυτό σάλπισμα του ΕΑΜίτη Αγγελου Σικελιανού πάνω από τη σορό του Παλαμά, ο ελληνικός λαός αποχαιρέτησε, στις 28 Φεβρουαρίου του 1943 τον πρωτοπόρο ποιητή τού 20ού αιώνα ψάλλοντας σύσσωμοι μπροστά στους κατακτητές τον Εθνικό Υμνο. Ηταν ο επικήδειος, που συμπύκνωσε μέσα σε λίγους στίχους τη φωνή ολόκληρης της Ελλάδας. Γιατί, πράγματι, σ' εκείνο το φέρετρο ακουμπούσε η Ελλάδα.
Νέα παιδιά σήκωσαν το φέρετρο. Το έβγαλαν έξω στον κόσμο κι από εκεί η λαοθάλασσα κατευθύνθηκε στην τελευταία κατοικία του ποιητή για να τον αποχαιρετήσει. Την προηγούμενη μέρα, χαράματα, στις 27 Φεβρουαρίου, στις 3.20π.μ., «έσβησε» ο μέγας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς. Το μαντάτο απλώνεται σ' όλη τη χώρα. Βαρύ το πένθος του αντιστεκόμενου λαού που, μετατρέπει την κηδεία του ποιητή σε παλλαϊκή, εθνική πράξη αντίστασης.

Με την είσοδο του 1943, οι Ελληνες, εκτός από την πείνα και την καταπίεση, αντιμετώπιζαν και τον κίνδυνο της πολιτικής επιστράτευσης, παρά τις διαψεύσεις από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Στις 23 Φεβρουαρίου δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Γερμανικά Νέα» η διαταγή του στρατηγού Σπάιντελ για την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Οι κατοχικές δυνάμεις σκόπευαν να στείλουν κόσμο στη Γερμανία και ανά τη Μεσόγειο για να δουλέψει σε καταναγκαστικά έργα. Το ίδιο βράδυ ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος και ο υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας έσπευσαν να δημοσιεύσουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετικό διάταγμα, με τίτλο «Περί υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού της Ελλάδος».
Η αντίδραση των δοκιμαζόμενων Ελλήνων υπήρξε ακαριαία. Την επόμενη μέρα (24 Φεβρουαρίου) χιλιάδες άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας για να βροντοφωνάξουν «κάτω η επιστράτευση» και να ψάλλουν τον Εθνικό Υμνο. Μία ομάδα διασπά τον αστυνομικό κλοιό και καταστρέφει το γραφείο του κατοχικού πρωθυπουργού στη Βουλή. Μια άλλη, αφού υπερφαλαγγίζει τους Ιταλούς καραμπινιέρους, πυρπολεί το υπουργείο Εργασίας, όπου είχε γίνει ο προπαρασκευαστικός σχεδιασμός για την επιστράτευση. Κατά τις συγκρούσεις, τρεις διαδηλωτές σκοτώνονται και τριάντα τραυματίζονται σοβαρά.

Τις επόμενες μέρες, το αυθόρμητο δίνει τη θέση του στο οργανωμένο. Τηλεφωνητές, δημόσιοι υπάλληλοι και μαθητές κατεβαίνουν στους δρόμους. Ενώ, η κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά μετατρέπεται σε αντικατοχική διαδήλωση. Με το θάνατό του ένωσε το λαό, τον εμψύχωσε, κι με κείνη την αυθόρμητη διαδήλωση ουσιαστικά προσκυνούσαν το μεγαλείο της ψυχής και της πέννας του.
Οραματίστηκε την κοινωνία του λαού
Αυτός ο πνευματικός «γίγαντας» - ποιητής, πεζογράφος, κριτικός και πρωτοπόρος μαχητής του Δημοτικισμού - ο οποίος με το αριστούργημά του, «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου», οραματίστηκε την κοινωνία του λαού, θα μείνει αθάνατος. Και καθώς ο λαός, περιφρονημένος, ξεγελασμένος, «αλυσωδεμένος», μοχθεί ξανά και η ανεργία, η φτώχεια και η εκμετάλλευση κατακλύζουν τη ζωή του, το παλαμικό έργο ξαναλάμπει, ξαναγίνεται επίκαιρο. Ξαναλάμπει σαν «φάρος» για μια νέα «αφύπνιση» του δουλευτή λαού ενάντια στους εκμεταλλευτές του, ενάντια στους πατριδοκάπηλους, πολεμοκάπηλους, ντόπιους και ξένους δυνάστες για νέα αναγεννητική πορεία του τόπου.

«Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού σαν τα σκουλήκια που πατεί μας/ μα για ν' αντισταθή με το σπαθί, βρέθηκε σαν πολύ στοχαστική και σαν πολύ ονειρόπλεχτη η ψυχή μας.»

Την ημέρα της κηδείας του 28/2/1943

Ο Παλαμάς ανασύνθεσε δημιουργικά μέσα στην ποίησή του τις παραδόσεις και την ιστορία όλου του ελληνικού πολιτισμού σε μια διαλεκτική ενότητα δίνοντάς μας μεγάλες συνθέσεις οι οποίες δεν αποτελούν απλές σελίδες της Ιστορίας μας, αλλά σπουδαία ανεκτίμητα υλικά της ανθρώπινης ευαισθησίας και των σκιρτημάτων της ζωής, στο στερέωμα των συνειδήσεων.

«Δείξε εσύ πως πρώτα είσαι ο άρχοντας/ κι ο εξουσιαστής/ του θυμού σου, της βουλής σου, της ψυχής σου,/ γίνε δουλευτής./Σβήσε κάθε σου ξεχώρισμα,/ ρίχ' το δαχτυλίδι σου αρραβώνα/ μέσα στο κανάλι του λαού,/ ένας γίνε από τους στύλους τους αμέτρητους/ του μεγάλου έργου του συντροφικού».

Ο Παλαμάς, μπορεί να ήταν άνθρωπος του γραφείου (ποιητής αλλά και πεζογράφος, και ιστορικός, και έγκυρος κριτικός της λογοτεχνίας μας, θεατρικός συγγραφέας και παράλληλα δημοσιογράφος και ιδρυτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ και της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 1931), αλλά δεν υπήρξε αποκομμένος από την οδυνηρή πραγματικότητα. Αντίθετα, την συνέλαβε με τις κεραίες της ευαισθησίας του και της ανθρωπιάς του και την κατέστησε σημαία αγωνιστική.

Αγκαλιαστείτε, αδέρφια, ορθοί! Με μια καρδιά, μια γνώμη, Δικαιοσύνη, βρόντηξε, και λάμψε, Προκοπή!;

Εργάτη είδα το δίκιο σου»...

Το ποίημα «Εμείς οι Εργάτες», γραμμένο το 1913 (τ. 9, σ. 165), και δημοσιευμένο στη συλλογή Δειλοί και Σκληροί Στίχοι (α' έκδοση 1928 και β' έκδοση 1933), αν και γράφτηκε το 1913, η δημοσίευσή του την περίοδο, κατά την οποία κορυφώνεται σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο η μεγάλη κρίση, και είναι έκδηλη η δεινή κατάσταση των εργαζομένων, δεν μπορεί παρά να είναι μια συνειδητή επιλογή.

...Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ποτίζουμε τη γη για να γεννά

καρπούς, λουλούδια, τ' αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας·

φτωχή, αλουλούδιαστη, άκαρπη, μονάχα η αργατιά,

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί,

πιο δυνατά κι απ' τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας,

και μ' όλο το αλυσόδεμα, σκάφτουν, και η γη πλουτεί,

...Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, εργάτη, νόμοι

στο τρώνε αδικητές χωρίς ντροπή;

Επίσης, Ο Κύκλος των Τετραστίχων, δημοσιευμένος το 1929, είναι ενδεικτικός της στάσης του ποιητή. Στο τετρ. 118 (τ.9, σ. 274) γράφει:

Εργάτη, είδα το δίκιο σου κ' έλεα να ξεκινήσω

να σταθώ πλάι σου... Μια φωνή μου έκραζε πάντα: Πίσω!

Να είταν το αίμα μέσα μου που ρέει του νοικοκύρη;

Να είταν η Μούσα ρηγικό που μου 'δωκε ψαλτήρι;

Στην αργατιά, στη χωριατιά το χιόνι, η γρίππη, η πείνα,

οι λύκοι,

ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη.

Χειμώνας άγριος. Κ' η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά

μου.

Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου.

Θριαμβευτής λαός

Ο Κωστής Παλαμάς, τρεις μέρες μετά την κήρυξη του Ελληνοαλβανικού πολέμου (1η Νοεμβρίου 1940), απευθύνεται στα νιάτα της Ελλάδας με ένα τετράστιχό του που επιγράφεται «Στη νεολαία μας».

«Αυτό κρατάει ανάλαφρο μεσ' την ανεμοζάλη

το από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι,

αυτό το λόγο θα σας πω

δεν έχω άλλο κανένα

Μεθύστε με τ' αθάνατο

κρασί του Εικοσιένα!»

Και καθώς τα παιδιά της Ελλάδας έγραφαν σελίδες δόξας και μεγαλείου στις δυσπρόσιτες και χιονισμένες κορυφές της Πίνδου ο Κωστής Παλαμάς συνεπαρμένος απ' τις νίκες γράφει το τελευταίο του ποίημα με τίτλο: «Η νίκη».

«Παιδιά μου ο πόλεμος, / για σας περνάει θριαμβευτής/ των άδικων ο πόλεμος / δεν είν' εκδικητής / είναι ο θυμός της άνοιξης / και της δημιουργίας; / Κι' αν είναι, και στον / πόλεμο μέσα η ζωή θυσία, / ο τάφος είναι πέρασμα / προς την Αθανασία!»

Ο ουμανισμός και διεθνισμός του Παλαμά εκφραζόταν μέσα από τον αγώνα του για την ψυχοπνευματική εξύψωση κάθε ανθρώπου, κάθε φυλής και λαχταρούσε τη μέρα που «κι ο άνθρωπος ο βαριομοίρης/ θα υψωθεί θριαμβευτής/ σε μια γη πλατειά προφήτης/ μιας πλατύτερης ψυχής».

Ο Παλαμάς έγινε κατήγορος και των μακελάρηδων του λαού, δεόμενος για τους κατακτημένους αγωνιζόμενους «Δέομαι. Καίω θυμίαμα, καίω λαμπάδες, σ' εσέ του κόσμου Ειρήνη παναγία!».

Ο Παλαμάς από την ίδια την «πάλη» του με την τέχνη κι από τη διαλεκτική της κοινωνικής πραγματικότητας έμαθε ότι «ο κόσμος ο βαθύς/ γεννιέται πάντα από 'να πάλαιμα». Προφήτευε πως «θα 'ρθει η μέρα της νέας γέννας». Μ' αυτή τη θερμή πίστη του για το μέλλον αφήνει την ιερή παρακαταθήκη στη νέα γενιά:

Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,

όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα...

Και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτυνε τη γη του...

«Τα σκολειά χτίστε»

Ομως όλες οι νέες αυτές ιδέες, που κατακλύζουν το έργο του Παλαμά, ένα έχουν κίνητρο: τη μόρφωση, με το πνευματικό ανέβασμα του λαού.

Πολεμάς να στυλώσεις, Κυβερνήτη, με τα καράβια και με τα φουσάτα

της πολιτείας το σαλεμένο σπίτι! Του κάκου ιδρώνεις, έμπα σ' άλλη στράτα:

Το νου μας πρώτα στήλωσε και χτίσε, και πρώτ' απ' όλα αλφαβητάρι κράτα...

Δάσκαλος γίνε, αλήθεια αν ήρωας είσαι. Σε μια Βαβέλ δεμένους μας κρατάνε

κακά στοιχειά· το μάγεμά τους λύσε. Και στα χείλια οι καρδιές μας πάλι ας πάνε.

Σύμμετρα υψώσου, πύργε της ζωής. Τρανοί κι αν είναι οι τάφοι, τάφοι θάναι.

Στον ήλιο τόπο θέλουμε κι εμείς.

Πίστευε ότι στην αναγεννητική πορεία του ανθρώπου και του λαού βασικό ρόλο θα παίξει η Παιδεία.

... Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα,

μεγάλα, γερά θεμελιωμένα,

από της χώρας, ακάθαρτης,

πολύβοης, αρρωστιάρας, μακριά.

Μακριά τ' ανήλιαγα σοκάκια,

τα σκολειά χτίστε.

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων

περίσσια ανοίχτε, να 'ρχεται ο κυρ΄ Ηλιος,

διαφεντευτής, να χύνεται,

να φεύγει, ονειρεμένο πίσω του

αργοσέρνοντας το φεγγάρι.

Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν

μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια

με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους,

κι ο δάσκαλος, ποιητής

και τα βιβλία να είναι σαν τα κρίνα...

Η ποίησή του έγινε πρωτεργάτρια στη μάχη υπέρ του δημοτικισμού. Χτύπησε αμείλικτα και με το ποίημά του «Δημοτικισμός» τους καθαρευουσιάνους: «Κάμπιες και σκόροι, / και παπαγάλοι,/ κ' εσείς, δασκάλοι,/ κ' εσείς, ρητόροι,/ τι; με το ζόρι,/ και τη μεγάλη/ τη Γλώσσα κόρη,/ τα γυμνά κάλλη/ να τα ντροπιάστε/ ζητάτε; Να 'στε/ καταραμένοι!/ Πέρνα, μπαμπούλα!/ Μα ο Στίχος, βούλα/ πυρή, και μένει».

Μη μαρξιστής, αλλά πραγματιστής και διαλεκτικός ο Παλαμάς θεωρούσε ότι «ο ιστορικός υλισμός έχει, αναμφίβολα, κι αυτός την αλήθεια του (...) δεν πρέπει να μας τρομάζει σα να είτανε σκιάχτρο. (...) Αν, καλά κακά, ξαναβγήκε η ελληνική πολιτεία, και με όλα της τα ελαττώματα, στον ήλιο και στη ζωή, και με μόνο το κίνητρο των οικονομικών προβλημάτων, ευλογημένος ο ιστορικός υλισμός».

Ο Παλαμάς σχετικά με τα πιστεύω του δήλωνε «επαναστάτης, αλλά όχι σοσιαλιστής» και πιο συγκεκριμένα έγραφε «εφτά χρονών ασυμπλήρωτων ανθρωπάκος έλαβα την υψηλή τιμή να διαλαλήσω προς το γένος μου το κήρυγμα του πιο περίεργου προμαρξικού σοσιαλισμού, μαγειρεμένο με χορταρικά και με κανελλογαρύφαλα ρωμαντικής κοινωνιστικής φιλοσοφίας(...)».

Στίχοι αθάνατοι

Ομως και ο περιλάλητος «Ολυμπιακός Υμνος» στηρίζεται στους αθάνατους στίχους του Κωστή Παλαμά και στην υπέροχη μουσική του Σπύρου Σαμάρα. 100 χρόνια και κάτι μήνες έχουν κυλήσει από την 25η Μαρτίου 1896, ημέρα πρώτη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, όταν σε μια ηλιόλουστη μέρα, με καλό αν και λίγο ψυχρό καιρό, στο θαυμάσιο Παναθηναϊκό Στάδιο (ώρα 3.30 μ.μ.), το μοναδικό στον κόσμο «Καλλιμάρμαρο»... «μόλις αι βροντώδεις και παρατεταμέναι ζητωκραυγαί όλου του θεατηρίου (!) εσίγησαν ήρχισεν εις το μέσον ακριβώς του Σταδίου η εκτέλεσις, υπό μιας αληθώς γιγαντιαίας, διά τας Αθήνας της εποχής εκείνης, ορχήστρας και χορωδίας, του Ολυμπιακού Υμνου του διασήμου Ελληνος μουσικοδιδασκάλου Σπύρου Σαμάρα, του τονισθέντος επί των αληθώς πινδαρικών στίχων του ποιητού Κωστή Παλαμά...» - γράφει ο αυτόπτης μάρτυρας, μεγάλος παιδαγωγός της άθλησης, προπονητής το 1896 της ομάδας γυμναστικής του Εθνικού ΓΣ, Ιωάννης Χρυσάφης.

Ο Παλαμάς ήταν τότε 37 ετών, δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Σαμάρα, και είχε αποκτήσει «όνομα» στους λογοτεχνικούς κύκλους με «Τα τραγούδια της πατρίδας μου», «Τα μάτια της ψυχής μου» αλλά κυρίως με τον «Υμνο της Αθηνάς» που βραβεύθηκε στον σημαντικότατο Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό. Αμφίπλευρος ο θαυμασμός και βαθιά η εκτίμηση Βικέλα - Παλαμά. Προφανώς τον Βικέλα παρότρυνε προς τη «λύση Παλαμά», ο «Υμνος της Αθηνάς». Οι κύκλοι των θρησκευτικών σκοταδιστών της εποχής σημάδεψαν τους στίχους Παλαμά ως αντιχριστιανικό πόνημα. Για «επίκληση του αρχαίου ειδωλολατρικού πνεύματος της πλάνης και της κακοηθείας» εκραύγαζε ο Απόστολος Μακράκης.

Ασκητής και μύστης

Ο Αγγελος Σικελιανός στην ομιλία του στον «Παρνασσό» το 1936 με θέμα: «Ο Παλαμάς ασκητής και μύστης», θέλοντας να τοποθετήσει την τελική εικόνα του ποιητή μπροστά στους ακροατές του, «απλά και καθαρά» όπως λέει, τον ονομάζει, άγιο.

«Ο Παλαμάς», γράφει, «εμόχθησε, έλπισε, αγάπησε, αιμάτωσε, αγωνίστηκε, ενίκησε, για μας. Ο Παλαμάς λοιπόν, είναι ένας άγιος». Η ποίηση, η ζωή, το όνειρο και η πράξη του ήταν πάνω απ' όλα πόθος να εξυψωθεί και να αξιωθεί ο «δουλευτής λαός» μας να φτιάξει ο ίδιος τη δική του ελεύθερη, δίκαιη, ισότιμη κοινωνία, τη δική του ανεξάρτητη Ελλάδα της ειρήνης και της φιλίας των λαών.

Εκεί που ακόμα ζουν οι Φαίακες του Ομήρου

και σμίγ' η Ανατολή μ΄ ένα φιλί τηΔύση,

κι ανθεί παντού με την ελιά το κυπαρίσσι,

βαθύχρωμη στολή στο γαλανό του Απείρου

...

Πατρίδες! Αέρας, γη, νερό, φωτιά! Στοιχεία,

αχάλαστα και αρχή και τέλος των πλασμάτων,

σα θα περάσω στη γαλήνη των μνημάτων,

θα σας ξανάβρω, πρώτη και στερνή ευτυχία!

Της Σοφίας Αδαμίδου

www.rizospastis.gr
http://www.ramnousia.com