Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ «ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ»


Άρχισε, όπως διαβάζω, από πολλούς (σωματεία, φορείς, ιδιώτες κλπ.) η προετοιμασία για την καλοκαιρινή «παραδοσιακή πανδαισία», στην οποία πρωτοστατούν-κάθε χρόνο- οι Δήμοι. (Επιχορηγώ το τάδε σωματείο ή τον δείνα ιδιώτη για την «πολιτιστική του δραστηριοποίηση» κατά τους καλοκαιρινούς μήνες).
Η πολιτιστική αυτή δραστηριοποίηση εξαντλείται σε μια «καλλιτεχνική βραδιά». Μεταφέρεται ο πολιτισμός, συνήθως από την πρωτεύουσα, φορτωμένος στα μπαγκάζια…
Και κάθε καλοκαίρι, εκεί στα Τζουμέρκα, βουνά και ραχούλες, ποταμιές και ρυάκια αχολογούν από τα κλαρινόπληκτα ακούσματα! Και δόστου σουβλάκια, να οι μπίρες, ροή τα τσίπουρα. Χοροί αβέρτα από σιγκουνοφορούσες και φουστανελοφόρους. Και όλα αυτά στο όνομα της παράδοσης.

Ενίοτε απορρίπτουμε-χωρίς να γνωρίζουμε επακριβώς- ό,τι το «παλιό», «το παραδοσιακό», το «αποστεωμένο». Και ασχολούμαστε με τα νεωτερικά «μουσικά» γρυλίσματα, θέλοντας να επιδείξουμε και στα κακόμοιρα τα χωριά μας, την δήθεν πολιτιστική μας προκοπή!
Και έτσι η επιτυχία της όποιας εκδήλωσης εξαρτάται από τον αριθμό, καθαρά τον αριθμό, πόσα δηλαδή σουβλάκια καταναλώθηκαν και πόσες μπίρες βύζαξαν οι πανηγυριώτες. (Σε χιλιάδες παρακαλώ τα νούμερα!) Και απαξάπαντες, δημοτικοί άρχοντες και δημότες, ευχαριστημένοι τουρλώνουν την κοιλιά τους, έμπλεοι αυτοθαυμασμού-πώς τα κατάφεραν;- κι αναμένουν διηγούμενοι καταλεπτώς -να κλαίει κανείς ή όχι- το επόμενο καλοκαίρι.



Ας το πάρουμε απόφαση.
Η μυθοποίηση του εκσυγχρονισμού οδηγεί σε παιδαριώδη μιμητισμό του εκάστοτε (πραγματικού ή φαντασιώδους) νεωτερικού, στην υποβάθμιση της δημιουργικής αυτενέργειας, σε μορφές κοινωνικού βίου καθηλωμένες στον μεταπρατισμό.
Και η μυθοποίηση της παραδοσιοκρατίας οδηγεί αντίστοιχα σε αγκυλώσεις και σκληρύνσεις άγονου συντηρητισμού, σε παραισθησιογόνους συναισθηματισμούς καύχησης για κάποιο ένδοξο παρελθόν, ολότελα αποκομμένο από την πραγματικότητα του παρόντος και τις συγκεκριμένες απαιτήσεις της.

Τη βοήθειά σας θέλουμε και μεις εκεί στα Τζουμέρκα κύριε Διευθυντά.
Ο Σελήμπεης και ο Σιαμαντάκας τελειώνουν…
Ο Τζουμερκιώτικος πολιτισμός καίει σαν «άσβεστη δάδα». Αυτόν τον πολιτισμό οφείλουμε να υπηρετούμε.
Μην μας τον χαλάτε εσείς από το άστυ.
Ακούει κανείς;

Χαιρετίσματα από τα ορεινά και –χωρίς υπεροψία- πολιτισμένα Τζουμέρκα
Αγναντίτης – Τζουμερκιώτης
ΧΡΙΣΤΟΣ Α. ΤΟΥΜΠΟΥΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: